Σκέψου κάτι άλλο από τη χρυσή αυγή. Μπορείς;

Αφορμή για το παρακάτω σημείωμα στάθηκε μια κουβέντα που έκανα πρόσφατα.

Θα ξεκινήσω με τα γεγονότα. Παρακάτω ακολουθούν κάποιες μου σκέψεις.

Προχθές το βράδυ επισκέφτηκα έναν φίλο. Είχαμε αρκετό καιρό να βρεθούμε, γιόρταζε και η γυναίκα του, ευκαιρία ήταν. Πήρα την κυρά και πήγαμε.

Μετά τα χαχαχα και χουχουχου, τα “χρόνια πολλά”, τα “τι κάνεις βρε ψυχή” και τα “χαθήκαμε”, η κουβέντα ήρθε στα πολιτικά. Κακώς!

Ο φίλος, λοιπόν, στις τελευταίες εκλογές ψήφισε χρυσή αυγή. Και αυτός και η γυναίκα του και ο μεγάλος τους γιος, πρωτοετής φοιτητής στο Πανεπιστήμιο. Το ίδιο έκαναν και στις προηγούμενες εκλογές της 6^ης Μαΐου. Φαίνεται πως έμειναν ικανοποιημένοι από τον τρόπο που πολιτεύθηκε η χρυσή αυγή στο μεσοδιάστημα μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων και είπαν να επαναβεβαιώσουν με την ψήφο τους τη στήριξη στην ακροδεξιά συμμορία. Φαίνεται πως ήταν αρκετά τα νερά στη Δούρου και οι φάπες στη Κανέλλη, οι απειλές για εξολόθρευση των μεταναστών, οι τσάμπα μαγκιές για ξύλο μέσα στη Βουλή (!!!), τα κοινωνικά παντοπωλεία, οι αιμοδοσίες μόνο για Έλληνες κ.α.

Δεν μου πέφτει λόγος. Προφανώς! Δικαίωμα του καθενός είναι να επιλέγει τον κατά τη γνώμη του καλύτερο, δικαίωμά του είναι να επιλέγει αυτόν που επιθυμεί να είναι στο τιμόνι της χώρας, να διαφεντεύει τις τύχες της.

Προσωπικά, δεν μπορώ ούτε να διανοηθώ τους νεοναζί στην εξουσία. Έχω - και έχουμε όλοι - ζήσει ένα σωρό εφιάλτες το τελευταίο διάστημα, αυτόν ομολογώ δεν θα τον αντέξω. Αν ο ελληνικός λαός τους φέρει ποτέ στην εξουσία, εγώ προτίθεμαι να “την κάνω”. Δεν αντέχω ούτε να τους ακούω να μιλάνε, ούτε αντέχω να τους βλέπω να βαράνε όποιον δεν συμφωνεί με τις αηδίες τους. Θα φύγω για έξω και όπου με βγάλει. Προτείνω μάλιστα να με ακολουθήσουν και όλοι οι υπόλοιποι. Έτσι κι αλλιώς, τους αλλοδαπούς θα τους εξολοθρεύσουν. Να τους αφήσουμε λοιπόν μόνους τους, με τους ψηφοφόρους τους, να φτιάξουν μια Ελλάδα όπως την οραματίζονται, στα πρότυπα του Γ’ Ράιχ.  

Ας ξαναγυρίσω στην κουβέντα που είχα με τον φίλο. Του είπα πως έχει το απόλυτο δικαίωμα να κάνει ότι νομίζει. Διαφωνώ με την επιλογή του, αλλά είναι δική του, όχι δική μου. Του είπα πως, όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι, αν μια μέρα γυρίσω στο σπίτι και δεν μου αρέσει το φαγητό που έχει μαγειρέψει η γυναίκα μου, θα προτιμήσω να μη φάω τίποτα και να μείνω νηστικός. Δεν θα πάω στην τουαλέτα να βουτήξω το κεφάλι μου στη λεκάνη και να φάω ό,τι υπάρχει μέσα.

Αυτός παραξενεύτηκε, εγώ επέμεινα. Είναι καθαρά η δική μου πολιτική άποψη, δεν έχω καμία απαίτηση να την υιοθετήσεις, του είπα. Πιστεύω ότι αν ψηφίσω αυτούς τους (…ας πούμε) ανθρώπους, είναι σαν να τρώω -συγνώμη- σκ@τά.

Πετάχτηκε η γυναίκα του: “Ναι, αλλά στις φωτιές δεν είδα κανέναν από τα άλλα κόμματα να τρέξει, η χρυσή αυγή όμως πήγε”!

“Το ξέρω, τους το ζήτησε ο αρχηγός τους και έσπευσαν” της απάντησα. “Αν τους ζητήσεις να έρθουν να σου βάψουν το σπίτι, ή να σου αλλάξουν τα υδραυλικά, πάλι θα έρθουν. Αν αυτό το θεωρείς πολιτική άποψη….”

Υπήρχαν και υπάρχουν, συνέχισα, και άλλες επιλογές στην κάλπη, για τις οποίες, κατά τη γνώμη μου, δεν θα χρειαστεί ποτέ να απολογηθείς, κυρίως στον εαυτό σου. Για μένα, αυτή η εγκληματική οργάνωση δεν αποτελεί πολιτική επιλογή, δεν αποτελεί πολιτική πρόταση, είναι ένα τσούρμο καθαρμάτων που θέλουν να ακυρώσουν με τη βία και να καταστρέψουν ότι πάει κόντρα στην …“ιδεολογία” τους.

Και όταν αναφερόμαστε στην “ιδεολογία” τους, εννοούμε πως όποιος είναι αλλοδαπός (κατά προτίμηση αφρικανός ή ασιάτης, με τους ευρωπαίους και δη τους Γερμανούς δεν τίθεται θέμα), όποιος είναι αριστερός, ή έχει διαφορετικές θρησκευτικές αντιλήψεις, όχι μόνο δεν έχει τύχη “στα ιερά ελληνικά χώματα”, πιθανότατα δεν θα έχει και ζωή!

Και αν σήμερα προβαίνουν σε βιαιότητες και εγκληματικές ενέργειες, αποτελώντας ένα μικρό μόνο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, βάλε με το νου σου τι σκοπεύουν να κάνουν αν ποτέ πάρουν την εξουσία και έχουν υπό την μπότα τους την αστυνομία, τη δικαιοσύνη, το κράτος.

Αλλά, δεν χρειάζεται να έχεις φαντασία. Αρκεί να έχεις μνήμη.

Είχαμε κάνει μια παρόμοια κουβέντα, λίγο μετά τις εκλογές του Μαΐου. Τότε μου είχε εκφράσει την πλήρη αποστροφή του στο υπάρχον πολιτικό σύστημα (ποιος διαφωνεί;), την απόλυτη απέχθειά του σε όλους ανεξαρτήτως τους πολιτικούς που υπάρχουν ή πέρασαν από τη Βουλή (συμφωνώ με εξαιρέσεις), την οργή που του προκαλεί η ατιμωρησία όλων αυτών των καθαρμάτων (συμφωνώ και επαυξάνω), την τεράστια αηδία που του προξενούν τα κενά περιεχομένου λόγια τους, οι κούφιες υποσχέσεις τους, τα κατά συρροή ψέματα, οι λαμογιές, η διαφθορά, η διαπλοκή, η αναξιοκρατία, το ξεπούλημα και πολλά άλλα.

Όλα τα παραπάνω, πράγματι, ακούγονται κάπως, ποιος θα διαφωνήσει ότι δεν έχουν συμβεί, ή δεν συμβαίνουν; Ποιος θα ισχυριστεί ότι δεν έβλεπε σε καθημερινή βάση την απόλυτη καταρράκωση κάθε αξίας να συντελείται γύρω μας και δίπλα μας, επί δεκαετίες; Ποιος από εμάς δεν παρακολουθούσε σχεδόν αμέτοχος να ξεφτίζει γύρω του κάθε έννοια πατριωτισμού, θρησκευτικής αξίας, πολιτισμικής κληρονομιάς, δικαιοσύνης, ισονομίας,  κράτους δικαίου; Επί χρόνια προσπαθούσαμε – και τελικά καταφέραμε – να κοπιάρουμε, ως πίθηκοι, κουλτούρες άλλων λαών, ξενόφερτες. 

Δεν ακούμε πια παραδοσιακή ελληνική μουσική, δεν διαβάζουμε ποίηση και λογοτεχνία, αγωνιούμε να αποκτήσουμε μεζονέτα με πισίνα, 50άρα τηλεόραση smart-3D-LED, αυτοκίνητο που “φυσάει” με Gps, τηλεόραση και Bluetooth, θερμαινόμενα καθίσματα και αυτόματους υαλοκαθαριστήρες όταν βρέχει.

Αυτά είναι τα νέα μας προβλήματα. Τα άλλα ας περιμένουν.

Κι έτσι τα κάναμε σαλάτα! Απομακρυνθήκαμε από τις αξίες και τα ιδανικά που επί χιλιάδες χρόνια χαρακτήριζαν τον ελληνικό πολιτισμό, τους προγόνους μας.

Για να εξηγούμαστε και να μην καταλαβαίνουμε άλλα: Μακριά από εμένα οι εθνικιστικές εξάρσεις, οι ακροδεξιές παπάρες, οι μαλακίες περί ..."καθαρότητας της φυλής" και άλλα συναφή ασυνάρτητα που εκπορεύονται από ηλίθιους πιθήκους και απευθύνονται σε ηλίθιους ιθαγενείς. Είμαι Έλληνας και είμαι υπερήφανος ως άνθρωπος. Ενδεχομένως να ήμουν υπερήφανος και αν ήμουν Αργεντινός, Αυστραλός ή Ιάπωνας. Για άλλους, υποθέτω, λόγους.

Δεν θα βγω να υποστηρίξω πως ανήκω σε …ξεχωριστό λαό, όπως ισχυρίζονται οι ψυχωτικοί. Κάτι τέτοιες μαλακίες υποστήριζαν και οι γερμανοί τον προηγούμενο αιώνα και αιματοκύλισαν την ανθρωπότητα. Ούτε όμως και θα ντραπώ να υπερασπιστώ την καταγωγή μου και τον τόπο μου. Κατά συνέπεια, όποιος θεωρεί πως είναι άτυχος που γεννήθηκε Έλληνας και αισθάνεται άσχημα ή μειονεκτικά, ας μεταναστεύσει.

Δεν με εκφράζουν τέτοιου είδους σκέψεις, αλλά δεν μπορώ και αυτή τη διάχυτη και ολοένα αυξανόμενη μιζέρια γύρω μου, όλων αυτών που μπορούν μόνο κακά και άσχημα να διαπιστώσουν γι’ αυτή τη χώρα.

Είμαι Έλληνας και θα αγωνιστώ για την πατρίδα μου ενάντια σε όποιον επιβουλεύεται την εδαφική της ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της. Δεν θα πολεμήσω όμως όποιον δεν είναι Έλληνας και μου “χαλάει την αισθητική” το χρώμα του, η γλώσσα που μιλάει, η θρησκεία του, η φτώχεια του.

Ξέρω. Όλα τα παραπάνω είναι άκρως παρεξηγήσιμα. Καθένας που δεν καταλαβαίνει τι διαβάζει μπορεί να μου κολλήσει όποια ταμπέλα του έρθει πρώτη. Άλλοι θα με πουν ακροδεξιό, εθνικιστή, στρατόκαυλο, ή πατριδοκάπηλο, ή όλα μαζί. Κάποιοι άλλοι θα με πουν επικίνδυνο αριστερό, μισέλληνα, διεθνιστή, ότι είμαι άπατρης ή …ρίψασπις! (το τελευταίο είναι το καλύτερό μου, γελάω αφάνταστα)

Να πω λοιπόν τι μου αρέσει και τι απεχθάνομαι:

Είμαι υπερήφανος για την Ελλάδα του πολιτισμού, της Δημοκρατίας, της σοφίας και του μέτρου.

Δεν είμαι υπερήφανος για την Ελλάδα της επαιτείας, της αναξιοπρέπειας, των αυτοκτονιών, της υποταγής, του ξεπουλήματος.

Είμαι υπερήφανος για την Παιδεία, τη Μουσική και τις Τέχνες  που δίδαξε η αρχαία -και όχι μόνο- Ελλάδα στα ελληνόπουλα και σε όλο τον κόσμο.

Δεν είμαι υπερήφανος για την “παιδεία” της Διαμαντοπούλου, με τις φωτοτυπίες και τα DVD, ούτε και για τα Ρεπούσεια παραληρήματα, όλων αυτών των “εκπαιδευτικών” του παγκοσμιοποιημένου αχταρμά.

