Στις 2 Δεκεμβρίου
ψηφίστηκαν στη Βουλή με ονομαστική ψηφοφορία τα 4 άρθρα του νομοσχεδίου κατά των διακρίσεων στην εργασία,
προκειμένου να αποτυπωθεί η διαφοροποίηση των Ανεξάρτητων Ελλήνων στα άρθρα 1
έως και 4, που αποτελούσαν και βασικό κομμάτι του νομοσχεδίου. Με τα άρθρα που
τέθηκαν σε ονομαστική ψηφοφορία ορίζεται η
προώθηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης και η καταπολέμηση των διακρίσεων στον
τομέα της απασχόλησης και της εργασίας (σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα)
σύμφωνα με τις κοινοτικές οδηγίες, ενώ επανακαθορίζεται - διευρύνεται η έννοια των διακρίσεων (έμμεση και άμεση). Μεταξύ άλλων, προστίθενται ως λόγοι
απαγορευμένων διακρίσεων η εθνική καταγωγή, οι γενεαλογικές καταβολές, η χρόνια
πάθηση, η οικογενειακή και κοινωνική κατάσταση, ο σεξουαλικός προσανατολισμός
και η ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά του φύλου.
Τα άρθρα
ψηφίστηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Συμπαράταξη, το Ποτάμι,
την Ένωση Κεντρώων. «Κατά» δήλωσαν η Χρυσή Αυγή και τρεις βουλευτές των ΑΝΕΛ οι
κ.κ. Κ. Κατσίκης, Δημήτρης Καμμένος και Μαρία Κόλλια. «Παρών» δήλωσε το ΚΚΕ.
Λατρεμένο
ΚΚΕ!
Ο
βουλευτής του κόμματος Μανώλης Συντυχάκης κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι υπερασπίζεται το
κεφάλαιο και έχει προδιαγράψει νέα μέτρα για το μέλλον. “Το
παρόν νομοσχέδιο μετατρέπει ενώσεις του κεφαλαίου σε τοποτηρητές της εργασιακής
ισότητας. Ανάγετε τους φορείς αυτούς σε υπερπροστάτες των εργαζομένων. Ο λύκος
θα φυλάξει τα πρόβατα; Προβληματικές οι διατάξεις αυτές. Στο ΣτΠ θα
απευθύνονται οι πολίτες και όχι στα συνδικάτα τους; Σας ενδιαφέρει η προστασία
των κεφαλαιαγορών, γι' αυτό ενσωματώνετε τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Υπηρετείτε
βάρβαρη πολιτική εις βάρος του ελληνικού λαού”.
Λατρεμένο
ΚΚΕ!
Στην
προσπάθεια του να τα βάλει με όλα και με όλους δεν αντιλαμβάνεται (πλάκα κάνω)
ότι τα βάζει με τους εργαζόμενους;;; Το ΚΚΕ που συμμετέχει στις ευρωεκλογές και
εκλέγει ευρωβουλευτές (μια χαρά πέφτουν οι μισθάρες!) αδυνατεί να καταλάβει
(ξανακάνω πλάκα) ότι η εναρμόνιση με κάθε κοινοτική οδηγία δεν αποτελεί
επιλογή, αλλά είναι επιβεβλημένη;;;
Τέλος
πάντων, η άρνηση του ΚΚΕ να ψηφίσει το νομοσχέδιο κατά των εργασιακών
διακρίσεων ανάλογα με το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την εθνική καταγωγή
κλπ, λέει πολλά από μόνη της.