Σελίδες

Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Κουλούρια


Πληθαίνουν οι φωνές που μιλούν για …“πάση θυσία” παραμονή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, αφού αυτή τηρήσει τις δεσμεύσεις της, αλλά και από την πλευρά των ευρωπαίων εταίρων καταβληθεί η προσπάθεια να ξαναδούν κάποιες πτυχές του μνημονίου και εξετάσουν μέτρα χαλάρωσης, που θα σταματήσουν την κατρακύλα της ύφεσης και θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη.

Καταστροφική για την ευρωζώνη και το κοινό νόμισμα” η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, γράφουν οι εγκυρότερες εφημερίδες και περιοδικά του ξένου Τύπου! Στο εσωτερικό πάντως ασχολούνται με τις εκλογές, τα μηνύματα της κάλπης, τις δημοσκοπήσεις, το γάμο Ντόρας-Σαμαρά και Μάνου-Τζήμερου, τις κλωτσοπατινάδες των χρυσαυγών και τα λάθη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Α, και με το ημερολόγιο του Άκη. Πολύ σημαντικό και κατεπείγον θέμα. Οι αθλιότητες του Άκη και οι δημοσιοψεύτες που τάιζε για να τους έχει στο χέρι δεν μπορούν να περιμένουν. Τώρα θα το λύσουμε κι αυτό, ενώ στο μεταξύ στα οβάλ τραπέζια των G8 παίζεται η επιβίωση της χώρας.

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Γιατί ρε Πύρρο; Εμένα με ρώτησες;



Χθες το απογευματάκι βοηθούσα την κόρη μου στα μαθήματά της (Ε’ Δημοτικού). Στο μάθημα της Γλώσσας είχαν μάθει για τον ολυμπιονίκη Σπύρο Λούη και η άσκηση είχε ως θέμα να βρουν τα παιδιά φωτογραφίες και σχόλια-δηλώσεις-συνεντεύξεις από κάποιον άλλον ολυμπιονίκη. Το μυαλό μου πήγε στον Πύρρο Δήμα.
Σταμάτησα λοιπόν την ενασχόλησή μου με την ανάγνωση της επικαιρότητας στο διαδίκτυο και έψαξα να βρω στο Google φωτογραφίες και δηλώσεις του ολυμπιονίκη μας. Τι το’θελα;

Ανακάλυψα για μια ακόμη φορά τι σημαίνει “μυαλό έλληνα”! Διάβασα και τις 60 σελίδες που διέθετε το Google για τον Πύρρο (x10 παραπομπές η σελίδα). Η συντριπτική πλειοψηφία των άρθρων ήσαν από Απρίλιο έως Μάιο 2012 και αφορούσαν την υποψηφιότητα του Πύρρου στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Σα να μην υπήρχε ο Πύρρος πριν από 2 μήνες. Σα να βγήκε από την αφάνεια από τη στιγμή που ο Βενιζέλος τον συμπεριέλαβε στο ψηφοδέλτιο. Προφανώς η πολιτική του Google είναι να σβήνονται τα παλαιότερα άρθρα, λόγω χωρητικότητας. Με τα χίλια ζόρια - και αφού διάβασα πολλές δεκάδες άρθρα - κατάφερα να βρω τις τέσσερεις δηλώσεις του Πύρρου Δήμα που απαιτούσε η άσκηση. Σε όλες τις υπόλοιπες μιλούσαν άλλοι γι’ αυτόν. Αυτά λοιπόν που μπορεί να διαβάσει ο καθένας στο internet είναι από σχόλια και αναφορές για την απόφαση του Πύρρου, έως σαχλαμάρες και ύβρεις.

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Οι κυριότερες ειδήσεις Νο19

Δέκα σημαντικές και ασήμαντες ειδήσεις της εβδομάδας που πέρασε σε αντίστροφη μέτρηση: 

Στη θέση Νο10:
Τυνήσιος ήθελε να κάνει σεξ με …πρόβατο!
Το απίστευτο περιστατικό εκτυλίχθηκε στη Ρόδο όταν ο λαθρομετανάστης έγινε αντιληπτός από τον κτηνοτρόφο μέσα στο ποιμνιοστάσιό του. Παρά τις εκκλήσεις του να φύγει, ο αλλοδαπός του επιτέθηκε και προσπάθησε να τον χτυπήσει με ένα ξύλο, ενώ έσπασε το παρμπρίζ ενός παλιού φορτηγού που ήταν σταθμευμένο έξω από τη στάνη.
Όταν έφτασαν οι δυο γιοι του κτηνοτρόφου για να τον βοηθήσουν, ο Τυνήσιος τους απείλησε με μαχαίρι αλλά μετά από σκληρή πάλη κατάφεραν να τον δέσουν και να τον παραδώσουν στους αστυνομικούς που είχαν ειδοποιηθεί και έφτασαν. Στο τμήμα όπου οδηγήθηκε, ο νεαρός αλλοδαπός ρωτήθηκε τι γύρευε μέσα στον στάβλο και άφησε άφωνους τους αστυνομικούς, αποκαλύπτοντας με φυσικότητα ότι ήθελε να βρει ένα από τα πρόβατα για να κάνει… σεξ!

Διευκρινίστηκε το φύλλο του προβάτου ή δεν έχει σημασία;

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

Λογική ...Μάνου !



Ο πολιτικός στην εποχή μας αποτελεί είδος μιας ιδιαίτερης συνωμοταξίας του ζωικού βασιλείου. Στη κατηγορία αυτή, της οποίας η συγγένεια με τον άνθρωπο ερευνάται από τους επιστήμονες, θα συναντήσουμε από αμοιβάδες έως ασπόνδυλα. 

Η πρώτη κατηγορία μας είναι ιδιαίτερα γνωστή για την παντελή έλλειψη εγκεφάλου και εγκεφαλικής λειτουργίας. Με μια μικρή προσπάθεια θα μπορέσουμε να εντάξουμε αρκετές δεκάδες «ελλήνων» πολιτικών στη κατηγορία αυτή. Είναι αυτοί που λένε «ναι» σε όλα, ψηφίζουν τα πάντα, δεν έχουν άποψη - και δεν κουράζονται να σχηματίσουν, κινούνται και πολιτεύονται εξυπηρετώντας τα συμφέροντα άλλων, παρουσιάζονται στη Βουλή μόνο στην πρώτη συνεδρίαση και μια φορά το μήνα για το μισθό, ζουν παρασιτικά εις βάρος άλλων οργανισμών. Σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια «πολλά είδη αμοιβάδας αποτελούν απειλή για τον άνθρωπο. Μερικά παρασιτούν στο παχύ έντερο». Εκεί θα οφείλεται και το γεγονός ότι άμα τη εμφανίσει τους στο γυαλί νιώθεις να σου συστρέφεται το έντερο.

Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Αυτή τη χώρα ποιος θα τη κυβερνήσει;

 

Η φωτο από τον Ασημωνη

Κωλοπιλάλα έχει πιάσει τα δύο (εδώ γελάνε) μεγάλα κόμματα. Οι δύο πολιτικοί αρχηγοί των μικρομεσαίων πια κομμάτων βρίσκονται σε διαρκή πανικό. Οι επικείμενες εκλογές συγκρίνονται με τις τελευταίες ημέρες του μελλοθάνατου, που βλέπει το προδιαγεγραμμένο τέλος να ζυγώνει, ανήμπορος να αποδράσει και να εξαφανιστεί.

Αν αναλύσεις ψύχραιμα την κατάσταση, αν αντέξεις να τους ακούσεις με ηρεμία, αν παρακολουθήσεις τους μορφασμούς τους και, κυρίως, καταφέρεις να διαβάσεις πίσω από τις γραμμές, θα διαπιστώσεις ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Πίσω από την ανερμάτιστη ρητορική και τις επιθέσεις στον ανερχόμενο ΣΥ.ΡΙΖ.Α ασφαλώς και δεν κρύβεται η “προσπάθεια παραμονής στο ευρώ”.
Καρφί δεν τους καίγεται αν υπαναχωρήσει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και τελικά δεχθεί να συμπράξει σε οικουμενική κυβέρνηση. Ποσώς ενδιαφέρονται αν αυτά που προτείνει ο Τσίπρας είναι υλοποιήσιμα ή κοροϊδεύει. 
Σχεδόν δεν ενδιαφέρονται και για τα δικά τους εκλογικά ποσοστά.

Άλλο τους καίει.

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Οι κυριότερες ειδήσεις Νο18



Δέκα σημαντικές και ασήμαντες ειδήσεις της εβδομάδας που πέρασε σε αντίστροφη μέτρηση: 

Στη θέση Νο10:
Επιτέθηκε στην πεθερά του με …ρουκέτα!!!
Εφτάψυχη αποδείχτηκε μία γυναίκα από την Βοσνία, αφού επέζησε μετά από επίθεση με βαρέα όπλα από τον γαμπρό της. Ο Μίροσλαβ Μίλιτς πήρε …τα όπλα μετά από άγριο καυγά με την πεθερά του, την οποία θεωρούσε υπεύθυνη για τον αποτυχημένο γάμο του.
Αρχικά, εκτόξευσε αντιαρματική ρουκέτα στο σπίτι της γυναίκας, που στάθηκε τυχερή μέσα στην ατυχία της, καθώς τραυματίστηκε σοβαρά από την έκρηξη αλλά επέζησε.
Στη συνέχεια προσπάθησε να δώσει τη χαριστική βολή στην πεθερά του με ένα καλάσνικοφ, αλλά αστόχησε.
Εξίσου τυχεροί στάθηκαν ο σύζυγος και ο πατέρας της που βρίσκονταν μαζί της στο σπίτι, αφού την γλίτωσαν με ελαφρά τραύματα.

Πρώτο βραβείο βλακείας και γκαντεμιάς μαζί!

Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Liberation: «ΣΥΡΙΖΑ ή η συγκυρία για να αλλάξουμε την Ευρώπη»



Η επιτυχία του κόμματος χαρακτηρίζεται ως γεγονός ευρωπαϊκής κλίμακας

Την ευκαιρία της Ευρώπης να έχει ένα αδιάσπαστα βιώσιμο μέλλον, μέσω της υποστήριξης του ΣΥΡΙΖΑ και του ηγέτη του Αλέξη Τσίπρα υποστηρίζουν δύο επιφανείς Γάλλοι ακαδημαϊκοί

Παρίσι 
«Γεγονός ευρωπαϊκής κλίμακας» χαρακτήρισαν δύο γάλλοι πανεπιστημιακοί την επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 6ης Μαΐου στην Ελλάδα, με κοινό τους άρθρο στην αριστερή γαλλική εφημερίδα «Liberation». Ισχυρίζονται μάλιστα ότι «σε μια χώρα που αποσυντίθεται ολοένα και πιο γρήγορα, εκεί που απλώνεται η παραληρηματική σκιά των νεοναζί, αυτός ο αριστερός σχηματισμός ενσαρκώνει την μοναδική αχτίδα ελπίδας. Ενάντια στον εκφυλισμό της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης, η εναλλακτική περνάει από την Αθήνα».
Ο καθηγητής Οικονομίας Σεντρίκ Ντιράν και ο καθηγητής Κοινωνιολογίας Ραζμίγκ Κεσεγιάν δεν φείδονται εγκωμιαστικών χαρακτηρισμών. Θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής του ομάδας Αλέξη Τσίπρα φορείς μιας «νέας ριζοσπαστικής Αριστεράς των εργαζομένων, αλλά και των μη προνομιούχων. Ο αντικαπιταλισμός που υπόσχεται δεν περιορίζεται στον ανταγωνισμό κεφάλαιου-εργασίας. Η απώλεια των προνομίων αναγνωρίζεται πλέον ως αυτό που είναι: ένας μοχλός στην πάλη των τάξεων εξίσου σημαντικός με την μισθολογική εκμετάλλευση».

