Σελίδες

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Μας δουλεύει κι ο Στουρνάρας!




Από το υπουργείο οικονομικών έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια υπουργοί …διαμάντια. Ποιον να πρωτοθυμηθούμε; Τον Στέφανο Μάνο; Τον Γιάννο Παπαντωνίου; Τον αλήστου μνήμης Αλογοσκούφη (από τ’ όνομα καταλαβαίνεις); Τον άλλο απίθανο μεγαλομάγειρα Παπαθανασίου; Τον τεράστιο (κυριολεκτικά!) Βαγγέλη Βενιζέλο; Τελευταία έσκασε μύτη ένας άλλος απίθανος. Ο Στουρνάρας.

Ο Στουρνάρας που λέτε έχει πλούσιο βιογραφικό. Με σπουδές στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, διατέλεσε ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (1986-1989), ειδικός σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος (1989-1994), τακτικό μέλος της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1994-2000), πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας κ.ά. Μια ολάκερη ζωή μέσα στις τράπεζες δηλαδή! Από το 1989 διδάσκει στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Τηλεοπτικό σποτ για το παραεμπόριο. Τρίχες!




Χθες βράδυ βγήκα με ένα φίλο για μπυρίτσα. Καιρό είχα να το κάνω, ειδικά στην πόλη (στο χωριό του ’δωσα και κατάλαβε!). Η ζέστη έχει αρχίσει αισθητά να υποχωρεί, ήσυχα ήταν και ωραία βραδιά - σχεδόν με πανσέληνο. Κάτσαμε σε κεντρική πλατεία, παραγγείλαμε και αρχίσαμε την ψιλοκουβέντα.

Μέσα σε λίγα λεπτά περνάει και ο πρώτο μπόμπιρας-Ρομά, με το χέρι απλωμένο και το μισοκακόμοιρο ύφος ζωγραφισμένο σε μάτια και στόμα. “Δώσε μου κάτι κύριος, δεν έχω να φάω”. Είδε ότι τον αγνοήσαμε και πήγε στη δίπλα παρέα.
Ήταν μόνο η αρχή. 

Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

Παραμονή στο ευρώ πάση θυσία



Θυμάμαι τον πρώτο καιρό που άρχισε το γαμ… , εεε...., η ύφεση ήθελα να πω. Τότε που ξένοι ηγέτες και “Έλληνες” πωλητικοί, μας έλεγαν πως είναι αδύνατη η έξοδος μιας χώρας από την ευρωζώνη. “Κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από τη συνθήκη και δεν θα συμβεί” μας έλεγαν και μας το ξεκαθάριζαν!

Ανοίγει παρένθεση.
Είναι οι εποχές που οι ξένοι παρίσταναν τους φίλους και εταίρους, κάνοντας λόγο για την ενωμένη Ευρώπη και την αλληλεγγύη των λαών (την ποιά;) με μοναδικό τους σκοπό και στόχο να προλάβουν να απαλλαγούν από τα ελληνικά «τοξικά» ομόλογα αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, που είχαν στην κατοχή τους. Από τη στιγμή που απαλλάχτηκαν από το βάρος τους, δημόσιο και ιδιώτες, ξέχασαν αλληλεγγύες, αδελφοσύνες, υποστηρίξεις, άρχισαν τις πιέσεις και τις πουστιές, με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα.