Σελίδες

Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Σμύρνη – Ζάλογγο – Γενοκτονίες: Παντού υπάρχει ένας μύθος!



Η κ. Μαρία Ρεπούση είναι ιστορικός, καθηγήτρια Ιστορίας στην Παιδαγωγική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με το βιογραφικό της στην προσωπική της ιστοσελίδα, από τα φοιτητικά της χρόνια ανήκει στο χώρο της ανανεωτικής αριστεράς. Από το 2012 είναι βουλευτής της ΔΗΜΑΡ.

Η κ. Ρεπούση μέχρι πρόσφατα ίσως να ήταν γνωστή σε έναν κύκλο 100-200 ανθρώπων, πανεπιστημιακών, αριστερών και συγγενών της. Όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί όμως, δεν την γνωρίσαμε ούτε από την ακαδημαϊκή της σταδιοδρομία, ούτε από τους αγώνες της για την ανανεωτική αριστερά. Πάνε τώρα μερικά χρόνια που έγινε γνωστή στο πανελλήνιο από ένα απόσπασμα στο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού. Σύμφωνα με την ιστορικό κ. Ρεπούση: “Στις 27 Αυγούστου 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα”.

Είχα την ατυχία να διαβάσω το απόσπασμα αυτού του βιβλίου, μιας και ο γιός μου ήταν τότε μαθητής της Έκτης τάξης. Για το συγκεκριμένο απόσπασμα που ‘σκανδάλισε’ ένα πολύ μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά. Και το κουρνιαχτό δεν έχει καταλαγιάσει ακόμη. Υπήρξαν δεκάδες δημοσιεύσεις σε εφημερίδες, καθώς και τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, όπου οι αντεγκλήσεις έδιναν και έπαιρναν.
 
Η κ. Ρεπούση ‘κατόρθωσε’ να δημιουργήσει θόρυβο γύρω από το όνομά της και να βγει από την αφάνεια. Το καταστάλαγμα από εκείνη την ιστορία του συνωστισμού ήταν ότι η (κάθε) κ. Ρεπούση διαθέτει, ως επιστήμων, το αυτονόητο δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις της, σε αντίθεση με το πολύ μεγάλο κομμάτι του (απαίδευτου) λαού μας που δυσανασχετεί δίχως να γνωρίζει την αλήθεια. Την οποία αλήθεια γνωρίζει η κ. Ρεπούση που βάλθηκε να μας βγάλει από την πλάνη μας. Αυτή και άλλες.

Η επιστημονική κοινότητα στη συντριπτική της πλειοψηφία στάθηκε στο πλευρό της. Ακόμη και άνθρωποι οι οποίοι εξέφρασαν τις αμφιβολίες τους για τη διατύπωση περί ‘συνωστισμού’ θεώρησαν πως είναι προτιμότερο να υπάρχουν λάθος εκφράσεις ή και ανακρίβειες, από το να φιμωθεί ένας επιστήμονας.

Αν έβγαινα εγώ και υποστήριζα πρώτος αυτά που είπε η κ. Ρεπούση θα με περνούσαν είτε για άσχετο, είτε για γραφικό, είτε για ηλίθιο, είτε (στην καλύτερη) για συνωμότη. Θα έπρεπε να στοιχειοθετήσω με ατράνταχτες αποδείξεις τα όσα έγραψα, θα έπρεπε να τεκμηριώσω τη βασιμότητά τους, θα έπρεπε να αναφέρω τις πηγές μου, θα έπρεπε να αποδείξω τη φερεγγυότητά τους, θα έπρεπε να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Η κ. Ρεπούση δεν χρειάστηκε να κάνει τίποτα από όλα αυτά. Μόνο και μόνο που είναι ιστορικός, μάς αρκεί για να διαβάζουμε αδιαμαρτύρητα τις απόψεις της μέσα από τα σχολικά εγχειρίδια τα οποία διδάσκουν τα παιδιά μας.

Οι 1.670(!!!) Πειραιώτες που ψήφισαν την κ. Ρεπούση και την έστειλαν στο κοινοβούλιο, τής έδωσαν τη δυνατότητα να συνεχίσει απερίσπαστη το έργο της, την αποδόμηση δηλαδή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Και μάλιστα κάτω από την ομπρέλα της βουλευτικής ασυλίας! Ας πληροφορήσει όμως κάποιος την κ. Ρεπούση πως από την ώρα που αποφάσισε να ασχοληθεί με τα κοινά θα πρέπει – αν μη τι άλλο - να ακούει την κριτική που της ασκείται και όχι να κρύβεται πίσω από το μανδύα του πανεπιστημιακού που δέχεται …επιθέσεις!

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εμείς να έχουμε διδαχθεί διαφορετική ιστορία από αυτή που διδάσκονται τα παιδιά μας. Και δεν γνωρίζω πόσα είναι (κατά την κ. Ρεπούση) τα ψέματα που έχουν διδάξει τη γενιά μου και τις προηγούμενες και τα παραμύθια που μας έβαλαν να μάθουμε. Να περιμένω και άλλες “αποκαλύψεις” κα Ρεπούση; Τελείωσε η επιστημονική σου αναζήτηση στα απόκρυφα σημεία της ελληνικής ιστορίας, ή κάθε λίγο και λιγάκι θα μας προκαλείς για να κάνεις ντόρο;

Έχω την εντύπωση πως η ιστορία, όπως και η αλήθεια, είναι μία. Οι σάλτσες που μπαίνουν κατά καιρούς δεν αποτελούν ελληνικό φαινόμενο. Αυτοί που ξέρουν (οι ιστορικοί, σαν την κ. Ρεπούση) λένε πως όλες οι χώρες του κόσμου στρογγυλεύουν τις ιστορικές «γωνίες», απαλείφουν δυσάρεστες πλευρές της, ωραιοποιούν καταστάσεις, «γεννούν» ήρωες.
Μέχρις ενός σημείου κατανοητό και αποδεκτό.
Αυτό που πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω είναι πως βρίσκεται μόνο ένας άνθρωπος να αμφισβητεί σχεδόν στο σύνολό της την (σχετικά πρόσφατη) ελληνική ιστορία. Και αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ούτε αλλοεθνής, ούτε εχθρός της. Μάλλον!

Αυτά έγιναν πριν 5-6 χρόνια. Από τότε η κ. Ρεπούση φροντίζει συχνά πυκνά να βρίσκεται στην επικαιρότητα. Και δεν το κάνει μέσα από τους αγώνες της κατά των μνημονίων που ψηφίζει μαζί με τα συντρόφια της αδιακρίτως. Ούτε μέσα από τους αγώνες της για την ανανέωση της ελληνικής αριστεράς. Το κάνει ξαναγράφοντας την ιστορία.


Πριν από λίγες ημέρες η κ. Ρεπούση έριξε τα μούτρα της (επιεικώς απαράδεκτο για βουλευτή της ανανεωτικής αριστεράς του Φώτη) και απέστειλε επιστολή στην Επιτροπή Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας από την αξιωματική αντιπολίτευση να αντιδράσει ώστε να μην περάσει από τη Βουλή το υπό ψήφιση αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, σε περίπτωση που γινόταν αναφορά περί Γενοκτονίας των Ποντίων.
Διαβάζω στο διαδίκτυο πως το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών απέστειλε ανακοίνωση στην οποία χαρακτηρίζει “εχθρικές και ρατσιστικές πρωτοβουλίες” τις εκδηλώσεις για την Ημέρα Μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας, ενώ καλεί τη Βουλή των Ελλήνων να «απορρίψει αυτούς τους χαρακτηρισμούς που δηλητηριάζουν την ελληνο-τουρκική φιλία» και να συνταχθεί με τις θέσεις της κ. Μαρίας Ρεπούση.

