Σενάρια ολέθρου έχουν κατακλύσει απ’ άκρου εις άκρον την Ελλάδα. Άκρατες ιδιωτικοποιήσεις, ξεπούλημα κρατικών Οργανισμών, ορυκτού πλούτου, αρχαιολογικών θησαυρών και μνημείων, νησιών, στάση πληρωμών, πτώχευση.
Οι πληροφορίες είναι καταιγιστικές. Κάποιοι τις παράγουν και τις αναμεταδίδουν, κάποιοι τις αναμασάνε και τις παπαγαλίζουν.
Οι πρώτοι είναι αυτοί που έχουν ποντάρει στη χρεοκοπία της χώρας. Είναι οι Οίκοι Αξιολόγησης που συνεχώς υποβαθμίζουν την πιστοληπτική μας ικανότητα. Είναι τζογαδόροι δισεκατομμυριούχοι, είναι ξένες τράπεζες ακόμη και ολόκληρες χώρες που είναι κάτοχοι των «ασφάλιστρων κινδύνου», των διαβόητων CDS και με την πτώχευση της Ελλάδας κερδίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια.
Οι δεύτεροι είναι απλά μαλάκες.
Οι πρώτοι μας αντιμετωπίζουν μόνο ως αριθμούς. Αδιαφορούν για τα αποτελέσματα. Σφίγγουν την πρέσα όλο και περισσότερο, χωρίς καν να ιδρώνουν.
Οι δεύτεροι, κάτι ηλίθιοι που ζουν στην κοσμάρα τους, δεν έχουν καταλάβει ακόμη τι γίνεται. Εύχονται να διαλυθεί το σύμπαν, γιατί έτσι θα …τιμωρηθεί το ΠΑΣΟΚ. Δεν θα ξαναδεί κυβέρνηση, μπορεί και να διαλυθεί στους τέσσερεις ορίζοντες, οπότε… οπότε έρχεται η λύση Σαμαρά. Το ΚΚΕ θα είναι κάπου στο 12-15%, το ΛΑ(Θ)ΟΣ γύρω στο 10%, ψηφίζουμε και μια υπερ-υπερενισχυμένη αναλογική και ο Αντωνάκης γίνεται ο κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού. Τώρα πως γίνεται ο Αντωνάκης που όταν ηγείτο της ΠΟΛΑΝ συγκέντρωνε ποσοστά νικοτίνης τσιγάρου, να αποτελεί σήμερα την «ελπίδα» της χώρας, δεν το’χω καταλάβει. Θα μου πεις και η Μπακογιάννη να ήταν στη θέση του, αυτή θα αποτελούσε την «ελπίδα» της δεξιάς νομενκλατούρας και αυτή θα παρουσίαζαν ως την ικανότερη για την πρωθυπουργία. Σωστό κι αυτό.
Για έναν αδιευκρίνιστο λόγο έχουν την εντύπωση ότι μετά τις εκλογές η Ελλάδα θα …μηδενίσει. Θα αρχίσουν να μας παίρνουν τότε στα σοβαρά, θα πέσουν τα επιτόκια δανεισμού, θα επιτευχθεί περαιτέρω επιμήκυνση, θα πάψουν να μας πιέζουν ασφυκτικά για αποκρατικοποιήσεις και απολύσεις, θα βγούμε επιτέλους από το τούνελ και θα ανασάνουμε. Είναι όλοι αυτοί που δεν έχουν καμία απολύτως ιδέα πως λειτουργεί στην σφηκοφωλιά των αγορών η πολιτική αστάθεια σε μια υπερχρεωμένη χώρα. Αυτό που τους αφορά είναι κανας διορισμός από το παράθυρο και καμιά σύμβαση stage. Είναι οι ίδιοι που προεκλογικά έλεγαν «έλα μωρέ, όποιος κι αν κυβερνήσει τα ίδια θα κάνει». Τώρα σκούζουν ότι αν είχε επανεκλεγεί ο Καραμανλής τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.
Αυτό θέλει ψυχίατρο κι εγώ δεν είμαι.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης διατείνονται ότι το μνημόνιο «δεν βγαίνει». Ότι δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ’ όσα λύνει. Ότι είναι αδιέξοδη πολιτική και πρέπει να τερματιστεί. Εγώ πάλι είμαι σίγουρος ότι αν ο Παπανδρέου είχε κηρύξει στάση πληρωμών από το Δεκέμβρη του 2009, οι ίδιοι που σήμερα τον κατηγορούν για νεκροθάφτη της ελπίδας και δολοφόνο ενός λαού, θα επιθυμούσαν διακαώς μνημόνια άνευ όρων, αρκεί να μην πτώχευε η χώρα. Κάποιος θα πει ότι «όλα αυτά είναι μέσα στο πολιτικό παιχνίδι». Ναι, αλλά εδώ δεν παίζουμε. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να αναλωνόμαστε σε τσιτάτα και εξυπνακισμούς.
Ποια είναι η λύση; Απλή και άμεσα εφαρμόσιμη. Να προκηρυχθούν εκλογές. Ο πρωθυπουργός να είναι πρόσωπο κοινής αποδοχής, που θα σχηματίσει κυβέρνηση προσωπικοτήτων χωρίς κανέναν πολιτικό. Η κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα και με συνοπτικές διαδικασίες σε δημεύσεις περιουσιών πολιτικών, δημοσιογράφων, δικηγόρων, δικαστών, μηχανικών, εργολάβων, γιατρών, εφοριακών, συνδικαλιστών, επιχειρηματιών και καθενός κερατά που ζει πλουσιοπάροχα και δηλώνει ψίχουλα.
Απλό δεν είναι; Εισοδήματα που δεν δηλώνονται να κατάσχονται αμέσως και με την επιβολή προστίμων. Εάν τα δήλωναν θα τους έπιαναν στο «πόθεν έσχες». Δεν τα δηλώνουν και αυτό τους απαλλάσσει; Αφού μιλάμε για δισεκατομμύρια, πως γίνεται κύριε Παπανδρέου να τα αγνοείς και να τα προσπερνάς; Πως γίνεται να στύβεις έναν ολόκληρο λαό και να τον οδηγείς στην εξαθλίωση και οι κατά συρροήν κλέφτες και απατεώνες να γελάνε με το χάλι μας; Κόψε τους τα κεφάλια και όλος ο ελληνικός λαός θα είναι στο πλευρό σου.
Απαίτησε τις πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία. Δικά μας λεφτά είναι, όχι δικά τους. Φορολόγησε τα υπερκέρδη των τραπεζών, κατάργησε τις φοροαπαλλαγές στα λαμόγια, ενίσχυσε την υγιή επιχειρηματικότητα, κυνήγησε τις οφσορ, μείωσε τις βουλευτικές έδρες και τη βουλευτική αποζημίωση, φέρε ξένους επενδυτές, δώσε πνοή στην αγορά και όραμα σε αυτόν τον ταλαιπωρημένο λαό.
Αυτή είναι πολιτική.
Αυτό είναι δικαιοσύνη.
Αυτό οφείλεις να κάνεις.
Αυτό το έργο σου αναθέσαμε.
Αυτήν την εντολή σου δώσαμε.
Το μεγάλο λάθος του Παπανδρέου είναι που όταν κατάλαβε την πραγματική κατάσταση της οικονομίας δεν προσέφυγε κατευθείαν στις κάλπες. Με μια πρόσφατη εντολή, με μια διαφορά από την καραμανλική δεξιά της τάξης του 10,4%, με μια ΝΔ που δεν είχε συνέλθει από την εκλογική κατραπακιά και σπαρασσόταν σε εσωκομματικές έριδες, το πιθανότερο είναι να εξασφάλιζε άνετη επικράτηση. Τώρα πληρώνει αυτό το λάθος, αφού τώρα πια όλοι ξέχασαν πως φτάσαμε ίσαμε εδώ και του καταλογίζουν το αποκλειστικό φταίξιμο.
Ας πρόσεχε !
Ας πρόσεχε !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου