Επιστροφή στις κάλπες;

Οι διερευνητικές εντολές απέβησαν άκαρπες. Έκαστος εντολοδόχος πρωθυπουργός εξάντλησε τα περιθώρια που του έδινε το Σύνταγμα (και μαζί μ' αυτά και τα νεύρα μας), χωρίς αποτέλεσμα.

Το πρόβλημα είναι παλιό στην Ελλάδα, ίσως και από τη σύστασή της ως κράτος. Στην “γενέτειρα της δημοκρατίας” το ζητούμενο ανέκαθεν ήταν η συνεννόηση. Καταφέρνουμε να ομονοήσουμε μόνο σε εμπόλεμη κατάσταση, όταν ο εχθρός είναι ορατός. Τον υπόλοιπο καιρό τρωγόμαστε με εξαιρετικά πάντοτε αποτελέσματα.

Σήμερα ως μοναδική λύση (;) φαντάζουν οι εκλογές. Ίσως να είναι και καλύτερα έτσι. Αν προέκυπτε μια κυβέρνηση Βαβέλ δεν θα είχε ζωή ούτε λίγες εβδομάδες. Οι μνημονιακοί, μαζί και ο Κουβέλης συμφώνησαν τουλάχιστον σ’ αυτό: φταίει ο Τσίπρας. Αυτό που δεν έχω ακόμη καταλάβει είναι γιατί δεν συγκροτούν οι τρεις τους οικουμενική κυβέρνηση. Διαθέτουν και οι τρεις μαζί 168 έδρες. Που είναι λοιπόν το πρόβλημα να σχηματίσουν κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Αξιωματική Αντιπολίτευση; 

Το δε ΚΚΕ μόνιμα στην άκρη του, κάθεται και χασκογελάει περιμένωντας ποιος θα κάνει ή θα πει τη μεγαλύτερη σαχλαμάρα για να του τη χρεώσει.

Τον Τσίπρα δεν τον ψήφισα, ούτε τον συμπαθώ ιδιαίτερα. Έκανε πολλά λάθη στο πολιτικό του ξεκίνημα και μου έχει δώσει την εντύπωση ότι πορεύεται “βλέποντας και κάνοντας”: το πετρέλαιο που θα έφερνε από τον Ούγκο Τσάβες, τα συνεχή μπρος-πίσω με τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, όπου περίπου έδωσε πολιτική ομπρέλα στους μπαχαλάκηδες, το φιάσκο της Υπατίας κ.α.

Για όσους όμως δεν το κατάλαβαν ο λαός του έδωσε τεράστιο ποσοστό για αριστερό κόμμα, το μεγαλύτερο απ’ όσο εγώ τουλάχιστον μπορώ να θυμηθώ. Τον έστειλε στην ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μόλις 2 ποσοστιαίες μονάδες πίσω από τον πρώτο Σαμαρά, ο οποίος με το νόμο-ξεφτίλα Παυλόπουλου διαθέτει διπλάσιους βουλευτές.

Τις ημέρες που ακολούθησαν μετά τις εκλογές οι δηλώσεις είχαν και έχουν την τιμητική τους. Οι πολιτικοί αρχηγοί σε κάθε ευκαιρία βγαίνουν και μιλούν στα μικρόφωνα, ενώ στέλνουν και τους αξιοθρήνητους τηλε-μαϊντανούς των κομμάτων τους να συμπληρώνουν τις αρλούμπες.

Μοναδικό μέλημα Ν.Δ, ΠΑ.ΣΟ.Κ και ΔΗΜ.ΑΡ είναι «να μη βγούμε από το ευρώ». Τι κάνουμε μέσα –  και αν είμαστε ακόμη μέσα – δεν το ’χω ακόμη καταλάβει, αλλά πάμε πιο κάτω. Τα σενάρια δίνουν και παίρνουν, οι διερευνητικές εντολές δεν έφεραν αποτέλεσμα, παρά το ότι «συμφωνούμε» να παραμείνει η χώρα στο ευρώ.

Αναρωτιέμαι, τι είναι τότε αυτό που σας εμπόδισε στο σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης; Το πρόσωπο του πρωθυπουργού; Των υπουργών; Η πολιτική μήπως; Μα αν συμφωνείτε στο μείζον (παραμονή στην ευρωζώνη) στα υπόλοιπα κολλάτε; Προφανώς μας δουλεύετε, ή έτσι νομίζετε!

  

Καθένας διατείνεται ότι «έλαβε το μήνυμα της κάλπης». Για να πάρεις το μήνυμα της κάλπης πρέπει πρώτα απ’ όλα να καταλάβεις και τι σου είπε.

Ο Σαμαράς γυροφέρνει στα κομματικά ακροατήρια για να εισπράττει το αβίαστο χειροκρότημα. Στο μεταξύ ο ακαταλληλότερος όλων των εποχών έβαλε το σκύλο Αντώναρο να γαυγίζει για «νέο συνέδριο μετά τη συντριβή». Και κάθε φορά που σκάει μύτη στη Βουλή εισπράττει και χειροκρότημα από το κοπάδι. Πάντα τέτοια!

Ο Βενιζέλος κατάλαβε πως πρέπει να αλλάξει το πολιτικό συμβούλιο του κόμματος, τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως και την καθαρίστρια της Ιπποκράτους. Σάπισε λέει το κόμμα και πρέπει να τα αλλάξει όλα. Μα αν δεν είχε σαπίσει Βαγγέλα δεν θα στο έκανε πάσα ο Γιώργος. Τα σάπια μήλα χαρίζει ο μανάβης, όχι τα φρέσκα!

Αν είχαν καταλάβει το παραμικρό όφειλαν και οι δύο να παραιτηθούν και να πάνε σπίτι τους.

Αντιφατικές δηλώσεις, αβεβαιότητα, ακυβερνησία. Εντός κι εκτός Ελλάδας όλοι αναρωτιούνται “που πάει το πράγμα”.

Καταιγισμός σεναρίων για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Οι ίδιοι που πέρσι έλεγαν ότι δεν υπάρχει απολύτως καμία περίπτωση χώρα μέλος του ευρώ να εγκαταλείψει το κοινό νόμισμα, διότι δεν έχει προβλεφθεί από τη συνθήκη αυτή η πιθανότητα, σήμερα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μας δείχνουν την πόρτα της εξόδου.

Στη καραδεξιά Ευρώπη δεν άρεσε καθόλου η άνοδος της ελληνικής Αριστεράς και με το προχθεσινό κούρεμα της δόσης από τον EFSF μας έστειλε τις πρώτες προειδοποιητικές βολές. Οι απειλητικές φωνές πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο. Ακόμη η Ιταλία που βρίσκεται στο ίδιο – αν όχι σε χειρότερο σημείο από εμάς – συντάχθηκε με Γερμανία, Φινλανδία, Ολλανδία, Αυστρία για το κούρεμα του 1 δισεκ. ευρώ.

Για δύο και πλέον χρόνια έχουμε χορτάσει από χιλιάδες προβλέψεις, σενάρια, δηλώσεις και συμβουλές. Τον τελευταίο μήνα όμως ξεσκίστηκαν στη πλειοδοσία τακτικισμού και σαχλαμάρας. Από ξένα ΜΜΕ και ευρωπαίους αξιωματούχους, μέχρι οίκους αξιολόγησης και έγκριτους οικονομολόγους.

Το Bloomberg, δημοσίευσε άρθρο σύμφωνα με το οποίο “η Ελλάδα μπορεί να κρύβει έναν άσσο στο μανίκι της, αν ακούσει την απαίτηση του λαού να επαναδιαπραγματευθεί το μνημόνιο με την Ε.Ε”.

Το Spiegel προβλέπει ουρές στα συσσίτια, επιδρομές παραστρατιωτικών ομάδων, ταραχές στους δρόμους, μέχρι και δικτατορία!!!

Σε άρθρο της Le Monde επισημαίνεται ότι “Το ελληνικό δηλητήριο παραλύει την Ευρώπη” και υπογραμμίζει ότι “η εξέγερση των ψηφοφόρων εναντίον της λιτότητας, υποθηκεύει το ευρωπαϊκό σχέδιο βοήθειας, ενώ επανέρχεται στη σκηνή το θέμα εξόδου της Αθήνας από τη Νομισματική Ένωση”.

Το Reuters δημοσίευσε …δημοσκόπηση (!) που διεξήγαγε μεταξύ οικονομολόγων, σύμφωνα με την οποία οι 35 από τους 64 ερωτηθέντες πιστεύουν ότι η χώρα μας ως τα τέλη του 2013 θα βρίσκεται εντός ευρωζώνης, ενώ οι υπόλοιποι προβλέπουν έξοδό της μέχρι τότε.

Ο Σόιμπλε σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα “Rheinische Post” έγραψε νέο επεισόδιο στο σήριαλ του μίσους: “Ήμασταν ιδιαίτερα γενναιόδωροι με την Ελλάδα. Μπορούμε και χωρίς εσάς”.

Η Αυστριακή υπουργός Οικονομικών Μαρία Φέκτερ σε δηλώσεις της στην κρατική αυστριακή τηλεόραση είπε πως “μια πιθανή έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα προκαλούσε περισσότερες δυσκολίες, καθώς η πρακτική εφαρμογή μιας αποχώρησης είναι πολύ περίπλοκη και δαπανηρή”.

Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) Κλάους Ρέγκλινγκ σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα “Die Presse” δήλωσε: “Η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα ήταν η ακριβότερη λύση για όλους τους εμπλεκόμενους”.

Σε άρθρο του στους New York Times ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν προβλέπει αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη μέσα στον επόμενο μήνα!

Ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Πρόντι σε συνεντεύξεις του σε αυστριακές εφημερίδες τόνισε ότι “Η Ελλάδα δεν θα εξέλθει από την ευρωζώνη, γιατί αυτό θα σήμαινε το τέλος των πάντων”.

Ο οίκος Standard & Poor's προειδοποιεί με νέα υποβάθμιση της αξιολόγησης της Ελλάδας, αν οι πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της χώρας οδηγήσουν σε απώλεια της στήριξης από το ΔΝΤ και την Ευρωζώνη.

Ο έτερος οίκος Fitch ανακοίνωσε ότι “εάν η Ελλάδα εγκαταλείψει την ευρωζώνη, αυτό θα επηρεάσει το αξιόχρεο και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών”. Με απλά λόγια, αν οι «εταίροι» μάς πετάξουν από την ευρωζώνη έρχεται καταιγίδα από υποβαθμίσεις στη πιστοληπτική ικανότητα πολλών άλλων ευρωπαϊκών χωρών, αν όχι όλων.

Και στο βάθος εκλογές.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ την πρώτη θέση με αντικρουόμενα -ως συνήθως- ευρήματα: η Κάπα Research του δίνει ποσοστό 20,5%, το ίδιο και η Rass, η Public Issue 21,7%, η Metron Analysis 20,2% (25,5% με αναγωγή), ενώ η MARC 23,2% (27% με αναγωγή, στα όρια της αυτοδυναμίας). 

Ας κρατάμε όμως μικρό καλάθι όταν ακούμε δημοσκοπική «άνοδο» ή «πτώση» των κομμάτων. Οι πρόσφατες εκλογές, εκτός των άλλων, εξελίχθηκαν σε φιάσκο των δημοσκόπων.