Σελίδες

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Η σκυτάλη στην Ιταλία




Ας αφήσουμε για λίγο τα «καθ’ ημάς». Όχι και πως βγαίνει τίποτα με το που ασχολούμαστε, μάλλον γίνονται περισσότεροι οι λόγοι για να πάθουμε κατάθλιψη.
Να ρίξουμε μια ματιά λοιπόν στη γειτονιά μας. Ο γείτονας Ιταλός φαίνεται πως αντιμετωπίζει χοντρό πρόβλημα. Οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό.

Εμένα όλα αυτά μου θυμίζουν Ελλάδα, αλλά δεν είναι της παρούσης.

Την Ιταλία την έχουν περικυκλώσει οι Αγορές και τη χτυπούν αλύπητα. Έχει πάρει έναν επικίνδυνο κατήφορο που δεν φαίνεται να έχει σταματημό (όπως δεν είχε και ο δικός μας). Το εξωτερικό της χρέος αγγίζει τα 2 τρισ. ευρώ (120% του ΑΕΠ). Θεωρώ αστειότητες αυτά που διαδίδονται από σφουγγοκωλάριους του Μπερλουσκόνι (ναι, τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό προνόμιο) ότι στόχος είναι ο πρωθυπουργός. Το πράγμα είναι πολύ πιο σοβαρό και οι δανειστές, είτε είναι κρατικές τράπεζες, είτε ιδιώτες, δεν θα καθησυχάσουν αν απλά φύγει ο πρωθυπουργός ή αλλάξει η σύνθεση της κυβέρνησης.

Ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή: Τα spreads των 10ετών ελληνικών ομολόγων βρίσκονταν στα μέσα Νοεμβρίου 2009 στις 150 μ.β., το Μάρτιο του 2010 έφθασαν στις 340 μ.β., στα τέλη Απριλίου του ίδιου έτους στις 854 μ.β., ενώ ένα χρόνο μετά στις 1.288 μ.β. Σήμερα βρίσκονται στη στρατόσφαιρα και όπου να ’ναι περνούν σε άλλο γαλαξία!

Πάμε τώρα στην Ιταλία:  Τον περασμένο Ιούνιο τα spreads των 10ετών ιταλικών ομολόγων ήταν στις 223 μ.β., στις 28 Οκτωβρίου στις 380 μ.β. (6,06%), στις 3 Νοεμβρίου στις 462 μ.β. (6,39%), στις 8 Νοεμβρίου στις 480 μ.β. και χθες 9 Νοεμβρίου εκτοξεύθηκε στις 574 μ.β. (7,47%). Δηλαδή μέσα σε 4 μήνες ανέβηκαν περίπου 128% !!!

Για να καταλάβουμε τι γίνεται, αρκεί να θυμηθούμε ότι η Ελλάδα μπήκε στο μηχανισμό στήριξης όταν το επιτόκιο δανεισμού των 10ετών ομολόγων της ξεπέρασε τις 600 μ.β. Επίσης να σημειωθεί ότι το όριο για την ένταξη μιας χώρας στο μηχανισμό στήριξης είναι το 7%! Ακούγεται τραγελαφικό, αλλά είναι η πραγματικότητα: Η Ιταλία δανείζεται με 7,5% για να δανείζει την Ελλάδα με 3,5% !!!

Δεν μπορώ να φανταστώ πως σκέφτεται, στο άκουσμα αυτής της είδησης, ο Ιταλός πολίτης. Ούτε ο Ιρλανδός, ο Πορτογάλος, ο Ισπανός…
Να αισθάνεται μίσος για τον Έλληνα που άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου, άνοιξε το στόμα στους καρχαρίες, άνοιξε τα πόδια κι έσκυψε και τώρα οι βιαστές ορέγονται κι άλλους κ@λους;
Να αισθάνεται άτυχος επειδή η Ελλάδα ήταν η πρώτη που έπεσε στα σκατά και βρέθηκαν (ή «βρέθηκαν») λεφτά για να τη σώσουν; Το ότι δεν σώθηκε είναι λεπτομέρεια.
Να αισθάνεται ότι οι Έλληνες τον έπιασαν μαλάκα; Δανείζεις για να βγάλεις κέρδος, όχι να χάσεις και το κεφάλαιο!

