Τα γενέθλια του blog.

Με τις επετείους δεν τα πάω καλά. Και τις ξεχνάω και μελαγχολώ μ’ αυτές.

Είχα αποφασίσει λοιπόν να μην κάνω γενέθλια στο blog. Δεν αγόρασα τούρτα, δεν κάλεσα φίλους και γνωστούς, ούτε καν σκούπισα. Πώς να δεχτείς όλους αυτούς με τα τασάκια γεμάτα και τα πιάτα άπλυτα;

Τα ’φερε όμως έτσι η πολιτική συγκυρία, που η σημερινή ημέρα είναι διαφορετική. Και ενώ έλεγα να την προσπεράσω, ήρθε το χθεσινοβραδινό εκλογικό αποτέλεσμα και μου έστειλε το σαφέστατο μήνυμα: “σήμερα είναι η μέρα σου, βγες και κάνε δηλώσεις, το χρωστάς στο λαό σου”.

Κατεβάζω ακόμη δυο χάπια και συνεχίζω.

Πριν από έναν ακριβώς χρόνο ξεκίνησα το συναρπαστικό αυτό ταξίδι. 

Ήταν 7 Μαΐου 2011 όταν άρχισε η προσωπική διαδικτυακή μου περιπέτεια. Στη πλώρη γράφει “Ακυβέρνητος” και πίσω από το πηδάλιο η αφεντιά μου. Μαζί και μηχανικός και ναύτης και μάγειρας. Λεφτά δεν υπάρχουν για να πληρώνουμε μεροκάματα.

Τον τελευταίο χρόνο γνώρισα ανθρώπους, έκανα φίλους, “τσακώθηκα” και με άσχετους, στο παιχνίδι όλα. Σ’ όποιον αρέσουμε, που λέει και η Δήμητρα Γαλάνη! Η αποτίμηση πάντως είναι θετική. Στο διαδίκτυο καταθέτεις τις απόψεις σου, αλλά το σημαντικότερο είναι πως μαθαίνεις να ακούς τους άλλους.

Έναν χρόνο μετά από εκείνη τη μέρα, η Ελλάδα βρίσκεται ακυβέρνητη. Οι φάπες που έπεσαν σε κόμματα και πρόσωπα ήταν απανωτές και έκαναν πάταγο. Σε Ελλάδα και Ευρώπη, ίσως και παγκόσμια.

Από σήμερα θα αρχίσουν οι αναλύσεις, οι αποτιμήσεις, οι εξυπνακισμοί, οι φαιδρότητες, η γνωστή μέθοδος του «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε», για να αποδείξουν ότι και πάλι δεν διδάχθηκαν τίποτα.

Δεν είναι της παρούσης να επεκταθώ στα ευτράπελα των χθεσινών εκλογών. Όπως το +20% που είχε στα συρτάρια του το Πασόκ από τις κυλιόμενες μυστικές δημοσκοπήσεις και το εμφάνιζε πάνω και από τη νουδού, ενώ τελικά κατέγραψε ποσοστά που το γύρισαν σε εποχές πριν το ’77.

Ούτε στη διαφαινόμενη αυτοδυναμία που έβλεπε ο Σαμαράς που τελικά απώλεσε πάνω από 40% των ψηφοφόρων του 2009!

Ούτε στο ότι τα δύο τέως κόμματα εξουσίας απέκλειαν μετεκλογική συνεργασία. Τους την απέκλεισε ο λαός.

Ούτε στο ΚΚΕ που για πρώτη φορά βρέθηκε στη 5^η θέση, και 2^ο κόμμα από τα λεγόμενα «αριστερά».

Ούτε στο ΛΑ(Θ)ΟΣ του αρχικωλοτούμπα που μυξοκλαίγοντας εγκαταλείπει τη πολυκατοικία, βλέποντάς την να αποκτά καινούριους καμένους ενοίκους και απόγονους του Χίτλερ. Εκρηκτικό-αηδιαστικό το μίγμα!

Οι τίτλοι των σημερινών φυλλάδων είναι τουλάχιστον αστείοι:

Τα Νέα: Εφιάλτης ακυβερνησίας

Έθνος: Ψήφος οργής

Αδέσμευτος: Εκλογές της μεγάλης οργής

Αγγελιοφόρος: Ψήφος οργής

Θεσσαλονίκη: Ακυβερνησία και πάλι εκλογές

Μέχρι και ο Guardian γράφει «οι Έλληνες ψηφοφόροι εξέφρασαν την οργή τους»

Μιλάμε για έμπνευση!!!

Μόνο η σημερινή «Αυγή» κατάλαβε τι έγινε και ξέρει τι γράφει: «Εντολή Αριστερά»!

Φαγώθηκαν όλοι τους να μας τρομάξουν με τα σενάρια ακυβερνησίας. Θέλουν να πιστεύουν ότι το 18κάτι του Σαμαρά σημαίνει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης!

Αυτό καταλάβατε;

Σας τρομάζει η ακυβερνησία; Δεν πειράζει. Εγώ γιορτάζω και δεν θα μου χαλάσετε τη μέρα.

Αντί τούρτας, αφιερώνω σε όλους το αγαπημένο μου τραγούδι. Από το πρωί το ακούω στη διαπασών. Ειδικά αφιερωμένο στους πολιτικούς μας και σε όσους πίστεψαν πως αυτός ο λαός είναι καταδικασμένος. 

Κάτι νέο γεννιέται...

People Have The Power