Είμαι υπερήφανος για τον Έλληνα που αγωνίζεται τίμια να τα βγάλει πέρα, να ζήσει την οικογένειά του, να αναθρέψει σωστά τα παιδιά του.

Δεν είμαι υπερήφανος για τους πωλητικούς που μας κυβερνούν και μας κυβέρνησαν. Αυτούς που έτρωγαν τα λουκούλλεια γεύματα, μας πέταγαν ψίχουλα, και σήμερα μας ζητάνε να τους επιστρέψουμε καρβέλια. 

Είμαι υπερήφανος για τον επιχειρηματία που δημιούργησε θέσεις εργασίας,  που δεν με κλέβει, που συμβάλλει στην οικονομία της χώρας μας.

Δεν είμαι υπερήφανος για το λαμόγιο που πήρε τα θαλασσοδάνεια για να κρατήσει υποτίθεται την επιχείρηση και τους εργάτες, τα έβγαλε στην Ελβετία ή στα Κέυμαν και γελάει σήμερα για τη χώρα με τους τρύπιους νόμους της.

Είμαι υπερήφανος για τον αγρότη που μοχθεί στα χωράφια, με σκυμμένο το κεφάλι, πολύ κούραση και ιδρώτα.

Δεν είμαι υπερήφανος για τον διεφθαρμένο και διαπλεκόμενο με την εξουσία αγροτοσυνδικαλιστή, που κωλοβαράει 11 μήνες στα καφενεία, έχοντας αλλοδαπούς στα χωράφια του με μισθούς πείνας, και κάθε Φλεβάρη κλείνει τις εθνικές διεκδικώντας επιδοτήσεις και έδρα στη Βουλή. Αυτός να πάει στο διάολο και να μη μας γράφει.

Ζω σε αυτή τη χώρα, συναναστρέφομαι με ανθρώπους, έχω τα προβλήματα που έχει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Γνωρίζω τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν εις βάρος του λαού μας, υποψιάζομαι τους ενόχους και όπως όλοι επιθυμώ την παραδειγματική τιμωρία τους.

Μπορώ να κατανοήσω και την οργή και την αγανάκτηση και το θυμό και την απόγνωση. Σχεδόν όλοι αισθάνονται προδομένοι και ο καθένας εκφράζεται με τον τρόπο που επιλέγει.

Όλα αυτά μπορώ να τα καταλάβω και σε ένα μεγάλο μέρος να τα αποδεχτώ. Αυτό που δεν μπορώ με τίποτα να αποδεχτώ είναι η αυτοαναγόρευση αυτής της τρομοκρατικής οργάνωσης σε …“τιμωρό”!!! Από πού και ως πού έβαλαν τον εαυτό τους στη θέση του λαϊκού δικαστή και αποφάσισαν ότι έχουν το δικαίωμα και την …υποχρέωση να “καθαρίσουν” το τοπίο; Ποιο αγγείο έσπασε στη κεφάλα τους και εκκρίνει τόσο πύον ώστε να βλέπουν όλους γύρω τους για αντιπάλους, εχθρούς του γένους, ανθέλληνες; Και γιατί να κάθομαι εγώ και εκατομμύρια άλλοι να φωνάζουμε ότι χρειάζονται ψυχίατρο και εγκλεισμό σε ίδρυμα και να μη τους μπουζουριάζει η αστυνομία άμα τη εμφανίσει τους; (ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι η πλειοψηφία των …οργάνων της τάξης είναι “μια από τα ίδια”)

Σε μια δημοκρατία, ακόμη και τα διεστραμμένα καθάρματα έχουν βήμα και λόγο. Μπορούν να συγκεντρώνονται σε πλατείες, να διοργανώνουν συλλαλητήρια, να κολλάνε αφίσες, να γράφουν στα Blogs και στο Facebook, να εμφανίζονται σε τηλεπαράθυρα, να εκστομίζουν τις μαλακίες τους. Σε ένα …εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς (όπως οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται) μπορεί να συμβεί κάτι από τα παραπάνω;

Προφανώς και όχι!

Υ.Γ: Είμαι σίγουρος πως αν είχαν την εξουσία, αυτά που διάβασες δεν θα μπορούσα καν να τα γράψω.

Και αν τα είχα γράψει, αυτή τη στιγμή τα περιπολικά θα είχαν αποκλείσει το τετράγωνο…