Ο Πρωθυπουργός κατά τη συνέντευξη τύπου στο πλαίσιο της 76ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, επανέλαβε αυτό που κατά καιρούς έχουν πει και άλλα κυβερνητικά στελέχη: «Δεν είναι ταμπού η μονιμότητα των Δημοσίων υπαλλήλων».
Ασφαλώς και δεν είναι ταμπού, όπως και τίποτα άλλο πια σε αυτή τη χώρα. Κατά καιρούς, (αλλά πολύ περισσότερο το τελευταίο χρονικό διάστημα όπου στην κυριολεξία εκεί στην κυβέρνηση έχετε ξεσπαθώσει) έχετε αμολήσει διάφορα φούμαρα, ψέματα και αρλούμπες, ενώ έχετε επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου παπαρολογία.
Κάποτε είχαμε κυβερνητικούς εκπροσώπους να διαψεύδουν τους υπουργούς. Τώρα πια δεν χρειάζονται, αφού οι ίδιοι οι υπουργοί έχουν αναλάβει να διαψεύδουν …τον εαυτό τους!
Για να δούμε και να θυμηθούμε μερικές κορυφαίες στιγμές.
Αρχικά μας είπατε ότι η μονιμότητα στο δημόσιο τομέα είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη και η κουβέντα γι’ αυτό το ζήτημα είναι εκ του πονηρού. Μετά από αυτό φθάσαμε στο «η μονιμότητα του υπαλλήλου διατηρείται όσο διατηρείται η θέση».
Κατόπιν μας είπατε ότι αρκετά πλήρωσε ο χαμηλόμισθος, ο χαμηλοσυνταξιούχος, η μικρή και μεσαία τάξη. Ώρα να πληρώσουν και οι πλούσιοι και οι φοροδιαφεύγοντες, διότι «στα οικονομικά βάρη της χώρας συμμετέχουν όλοι, ανάλογα με τις δυνάμεις τους». Μετά από αυτό φθάσαμε στις οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων.
Ύστερα μας είπατε (Πάγκαλος) ότι οι μισθοί στο δημόσιο παγώνουν, πως δεν θα υπάρξουν αυξήσεις, παρά μόνο η αύξηση που δίνεται κάθε δύο χρόνια στο δημόσιο όταν ο υπάλληλος αλλάξει κλιμάκιο (μιλάμε για 10-15 ευρώ). Μετά από αυτό ψηφίσατε νόμο που απαγορεύει την αλλαγή κλιμακίου στο δημόσιο υπάλληλο από 30 Ιουνίου 2011 και φυσικά και την οικονομική αναπροσαρμογή που επιφέρει το κλιμάκιο.
Και ενώ μας είχατε διαβεβαιώσει (μόλις προχθές ο Βενιζέλος) πως δεν πρόκειται να παρθούν νέα μέτρα, τουλάχιστον εισπρακτικού χαρακτήρα, και πως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να επιβαρυνθούν άλλο οι χαμηλότερες εισοδηματικά τάξεις, από τη ΔΕΘ ανακοινώσατε τη νέα επιβάρυνση για τους κατόχους ακινήτων που θα πληρωθεί μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.
Όσο και να θέλει (που δεν θέλει πια) ο κόσμος να σας πιστέψει, είστε εσείς που δεν πιστεύετε πλέον τους εαυτούς σας.
Και σας ρωτώ: πως μπορεί σήμερα ένας μισθωτός να προγραμματίσει τη ζωή του; Ποιες είναι οι ελάχιστες εγγυήσεις που του παρέχετε για να σχεδιάσει το άμεσο μέλλον του; Γιατί για να σχεδιάσει τα επόμενα χρόνια δεν το συζητάμε.
Τίποτα, είναι όλα στον αέρα.
Φτάσαμε στο «δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει». Και αυτό είναι καταστροφικό, όχι μόνο για την ελληνική οικογένεια, αλλά και για την ίδια τη χώρα.
Μια χώρα που δεν ξέρει κατά που τραβά και που πηγαίνει, που δεν σχεδιάζει και δεν προγραμματίζει, που δεν οριοθετεί τα βήματα και τους στόχους της, που καταπατά αρχές και αξίες, που ξεθεμελιώνει το κράτος πρόνοιας, που επανεξετάζει ακόμη και το ζήτημα της δωρεάν παιδείας, που δεν θέτει όρια και κόκκινες γραμμές στους δανειστές της, που δέχεται με χλιαρές διαμαρτυρίες ή και αδιαμαρτύρητα όποιο νέο σενάριο της πετάξουν στο τραπέζι, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα δανεικά τους, δεν μπορεί να θεωρείται χώρα. Τουλάχιστον κυρίαρχη !
Είναι πλέον σίγουρο πως το βαρέλι δεν έχει πάτο. Όποτε χρειάζεστε λεφτά (δηλαδή συνέχεια), ξέρετε που θα τα βρείτε. Στο μισθωτό του δημοσίου. Αυτός και αντιπαραγωγικός είναι και ταλαιπωρεί τα υπόλοιπα δέκα εκατομμύρια Έλληνες (τόσοι είμαστε μαζί με τους λαθρομετανάστες, άρα ταλαιπωρούνται κι αυτοί) και ξέρετε πόσα ακριβώς παίρνει, αφού εσείς του τα δίνετε. Σιγά τώρα μη κυνηγήσετε το μαύρο χρήμα του ιδιωτικού τομέα. Μη λέμε ότι θέλουμε!
Δώσατε στη δημοσιότητα μια λίστα με 6.000 μεγαλοφειλέτες του δημοσίου. Και διαπιστώσαμε πως το κράτος είναι ο μεγαλύτερος οφειλέτης του ίδιου του …του εαυτού! Επιχειρήσεις όπως ο ΟΣΕ, ο ΟΑΣΑ και η Ολυμπιακή Αεροπορία φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις του καταλόγου! Άρα από πού θα μαζευτούν τα λεφτά για να τα τρίψετε στις μούρες των τροϊκανών; Μήπως από το Μινιόν που φαλίρησε εδώ και δεκαετίες;
Και έτσι ξαναγυρνάμε πάλι στους τεμπέληδες του δημοσίου. Αυτοί έχουν.
Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής ούτε καν τα υποψιάζεστε. Αυτό που σας επείγει είναι το ζεστό χρήμα. Όλα τα υπόλοιπα έπονται ή σας είναι αδιάφορα.
Φροντίσατε να ξεθεμελιώσετε όποιο εργατικό δικαίωμα κερδήθηκε με αγώνες και αίμα τον αιώνα που πέρασε.
Έχετε καταφέρει με σπέκουλα και λάσπη να πάρετε με το μέρος σας το μεγαλύτερο μέρος του λαού, τουλάχιστον το ηλιθιοδέστερο κομμάτι του. Έτσι, οποιαδήποτε περικοπή μισθού στο δημόσιο, να συνοδεύεται από επιφωνήματα ανακούφισης, χαράς, από ζητωκραυγές και αλαλαγμούς που καθόλου δεν διαφέρουν από τους χορούς των κανιβάλων γύρω από το τοτέμ όπου βρίσκεται δεμένο το επόμενο τους γεύμα.
Και επειδή οι κανίβαλοι επιβιώνουν μόνο στις ζούγκλες, φροντίσατε ώστε να δημιουργήσετε την κατάλληλη ζούγκλα.
Κατορθώσατε με τη μέθοδο του κοινωνικού αυτοματισμού να χωρίσετε τους εργαζόμενους σε καλούς και κακούς, σε εργατικούς και τεμπέληδες, σε παραγωγικούς και αντιπαραγωγικούς, σε ανθρώπους και ζώα. Πάντα στην πρώτη κατηγορία ανήκει ο ιδιωτικός τομέας και πάντα στη δεύτερη ο δημόσιος.
Απευθυνθήκατε στο ταπεινότερα ένστικτα που διαθέτει η ανθρώπινη φύση. Αυτά της επιβίωσης και της αυτοσυντήρησης, που αψηφούν κάθε ηθική και αξία. «Ο θάνατος σου η ζωή μου» είναι το σύνθημα που κυριαρχεί σε ολονών τα στόματα.
Διάβασα ένα ανέκδοτο που ταιριάζει, να σας το πω να γελάσετε κι εσείς.
Δύο φίλοι στη ζούγκλα βλέπουν μια τίγρη να έρχεται καταπάνω τους. Τότε ο ένας από τους δύο βγάζει αμέσως από το σάκο του ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια και αρχίζει να τα φοράει. Και τον ρωτάει ο άλλος:
- Καλά, νομίζεις ότι με τα παπούτσια θα τρέξεις πιο γρήγορα από την τίγρη;
- Όχι, του απαντάει ο άλλος, αλλά σίγουρα θα τρέξω πιο γρήγορα από σένα!
Καταλάβετέ το. Όσο μειώνετε τους μισθούς, τόσο θα βαθαίνετε την ύφεση. Τόσο θα μειώνεται η κατανάλωση. Τόσο θα απολύονται ιδιωτικοί υπάλληλοι. Τόσο θα μακραίνουν οι λίστες του ΟΑΕΔ και τόσο θα επιδοτείται τους ανέργους με χρήματα που δεν έχετε. Γι’ αυτό άλλωστε βάλατε και το 3% περικοπή στους μισθούς του δημοσίου για το «ταμείο αλληλεγγύης». Οι εργαζόμενοι πληρώνουν τους ανέργους. Αυτό κι αν λέγεται κοινωνικό κράτος!
Το καλύτερο σας το άφησα για το τέλος. Όταν πέρσι έγινε στο δημόσιο πάγωμα μισθών, περικοπή επιδομάτων της τάξης των 60-100 ευρώ και μείωση κατά 50% των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, πολλαπλασιάστηκαν τα λουκέτα στις επιχειρήσεις και οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα. Η (επίσημη) ανεργία έφθασε στο 16%, οι άνεργοι έφθασαν το 1.500.000 και η ύφεση ξεπέρασε το 6,5%.
Τώρα που κόβονται άλλα 300 ευρώ (το λιγότερο) από κάθε δημόσιο υπάλληλο, καθίστε να δείτε τι έχει να γίνει.
Και συνεχίζετε να χορεύετε και να χειροκροτάτε.
Τώρα αρχίζει το γλέντι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου