Σελίδες

Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Πρακτικά και απραξία



Οι διάλογοι των πολιτικών αρχηγών στην σημαντικότερη ίσως συνάντησή τους (Τρίτη 15 Μαΐου 2012) υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι άκρως αποκαλυπτικοί. Θεωρώ πως καθένας μας πρέπει και οφείλει να διαβάσει τα πρακτικά της Προεδρίας που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, έτσι ώστε να σχηματίσει όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένη άποψη για τις θέσεις των κομμάτων και τις αντιρρήσεις που εξέφρασαν στο σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης.

Μα θα μου πείτε: άποψη για τις θέσεις των κομμάτων; Αυτά συζήτησαν;
Απαντώ: ναι, κυρίως αυτά! Όσο και να προκαλεί εντύπωση, ο περισσότερος χρόνος αναλώθηκε στις αντιπαραθέσεις περί του μηνύματος των εκλογών, περί του τι κατάλαβε ο καθένας τους, ενώ ο υπόλοιπος σε ανερμάτιστα λογύδρια περί μνημονίου, αντιμνημονίου, υποχρεώσεων που απορρέουν από τη δανειακή σύμβαση, εφαρμογής προεκλογικών δεσμεύσεων, σεβασμό στη λαϊκή ετυμηγορία και λοιπά συναφή, που έκαναν τη συζήτηση να μη διαφέρει καθόλου από κομματικό συνέδριο σε επαρχιακό ξενοδοχείο.

Αφού άντεξα να διαβάσω όλο το κατεβατό των 47 πυκνογραμμένων σελίδων, μπαίνω στον κόπο να σχολιάσω τα - κατά τη γνώμη μου - σημαντικότερα σημεία του, με τη σειρά που αυτά ειπώθηκαν.

Α. Σαμαράς: “λόγω της κρίσιμης συγκυρίας - ιδιαίτερα για την εθνική οικονομία, αλλά και για τη λαϊκή απαίτηση για σχηματισμό κυβέρνησης - και της κρίσης στην εθνική οικονομία, η οποία αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει μία ανεργία η οποία διαλύει πραγματικά την κοινωνική συνοχή, αντιμετωπίζει μία ρευστότητα η οποία, θα έλεγα, ότι απουσιάζει πλέον δραματικά από την οικονομία - σημειώνονται τελευταία μεγάλες αποσύρσεις καταθέσεων - ο τόπος έχει ανάγκη από μία κυβέρνηση η οποία θα μπορέσει να σηκώσει και το βάρος αυτής της τεράστιας ευθύνης”.

Κε Σαμαρά, σε παρακαλώ να με βοηθήσεις να καταλάβω τι διαβάζω.
Ο ελληνικός λαός ρωτήθηκε στις πρόσφατες εκλογές αν συμφωνεί με την εφαρμογή δύο μνημονίων και ενός μεσοπρόθεσμου και σας απάντησε, όχι σ’ εσένα προσωπικά, αλλά σε όλους σας, πως διαφωνεί. Τουλάχιστον οι δύο στους τρεις Έλληνες ψηφοφόρους που προσήλθαν στις κάλπες καταδίκασαν την εφαρμογή αυτής της οικονομικής και κοινωνικής λαίλαπας, που όμοιά της δεν έχει γνωρίσει ποτέ καμία ευρωπαϊκή χώρα, τουλάχιστον σε συνθήκες ομαλότητας και ειρήνης.

Η ελληνική κοινωνία πράγματι αντιμετωπίζει μια ανεργία η οποία διαλύει την κοινωνική της συνοχή, πράγματι απουσιάζει δραματικά πλέον η ρευστότητα από την οικονομία, πράγματι σημειώνονται τελευταία μεγάλες αποσύρσεις καταθέσεων.
Στις διαπιστώσεις, οφείλω να παραδεχθώ, είσαι ακαταμάχητος.

Μήπως κε Σαμαρά έκανες και τον κόπο εσύ και το επιτελείο σου, αφού διαγνώσατε την αρρώστια, να βρείτε που οφείλεται και ίσως να ψάξετε και για το φάρμακο; Μήπως εσύ και ο κος Βενιζέλος που ευαγγελίζεστε την πλήρη εφαρμογή των δεσμεύσεων και των υπογραφών σας, διερωτηθήκατε μήπως ακριβώς αυτές οι δεσμεύσεις και αυτές οι υπογραφές μας έφτασαν στο αδιέξοδο;

Πως μπορείς να μιλάς για συνέχιση μιας πολιτικής που είναι ολοφάνερο πως όχι μόνο δεν αποδίδει απολύτως τίποτα στον ελληνικό λαό και στη πατρίδα μας, αλλά μόνο μπουκώνει με δισεκατομμύρια τους δανειστές της; Πως μπορείς να επιδιώκεις συγκυβέρνηση με όσους υποστηρίζουν την απεμπλοκή από το μνημόνιο και δεσμεύτηκαν προεκλογικά γι’ αυτό; Πως ζητάς να κάνουν όλοι κωλοτούμπες και να αθετήσουν τις δικές τους δεσμεύσεις; Αν ο λαός επέλεγε τη συνέχιση της εφαρμοζόμενης πολιτικής θα ψήφιζε απευθείας ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ. Δεν σας έδινε τη ψήφο του από καραμπόλα!

Ψάχνοντας κάποιος στο διαδίκτυο, από κείμενα με ομιλίες σου, μέχρι βιντεάκια στο youtube, θα πέσει επάνω σε κωλοτούμπες σου απείρου κάλλους. Καθένα από αυτά αποτελεί μνημείο αναξιοπιστίας και ψεμάτων. Επειδή είσαι επιρρεπής στις κωλοτούμπες και στα είπα-ξείπα, ψάχνεις να βρεις συνενόχους για παρέα στο ψέμα. Να σου θυμίσω μερικά από τα δικά σου λόγια:
“Όποιος υπογράψει το μνημόνιο, θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή”!
“Δεν πρόκειται να δεχθώ συγκυβέρνηση”!
“Δεν πρόκειται να δεχθώ συμπράξεις με όσους υποστήριξαν το μνημόνιο”!
“Εγώ επιστολές δεν υπογράφω. Έχω λόγο και εθνική αξιοπρέπεια”!
Και εκατοντάδες άλλα που έχεις πει! Τα ξέχασες και σου τα θύμισα.

Και για να τελειώνουμε: το δίλημμα που θέτετε αμφότεροι «ευρώ ή δραχμή» είναι εντελώς ψευδές και η αναπαραγωγή του σας βολεύει για να συνεχιστεί η προσωπική πολιτική σας ύπαρξη. Ακούσατε κάποιον ευρωπαίο αξιωματούχο να κάνει λόγο για επιστροφή στη δραχμή επειδή η ελληνική Αριστερά ανέβασε τα ποσοστά της; (το ακόμη χειρότερο για την ανεξαρτησία της χώρας μας θα ήταν να υπήρχαν αυτές οι φωνές)
Με ποιο δικαίωμα έχετε ταυτίσει το αποτέλεσμα των επερχόμενων εκλογών με την παραμονή ή όχι στο ευρώ; Η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α μετά τη θεαματική άνοδο των ποσοστών του (έφτασε να εκπροσωπεί πάνω από 1.000.000 ανθρώπους) έβαλε λίγο στην άκρη την επαναστατική του ρητορική, κάνει δεύτερες (ωριμότερες;) σκέψεις και “στρογγυλεύει” τις θέσεις του. Στα μισόλογα όμως του ΣΥ.ΡΙΖ.Α περί “σταδιακής απαγκίστρωσης από τη δανειακή σύμβαση”, ή “επαναδιαπραγμάτευσης των όρων του μνημονίου εντός ευρώ”, έχω να παρατηρήσω και να καταγράψω τη δική σου και του κου Βενιζέλου μουγκαμάρα όταν σας ρωτούν “παραμονή στο ευρώ με όποιο κόστος;”.

Α. Τσίπρας: τα δύο Κόμματα, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία, παρά το ότι υπέστησαν ήττα στις εκλογές, εν τούτοις αθροιστικά έχουν 149 Βουλευτές. Αν, λοιπόν, όπως λένε, μπορούν να συμφωνήσουν στην πρόταση που έχει καταθέσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς ο Φώτης Κουβέλης … για μία Κυβέρνηση διετίας, που εφαρμόζοντας το πρόγραμμα, θα επιδιώξει ισοδύναμες τροποποιήσεις στο πρόγραμμα αυτό, τότε μπορούν να έχουν μία μεγάλη σχετικά πλειοψηφία 168 Βουλευτών”.
“Μας ρωτάτε «τι θα κάνετε εάν προκύψει μία τέτοια κυβέρνηση;». Σας απαντάμε «θα την κρίνουμε και θα την ελέγχουμε». Έτσι λειτουργεί η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Εάν φέρει θετικά αποτελέσματα, δεν θα έχουμε την έλλειψη τόλμης να τα επικροτήσουμε και αν φέρει κάποια θετικά νομοσχέδια ακόμη και να τα ψηφίσουμε. Εάν συνεχίζει να φέρνει νομοσχέδια τα οποία θα είναι εις βάρος του συμφέροντος του λαού, κατά τη δική μας κρίση, θα τα καταψηφίζουμε.”

Με τον Αλέξη Τσίπρα διαφωνώ σε πολλά και τα έχω γράψει εδώ κι αλλού. Είτε όμως μας αρέσει είτε όχι, αυτές είναι οι θέσεις του, σε αυτές δεσμεύτηκε, γι’ αυτές ψηφίστηκε και το 4,6% του 2009 το ανέβασε στο 16,78% και τις 13 έδρες στις 52. Συνεπώς οι θέσεις του κόμματός του βρίσκουν απήχηση σε ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό Ελλήνων πολιτών. Το να βγει και να εξαπατήσει το λαό που τον ψήφισε, μπορεί να το θεωρούμε πια δεδομένο στην ελληνική πολιτική σκηνή, επειδή έτσι μας συνήθισαν, αλλά δεν θα πρέπει να είναι έτσι. Παρουσίασε τις θέσεις του, καλώς ή κακώς (θέμα προσωπικής εκτίμησης) παραμένει σε αυτές και θα αξιολογηθεί σε ένα μήνα και πάλι. Όποιος τον κατηγορεί ότι παίζει παιχνίδια επειδή δημοσκοπικά φανερώνεται περαιτέρω άνοδος των ποσοστών του, ας αναρωτηθεί καλύτερα αν βρισκόταν ο ίδιος στη θέση του τι θα έκανε. Θα συγκυβερνούσε; Αρκετά με τις υποκρισίες!

Β. Βενιζέλος: “…η στάση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο υπέστη πολύ μεγάλη μείωση των δυνάμεών του καταβάλλοντας κόστος γιατί διαχειρίστηκε μία εθνική κρίση, είναι υπεύθυνη”.
“…θεωρούμε ότι ο ελληνικός λαός παρόλο δεν εκφράστηκε καθαρά και δεν έδωσε μία άμεση λύση με την ψήφο του, εν τούτοις μας είπε με σαφήνεια ότι θέλει σταθερότητα, ότι θέλει να αποφευχθεί η επανάληψη εκλογών, θέλει η Ελλάδα να μείνει στο ευρώ, θέλει να βελτιωθούν οι συνθήκες της ζωής του, να πλησιάσουμε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το ταχύτερο και να κάνουμε το καλύτερο στο πλαίσιο της ευρωζώνης για τους Έλληνες και την Ελλάδα”.

Στα έχω ξαναγράψει κε Βενιζέλο. Το κόστος που κατέβαλλε και καταβάλλει ο ελληνικός λαός είναι πολύ μεγαλύτερο και απείρως σημαντικότερο από το δικό σου προσωπικό και του κόμματός σου.
Ο ελληνικός λαός εκφράστηκε καθαρότατα, σκούπισε τα γυαλιά σου ή άλλαξέ τα και θα το δεις. Μπορεί ο λαός να μην έδωσε μια σαφή απάντηση για το τι θέλει, έδωσε όμως μια καθαρότατη απάντηση για το τι δεν θέλει.
Και επειδή δυσκολεύεσαι στην ανάγνωση των μηνυμάτων (επίκτητη ασθένεια όλων των κομμάτων και κυρίως των αρχηγών τους) θα σε βοηθήσω.
Ο λαός αποφάσισε να μην ξαναεμπιστευτεί πια το ίδιο διεφθαρμένο σύστημα. Αποφάσισε να αλλάξει νοοτροπία και τρόπο σκέψης. Με την παλαιοκομματική-καθεστωτική σας αντίληψη, εσύ και ο συνέταιρος Σαμαράς παριστάνετε τους απατημένους συζύγους. Αισθάνεστε πως βρέθηκε καινούριος γόης στη γειτονιά και με τη γοητεία του ξεγέλασε τη γυναίκα σας. Κάντε μια εσωτερική αναζήτηση. Ψάξτε να βρείτε μήπως εσείς την απατήσατε πρώτοι.
Ο ελληνικός λαός αποφάσισε να βγει από το μαντρί και να αναπνεύσει. Θεωρούσατε κτήμα σας το «κοπάδι» και σήμερα περίπου πιστεύετε πως κάποιος άνοιξε νύχτα την πόρτα και το ‘κλεψε. Θα διδαχθείτε λοιπόν ότι η εμπιστοσύνη ενός λαού δεν είναι δεδομένη και πως πρέπει να την κερδίζετε καθημερινά με την αξία και τις πράξεις σας. Αυτό το «δεδομένη» μας έφτασε ως εδώ. Εμείς το καταλάβαμε, τώρα ήρθε η ώρα να το καταλάβετε κι εσείς.

Παρατηρώ πως από την ψήφο των Ελλήνων πολιτών κατάλαβες πάρα πολλά: από αποφυγή επανάληψης εκλογών (ορίστε;) και παραμονή στο ευρώ, μέχρι βελτίωση των συνθηκών ζωής και επίτευξη θετικών ρυθμών ανάπτυξης. Μπράβο σου που μπόρεσες να καταλάβεις τόσα πολλά αποκωδικοποιώντας το μήνυμα της καθεμιάς ψήφου! Αρνείσαι μόνο να καταλάβεις πως ο λαός επέλεξε και αποφάσισε πως εσύ προσωπικά δεν είσαι ικανός γι’ αυτή τη δουλειά. Μόλις το καταλάβεις και αποχωρήσεις θα βρίσκεσαι στο σωστό δρόμο.

Και συνεχίζουμε με αυτά που είπες στη παρακάτω.
Β. Βενιζέλος: …φυσικά κανείς δεν θα σου πει ότι ετοιμάζεται η διάλυση της ευρωζώνης ή ότι ετοιμάζεται ένα τείχος προστασίας σε περίπτωση που κάποια χώρα θέλει να βρεθεί εκτός μόνη της, με δική της επιλογή. Γιατί για τις ανάγκες πια της επιβίωσης των πολιτών θα βρεθεί στην ανάγκη αυτή. Είναι άλλο το τι λένε και άλλο το τι κάνουν. Αυτό πια είναι ένα μάθημα, το οποίο πρέπει να το έχουμε πάρει.
Εν πάση περιπτώσει, ανεξαρτήτως του τι λέγεται σε σχέση με το ευρώ σε επίπεδο νομισματικής πολιτικής, υπάρχει ένα πρόβλημα πραγματικής οικονομίας. Δηλαδή, δεν βλέπουμε πού έχει πάει η ύφεση; Δεν βλέπουμε τι γίνεται με τον τουρισμό; Δεν βλέπουμε την επίπτωση στη μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας; Δεν βλέπουμε ότι υπάρχει πρόβλημα υστέρησης των δημοσίων εσόδων; Δεν βλέπουμε ότι υπάρχει πρόβλημα υστέρησης των ασφαλιστικών εσόδων; Αυτά δεν είναι προβλήματα;”

Συγχωρέστε μου το πρόβλημα αντίληψης που έχω. Τι εννοείτε λέγοντας πως άλλα λένε και άλλα κάνουν; Ποιο ακριβώς είναι το μάθημα που έχετε πάρει; Και - το σημαντικότερο - σχεδιάζεται να μας βγάλετε από την ευρωζώνη πλασάροντάς το ως “ανάγκη επιβίωσης των πολιτών”;
Κάτσε κυρ Βενιζέλο γιατί θα μας τρελάνεις. Θες να μας πεις πως οι καθημερινές απειλές των ευρωπαίων αξιωματούχων και ο ανηλεής βομβαρδισμός πρωί-βράδυ από τα δελτία ειδήσεων για την επικείμενη …καταστροφή είναι μπαρούφες; Κατάλαβα καλά ή βουίζουν τ’ αυτιά μου;
Αφού φτάσατε την ανεργία στο 25%, αφού πετσοκόψατε κάθε εργασιακό δικαίωμα, αφού οδηγήσατε πάνω από 2.500 συνανθρώπους μας στην αυτοκτονία, αφού αναγκάσατε τη νέα γενιά σε μετανάστευση, έρχεσαι να μας πεις ότι όλα αυτά που μας απειλούν ότι θα πάθουμε είναι περίπου ντουφεκιές στον αέρα;

Εύχομαι να μην κατάλαβα εγώ τι είπες, γιατί αν κατάλαβα θέλετε κρέμασμα.

Κατά τα λοιπά περί ύφεσης, επίπτωσης στον τουρισμό, υστέρησης εσόδων, ισχύουν αυτά που γράφω πιο πάνω στον κο Σαμαρά. Αναρωτήσου και συ μαζί του, μήπως η εφαρμοζόμενη πολιτική σας είχε αυτά τα αποτελέσματα.

Στη συνέχεια αφιερώθηκε ένα πολύ μεγάλο τμήμα της συζήτησης για τα επτά σημεία των “Ανεξαρτήτων Ελλήνων” και για την «επιστολή Καμμένου» (με ή χωρίς εισαγωγικά). Αν την έστειλε, ποιος την έστειλε, υπόνοιες, αντεγκλήσεις κ.α. Ο κ. Καμμένος κατηγόρησε τον κο Σαμαρά πως την επιστολή τη διοχέτευσε ο ίδιος (!!!) ενώ ανήγγειλε πως θα προσφύγει στη δικαιοσύνη. Ο δε Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρέμενε σιωπηλός!
Δική μου αίσθηση; Η επιστολή είναι του κου Καμμένου (τη διάβασα και στα περισσότερα με βρίσκει σύμφωνο) και τώρα τρέχει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Φ. Κουβέλης: “…να υπάρξει γραπτή συμφωνία όλων εκείνων που θα στηρίζουν αυτή την οικουμενική κυβέρνηση, αλλά και εκείνων που θέλουν να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης ή και ψήφο ανοχής”.
“…στην περίπτωση που θα ήθελε συγκροτηθεί μία τέτοια οικουμενική κυβέρνηση, με αυτή την κοινή προγραμματική συμφωνία, τη γραπτή και κάποιος την αθετούσε, την άλλη ημέρα βεβαίως θα κατέρρεε η κυβέρνηση. Αλλά θα έβγαινες μπροστά στον ελληνικό λαό και θα έλεγες «αθέτησαν την υπογραφή τους».”

Τι είναι αυτά που λες Φώτη μου; Ποιος να σεβαστεί την υπογραφή του; Ποιος το έχει κάνει μέχρι τώρα για να του έχεις εμπιστοσύνη; Κοροϊδευόμαστε;
Ν.Δ., ΣΥ.ΡΙΖ.Α, ΠΑ.ΣΟ.Κ και ΔΗΜ.ΑΡ αθροιστικά συγκέντρωσαν το 54,92% του εκλογικού Σώματος και 220 έδρες. Αν από αύριο άρχιζε να φυλλορροεί αυτή η οικουμενική κυβέρνηση, αντιλαμβάνεσαι το μήνυμα που θα εκπέμπαμε στην Ευρώπη και παντού;
Και αναρωτιέμαι και τούτο: στην απίθανη (ομολογουμένως) περίπτωση να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, όταν θα δέχεται τα πυρά από τους αντιπολιτευόμενους ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για την πολιτική που εφαρμόζει, εσύ, ποια στάση θα τηρείς;

Μετά την επιμονή για κυβέρνηση συνεργασίας με τη συμμετοχή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, ο Α. Τσίπρας συμπλήρωσε: “έχω την αίσθηση ότι αυτό που θέλετε από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν είναι τη συμμετοχή του σε μια κυβέρνηση. Αυτό που θέλετε είναι να φτιαχτεί μια κυβέρνηση που δεν θα έχει αντιπολίτευση. Αυτό επιδιώκετε.

2 σχόλια:

  1. Καλημέρα.
    Δεν είχα το κουράγιο να κάτσω να διαβάσω τους διαλόγους. Από σένα τους διαβάζω τώρα.
    Αυτοι που λένε για οικουμενική παραβλέπουν έναν πολύ σημαντικό κίνδυνο: την έλλειψη δημοκρτικής αντιπολίτευσης.
    Όποιος και να βγει στην κυβέρνηση, πρέπει στην αντιπολίτευση να είναι ένα δημοκρατικό κόμμα που θα μπορεί να μαζεύει τη δυσαρέσκεια.
    Αν πάνε όλοι μαζί σε οικουμενική, τότε τη δυσαρέσκεια θα τη μαζεύει η Χρυσή Αυγή.

    Και να προσθέσω πως περνώντας οι μέρες φαίνεται πως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι αμετανόητοι, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σχετικά ανέτοιμος ακόμη και η ΔΗΜΑΡ παίζει το πασπαρτού: παντού ειναι μέσα!

    Ο Σαμαράς διαγωνίζεται πλέον με τον Καρατζαφέρη σε κωλοτούμπες.
    Ο Βενιζέλος έχει σκυλιάσει γιατί έκανε τα πάντα, υπέσκαψε τον ΓΑΠ, τον έριξε και τελικά αυτό που κέρδισε είναι ένα σχεδόν... μικρό κόμμα. Αυτό λέγεται Θεία Δίκη.
    Ο Τσίπρας τρέχει να μαζεύει τα ασυμμάζευτα από διάφορες βλακείες που πετούν στελέχη του και στρογγυλεύει τις θέσεις του.
    Και ο Κουβέλης μοιάζει να θέλει να μπει στην κυβέρνηση πάση θυσία. Είτε δεξιά είτε αριστερή, είτε μνημονιακή είτε αντιμνημονιακή...

    Όσο για το θέμα Καμμένου, είμαι βέβαιος πως την έκανε τη μαλακία και την έδωσε την επιστολή, αποδείχτηκε μικρότερος κι απ' όσο μικρό τον φανταζόμουν.
    Βέβαια οι δεξιοί αυτοί ήταν και αυτοί θα ειναι πάντα. Δε πα να λένε... ίδιοι παραμένουν και τα μάτια τους κάνουν πουλάκια μόλις δουν εξουσίες και καρέκλες.
    Αλλά εδώ που τα λέμε ο Παπούλιας συμπεριφέρεται σαν κομματάρχης και όχι σαν Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
    Την επιστολή Παπαδήμου την προστάτεψε, την επιστολή Καμμένου όμως την έδωσε κανονικά.
    Μικροπολιτική δεν επιτρέπεται από τον Πρόεδρο.
    Ήταν δεδομένο πως ο Σαμαράς θα την διέδιδε και γι αυτό ο Παπούλιας έπρεπε να προστατέψει τον Καμμένο όπως και τον Παπαδήμο.

    Όσο κάνω την ποιοτική σύγκριση των Προέδρων Δημοκρατίας της Ελλάδας και της Ισλανδίας με πιάνει θλίψη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πρόκειται για μια πολιτική σούπα. Ο καθένας λίγο απ' όλα κι ότι ήθελε προκύψει.
    Αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο κόμμα που κάθε του στέλεχος βγαίνει και λέει τα δικά του, σαν να μην υπάρχει μια ενιαία γραμμή, σαν να νομίζουν ότι ο ελληνικός λαός ψάχνει να κυβερνηθεί από ...συνιστώσες!
    Αυτό είναι και το μεγάλο πρόβλημα του Τσίπρα. Να κάθεται να απαντάει σε όποια ηλιθιότητα πει κάποιο στέλεχος του.
    Στα υπόλοιπα κόμματα ο Σαμαράς έχει αναλάβει μόνος του την εκπροσώπηση του κόμματος, ο Βενιζέλος είναι ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος στο κόμμα του, η ΔΗΜΑΡ εκπροσωπείται σχεδόν αποκλειστικά από τον Κουβέλη, ο Καμμένος λειτουργεί ως ηγεμόνας.
    Ας μαζευτούν λίγο στο ΣΥΡΙΖΑ γιατί πατάνε όποια πεπονόφλουδα βρεθεί στο δρόμο τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή