Σελίδες

Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

Ο Νίτσε για τους Έλληνες.



Κανείς δεν μπόρεσε να βρει το δηλητήριο που θα τους καταστρέψει έγραφε το 1872 ο Γερμανός φιλόσοφος
 
Πιο επίκαιρος από ποτέ ο Φρειδερίκος Νίτσε. Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο “Η Γέννηση της Τραγωδίας” (1872) και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15, ο Νίτσε κάνει μία ιδιαίτερα μνεία στο ελληνικό έθνος αποδεικνύοντας ότι ο Νίτσε  είναι πολύ μπροστά από την εποχή του.

Διαβάστε το χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο:

«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει  τον εαυτό του από τους Έλληνες.

Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν,  φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο,  συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.

Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και  αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ' αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.

Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα».

Πηγή: Το Βήμα

4 σχόλια:

  1. Αν καταλαβαίναμε τι βάρος έχουμε στις πλάτες μας απ την ιστορία, τότε θα ανταποκρινόμασταν.
    Αποφεύγουμε να μάθουμε το βάρος αυτό γιατί φοβόμαστε να αναλάβουμε το βάρος αυτό...

    Πού να τρέχεις να διαδέχεσαι τον Σωκράτη;
    Καλύτερο και πιο βολικό είναι να διαδεχθείς τον ΛεΠα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο λόγος που το ανήρτησα Μαζεστίξ ήταν ακριβώς αυτό που λες.
      Μακρυά από εμένα οι εθνιστικές κορώνες "ρε συ, ξέρεις ποιοι είμαστε εμείς", "όταν εμείς φτιάχναμε πολιτισμό εσείς βόσκατε γρασίδι" και άλλα τέτοια της πλάκας.
      Κανένας δεν αναγνωρίζει την ιστορία της Ελλάδας με πρώτους και χειρότερους εμάς. Πιθηκίζουμε, αντιγράφουμε, μιμούμαστε, αρνούμαστε κάθετί ελληνικό και μετά μας εκνευρίζει το γεγονός ότι οι άλλοι μας γράφουν.
      Αν είχαμε γνώση και είμασταν ενωμένοι θα είχαμε και δυνατή φωνή.
      Όσο για τα περί ΛεΠα, θα σου πω πως πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει η άλλη Ελλάδα. Η Ελλάδα του μόχθου, της δημιουργίας, του πνεύματος, του πολιτισμού, της κουλτούρας.
      Απλά αυτή δεν κάνει θόρυβο!

      Διαγραφή
  2. Μου θυμίζει κάτι που είχε πει ο Τσόρτσιλ ΄΄Αν οι Έλληνες αποκτήσουν μόρφωση και ενότητα, αλίμονό μας.΄΄
    Τελικά μόνο εμείς δεν ξέρουμε τι κουβαλάμε...κρίμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και το "παράπονό" μου Μαρία ήταν πάντα αυτό. Τα καλά λόγια τα ακούμε μόνο από ξένους.
      Οι δικοί μας πολιτικοί κάφροι φροντίζουν να μας κρατούν διαιρεμένους.
      Κι εμείς ως κουτορνίθια δεν τους χαλάμε χατήρι...

      Διαγραφή