Σελίδες

Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

Εσύ τι εννοείς;



Ο άνθρωπος, στη προσπάθειά του να συνεννοηθεί με τους γύρω του αρχικά δημιουργεί έναν εσωτερικό τρόπο αντίληψης των πραγμάτων που στη συνέχεια εξωτερικεύει προσπαθώντας να βρει κοινές αναφορές με τους υπόλοιπους· την έννοια.

Δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να βρούμε ομοιότητες και να αποδώσουμε κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ πραγμάτων, προσώπων, καταστάσεων κλπ.
Για παράδειγμα, όλοι κατανοούμε τι σημαίνει η λέξη ‘κακοκαιρία’. Μπορεί να εκφράζεται με βροχή, χαλάζι, χιόνι, αστραπόβροντα, θύελλες κ.α. Χωρίς να γινόμαστε αναλυτικοί μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο και ο συνομιλητής μας να καταλάβει, στο περίπου, τις καιρικές συνθήκες. Όχι με λεπτομέρειες, πάντως σίγουρα δεν θα καταλάβει λιακάδα και ζέστη.

Για να σχηματιστεί η ‘έννοια’ απαιτούνται τουλάχιστον δύο διεργασίες: η αφαίρεση και η γενίκευση.

Αφαίρεση: πρόκειται για την επιλεκτική εσωτερική διαδικασία του ανθρώπου να εντοπίσει στοιχεία ομοιότητας μεταξύ των αντικειμένων. Λέμε για παράδειγμα ότι το νερό είναι υγρό. Το ίδιο λέμε και για το λάδι, τη βενζίνη, το κρασί. Οι διαφορές τους είναι πολλές: η υφή, το χρώμα, η γεύση, το ειδικό βάρος, η πυκνότητα, η χρήση κλπ. Βρήκαμε όμως το κοινό τους χαρακτηριστικό: παίρνουν το σχήμα του δοχείου που τα περιέχει. Κατανοούμε λοιπόν όλοι την έννοια ‘υγρό’ και κατηγοριοποιούμε όλα τα παραπάνω στην ίδια ομάδα με βάση το κοινό τους χαρακτηριστικό.

Ένα μικρό παιδί έχει ακούσει να μιλούν για υγρά, χωρίς να έχει καταλάβει ακριβώς τι είναι. Ακούγοντας πως το νερό, το κρασί κλπ είναι υγρά έχει σχηματίσει μέσα του μια όχι και τόσο σαφή εικόνα της έννοιας. Κάποια στιγμή το παιδί θα ακούσει πως και το οινόπνευμα είναι υγρό. Τότε είναι που θα αναζητήσει το κοινό χαρακτηριστικό του οινοπνεύματος με τα υπόλοιπα υγρά που ήδη γνωρίζει. Θα συνενώσει τις προηγούμενες εμπειρίες του από τα άλλα υγρά με την παρούσα εμπειρία (οινόπνευμα), ώστε να φτάσει στο συμπέρασμα ότι αφού το οινόπνευμα έχει κοινά χαρακτηριστικά μαζί τους, μπορεί να καταταγεί στην ίδια κατηγορία με αυτά. Η συνένωση των εμπειριών και η παραγωγή κανόνα από αυτές τις διαφορετικές εμπειρίες αποτελούν τη γενίκευση.

(Τμήμα της εισαγωγής αυτού του σημειώματος είναι από το βιβλίο ‘Εξελικτική Ψυχολογία’ του Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννη Ν. Παρασκευόπουλου που διαβάζω αυτό τον καιρό)



Η ‘γενίκευση’ βοηθάει το νεοέλληνα να ερμηνεύσει ένα σωρό πράγματα που βλέπει γύρω του. Μόνο που δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι σκέφτεται και δρα με όρους της ψυχολογίας. Περισσότερο μοιάζει να προσεγγίζει τα τεκταινόμενα και να τα ερμηνεύει αυθαίρετα, χωρίς προσωπικές εμπειρίες και συνεπώς …αψυχολόγητα. 

Η ισοπέδωση των πάντων, σπορ στο οποίο επιδιδόμαστε ως λαός με πολύ μεγάλες επιτυχίες, δεν αποτελεί τωρινό φαινόμενο. Τα τελευταία χρόνια όμως έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και ίσως μη αναστρέψιμες.
Όλοι από εδώ είναι αντιπαραγωγικοί, όλοι από εκεί παράγουν, όλοι από εδώ είναι κλέφτες, όλοι από εκεί τίμιοι, όλοι από εδώ ηθικοί, όλοι από εκεί απατεώνες…
Ποιος το λέει αυτό; 
Εγώ!
Γιατί, υπάρχει κανα πρόβλημα;;;

Ο καθένας μας έχει από ένα καζάνι μέσα στο οποίο ρίχνει όλους τους άλλους και σπανίως τον εαυτό του. Αφού ανακατέψει καλά-καλά βγάζει απ’ έξω όποιους νομίζει αυτός. Οι υπόλοιποι, όσοι απέμειναν στο καζάνι, είναι για πέταμα. Κατά την κρίση του πάντα. Η οποία είναι και αλάνθαστη και αδιαπραγμάτευτη.

Σύμφωνα με αυτή τη λογική όλοι οι πολιτικοί είναι κλέφτες. Όπως και επίορκοι. Όπως και ψεύτες. Όπως και διεφθαρμένοι/λαμόγια/απατεώνες/ρουσφετολόγοι, καθίκια. Οι μόνοι που δεν είναι τίποτα από τα παραπάνω είναι …οι υπόλοιποι, όλοι εμείς δηλαδή. Οι οποίοι, αν είχαμε μπει στη Βουλή θα την είχαμε αλλάξει και δεν θα είχε φτάσει η Ελλάδα εδώ που την έφτασαν αυτοί!

Ναι. Πάρε ένα Xanax και ξάπλωσε. Πληροφορίες στους γιατρούς και τα κατά τόπους φαρμακεία.

Από τη Βουλή έχουν περάσει χιλιάδες άνθρωποι. Άλλοι την τίμησαν με την παρουσία τους – κάποιοι έδωσαν και τη ζωή τους, άλλοι ήσαν αδιάφοροι, ενώ άλλοι την ευτέλισαν. Στις μέρες μας, αλήθεια είναι, γνωρίζουμε περισσότερους από την τελευταία ομάδα. Δεν είναι όμως άδικο και ανιστόρητο να τσουβαλιάζονται όλοι;

Μα θα μου πεις “εγώ όταν βρίζω δεν αναφέρομαι σε όλους, αλλά μόνο στους φταίχτες. Αυτοί μόνο να πάνε φυλακή και να τους κατάσχουν την περιουσία.
Εσύ, μπορεί. Ο άλλος που είναι δίπλα σου έχεις καταλάβει ποιους εννοεί;

Στις τελευταίες εκλογές ο λαός έστειλε στο Κοινοβούλιο αυτό που δεν είχε στείλει ποτέ μέχρι τώρα (τουλάχιστον φανερά). Τη συμμορία των νεοναζί. Σκέφτηκε (που λέει ο λόγος) “αυτοί είναι άφθαρτοι, ας τους δοκιμάσουμε και αυτούς. Γιατί, οι άλλοι είναι καλύτεροι;
Κατά το ‘σκ@τά δεν φάγαμε ακόμα, μια κουταλιά δε βλάπτει’!

Αυτοί οι αλητήριοι πολύ γρήγορα ξεπέρασαν σε θράσος ακόμη και τους προκατόχους τους στα βουλευτικά έδρανα. Στους άλλους, περνάει και λίγος καιρός ‘προσαρμογής’ μέχρι να συνειδητοποιήσουν τα μοναδικά προνόμια που εκ του νόμου απολαμβάνουν και το μέγεθος της ανομίας στο οποίο τους δίνεται το δικαίωμα να φτάσουν.
(όπου ανομία βλ. βουλευτική ασυλία)

Οι χρυσαυγίτες δεν γνωρίζουν από διορίες. Παίρνουν το νόμο (αυτόν που τους δίδαξε η χούντα) στα χέρια τους και εφορμούν. Μπορούν να μπλοκάρουν θεατρικές παραστάσεις και να γλιτώνουν πολίτες από τη σύλληψη, μπορούν να απειλούν αστυνομικούς διευθυντές ότι θα υπάρξουν νεκροί, μπορούν να μπαίνουν στη Βουλή οπλοφορώντας, μπορούν να βγάζουν τη μπάμια τους και να κατουράνε έξω από τηλεοπτικούς σταθμούς, μπορούν να ιδρύουν κατηχητικά φασισμού, μπορούν να κάνουν οποιαδήποτε μαλακία κατεβάσει το αρρωστημένο τους ‘μυαλό’!

Χθες είχαμε τσαμπουκάδες. Το πρωτοπαλίκαρο (αυτός που χαστουκίζει γυναίκες και πετάει νερά σε άλλες) τίναξε στον αέρα την προανακριτική της Βουλής για τη ‘λίστα Λαγκάρντ’. Αθωώθηκε προχθές σε δικαστήριο ελλείψει αμφιβολιών και ενώ είχαμε για λίγο ησυχάσει από δαύτον, να ‘σου τον πάλι να μας τα πρήζει. Τσακώθηκε με τον Βενιζέλο, τον Γεωργιάδη, τον Μαρκογιαννάκη, πέταξε νερά και μικρόφωνα και την κοπάνησε. Άλλωστε αυτός ήταν ο στόχος του. Να διακοπεί η συνεδρίαση και να παραστήσει το μάγκα, ότι τη διέκοψε αυτός.

Από τον καθωσπρεπισμό περάσαμε στη χυδαιότητα.

Η μόνιμη επωδός αυτής της παρέας είναι το «καλύτερα φασίστες παρά κλέφτες».
Διαφωνώ.
Τον κλέφτη τον συλλαμβάνεις, τον δικάζεις, τον φυλακίζεις, τον τιμωρείς. Υπάρχει φάρμακο.
Ο φασίστας δεν θα διορθωθεί ποτέ.
Αυτό που έχει μέσα του είναι χειρότερο από μεταστατικό καρκίνο τελικού σταδίου…


ΥΓ: Η εξελικτική ψυχολογία ακολουθεί την ανθρώπινη εξέλιξη. Στην κατηγορία χρυσαυγιτισμός δεν τυγχάνει εφαρμογής.



14 σχόλια:

  1. Πέτρο συγχαρητήρια για το δυνατό σου λόγο!
    Εξαιρετικός ο παραλληλισμός του μορφώματος με την εξελικτική ψυχολογία του ανθρώπου. Στην περίπτωσή μας όμως και σε ότι έχει να κάνει με τις μπάμιες που κραυγάζουν "Ίμασται Αίλινες!", μάλλον στην εξελικτική ζωολογία πρέπει να ανατρέξουμε.

    Καλό σαββατοκύριακο να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία, ακόμη και τα ζώα ακολούθησαν μια εξελικτική πορεία. Όσα κατάφεραν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες επιβίωσαν, ενώ τα υπόλοιπα χάθηκαν και έμειναν κάτι οστά να μας θυμίζουν το πέρασμά τους από τη γη.
      Έχω την εντύπωση ότι αυτή η συνομοταξία ασπόνδυλων αποτελεί το μοναδικό δείγμα έμβιου όντος που ξεκίνησε από το μηδέν και παρέμεινε εκεί.

      Το δυστύχημα δεν είναι ότι αυτό το είδος δεν εξελίχθηκε. Το δυστύχημα είναι ότι παρέμεινε ανεξέλεγκτο. Κρατώντας τις αρχέγονες τάσεις και τα ζωώδη του ένστικτα κυκλοφορεί σε αγέλες και επελαύνει στις οργανωμένες κοινωνίες για πλιάτσικο ψυχών.

      Όλοι φταίμε γι’ αυτό. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο πολιτικό προσωπικό αλλά σε όλους μας. Μέσα στη γενική ραστώνη και το διάχυτο μπάχαλο της ξεχαρβαλωμένης κοινωνίας στην οποία ζούσαμε, νομίσαμε ότι είχαμε να κάνουμε με κάτι γραφικά περιθωριακά βλαμμένα (σ’ αυτό δεν πέσαμε έξω) που θα κάνουν το χαβαλέ τους και θα πάμε παρακάτω.

      Λάθος!

      Αυτοί πάτησαν στην αλητεία των κυβερνήσεων και τη σαχλαμάρα της αντιπολίτευσης, τις μίζες, τα ψέματα, τη διάλυση της εκπαίδευσης, την ανοργανωσιά μας, τον ατομικισμό μας και κάθε άλλο …‘προτέρημα’ της φυλής, οργανώθηκαν και βγήκαν στην αντεπίθεση.

