Τον τελευταίο καιρό το μυαλό έχει
κολλήσει. Είναι μια περίοδος πάρα πολύ άσχημη για συναδέλφους μου στο νοσοκομείο,
που μέσα στις επόμενες ημέρες πετιούνται στα σκουπίδια. Ξέρω πολύ καλά πως
πλησιάζει και η δική μου ώρα. Γι’ αυτά τα καθάρματα που έχουν βαλθεί να
γαμήσουν τον ελληνικό λαό είμαστε όλοι μας νούμερα και στατιστικές. Είμαστε οι
άχρηστες βίδες στο νέο τους μηχάνημα. Είμαστε τα πιόνια που θυσιάζονται για να
σωθεί ο βασιλιάς. Η παρτίδα. Η πάρτη τους.
Το σίχαμα που του έδωσαν το
υπουργείο υγείας, ως η καλύτερη επιλογή για να περάσει τη σφαγιαστική τους
πολιτική, απειλεί και κοροϊδεύει πως διαθέτει και χειρότερα σενάρια. Όποιος δεν συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις
των ψυχανώμαλων που παίζουν το πουλί τους πάνω από το πτώμα της πατρίδας μας θα
φάει το κωλοδάχτυλο χωρίς σάλιο. Οπότε καλά θα κάνει να χαλαρώσει και να
απολαύσει το σαλιωμένο.
Η απογραφή που έγινε πριν 3
χρόνια δεν αποσκοπούσε στο “να
συγκεντρωθούν στοιχεία για να γνωρίζουμε συνολικά πόσοι είναι”. Μάζεψαν τα
στοιχεία – που οι μαλάκες όφειλαν να
γνωρίζουν εδώ και δεκαετίες – με μοναδικό σκοπό να γνωρίζουν πόσοι
εργάζονται ανά κατηγορία και ειδικότητα. Έτσι τώρα είναι σε θέση να προσθέτουν
αριθμούς και να καταργούν ολόκληρους κλάδους, δίνοντάς τους στον ιδιώτη, με το
πρόσχημα πως θα σταματήσει η σπατάλη, θα μειωθεί το κόστος, θα βελτιωθούν οι
υπηρεσίες.