Και μια μαλακία παραπάνω

Πολύ μπλα μπλα δεν χρειάζεται. Ούτε αμπελοφιλοσοφίες στην ουρά του ΙΚΑ, ούτε διαδικτυακές αντεγκλήσεις, ούτε κουβέντες καφενείου με τον άγνωστο δίπλα σου, ούτε λόγια χαζοχαρούμενα με τον παραγωγό στη Λαϊκή. Σε τέτοιου είδους συζητήσεις πολλές φορές θα ακούσεις και θα πεις πράγματα που δεν τα πιστεύει κανείς. Που λέγονται σε στιγμές φόρτισης, απλά για ειπωθεί κάτι. Σε στιγμές εκνευρισμού για το άδικο και το χυδαίο. Στη προσπάθεια να φανείς πιο μάγκας (να ‘ταν έτσι οι μάγκες!) θα πεις και μια μαλακία παραπάνω, ενίοτε και περισσότερες.

Όλοι αυτοί σου είναι άγνωστοι και το πιθανότερο είναι να μη τους ξαναδείς ποτέ. Άρα τσάμπα ο κόπος, στο βρόντο πάνε τα λόγια σου και τα δικά του, σας μένει μόνο η “ικανοποίηση” ότι …τα είπατε!

Και αν τα πολλά λόγια παρήγαγαν αποτέλεσμα μάλλον θα ήμασταν ο ευτυχέστερος των λαών. Επειδή αυτό δεν ισχύει, προφανώς γι’ αυτό και είμαστε (ή προσπαθούμε να γίνουμε) το ακριβώς αντίθετο.

Λέγαμε λοιπόν για τους ανέξοδους τσακωμούς στις συζητήσεις με αγνώστους. Δεν υπάρχει λόγος να ψάχνουμε μακριά. Συζητώντας με ανθρώπους του δικού μας κύκλου θα διαπιστώσουμε ότι σε ελάχιστα μπορούμε να συμφωνήσουμε. Γιατί; Επειδή όλοι έχουμε δίκιο.

Κουβεντιάζεις με φίλο (του οποίου τη γνώμη σέβεσαι) και τον ρωτάς να σου πει πως κρίνει τo κλείσιμο της ΕΡΤ. Και ακούς τα απίστευτα: “Καλά τους κάνανε. Βολεμένοι όλοι που ποτέ τους δεν δούλεψαν. Εμένα το αφεντικό μου με απολύει όποτε γουστάρει, αυτός τι παραπάνω έχει από εμένα”;

Κουβεντιάζεις (για το ίδιο θέμα) με τον πατέρα σου και μαθαίνεις ότι: “παιδάκι μου, εμένα μου κόβουνε συνέχεια τη σύνταξη. Είμαι ‘γω τώρα για να σκέφτομαι τους άλλους”;

Κουβεντιάζεις με το παιδί σου και καταλαβαίνεις ότι δεν γνωρίζει καθόλου το θέμα, αλλά κάτι φίλοι του είπαν πως “έπρεπε να γίνει γιατί δεν πήγαινε άλλο”, ενώ άλλοι του είπαν ότι “έπρεπε να γίνει για να πέσει ο Σαμαράς”.

Τουρλουμπούκι!

Η δική μου γνώμη είναι εκπεφρασμένη και ξεκάθαρη. Κάποιος εύλογα θα αναρωτηθεί “Και γιατί η δική σου να είναι η σωστή”; Δεν λέω ότι είναι η σωστή, αλλά μπορώ σε αυτή να διαγνώσω τα λιγότερα λάθη.

Πρώτα πρώτα θεωρώ ανθρωπιστικό μου καθήκον να μην είμαι κανίβαλος. Γι’ αυτό και ο ανθρωποφάγος μπορεί να κλείσει αυτή τη στιγμή αυτό που διαβάζει και να πάει αλλού που μοιράζουν κρέας.

Δεύτερον είμαι κατά των αδιαφανών προσλήψεων, που, στην ΕΡΤ τουλάχιστον, έγιναν κατά κόρον. Ποιοι το ισχυρίζονται; Αυτοί που τις έκαναν!!! 

Μη το ψάξεις, το έψαξα εγώ για σένα, σχιζοφρένεια λέγεται.

Επειδή όμως μισώ την ανθρωποφαγία κάνω και δεύτερες σκέψεις. Ίσως να μη σου αρέσουν ως …καθαρές, τις θεωρώ όμως πιο ψύχραιμες. Αυτός (ναι, ο γλύφτης) που διορίστηκε με το μέσο, έχει μια οικογένεια που τη ζει από αυτή τη δουλειά. Τώρα πρέπει να τους πετάξουμε όλους οικογενειακώς στο γκρεμό, όχι επειδή αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο του διορισμού του, ούτε επειδή το επιβάλλει κάποια απόφαση δικαστηρίου, αλλά επειδή το ζητάει η τρόικα τής οποίας έχουμε ορκιστεί να μη της χαλάσουμε ποτέ χατίρι.

Η φάση μπάζει από παντού. Αλλά τι σε νοιάζει εσένα; Εσύ απολύθηκες και δε σε ρώτησαν. Άρα; Δε γαμιέται που θα τους λυπηθείς…!

Τρίτον η ζωή είναι πουτάνα. Πηδιέται ασύστολα μ’ όποιον θέλει και όποτε γουστάρει. Δεν έχει μπέσα. Ξεγλιστράει σα φίδι βουτηγμένο στο λάδι. Εκεί που πας να την πιάσεις και νομίζεις πως την έχεις του χεριού σου, έρχεται η στραβή και καταλαβαίνεις ότι είσαι μεγάλος μάπας.

Εσύ και οι ιδέες σου οι έξυπνες.

Θα ‘ρθει που λες εκείνη η γαμημένη ώρα που θα βρεθείς εσύ με πρόβλημα και δεν θα υπάρχει κανένας για βοήθεια. Γιατί όταν ο γείτονας σού ζήταγε νερό να σβήσει τη φωτιά του, εσύ κουβάλαγες βενζίνη.

Και τώρα μαλάκα μου κάτσε και κοίτα το σπίτι σου που όμορφα καίγεται.

Γιατί πίστεψες πως θα καεί γύρω ολόκληρο δάσος και θα μείνει το δικό σου δέντρο να καμαρώνει τις φλόγες των άλλων.

Ο σωστός άνθρωπος στα δύσκολα φαίνεται και ο βλάκας επίσης. Η κρίση στάθηκε αφορμή να βγουν στην επιφάνεια πράγματα που έκρυβε ο καθένας μας βαθιά του. Στάθηκε αφορμή κάποιοι να βγάλουν από μέσα τους το μεγαλείο της ψυχής τους. Άνθρωποι που συμπαραστάθηκαν και συνεχίζουν με όποιο μέσο διαθέτουν στο συνάνθρωπο – ακόμη και αυτόν που μέχρι χθες δεν γνώριζαν – χωρίς κανάλια, ταρατατζούμ και ζήτω. Δεν έγιναν καλύτεροι, πάντα ήσαν.

Το ίδιο συνέβη και στην αντίπερα όχθη. Η ανεργία, η φτώχεια, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο εξευτελισμός της προσωπικότητας, η χυδαιότητα του φασισμού που μπήκε στην Ελληνική Βουλή από την μπροστινή πόρτα, έκαναν μια μερίδα του λαού να βγάλει από μέσα του τα ζωώδη ένστικτα που έκρυβε καλά. Αυτοί δεν έγιναν χειρότεροι από τους άλλους, πάντα ήσαν.

Δεν μπορώ να διανοηθώ πως η έλλειψη χρημάτων σε κάνει μαλάκα. Δεν γίνεται να είσαι λιγότερο ή περισσότερο ηλίθιος ανάλογα με τα λεφτά στη τσέπη. Ούτε πιστεύω πως αν αύριο εσύ ο μαλάκας πιάσεις το τζόκερ θα γίνεις καλύτερος. Το αντίθετο θα γίνεις! Ακόμη περισσότερο μαλάκας!

Δεν είμαι για συμβουλές, ούτε κάνω τον έξυπνο. Προσπαθώ με τη λογική να ερμηνεύσω τη χαώδη κατάσταση μέσα στην οποία ζω. Ομολογώ πως δεν τα καταφέρνω σχεδόν ποτέ. Με παρηγορεί το γεγονός πως αυτές τις απόψεις τις έχουν και άλλοι.

Και αν κάποια στιγμή ψοφήσω μέσα σε αυτόν τον παραλογισμό, θα μείνω με την ικανοποίηση πως τουλάχιστον δεν βρώμισα.

ΥΓ: Είχα προαναγγείλει ότι το θέμα ΕΡΤ εδώ μέσα θα έχει πολλές συνέχειες. Και δεν θα σταματήσω μέχρι να αποφασίσουμε τι είδους πολίτευμα υπάρχει σήμερα στη χώρα.