Αν η είδηση αληθεύει, μπορεί η κ. Ρεπούση να αισθάνεται υπερήφανη ως ιστορικός για τις καινοτόμες απόψεις της, αφού κατόρθωσε να καταρρίψει ακόμη έναν διαχρονικό μύθο. Όποιος κατορθώνει να εισπράξει την ευαρέσκεια του τουρκικού ΥΠΕΞ, όχι με το μολύβι, αλλά με τη γομολάστιχα, τότε σίγουρα διεκδικεί μια περίοπτη θέση στο πάνθεον των ηρώων που έγραψαν και αυτοί κάποτε ιστορία.

Τελευταίο (μέχρι αυτή τη στιγμή) χτύπημα της κ. Ρεπούση ήταν ο «εθνικός μύθος» γύρω από το χορό του Ζαλόγγου που (φέρονται να) χόρεψαν οι Σουλιώτισσες.
Ή οι Καλαματιανές; Ή οι Μεσολογγίτισσες; Ή οι Λαρισαίες.
Τελοσπάντων γυναίκες ήταν (μάλλον).
Και αφού το αμφισβητεί η κ. Ρεπούση θα πρέπει όλοι να στεκόμαστε ευλαβικά μπροστά στην άποψή της. Διότι αυτή είναι ιστορικός κι εμείς δεν είμαστε.

Η κ. Ρεπούση απέστειλε επιστολή στο Μέγκα, στην οποία αναφέρει: “Σας διαβεβαιώ ότι δεν θέλω να δώσω καμία αφορμή. Η επιστολή μου είχε να κάνει με την πολιτική μου θέση την οποία υπερασπίζομαι σταθερά ότι δεν συμφωνώ με οποιαδήποτε ποινικοποίηση της αντίθετης ιστορικής άποψης. Αυτό εμπεριείχε η επιστολή μου, αυτό ήθελα να πω στους συναδέλφους μου και αυτό είπα και εξακολουθώ και το λέω. Πιστεύω ότι στις δημοκρατίες δεν χρειάζεται να ποινικοποιούμε την ελεύθερη έκφραση της γνώμης”.

Αγαπητή κ. Ρεπούση. Έχεις μπερδέψει τη δημοκρατία με τη σαχλαμάρα.
Εδώ δεν μιλάμε για έκφραση γνώμης. Εδώ μιλάμε για Ιστορία. Έχω την εντύπωση ότι ο ρόλος του ιστορικού είναι να καταγράφει την ιστορική αλήθεια, όσο πικρή κι αν είναι για το λαό (ή και για τον ίδιο!) και όχι να εκφράζει …μια γνώμη. Δεν γράφεις έκθεση κα Ρεπούση μου, τα παιδιά μας διδάσκεις!
Αγαπητή κ. Ρεπούση. Αντί να πρέπει να αποδείξει μια ολόκληρη κοινωνία, που έβαλες απέναντί σου, πως δεν ποινικοποιεί την ελεύθερη έκφραση γνώμης, θα ήταν προτιμότερο να αποδείξεις εσύ ότι δεν χάζεψες, δεν υποκινείσαι, καταλαβαίνεις τι γράφεις.
Αγαπητή κ. Ρεπούση. Αντί να παριστάνεις τη θιγμένη από το αγράμματο μπουλούκι, θα ήταν γενναιότερο να αναλάβεις την ευθύνη να κατονομάσεις όλους αυτούς τους ψεύτες ιστορικούς που επί αιώνες μας βομβάρδιζαν με μύθους. Αντέχεις;

ΥΓ: Πριν πέσω από το Ζάλογγο θα αναφωνήσω: Ρεπούσ(τ)η μου μ’ αυτούς που μπλέξαμε!



26 σχόλια:

  1. Θου κύριε, Θα τρίζουν τα κόκαλα του Θουκυδίδη!
    Διάβασα ότι η εν λόγω κυρία δεν διαθέτει πτυχίο ως ιστορικός, αλλά είναι Καθηγήτρια φιλολογίας. Είναι βλακείες του Άδωνη ή ισχύουν;

    Καλή σου μέρα Ακυβέρνητε!
    Πολλά συγχαρητήρια για το κείμενό σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της «Σπούδασε στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στη Σορβόννη από όπου πήρε το διδακτορικό της στην ιστορία. Εργάστηκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και από το 1993 μέχρι σήμερα στη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι σήμερα καθηγήτρια ιστορίας και ιστορικής εκπαίδευσης στην Παιδαγωγική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.»

      Τα πτυχία, προσωπικά, δεν μου λένε από μόνα τους σχεδόν τίποτα. Άλλωστε, όσοι μας έφτασαν στο σημερινό χάλι πτυχιούχοι ήσαν. Το θέμα μου με την κ. Ρεπούση είναι ότι προκαλεί για να προκαλεί. Δεν την έχω ακούσει να επικαλείται άλλες ιστορικές πηγές για τις απόψεις που εκφράζει. Αρκείται μόνο στο «δεν ποινικοποιείται η έκφραση άποψης». Σωστό είναι, αλλά όταν κατέχεις δημόσια θέση και σου παραχωρείται βήμα, καλό είναι να αποδεικνύεις τα όσα λες. Για να μας βγάλεις από τους …μύθους, δεν πρέπει να κατασκευάζεις δικούς σου.

      Διαγραφή
  2. Η Ρεπούση ζητάει να ποινικοποιηθεί η άρνηση της γενοκτονίας των Εβραίων, αλλά να μην ποινικοποιηθεί η άρνηση γενοκτονίας των Ποντίων.
    Εγώ τώρα τι να υποθέσω;

    Είμαι υπέρ κάθε προσπάθειας να επαναπροσεγγιστούν ιστορικά ζητήματα. Αυτή είναι και η δουλειά των σιτορικών άλλωστε.
    Όχι απλώς να αποστηθίζουν τον Παπαρρηγόπουλο, αλλά συνεχίζουν να ερευνούν.
    Αλλά όταν μιλάμε για Ιστορία, μιλάμε για επιστήμη.
    Και όταν μιλάμε για επιστήμη, απαιτείται μια συγκεκριμένη διαδικασία που απαιτεί έρευνα και απόδειξη (ή έστω ισχυρή ένδειξη) για ό,τι λέγεται. Ιδίως όταν πρόκειται για σύγχρονη Ιστορία.

    Είμαι της άποψης πως δεν πρέπει να ποινικοποιηθεί καμία ιστορική έρευνα, ούτε αν αυτή αφορά στη γενοκτονία των Εβραίων.
    Αλλά όταν κάποιος ιστορικός λέει μαλακίες, πρέπει να έχει το δικαίωμα να τις λέει, αλλά να δέχεται τη χλεύη των πολιτών.

    Ιδίως όταν οι μαλακίες αυτές δε μοιάζουν να είναι και τόσο αθώες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι ιστορικοί είναι πάνω απ’ όλα ερευνητές. Ερευνούν και καταγράφουν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους. Αν μας πείσει η κ. Ρεπούση ότι ερεύνησε (και που) και κατέληξε στα συμπεράσματα περί διαχρονικών μύθων, τότε να της ζητήσουμε όλοι μαζί συγγνώμη.
      Τόσο χρόνια που γίνεται θόρυβος γύρω από το όνομά της δεν προσπάθησε να ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ την ορθότητα της «έρευνας» της (αν έκανε), αλλά αρκείται σε δελτία τύπου και συνεντεύξεις για να υπερασπιστεί το δικαίωμα να λέει τη γνώμη της.