      Η ειρωνεία είναι ότι αυτή τη φορά ο ελληνικός λαός τους κάλεσε. Δεν ήρθαν με τη βία, δεν έκαναν “επαναστάσεις” με σκοπό να μας “σώσουν” από τον “κίνδυνο” του κομμουνισμού.

      Το μεγαλύτερο έγκλημα – απότοκος της κρίσης που βιώνουμε είναι η εκταφή αυτής της χυδαιότητας. Πολλοί λένε ότι η χ.α. αποτελεί σημείο των καιρών. Διαφωνώ! Ακόμη και αν επιστρέψουμε τα δανεικά και ξεχρεωθούμε δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν η δημοκρατία – η πραγματική δημοκρατία – βρει ξανά το δρόμο της.

      Καλό σαββατοκύριακο και σε σένα.

      Διαγραφή
    2. Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα με τους συλλογισμούς σου. Και πάλι μπράβο για τον τεκμηριωμένο σου λόγο και όλες τις αλήθειες που περιλαμβάνει! Το έχεις ψάξει σε βάθος το θέμα και το φώτισες σε όλη του διάσταση. Όσο κι αν με τρομάζει, είναι η ατόφια αλήθεια μας.
      Καλό σαββατόβραδο να έχεις!

      Διαγραφή
  2. Το κείμενο, βγαίνει και σε..μαντινάδα;
    Λίγα τους έγραψες...
    Περιμένω και το δεύτερο μέρος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάλλον κακοσυνήθισες και θέλεις μόνο ποιήματα
      για άκουσε όμως κι αυτό, έχω κι άλλα κολλήματα
      με τους φασίστες σήμερα και το κακό βιολί τους
      αύριο με τις καστανές που βάφουν το μαλλί τους

      Διαγραφή
    2. Να υποθέσω ότι αύριο θα ακολουθήσει ανάρτηση για..ξανθές;!

      Διαγραφή
    3. Για τις ξανθές στο άλλο μου blog με τα ανέκδοτα.
      Εδώ προσπαθούμε να κρατήσουμε το επίπεδο.

      (Αυτό το παιχνιδάκι με τις λέξεις δεν το βρήκα. Δώσε λεπτομέρειες. Εκτός και αν φοβάσαι το βραβείο που θα χάσεις) :-))

      Διαγραφή
    4. http://mytripssonblog.blogspot.gr/2013/04/9.html

      Και να ξέρεις! Έχει πολλές συμμετοχές! Βάλε τα δυνατά σου!
      Καλή σου επιτυχία! Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
    5. Ήδη το έστειλα.
      Παρακαλώ η βράβευση μόνο με μετρητά και σε οφ-σορ.

      Διαγραφή
  3. Ωχ έμπλεξες με τα... ροζ βιβλίατου Παρασκευόπουλου;
    4 τόμους διάβασα για να περάσω το &&%*μάθημα!
    Δε σχολιάζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα βιβλία είναι μπορδοροδοκόκκινα.
      Μόλις τα τελειώσω θα σου κάνω τεστ να δω τι θυμάσαι.
      Για άρχισε σιγά σιγά τις επαναλήψεις!

      Διαγραφή
  4. Για τη "χρυσαυγίτικη συμμορία", για τα "μιχαλολιάκεια ρεμάλια"...
    Ο φασισμός - ναζισμός είναι μίσος. Είναι η λατρεία του μίσους. Μίσος για όποιον διαφέρει από σένα στο φρόνημα, στο χρώμα του δέρματος, στη σύσταση του αίματος, στο θρήσκευμα – σε οτιδήποτε. Οποιος δεν ανήκει στη συμμορία σου και δεν μοιράζεται τη μωρία σου είναι εχθρός. Θανάσιμος εχθρός, ακόμα κι αν στα ληξιαρχεία έχει καταγραφεί σαν αδερφός σου. Φασισμός είναι να μισείς προπάντων τους αδύναμους, όσους είσαι σίγουρος ότι θα τους λιώσεις σαν σκουλήκια, θα τους πετάξεις στη χωματερή σαν σκουπίδια. Αυτές είναι, άλλωστε, οι αγαπημένες μεταφορές του φασίστα, που ενεργοποιούν το ένστικτό του: οι άνθρωποι-σκουλήκια, κατσαρίδες ή ποντίκια και οι άνθρωποι-σκουπίδια. Σαν λάτρης, λοιπόν, της υγείας και της δύναμης, μισεί τους ανάπηρους, τους άρρωστους κι όσους ανήκουν σε μειονότητες χωρίς ισχύ, δηλαδή τους κάθε λογής «Εβραίους» ή «Γύφτους», που έχουν άλλο όνομα κατά περίοδο και περιοχή, αλλά στο βάθος είναι ίδιοι: σκουπίδια, το είπαμε.
    Ο φασισμός είναι ψέμα. Χοντρό. Κραυγαλέο. Ο φασίστας παριστάνει ότι αγαπάει τους αναξιοπαθούντες, αλλά για να τους βοηθήσει απαιτεί πιστοποιητικό γεννήσεως, εξέταση αίματος και επιπλέον το εκλογικό του βιβλιάριο, για να μπορούν να τον ελέγχουν και να τον εκβιάζουν. Ετσι εξηγούνται οι μιχαλολιάκειοι «Γιατροί με σύνορα» και οι «Δουλειές μόνο για Ελληνες»: ένας χωριστικός λαϊκισμός που μασκαρεύει την εχθρότητα σε φιλαλληλία.
    Ο φασίστας, ο (νέο)ναζιστής, παριστάνει τον θρήσκο, ανακατεύοντας την Αθηνά με την Παναγία, αλλά μόνος του θεός είναι ο Αδόλφος και προφήτης αυτού ο Μπενίτο. Παριστάνει ότι λατρεύει την πατρίδα του, αλλά την κόβει και τη ράβει στα μέτρα της στενομυαλιάς και της μικροψυχίας του, της ανοησίας του και της λαγνείας του για το μίσος. Ποια Ελλάδα διασώζεται τάχα μέσα στη χρυσαυγίτικη ελληνοκαπηλία, στο πατριδοεμπόριο των χιτλερόφιλων; Μια Ελλάδα του μίσους. Μια Ελλάδα που πρέπει τώρα, αφού έτσι προστάζουν με τα «εγέρθητό» τους οι «καθαροί Ελληνες», να μεταστρέψει σε λατρεία το μίσος για τον όποιο «Άλλο»!
    Εδώ, αγαπητέ Πέτρο, η Εξελεγκτική ψυχολογία «σηκώνει τα χέρια ψηλά», γιατί απλά δεν πρόκειται περί «κανονικών ανθρώπων» αλλά για τερατογέννηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα διαρκώς αποθρασυνόμενα βλαμμένα ανέκαθεν βασίζονταν σε δύο πράγματα: στον αιφνιδιασμό και στο μπούγιο. Ποτέ δεν θα συναντήσουμε κάποιον να λειτουργεί από μόνος του. Κουραδόμαγκες και θρασύδειλοι, τα ‘χουμε ξαναπεί, εφορμούν κατά αγέλες. Από την ώρα που μπήκαν και στη Βουλή - ελέω της πολιτικής αλητείας που ζήσαμε επί μακρόν και της διάχυτης βλακείας της ελληνικής κοινωνίας – έχασαν κάθε φραγμό.

      Να σου πω ποιο είναι το χυδαιότερο πράγμα που έχω δει στη τηλεόραση; Ένας αστυνομικός διευθυντής με πλάκα τα γαλόνια και με δυνατότητα να δώσει εντολή στους αστυνομικούς του να διαλύσουν σε δύο λεπτά καμιά 20αριά μαλακισμένα, να κάθεται προσοχή σε αυτά τα σκατότουβλα και να προσπαθεί με γλυκύτατο ύφος να τους πείσει να απομακρυνθούν ήρεμα!
      Η κατάλυση της έννομης τάξης σε απευθείας μετάδοση!

      Οι μπάτσοι ξέρουν να βγάζουν τα απωθημένα τους σε απεργούς εργάτες, σε μαθητικές πορείες και σε γυναίκες με παιδιά στα καρότσια, σε αγαστή συνεργασία με τα προαναφερθέντα σκατότουβλα.

      Αν αυτοί είναι γνήσιοι έλληνες, τότε δεν είμαι εγώ. Δεν έχω καμία σχέση ούτε με την …ιδεολογία τους, ούτε με την …παιδεία τους, ούτε με τις εγκληματικές τους ενέργειες, ούτε καν με την αισθητική τους.
      Μου θυμίζουν ελέφαντες, που για να δεις από πού πέρασαν, αρκεί να ακολουθήσεις τις πατημασιές και το χέσιμο…

      Διαγραφή