Οι δύο ακαδημαϊκοί όμως δεν τοποθετούν το φαινόμενο «ΣΥΡΙΖΑ» σε καθαρά ιδεολογική βάση. «Μια νέα ριζοσπαστική αριστερά δεν αποτελεί απλή πρόσθεση κινημάτων, αλλά προτείνει μια στρατηγική χειραφέτησης. Ξεκάθαρα πολιτική, γνωρίζει ότι η κατάκτηση του Κράτους αποτελεί στοιχείο αποφασιστικής σημασίας για την για την εκκίνηση μιας διαδικασίας μετασχηματισμού της κοινωνίας. Γνωρίζει όμως και ότι αυτή η κατάκτηση θα είναι ανίσχυρη αν δεν συνοδεύεται από λαϊκές κινητοποιήσεις μεγάλης κλίμακας», γράφουν.

«Από κάθε άποψη ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται για να μας δώσει ένα μάθημα. Αδιάλλακτος στα σημαντικά - το όχι στη λιτότητα -, αλλά δεχόμενος τον διάλογο, κατατρόπωσε την ελληνική σοσιαλδημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ για την επιλογή του να συμμαχήσει με τη Δεξιά, παραμένοντας (ο ΣΥΡΙΖΑ) πάντα σε διάλογο με τα συνδικάτα και τα κοινωνικά κινήματα», συνεχίζουν.

Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά, κατά τους δύο Γάλλους πανεπιστημιακούς, σε ευρωπαϊκό επίπεδο; «Απέναντι στην Ακροδεξιά, στον πειρασμό καταφυγής σε στρατιωτικά μέσα ή σε μια αντιδημοκρατική παρέμβαση από πλευράς ΕΕ, η επίδειξη αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό είναι μεγίστης σημασίας. Οι αποφάσεις του γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ στις επόμενες εβδομάδες όχι μόνο θα σημαδέψουν την προεδρία του, αλλά θα σφραγίσουν και την τύχη της σοσιαλδημοκρατίας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Θα σκεφτεί ο Ολάντ, όπως η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ ότι δεν υπάρχει εναλλακτική στις μεταρρυθμίσεις που απαιτεί η τρόικα; Σε αυτή την περίπτωση θα υπήρχαν δύο λύσεις: είτε να εγκρίνει μια αυταρχική λύση που θα επισημοποιήσει την μείωση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας σε επίπεδο προτεκτοράτου, είτε να εκδιώξει τη χώρα από το ευρώ, σηματοδοτώντας την έναρξη του γεωπολιτικού διαμελισμού της Ευρώπης» γράφουν οι Ντιράν και Κεσεγιάν. «Μήπως αντιθέτως ο Ολάντ ξεκινήσει, όπως τον καλεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, μια διαδικασία εκ νέου νομιμοποίησης της Ευρώπης, υποτάσσοντας τις συνταγές οικονομικής ολοκλήρωσης στην υλοποίηση στόχων για κοινωνική σύγκλιση; Μια τέτοια δέσμευση επιβάλλει τη διακοπή της ομοφωνίας με την ευρωπαϊκή Δεξιά και την ανάληψη της ευθύνης μιας πολιτικής κρίσης σε επίπεδο κορυφής».

Και καταλήγουν παραβάλλοντας την ανάγκη συμπαράστασης στην χειμαζόμενη σημερινή Ελλάδα με το κίνημα συμπαράστασης προς τον λαό του Βιετνάμ στη δεκαετία του '60: «Δεν θα μπορούσε άραγε η στήριξη προς την ελληνική ριζοσπαστική αριστερά να γίνει για τις νέες γενιές, αυτό που υπήρξε η στήριξη προς το Βιετνάμ για την γενιά του '68 ; - δηλαδή ένας ισχυρός μοχλός κινητοποίησης σε παγκόσμια κλίμακα;».


Πηγή: Το Βήμα 

 Το πρωτότυπο εδώ

Δικό μου σχόλιο: Θεωρώ υπεραισιόδοξες τις εκτιμήσεις των δύο Γάλλων Ακαδημαϊκών. Ίσως επηρεασμένοι και από το αποτέλεσμα των πρόσφατων γαλλικών εκλογών, διαβλέπουν στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα τον νέο Τσε. Στη χώρα που η προδοσία των προσδοκιών του λαού βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη μάθαμε να κρατάμε μικρό καλάθι σε "θεόσταλτους Μεσσίες". 
Μένει στον Τσίπρα να αποδείξει ότι αυτά που λέει τα εννοεί.  
Γιατί τώρα πια οι φούσκες σκάνε πιο γρήγορα...




Πρακτικά και απραξία



Οι διάλογοι των πολιτικών αρχηγών στην σημαντικότερη ίσως συνάντησή τους (Τρίτη 15 Μαΐου 2012) υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι άκρως αποκαλυπτικοί. Θεωρώ πως καθένας μας πρέπει και οφείλει να διαβάσει τα πρακτικά της Προεδρίας που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, έτσι ώστε να σχηματίσει όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένη άποψη για τις θέσεις των κομμάτων και τις αντιρρήσεις που εξέφρασαν στο σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης.

Μα θα μου πείτε: άποψη για τις θέσεις των κομμάτων; Αυτά συζήτησαν;
Απαντώ: ναι, κυρίως αυτά! Όσο και να προκαλεί εντύπωση, ο περισσότερος χρόνος αναλώθηκε στις αντιπαραθέσεις περί του μηνύματος των εκλογών, περί του τι κατάλαβε ο καθένας τους, ενώ ο υπόλοιπος σε ανερμάτιστα λογύδρια περί μνημονίου, αντιμνημονίου, υποχρεώσεων που απορρέουν από τη δανειακή σύμβαση, εφαρμογής προεκλογικών δεσμεύσεων, σεβασμό στη λαϊκή ετυμηγορία και λοιπά συναφή, που έκαναν τη συζήτηση να μη διαφέρει καθόλου από κομματικό συνέδριο σε επαρχιακό ξενοδοχείο.

Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

Ο Νίτσε για τους Έλληνες.



Κανείς δεν μπόρεσε να βρει το δηλητήριο που θα τους καταστρέψει έγραφε το 1872 ο Γερμανός φιλόσοφος
 
Πιο επίκαιρος από ποτέ ο Φρειδερίκος Νίτσε. Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο “Η Γέννηση της Τραγωδίας” (1872) και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15, ο Νίτσε κάνει μία ιδιαίτερα μνεία στο ελληνικό έθνος αποδεικνύοντας ότι ο Νίτσε  είναι πολύ μπροστά από την εποχή του.

Διαβάστε το χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο:

«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει  τον εαυτό του από τους Έλληνες.

Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν,  φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο,  συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.

Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και  αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ' αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.

Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα».

Πηγή: Το Βήμα

Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Επιστροφή στις κάλπες;



Οι διερευνητικές εντολές απέβησαν άκαρπες. Έκαστος εντολοδόχος πρωθυπουργός εξάντλησε τα περιθώρια που του έδινε το Σύνταγμα (και μαζί μ' αυτά και τα νεύρα μας), χωρίς αποτέλεσμα.

Το πρόβλημα είναι παλιό στην Ελλάδα, ίσως και από τη σύστασή της ως κράτος. Στην “γενέτειρα της δημοκρατίας” το ζητούμενο ανέκαθεν ήταν η συνεννόηση. Καταφέρνουμε να ομονοήσουμε μόνο σε εμπόλεμη κατάσταση, όταν ο εχθρός είναι ορατός. Τον υπόλοιπο καιρό τρωγόμαστε με εξαιρετικά πάντοτε αποτελέσματα.

Σήμερα ως μοναδική λύση (;) φαντάζουν οι εκλογές. Ίσως να είναι και καλύτερα έτσι. Αν προέκυπτε μια κυβέρνηση Βαβέλ δεν θα είχε ζωή ούτε λίγες εβδομάδες. Οι μνημονιακοί, μαζί και ο Κουβέλης συμφώνησαν τουλάχιστον σ’ αυτό: φταίει ο Τσίπρας. Αυτό που δεν έχω ακόμη καταλάβει είναι γιατί δεν συγκροτούν οι τρεις τους οικουμενική κυβέρνηση. Διαθέτουν και οι τρεις μαζί 168 έδρες. Που είναι λοιπόν το πρόβλημα να σχηματίσουν κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Αξιωματική Αντιπολίτευση; 
Το δε ΚΚΕ μόνιμα στην άκρη του, κάθεται και χασκογελάει περιμένωντας ποιος θα κάνει ή θα πει τη μεγαλύτερη σαχλαμάρα για να του τη χρεώσει.

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Οι κυριότερες ειδήσεις Νο17



Δέκα σημαντικές και ασήμαντες ειδήσεις της εβδομάδας που πέρασε σε αντίστροφη μέτρηση: 

Στη θέση Νο10:
Δενδρύλλια χασίς σε δημοτικές αποθήκες!
Ύστερα από αξιοποίηση ανώνυμης καταγγελίας, για ύπαρξη δενδρυλλίων ινδικής κάνναβης στις αποθήκες του Δήμου Ναυπλίου, ο Δήμαρχος Ναυπλιέων έδωσε εντολή και ειδοποιήθηκε αμέσως το τμήμα ασφαλείας της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αργολίδας.
Άντρες του Τμήματος, έσπευσαν στον χώρο όπου παρουσία του Δημάρχου διαπίστωσαν στο προαύλιο την ύπαρξη τεσσάρων δενδρυλλίων ινδικής κάνναβης.

Η δενδροφύτευση άρχισε, ζητούνται εθελοντές!

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Μετάλλια.



Οι δύο συνέταιροι της εθνικής καταστροφής, που μέχρι προχθές συγκυβερνούσαν αυτή τη χώρα, συγκέντρωσαν αθροιστικά το τεράστιο ποσοστό του 32,06%!!! Εγκατέλειψαν τα δύο πάλαι ποτέ μεγάλα κόμματα πάνω από 3.000.000 ψηφοφόροι τους! Οι δύο στους τρεις Έλληνες βρίσκονται απέναντί τους κι όμως αυτοί (εν ονόματι ποιού λαού άραγε;) υπέγραψαν και μέχρι προχθές εφήρμοζαν την εγκληματική δωσιλογική πολιτική που σχεδιάστηκε από οίκους αξιολόγησης, τράπεζες, αγορές και πολιτικούς νάνους.

Κε Σαμαρά, κε Βενιζέλο, σας έχω νέα.
Μετά τα επανωτά μνημόνια και την εξαθλίωση που αυτά επέφεραν, είναι η πρώτη φορά που ζητήσατε τη γνώμη του ελληνικού λαού και σας έστειλε την απάντηση του.
Τρομάξατε από το εκλογικό αποτέλεσμα; Αν δεν το έχετε καταλάβει ακόμη, αυτό δεν ήταν χαστούκι, κλωτσιά στο κώλο ήταν. Το μήνυμα που σας έστειλε ο ελληνικός λαός ήταν “καλά ξεκουμπίδια” και στους δυο σας. Αν είχατε ίχνος φιλότιμου (λέξη άγνωστη) σήμερα θα είχατε και οι δύο παραιτηθεί από τα κόμματά σας, που επί των ημερών σας έγιναν κομμάτια.