      Δεν ποινικοποιείται ούτε η ιστορική έρευνα της κ. Ρεπούση, ούτε κανενός άλλου. Η Ρεπούση και μερικοί άλλοι κυκλοφόρησαν την άποψη ότι ενδέχεται η έκφραση γνώμης περί μη Γενοκτονίας των Ποντίων, ή των Αρμενίων, ή του Ολοκαυτώματος, που θα συμπεριληφθεί στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, να φιμώσει τους ιστορικούς και να αποτελέσει τροχοπέδη στην έρευνά τους. Ετούτη η σαχλαμάρα (γιατί περί αυτού πρόκειται) δεν έχει καμία απολύτως βάση. Σύμφωνα με το υπό κατάθεση νομοσχέδιο ποινικοποιείται η δημόσια παρότρυνση σε πράξεις βίας.
      Αν η κ. Ρεπούση ερμηνεύει ως πράξη βίας τη μη παραδοχή της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου (που έχει αναγνωριστεί επίσημα από το ελληνικό κοινοβούλιο από το 1994), τότε καλό είναι να σιωπήσει. Επιτέλους πρέπει να μάθει πως η Δημοκρατία έχει κανόνες που πρέπει να γίνονται σεβαστοί από όλους. ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ!!!

      Τα πιθηκοειδή με τα μαύρα αρνούνται ότι υπήρξε το Ολοκαύτωμα. Γιατί ειδικά αυτοί θα πρέπει να εισπράττουν τη χλεύη των υγιώς σκεπτόμενων ανθρώπων και όχι η κ. Ρεπούση;

      Διαγραφή
    2. Θα 'θελα να την πετύχω μια μέρα στο δρόμο και να τη ρωτήσω:
      "Πώς θες να με πείσεις ότι είσαι αθώα και υπεράνω πάσης υποψίας όταν χτυπιέσαι για να αναγνωρίζεται η μία γενοκτονία και να μην αναγνωρίζεται η άλλη;
      Πώς θες να με κάνεις να είμαι καλοπροαίρετος απέανντί σου όταν πασχίζεις να αποδείξεις μόνο τα εγκλήματα των Ελλ΄νων και να αποδομήσεις τα εγκλήματα των υπολοίπων κατά των Ελλήνων;
      Όταν μικρούλα και νοστιμούλα ήσουν στα σχολεία του Πειραιά, ποιος, πώς και γιατί σε τράβηξε προς τον ακαδημαϊκό κλάδο;"

      Θα άνοιγα ένα σακουλάκι πασατέμπο ξεκινώντας να ακούω τις απαντήσεις.

      Διαγραφή
    3. Το θέμα είναι πολύ απλό και θα σου απαντήσω εγώ. Όταν αναγνωρίζεις τη μια γενοκτονία και δεν αναγνωρίζεις την άλλη, απλά δεν πιστεύεις πως η δεύτερη είναι γενοκτονία.
      Τι δεν καταλαβαίνεις;

      Αρχικά (με το ‘συνωστισμό’) είχα την εντύπωση πως πρόκειται είτε για ατυχή έκφραση που δεν της δόθηκε σημασία επί του πιεστηρίου, είτε για κάποιον που ενδιαφέρεται να προκαλέσει για να δει πόσοι θα ενοχληθούν. Και, ειλικρινά, δεν είχα εκνευριστεί μαζί της, αλλά με το υπουργείο (νομίζω η Γιαννάκου ήταν), αλλά και άλλους του κλάδου που πήραν το μέρος της και μίλησαν για προσπάθεια φίμωσης του ερευνητή, για σκοταδισμό, για βιβλία στην πυρά και άλλες πιασάρικες αηδίες με τις οποίες τσιμπάει ο κοσμάκης.
      Η έκφραση διορθώθηκε και μετά 2 χρόνια άλλαξε το βιβλίο ως προς αυτό.

      Προσπάθησαν τότε (ανεπιτυχώς) να μας πείσουν πως επικράτησε το ‘εθνοπατριωτικό’, η ‘πατριδοκαπηλία’ και πως επέβαλλαν την άποψή τους οι …ακραίοι!
      Μαλακίες!
      Εκατοντάδες χιλιάδες λαού έχουν ξεχυθεί στους δρόμους για δεκάδες διαφορετικά θέματα και τελικά έχουν πάρει …τον πούλο! Τη διόρθωση της έκφρασης δεν την επέβαλλε ο «απαίδευτος» λαός, αλλά η αστειότητα της ίδιας της έκφρασης. Όταν υπάρχουν ακόμη εν ζωή άνθρωποι που έζησαν τη θηριωδίες των Νεότουρκων της Σμύρνης το ’22 και έχουν διηγηθεί τις εμπειρίες τους, είναι τουλάχιστον γελοία η προσπάθεια να ξαναγράψεις την «Ιστορία» μπροστά στα μούτρα τους.

      ΥΓ: Να πάρεις μαζί σου και πολύ νερό. Θα λυσσάξεις από τον πολύ πασατέμπο περιμένοντας να σου απαντήσει…!

      Διαγραφή
  3. Πέτρο αντιγράφω το σχόλιό μου στον Ευάγγελο, για το ίδιο θέμα (συνεννοημένοι ήσασταν;)
    Θα ήθελα να κρίνω την κυρία απ' το κοινοβουλευτικό της έργο. Αφού επέλεξε να πολιτευτεί και να αποτελεί μάλιστα μέλος της τρικομματικής κυβέρνησης. Και βουλευτιλίκι και καταγραφή της ιστορίας δεν γίνεται. Είναι ανακόλουθο. Θα έπρεπε να εκφράσει άποψη και για το χορό του Ζαλόγγου που χορεύει όλος ο λαός. Δεν το κάνει. Αντ' αυτού, καταναλώνει τηλεοπτικό χρόνο, εξαργυρώνοντας τη δημοσιότητα που της παρέχουν οι ακραίες δηλώσεις της.
    Ας ελπίσουμε πως η ιστορία μας θα ακουμπήσει σε αληθινά αμερόληπτους ανθρώπους και γνώστες. Και όχι σε επίδοξους πολιτευτές.
    Καλό βράδυ και μπράβο για το κείμενό σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία καλημέρα.
      Το συγκεκριμένο σημείωμα αρχικά είχα ξεκινήσει να το γράφω ως σχόλιο σε άλλο μπλογκ. Κατάντησε σεντόνι, δεν μπορούσα να το μαζέψω με τίποτα και αποφάσισα να προσθέσω μερικά ακόμη πράγματα και να το δημοσιεύσω εδώ.

      Με την κ. Ρεπούση δεν είχα ασχοληθεί ποτέ, πέραν από κάποια σχόλια σε φιλικά μπλογκς. Δεν μπορώ (εννοείται) να την κρίνω ως επιστήμονα, μπορώ όμως να σχολιάζω τα όσα λέει, ειδικά από την εποχή που έγινε πολιτικός και οι αποφάσεις της κρίνουν το μέλλον μας.

      Όταν λοιπόν κατατίθεται προς ψήφιση το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το παίρνει πίσω ο Ρουπακιώτης για διορθώσεις, το ξανακαταθέτει, διαφωνεί η ΝΔ και το αποσύρει, γίνεται ένα σχετικό μπάχαλο, διαφωνούν οι Βενιζελοκουβέληδες και φέρνουν δικό τους, η ΝΔ παρουσιάζει άλλο ηπιότερο, αλλά ΣΕ ΟΛΑ γίνεται λόγος για Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και εμφανίζεται η Ρεπούση (και μόνο αυτή!) να αρνείται πως πρόκειται για γενοκτονία, εμείς οι κοινοί θνητοί τι πρέπει να βάλουμε με το μυαλό μας; Πως δεν τρέχει τίποτα, απλά είπε μια γνώμη;

      Έχει σημασία ποιος λέει, τι λέει και πότε το λέει.
      Η χρονική στιγμή δεν είναι καθόλου τυχαία. Αν η Ρεπούση θεωρούσε πως δεν υπάρχει Γενοκτονία των Ποντίων θα έπρεπε να μας το είχε γνωστοποιήσει νωρίτερα και όχι τώρα που ποινικοποιείται η άρνησή της. Αλλά απ’ ότι φαίνεται, αφού μέχρι σήμερα δεν ασκείτο ποινική δίωξη κατά των αρνητών της Γενοκτονίας, δεν υπήρχε και θέμα να μας πει η κ. Ρεπούση το αποτέλεσμα της ιστορικής της έρευνας (γελάω!).

      Και, καλά, όλοι εμείς είμαστε συνομοσιολάγνοι και εθνικιστές. Ακόμη όμως και μέσα στο κόμμα της, τής άρχισαν την πλάκα. Ο Αμοιρίδης στην προχθεσινή Κεντρική Επιτροπή της ΔΗΜΑΡ πλησίασε την Ρεπούση και τη ρώτησε:
      «Δεν μου λες, Μαρία μου, οι 300 του Λεωνίδα ήταν όντως 300 ή ήταν 30.000 και μας κοροϊδεύουν;».
      Η Ρεπούση τον κοίταξε έκπληκτη και του απάντησε:
      «Όχι, Γιάννη, ήταν 300. Ήταν και άλλοι αλλά έφυγαν και έμειναν οι 300».
      Ο Αμοιρίδης όμως επέμενε:
      «Σίγουρα ήταν 300 ακριβώς ή 301 ή 302…;»

      Διαγραφή
  4. Αγαπητέ Πέτρο, διαφωνούμε (στα περισσότερα τουλάχιστον)…
    Ας μην «πυροβολούμε» την ιστορικό Ρεπούση… Πολιτικά την κρίνουμε, την κατακρίνουμε και τη «μαυρίζουμε», αλλά στα επίμαχα ιστορικά θέματα που θέτει επιστημονικά, κατά τη γνώμη μου, έχει δίκιο… Η εθνική μας ιστορία (όπως κι άλλων λαών) βρίθει θρύλων και μύθων τους οποίους διδάσκουμε στα παιδιά μας σαν αληθινά ιστορικά γεγονότα, κι αυτό επιστημονικά είναι απαράδεκτο!
    Η ιστορία θέλει διάβασμα κι όχι «εθνικοπατριωτικές ρητορείες» που βασίζονται όχι στην ιστορική έρευνα αλλά στους ιστορικούς θρύλους, στους μύθους και στις παραδόσεις... Αυτό δεν είναι ιστορία είναι εθνική "παρα-μυθία"!
    Οι συμβολισμοί, οι εθνικοί θρύλοι και μύθοι, οι παραδόσεις έχουν την εθνική τους σημασία, αλλά δεν είναι Ιστορία!... Τη Ρεπούση, με την οποία πολιτικά διαφωνώ, την κρίνω γι αυτά που λέει σαν ιστορικός, και έχει το θάρρος σ' "ευαίσθητα ιστορικά" θέματα να λέει ιστορικές αλήθειες, αποδομώντας τα παρα-μυθιτικά "ανιστόρητα ταμπού"...
    Δεν είμαι κατά των θρύλων και των παραδόσεων αλλά πρέπει να τους διαχωρίζουμε από την ιστορική επιστήμη... "Εθνικόν είναι ό, τι το αληθές", έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός!
    Σε ό, τι αφορά το θέμα των γενοκτονιών, συμφωνώ επίσης με τη Ρεπούση, η οποία δήλωσε: «Οι γενοκτονίες δεν είναι ζήτημα αποφάσεων της (όποιας) Βουλής ή κυβέρνησης αλλά της ιστορικής έρευνας.»
    Ο ιστορικός Πολύβιος είχε γράψει: «Εξ ιστορίας αναιρεθείσης της αληθείας ανωφελές διήγημα γίγνεται»… Φαίνεται ότι εμείς ως λαός έχουμε ροπή προς τα «ανωφελή διηγήματα».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Γιάννη
      Δεν πυροβολώ την Ρεπούση και δεν ξέρω αν το κάνει και κανείς άλλος.
      Δεν την κρίνω ως πολιτικό, μου είναι αδιάφορη η πολιτική της πορεία και τα οφίτσια που ανέλαβε στο κόμμα της. Αν δηλαδή δεν είχε εκλεγεί βουλευτής ή αν ανήκε στο δικό μου κομματικό χώρο, τότε δεν θα είχα πρόβλημα με όσα λέει;
      Δεν την κρίνω (και δεν έχω κανένα δικαίωμα να το κάνω) για την επιστημονική της κατάρτιση και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί. Την κρίνω (και νομίζω πως έχω το δικαίωμα, όπως όλοι) από τα όσα υπερασπίζεται κατά καιρούς ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ.

      Τα επίμαχα (όπως τα αναφέρεις) ιστορικά ζητήματα δεν γνωρίζω καν ποια είναι. Ασφαλώς και δεν είμαι σε θέση να ξέρω ποιες είναι οι …ανακρίβειες που έχουμε όλοι διδαχθεί στα σχολεία και συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να διδάσκονται. Θα σε παρακαλέσω όμως, μια και ως εκπαιδευτικός είσαι ο περισσότερο αρμόδιος από όλους μας, να μου απαντήσεις ποια είναι τα επίμαχα ή σκοτεινά σημεία της Ιστορίας που τα μαθαίνουμε λάθος.
      Θα σε παρακαλούσα να μας πεις αν η κ. Ρεπούση ηγείται ή συμμετέχει σε ερευνητική επιστημονική ομάδα η οποία κλήθηκε να εντοπίσει αυτά τα σημεία και να τα διορθώσει. Αν πρόκειται (πάρα πολύ αμφιβάλλω!) για κάτι τέτοιο, αν υπάρχει ερευνητικό πρόγραμμα με εντολή (ή και σε εθελοντική βάση) να διορθώσει τα σφάλματα/θρύλους/μύθους της Ιστορίας που επί αιώνες διδάσκονται, τότε βρίσκομαι σε λάθος δρόμο και της οφείλω μια τεράστια συγγνώμη. Αν όχι…;

      Σε εκπομπή στη ΝΕΤ η κ. Ρεπούση ερωτηθείσα για το «συνωστισμό» ανέφερε: «Αν υπήρχε μια ατυχής έκφραση, εγώ ήμουν η πρώτη που το παραδέχθηκε και το άλλαξα κιόλας. Την άλλαξα τη συγκεκριμένη έκφραση που χωρίς να υπάρχει πρόθεση από τη συγγραφική ομάδα πρόσβαλε τη μνήμη των ανθρώπων αυτών που είχαν ζήσει τα γεγονότα και εγώ την άλλαξα».

      Δεν ξέρω αν πραγματικά κατάλαβε ότι προσέβαλλε τη μνήμη εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, ή αν τελικά υποχρεώθηκε να υπαναχωρήσει από το σάλο που προκλήθηκε, αυτό που καταλαβαίνω όμως είναι ότι δεν πιέστηκε από κάποιο παπαδίστικο, σκοταδιστικό ή ακροδεξιό κατεστημένο εθνοκάπηλων (κάπως έτσι το είχαν αρχικά παρουσιάσει), αλλά από ένα πάρα πολύ μεγάλο κομμάτι του λαού και των πολιτικών (μη ξεχνιόμαστε).

      Η κ. Ρεπούση, για να το πω λαϊκά, «έχει πάρει επάνω της τον καυγά». Δεν έχω ακούσει κάποιο άλλο μέλος της ερευνητικής ομάδας (υπάρχει;) να υπερασπίζεται την ορθότητα των λεγομένων της.
      Συνεχίζεται…

      Διαγραφή
    2. Συνέχεια
      Σε φιλικό μπλογκ είχα σχολιάσει (και μεταφέρω αυτούσια) τα εξής:
      Η μέχρι σήμερα δημόσια πορεία της είναι γεμάτη από προκλήσεις. Αν ήθελε (και, κυρίως, αν μπορούσε) να τεκμηριώσει τις απόψεις της θα παρέθετε τις πηγές της, έτσι ώστε η κοινή γνώμη και η ακαδημαϊκή κοινότητα να εστίαζε σε αυτές. Δεν το έκανε, είτε επειδή δεν υπάρχουν, είτε επειδή επιθυμεί να είναι μόνο η ίδια στο προσκήνιο, είτε και τα δύο μαζί.

      Αν αύριο βγει ένας μαθηματικός και ισχυριστεί πως 1+1=3 θα πρέπει να σεβαστούμε την άποψή του επειδή είναι επιστήμονας; Ή να τον πάρουμε με τις πέτρες επειδή είναι σκιτζής και διδάσκει αρλούμπες; Θα σου απαντούσα πως τίποτα από τα δύο, μέχρι να αποδείξει πως έχει δίκιο. Αν δεν το κάνει τότε θα τον μνημονεύουμε για να γελάμε και δεν θα καθόμαστε να τον καμαρώνουμε επειδή είναι …επιστήμονας!

      Μισαλλόδοξοι υπάρχουν. Και φασιστοειδή και κρετίνοι και κάθε καρυδιάς καρύδι θα βρεις. Για να μη «κινδυνεύουν» να χαρακτηριστούν κάτι από τα παραπάνω όσοι δεν είναι, καλό θα ήταν να συνεννοηθούν οι ιστορικοί τι τελικά έγινε στη Σμύρνη, στο Ζάλογγο και όπου αλλού και όχι να εκφράζει ο καθένας …τη γνώμη του!!!

      Αν επικρατήσει η γνώμη (!) της κας Ρεπούση και μετά από 20 χρόνια ένας άλλος ιστορικός εκφράσει την εντελώς αντίθετη άποψη από αυτήν, εμείς θα πρέπει να τον ακούσουμε και αυτόν και να ξανα-ξανα-μάθουμε και πάλι την ιστορία μας;

      Το όλο σκηνικό κάπου μπάζει!


      Εν κατακλείδι, αγαπητέ Γιάννη, δέχομαι να μου πουν την αλήθεια και δεν μου αρέσει να κρύβομαι από αυτήν. Είμαι σίγουρος πως έχουμε διδαχθεί μύθους (το αναφέρω στο κείμενο άλλωστε) αλλά θέλω να μάθω με ΑΔΙΑΣΕΙΣΤΑ στοιχεία ποιοι είναι ΤΩΡΑ και ΟΛΟΥΣ. Δεν θέλω κάθε τρεις και λίγο να πετιέται η κ. Ρεπούση (αλήθεια, γιατί μόνον αυτή;;;) και να μου τους λέει όποτε αυτή κρίνει σκόπιμο. Δεν είναι δυνατόν να αρνείται πως υπήρξε γενοκτονία από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η ποινικοποίηση της άρνησης.
      Ή είσαι ιστορικός ή δεν είσαι!
      Αν είναι να (ξανα)μαθαίνουμε Ιστορία όποτε αισθάνεσαι πως ‘κινδυνεύεις’, τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καθόλου καλά.

      Και κάτι τελευταίο σχετικά με το αν πρόκειται για Γενοκτονία των Ποντίων, κάτι που μάλλον αμφισβητεί η κυρία ιστορικός.
      Από Βικιπαίδεια: Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναφέρεται σε σφαγές και εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων κατά την περίοδο 1914-1923. Εκτιμάται ότι στοίχισε τη ζωή περίπου 213.000-368.000 Ελλήνων. Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην ΕΣΣΔ) και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα. Τα γεγονότα αυτά αναγνωρίζονται επισήμως ως γενοκτονία από το Ελληνικό Κράτος και την Αυστραλία αλλά και από διεθνείς οργανισμούς όπως η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών.

      Αν οι 200.000-350.000 που έχασαν τη ζωή τους δεν αποτελούν Γενοκτονία, στις πόσες χιλιάδες κατά την κ. Ρεπούση αποτελούν;

      Νομίζω πως δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτε άλλο. Δυστυχώς για την κ. Ρεπούση υπάρχουν και άλλοι, περισσότερο αρμόδιοι της ιδίας, να κρίνουν.

      Διαγραφή
  5. Αφελώς να συμπληρώσω πως διάγω μια παρατεταμένη περίοδο καχυποψίας και πιστεύω πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία ή από λάθος εκτίμηση. Ιστορικός δεν είμαι. Αλλά ως πολίτης παρατηρώ το ίδιο φαινόμενο τελευταία: τοποθετούνται κάποιοι άνθρωποι σε κάποιες θέσεις και κινούνται με ολοκληρωτική έκφραση λόγου, χωρίς να δεχτούν καμία "επίπληξη" από πουθενά. Τι σημαίνει αυτό; Οι κομματικοποιημένοι πολίτες -πόσο μάλλον οι εκλεγμένοι πολιτικοί- υποτίθεται πως παραμένουν πιστοί στη "γραμμή" του κόμματος τους. Τι να υποθέσω;;; Δεδομένου ότι η κυρία Ρεπούση ανήκει στην ΔΗΜΑΡ (με τον..ιλιγγιώδες αυτό αριθμό ψηφοφόρων..) και ο αρχηγός της την "αφήνει" να εκφραστεί όσο ελεύθερα επιθυμεί η ίδια και μάλιστα για ιστορικά στοιχεία... Παρεμπιπτόντως, επειδή είμαστε και βλήματα ως λαός, ανεβαίνει παραδόξως η δημοτικότητα της εν λόγω κυρίας και την άλλη φορά "παίζει" να....συνωστίζονται κάποιοι στα εκλογικά κέντρα, προκειμένου να ψηφίσουν (και να εκλέξουν ξανά) την κάθε "Ρεπούση" που έκανε πάταγο, αφού φαίνεται πως αρκεί από μόνο του το "αρκεί να λένε σωστά το όνομα σου"....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή φιλενάδα,
      να σε πληροφορήσω πως ακριβώς στην ίδια παρατεταμένη περίοδο καχυποψίας βρίσκομαι κι εγώ τα τελευταία 3 χρόνια. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που με πληροφόρησαν πως μαζί τα φάγαμε, προσπαθώ να μη φάω άλλο (κουτόχορτο) και μας επιβαρύνω κι άλλο.

      Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Δεν θέλω πολιτικούς κολλημένους σε κομματικές γραμμές. Αυτοί όχι μόνο δεν παράγουν έργο αλλά κάνουν κακό στο κόμμα τους και γενικότερα, μιας και δεν ορθώνουν διαφορετικό πολιτικό λόγο από αυτόν που τους σερβίρουν.

      Δεν είναι δουλειά του Φώτη του αριστερού να τραβάει αυτιά. Σε καμία περίπτωση δεν το δέχομαι και αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα έπαιρνα το μέρος της Ρεπούση (τι ανάποδος που είμαι, ε;).

      Θέλω ο κάθε βουλευτής να λέει ελεύθερα τη γνώμη του. Αν μη τι άλλο στη δημοκρατία αυτό το έχουμε κερδίσει. Αυτό όμως που ΕΠΙΣΗΣ θέλω είναι
      α) να μη λέει ότι να’ναι απλά για να προκαλεί
      β) να μην εξανίσταται όταν δέχεται κριτική

      Στην Ελλάδα δεν κυκλοφορούν (απ’ όσο ξέρω) ιερές αγελάδες. Κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο και ιδιαίτερα όσοι ανήκουν στην εθνική αντιπροσωπεία πρέπει να είναι προετοιμασμένοι (τουλάχιστον) να ακούν (κι ας μη τη δέχονται) την κριτική που τους ασκείται.
      Όσοι το παίζουν ‘υπεράνω’ ας ξεπεζέψουν από το καλάμι.
      Για πολλούς και διαφόρους λόγους…

      Διαγραφή
    2. Και πολύ καλά κάνεις Πέτρο μου και δεν θέλεις πολιτικούς κολλημένους σε κομματικές γραμμές. Αυτό θεωρώ κι εγώ πως είναι το ιδεατό. Αλλά, στην εποχή μας και κάτω από τις γνωστές συνθήκες, διακρίνεις πουθενά καμία διαφωνία πολιτικού ή μέλους ενός κόμματος προς τον αρχηγό του και αντίστροφα; Η ένσταση μου σ' αυτό ακριβώς βρίσκεται. Με την καχυποψία που λέγαμε, τείνω να συμπεράνω (μπορεί να κάνω και λάθος) πως πάρα πολλές κινήσεις από πρόσωπα, γίνονται με κάποια σκοπιμότητα. Μην μου πεις πως δεν ευνοούν οι ενδείξεις για κάτι τέτοιο... Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, όσοι πολιτικοί ήρθαν σε ρήξη, δεν το έκαναν από ιδεολογία, αλλά για λόγους καθαρά προσωπικού συμφέροντος ή επειδή υπήρξε μια γενικευμένη μεθόδευση. Παραδείγματα; Άπειρα. Η ΔΗΜΑΡ συγκυβερνά από ότι φαίνεται με οποιοδήποτε τίμημα, προσπαθώντας παράλληλα να πείσει τον κόσμο πως κάνει θεάρεστο έργο και...μας σώζει από βέβαιο πνιγμό (τους πνιγμένους...)
      Υ.Γ 1 Απορώ γιατί την λέξη "αριστερός" σε ότι αφορά τον Φώτη, δεν την έβαλες σε εισαγωγικά.. Επέτρεψε μου, λόγω άποψης, να το κάνω εγώ.
      Υ.Γ 2 Παρεμπιπτόντως, όποιος διαφωνεί κάθετα, υποτίθεται ότι παραιτείται και κάθεται σπίτι του. Στην Ελλάδα όμως, παραιτείται κάποιος για να πάει στο διπλανό ή και σε απέναντι κόμμα ή για να ιδρύσει ένα δικό του, έτσι για να μας αποδείξει την "επαναστατικότητα" του...

      Διαγραφή
    3. Διαφωνίες στελεχών κομμάτων προς τον αρχηγό τους διακρίνω πολλές και σε διαφορετικά επίπεδα. Και απορώ πως δεν τις βλέπεις εσύ.
      Για παράδειγμα:
      - Θα φορεθεί τώρα που καλοκαίριασε η πράσινη μπλουζίτσα με τον παπαγάλο ή το γκρι απόχρωσης ταγεράκι που φόραγα όλο το χειμώνα;
      - Η 12ποντη θα με κρατήσει στη θέση μου ή θα χωθεί στη μπουχάρα της Βουλής και θα πέσω;
      - Να βάλω το διχτυωτό ή θα ερεθίσω κανα νταβραντισμένο χρυσαυγίτη;
      - Να πω κι άλλες μαλακίες γλειψιματικού χαρακτήρα μπας και πάρω υφυπουργείο, ή ο Αντώνης έχει ήδη τη λίστα και τσάμπα θα γλύφω;
      - Το Πασόκ του Ευάγγελου θα πιάσει το όριο του 3%, ή θα ξεμείνω από συγκυβερνήτη;

      Υπάρχουν και άλλα πολλά, αλλά νομίζω τα πιο κρίσιμα στα έγραψα.

      ΥΓ1: Έχω διευκρινίσει πολλάκις στο παρελθόν ότι ο Φώτης είναι αριστερός στον καβάλο. Δεν με παρακολουθείς (κλαψ!)
      ΥΓ2: Στην Ελλάδα της υπερβολής (του τίποτα) έχουμε –αναλογικά- τη μεγαλύτερη φοροδιαφυγή, το μεγαλύτερο ξέπλυμα χρήματος, τις περισσότερες οφ-σορ, τους περισσότερους νόμους, τις περισσότερες εφημερίδες. Να μην έχουμε και τα περισσότερα κόμματα; Κρίμα είναι!

      Διαγραφή
    4. " Έχω διευκρινίσει πολλάκις στο παρελθόν ότι ο Φώτης είναι αριστερός στον καβάλο"!!!!! Αχαχαχαχα!!! Τι άτομο είσαι; Τώρα σε παραδέχομαι! ;)

      "...ή ο Αντώνης έχει ήδη τη λίστα και τσάμπα θα γλύφω;"
      Μ' αγαπάς ή τσάμπα πίνω;;; Χαχαχαχα!!!!

      Σε φιλώ! χχχ

      Διαγραφή
    5. Κι εγώ με παραδέχομαι επίσης. Άρα συμφωνούμε.
      Σ’ αγαπώ και τσάμπα πίνεις γιατί δεν θα φτάσει για μένα.
      Μάκια.

      Διαγραφή
  6. Το ότι είναι πολιτικός η κυρία αυτή αποδεικνύει ένα πράγμα..πως για να γίνεις πολιτικός πρέπει να λες πολλές αρλούμπες!
    Κανένα σεβασμό δεν έχω για ανθρώπους που δε σέβονται τίποτα!
    Και η κυρία αυτή είναι μια μαριονέτα γύρευε ποιανού..όσο σημασία της δίνουμε τόση δύναμη αποκτά!..το δυσάρεστο είναι πως είναι και ιστορικός...ιστορικός όμως δεν είναι αυτός που ξαναγράφει την ιστορία κατά πως βολεύει μερικούς..
    Άραγε θα μάθουμε ποτέ ποιοι βολεύονται από αυτή την άλλη ματιά?
    Καλό βράδυ!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ίσως στο ‘συνωστισμό’ που την έβγαλε από την αφάνεια να οφείλεται και η βουλευτική της έδρα. Στο χώρο της αριστεράς αυτοπροσδιορίζεται από τα φοιτητικά της χρόνια, χωρίς να τη γνωρίζει σχεδόν κανείς. Συνεπώς δεν μπορούμε να εικάσουμε πως δικαιώθηκαν οι πολιτικοί της αγώνες και αυτοί είναι που την έστειλαν στο κοινοβούλιο!
      Προσπαθώ να είμαι καλοπροαίρετος και να μη βάζω στο μυαλό ‘κακές’ σκέψεις, περί κατευθυνόμενων, προδοτών κλπ. Όμως η κ. Ρεπούση, η οποία συνεχίζει ακατάπαυστα να προκαλεί, δεν κάνει τίποτα για να μας πείσει για το αντίθετο. Μάλλον λάδι στη φωτιά ρίχνει.
      Σίγουρα η ελληνική κοινωνία έχει μυριάδες προβλήματα και ακούγεται τουλάχιστον ως περιττή πολυτέλεια το να ασχολούμεθα κάθε λίγο και λιγάκι με την κ. Ρεπούση. Έχω όμως την εντύπωση πως κάτι τέτοιους δύσκολους καιρούς επιλέγουν κάθε φορά όσοι θέλουν να περάσουν τα δικά τους. Και χαίρομαι που τα αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας δεν έχουν πάψει εντελώς να λειτουργούν.
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  7. Φίλε, Πέτρο, όσοι "ιστορολογούν", κυρίως μη ειδήμονες, και καταφέρονται εναντίον της όποιας Ρεπούση, το κάνουν χωρίς γνώση (δεν αναφέρομαι σε σένα) της ιστορίας, αλλά λόγω επικαιρότητας και το "παίζουν" ιστορικοί, καθώς βλέπεις είναι εύκολο να δηλώσεις "ιστορικός" απ' ότι μαθηματικός, όπου απαιτούνται απτές κι άμεσες απαντήσεις... Αυτό που ακούω συνεχώς είναι η λέξη "συνωστισμός" που έχει γίνει πλέον ανέκδοτο και μιλούν χωρίς να γνωρίζουν, χωρίς να 'χουν διαβάσει, το (αποσυρθέν) βιβλίο της Ρεπούση, το οποίο πήγε στον καιάδα για πολιτικούς και ιδεολογικούς ή "εθνικούς" λόγους και όχι για τη διδακτική, παιδαγωγική και μεθοδολογική του επάρκεια... Οι συνωμοσιολογικές θεωρίες και ότι η Ρεπούση μπορεί να είναι και πράκτορας δε μ' αρέσουν και δε με βρίσκουν σύμφωνο... Να σου πω ακόμη ότι σχεδόν όλη η κοινότητα των σύγχρονων ιστορικών μας συμφωνεί με τις απόψεις της Ρεπούση...
    Δεν επιτρέπει ο χώρος να σου αναφέρω πάμπολλους θρύλους και μύθους που μάθαμε και μαθαίνουν τα παιδιά μας από τα σχολικά εγχειρίδια της ιστορίας... Αναφέρω μόνο: Μας έμαθαν ποτέ ότι πολλοί από τους οπλαρχηγούς της Επανάστασης τοτ '21 ήσαν Αρβανίτες χριστιανοί; Μάθαμε ποτέ στο σχολείο ότι ο Ανδρούτσος δολοφονήθηκε από ελληνικό χέρι (του Γκούρα);... Και δεν καταλαβαίνω αυτή την ελληνική εθνική περηφάνια για τις Σουλιώτισσες και το Ζάλογγο, όταν πρόκειται για Αρβανίτισσες κι όχι Ελληνίδες (οι Σουλιώτες ήσαν χριστιανοί Αρβανίτες)!... Δε μας έμαθαν τόσα χρόνια ότι το Κρυφό Σχολειό υπήρξε ιστορική πραγματικότητα, ενώ δεν ήταν τίποτ' άλλο παρά ένας θρύλος, ένας ιστορικός μύθος!... Δε θέλω να συνεχίσω, γιατί ο χώρος δεν επιτρέπει μια ευρεία αντιπαράθεση απόψεων και επιχειρημάτων... Στην Ελλάδα έχουμε μάθει και υπερασπιζόμαστε μια ιστορία που δεν εδράζεται στην ιστορική έρευνα και γνώση αλλά στην "παραμυθιτική μας ιστορική μυθολογία", τέτοια που μας βολεύει ώστε να "στρουθοκαμηλίζουμε"... Είμαστε ένας λαός ανιστόρητος, γιατί αν γνωρίζαμε ιστορία, κάτι θα διδασκόμασταν απ' αυτήν και δεν θα πέφταμε συνεχώς στα ίδια και στα ίδια (εθνικά) λάθη...
    Αυτά Πέτρο, και πάντα φιλικά και με σεβασμό στην άποψή σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ φίλε Γιάννη
      Πραγματικά από την πρώτη στιγμή περίμενα την τοποθέτησή σου επί του θέματος ως ειδικού. Να ξεκαθαρίσω ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ πως η άποψή σου, για μένα τουλάχιστον, είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΕΒΑΣΤΗ.

      Πάμε παρακάτω, προσπαθώντας να κάνω μια σούμα των προηγούμενων.

      Τη στιγμή (όπως κι εσύ παραδέχεσαι) που υπάρχουν σύγχρονοι Έλληνες ιστορικοί που διαφωνούν με την κ. Ρεπούση, εμείς ποιους να πιστέψουμε; Ποιος μας λέει την αλήθεια; Οι μεν ή οι δε; Αν η Ρεπούση βρίσκεται με τους περισσότερους να πιστέψουμε αυτήν; Αν αύριο αλλάξουν οι «συσχετισμοί» των «ομάδων» να πιστέψουμε τους άλλους; Είναι μία η Ιστορία ή δεν είναι; Μπορεί (ή πρέπει) ο Ιστορικός να εκφράζει τη γνώμη του (ορίστε;) και όχι να καταγράφει τα αποτελέσματα της επιστημονικής του έρευνας, αποφεύγοντας προσωπικές τοποθετήσεις;

      Πιστεύεις (μιλάω μόνο για το άτομό μου) ότι θα αισθανόμουν «εθνικά υπερήφανος» αν ξαναγραφόταν η Ιστορία όπως θα με βόλευε; (δεν με βλέπεις, τώρα γελάω!)
      Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση δεν θα ενστερνιζόμουν μια καινοφανή άποψη που έλεγε π.χ. ότι δεν σφαγιάστηκαν οι Μεσολογγίτες κατά την Έξοδο, αλλά κατόρθωσαν σαφώς αριθμητικά λιγότεροι και καταπονημένοι από την πείνα και τις αρρώστιες να κατατροπώσουν τα στρατεύματα των Κιουταχή και Ιμπραήμ Πασά.
      Δεν με ενδιαφέρουν οι σάλτσες, περί φρονήματος, ηθικού ακμαιότατου, ακαταπόνητοι μαχητές, ηρωικά γυναικόπαιδα κλπ κλπ.
      Θέλω την αλήθεια και μόνο αυτή! Τα γεγονότα και τίποτα άλλο!

      Εξακολουθώ όμως να μη μπορώ να καταλάβω που βρήκε η Ρεπούση και οι υπόλοιποι τον όρο «συνωστισμό». Μόνο για τον συγκεκριμένο όρο διαμαρτύρομαι, όχι για το σύνολο του βιβλίου. Εννοείται!
      Υπάρχουν μαρτυρίες από ανθρώπους που ζούσαν μέχρι πρόσφατα (ένας από αυτούς ήταν και η γιαγιά μου που «συνωστίστηκε» στα 10 της), ή ζουν ακόμα, που κάνουν λόγο για ανηλεείς σφαγιασμούς στη Σμύρνη. Το «συνωστισμός», όταν δεν συνοδεύεται από τις ορδές των δολοφόνων που σε κυνηγούν για να σε σφάξουν, παραπέμπει σε πούλμαν που στριμωχνόμαστε με τις πετσέτες παραμάσχαλα για να πάμε για μπάνιο!

      Δεν αμφισβητώ την επιστημοσύνη της Ρεπούση στο σύνολό της (το έγραψα πολλάκις), αλλά θεωρώ πως το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ είναι χοντρομαλακία! Πώς να το κάνουμε;
      Δεν υπάρχουν άγιοι και οι πάντες κρίνονται. Ειδικά τα δημόσια πρόσωπα!
      Παραπάνω έγραψα πως και η ίδια το παραδέχτηκε πως επρόκειτο για ατυχή έκφραση και γι’ αυτό και διορθώθηκε. Εγώ τι να προσθέσω;


      Συνεχίζεται…

      Διαγραφή
    2. Συνέχεια:

      Για το χορό του Ζαλόγγου: επί 2 αιώνες ζούσαμε με τον …μύθο πως χόρεψαν το χορό, πέταξαν στο γκρεμό τα νεογέννητα και τα μικρά τους παιδιά και στη συνέχεια έπεσαν και αυτές. Η κ. Ρεπούση, απ’ ότι έχω καταλάβει, αμφισβητεί πως χόρεψαν τον χορό.
      Για μένα προσωπικά ελάχιστη αξία έχει αν χόρεψαν ή έπεσαν αμέσως. Σημασία έχει που αυτοκτόνησαν (ή αμφισβητείται και αυτό;) επειδή αρνήθηκαν να πεθάνουν σκλάβες.
      Όμως να σε ρωτήσω κάτι; Που έμαθε η κ. Ρεπούση πως χορός δεν υπήρξε; Ποιο επτασφράγιστο μυστικό ανακάλυψε που ήταν θαμμένο για 2 αιώνες; Μίλησε με καμία από τις παριστάμενες και σχημάτισε άποψη;
      Ξέρω πως ακούγονται ειρωνικά, ζητώ συγγνώμη (από εσένα), αλλά έχω την παιδική ασθένεια να ζητάω αποδείξεις.

      Ξαναλέω: το θέμα μου δεν είναι η Ρεπούση. Συνεχίζω να θεωρώ πως από τη στιγμή που δεν παρουσιάζει τις πηγές της, είναι αστεία η έρευνα που έκανε, γιατί δεν αποδεικνύει πως έκανε!
      Το θέμα μου είναι (ήταν) με το τότε Υπουργείο που ενστερνίστηκε τη γνώμη της. Γιατί περί γνώμης πρόκειται. Η Ρεπούση δεν αμφισβήτησε (μέχρι σήμερα) τον ξεριζωμό του ’22, χρησιμοποίησε όμως έναν όρο, θα μου επιτρέψεις, …χαβαλεδιάρικο!

      Πρόσφατα διάβαζα πως υπάρχουν «έγκριτοι» ιστορικοί παγκόσμιας εμβέλειας (;) που αμφισβητούν τα κρεματόρια του Άουσβιτς!
      Δεν ξέρω τι πιστεύεις εσύ περί θεωριών συνομωσίας, πάντως εγώ απλά μπορώ να σου πω πως έχει αρχίσει το πουλόβερ και ξηλώνεται. Ο λόγος; Προσωπικά τον αγνοώ.


      Το βιβλίο της ΣΤ Δημοτικού αναφέρει πως οι Σουλιώτες ήσαν Αρβανίτες. Για τον δολοφόνο του Ανδρούτσου (που ήταν Αρβανίτης) θα σου πω ότι δεν διδάσκεται πως ήταν ο Γιάννης Γκούρας (δεν τον σκότωσε ο ίδιος, έδωσε όμως την εντολή), αλλά δεν διδάσκεται και κάποιο ψέμα πως δήθεν π.χ. σκοτώθηκε από Τούρκο.

      Μύθοι, αγαπητέ Γιάννη, είναι αν υπάρχουν ψέματα στα γεγονότα αυτά καθ’αυτά!
      Έγιναν οι σφαγές ή όχι; Αν δεν έγιναν, τότε μπορούμε να πούμε πως έχουμε να κάνουμε με μύθο. Ο όρος ‘συνωστισμός’ δεν δημιουργεί μύθους.
      Μύθος είναι αν έπεσαν οι Σουλιώτισσες και όχι αν χόρεψαν. Το γεγονός μετράει, τα υπόλοιπα είναι τρίχες.
      Όσο για τη Γενοκτονία των Ποντίων, μάλλον θα πρέπει να συνεννοηθεί με άλλους ερευνητές και ή θα τους πείσει ή θα την πείσουν αυτοί.

      Καλό σου βράδυ.

      Διαγραφή
  8. Γεια σου, Πέτρο... Δε θέλω να προσθέσω τίποτ' άλλο... Σεβαστές οι απόψεις!... Μόνο να σου πω ότι το βιβλίο (ΣΤ' Δημοτικού) της Ρεπούση, πέρα από την ατυχή λέξη "συνωστισμό" ανέφερε και για τις σφαγές και για τις βιαιοπραγίες των Τούρκων στη Σμύρνη (και με κείμενο και με φωτογραφικό υλικό)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το βιβλίο το είχα διαβάσει, γιατί έτυχε να το έχω στο σπίτι μου.
      Επαναλαμβάνω αγαπητέ Γιάννη, ότι η ένστασή μου εστιάζεται στη λέξη και μόνο σε αυτή. Δεν αναφέρθηκα στο σύνολο του βιβλίου, όπως και δεν αναφέρθηκα στην επιστημονική κατάρτιση της Ρεπούση. Εστιάζω σε 3 συγκεκριμένα πράγματα που τα ανέφερα ήδη.

      Καταλαβαίνω τη θέση σου και πιστεύω ότι πηγάζει από το γεγονός ότι στον «αγώνα» κατά του βιβλίου συντάχθηκαν ακροδεξιοί, σκοταδιστές, αγράμματοι και μαλάκες. Επειδή όμως έχω κουβεντιάσει διεξοδικά με αρκετό κόσμο, θέλω να ξέρεις πως μπορεί να μην είναι οι ίδιοι ιστορικοί, αλλά δεν είναι και τίποτα από τα παραπάνω.

      Διάβασα αυτό: http://www.cretablog.gr/2013/06/25-15.html
      Το κρίνω επιεικώς γελοίο/βλακώδες, αλλά δεν αποτελεί Ιστορία και δεν με απασχολεί.

      Σε ευχαριστώ για την κουβέντα.

      Διαγραφή
  9. Πέτρο, σέ απήλαυσα όντας στην Κύπρο.
    Μού άρεσε πολύ το στυλ σου καί βρήκα το blog σου βάζοντας ένα συσχετισμένο Υ.Γ. μου γιά τον εδώ "μύθο", πού δεν μπορώ ακόμη να καταλάβω, πώς δεν ανέλαβε να εξουδετερώσει με την ιστορική της αδιακρισία η πασίγνωστη κυρία...


    Ντροπή στην Ε.Ε. γιά την ανοχή και την ατελείωτη αδιαφορία της στην κατοχή (από την μουσουλμανική τουρκία) μέρους κράτους -μέλους της και τού κατεχόμενου με εισβολή τμήματος της πρωτεύουσάς του.7!!... 

    Ας ελπίσουμε στην Reunion of Aphrodite's Island...

    Γιά.Σα.ς

    Υ.Γ. Διαβάστε καί μία διαφορετική από εκείνη περί "συνωστισμού" το 1922 τής...διαβόητης...

    https://finikivita.wordpress.com/page/6/

    http://clubs.pathfinder.gr/EFTA7/12222?forum=1927&read=445

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν πρόλαβε να την εξουδετερώσει αγαπητέ Γιάννη. Ο ελληνικός λαός ξαπόστειλε στον αγύριστο αυτή και το κόμμα της.
      Βέβαια κανείς δεν αποκλείει ότι στο μέλλον δεν θα ανακαλύψει ότι οι τούρκοι έκαναν ...έργο στην Κύπρο και πως κακώς υπήρξε αντίσταση αφού η Κύπρος ανήκει στην Τουρκία και πρέπει να εξισλαμιστεί και άλλες τέτοιες αηδίες που σιχαίνομαι που τις πληκτρολογώ.
      Το άτομο έχει ξεφύγει τελείως και δυστυχώς βρίσκει υποστηρικτές. Άρα δεν είναι η μόνη!
      Σε ευχαριστό για το λινκ. Κατατοπιστικότατο!!

      Διαγραφή