Η Ιταλία είναι η 3η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης και τεράστια εξαγωγική δύναμη.
Η Ιταλία ανήκει στην G8,  δηλαδή στην ομάδα των περισσότερο βιομηχανικά ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου.
Η Ιταλία ανήκει στην G20, δηλαδή στην ομάδα των 20 μεγαλυτέρων οικονομιών παγκοσμίως.


Τώρα βέβαια πως συμβαίνει να χρωστάς τρισεκατομμύρια, να δανείζεσαι με επιτόκια φτωχών ή πτωχευμένων χωρών και ταυτόχρονα να θεωρείσαι πανίσχυρος, μάλλον δεν θα το μάθω ποτέ.

Το έχω ξαναγράψει και στο παρελθόν. Η Ελλάδα ήταν το πειραματόζωο. Ήταν το εύκολο θύμα, όχι μόνο λόγω του μικρού της μεγέθους, όχι μόνο λόγω των μικρών οικονομικών μεγεθών (η Ελλάδα αποτελεί το 2% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης), αλλά κυρίως λόγω της ασυνεννοησίας των πολιτικών της για τα αυτονόητα. Ο καθένας υποστηρίζει ότι του κατέβει, όσο ακραίο κι αν είναι, όσο φιλολαϊκό ή αντιλαϊκό κι αν είναι, με πάθος και μέχρι τέλους. Μέχρι δηλαδή να το ενστερνιστεί ο αντίπαλος. Τότε και μόνο αλλάζει άποψη!

Μέχρι πριν λίγο καιρό δεν είχε σκάσει η βραδυφλεγής βόμβα που λέγεται Ιταλία, όχι φυσικά λόγω των χειρισμών του ανεκδιήγητου βαψομαλλιά πορνόγερου Berlusconi. Ο υπουργός Οικονομικών Giulio Tremonti ήταν αυτός που χειριζόταν τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις και αποτελούσε εγγύηση (καμία σχέση με το δικό μας Βενιζέλο) για τήρηση των συμπεφωνημένων με την Κομισιόν. Η οποία Κομισιόν ζητά από την Ιταλία και νέες περικοπές για τους προϋπολογισμούς του 2012 και του 2013, οι οποίες θα ξεπερνούν το πακέτο λιτότητας των 60 δισ. ευρώ.

Ενώ λοιπόν όλα αυτά συμβαίνουν γύρω μας, εμείς εξακολουθούμε να τρωγόμαστε νομίζοντας πως είμαστε το κέντρο της γης…

4 σχόλια:

  1. Εδώ που τα λέμε έχουμε γίνει το κέντρο της Γης το τελευταίο διάστημα.
    Ο σύγχρονος "ομφαλός της Γης" δεν είναι οι Δελφοί, αλλά το Υπ. Οικ.
    Μέχρι πριν 2-3 χρόνια ήταν πρώτη είδηση όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ ψέλλιζε τη λέξη Ελλάδα και πλακωνόμασταν όλοι με όλους για το νόημα αυτής της λέξης.
    Τώρα λέμε "ωχού μωρέ, πάλι ο Ομπάμα μας ζαλίζει;"
    :-)

    Και αν η Ελλάδα ήταν ο ασκός του Αιόλου, τότε η Ιταλία είναι πυρηνική βόμβα!
    Και όσο &%$3^$# (ας μην εκφραστώ) κι αν είναι ο Μπερλουσκόνι, σαφέστατα και δεν είναι προσωπικό του πρόβλημα η ιταλική κρίση.
    Το πρόβλημα είναι συστημικό.
    Δε ξέρω να το αναλύσω επακριβώς, δεν έχω τις γνωσεις (αλλά κι αυτοί που τις εχουν βλακείες λένε ως επί το πλείστον), αλλά όταν χώρες με τελείως διαφορετική οργάνωση, οικονομία, νοοτροπία, βιομηχανία, πολιτική ηγεσία κλπ εμφανίζουν τα ίδια συμπτώματα, τότε υπάρχει ένα συνολικό συστημικό πρόβλημα.
    Ούτε μπορούμε να τα ρίξουμε όλα τα αμαρτήματα στον Καραμάνλή, ούτε στον Μπερλουσκόνι, ούτε στον Θαπατέρο, ούτε στον Σόρκατες κλπ κλπ, παρά μόνο στο σύστμα που (εξ-)υπηρετούν όλοι αυτοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα συμφωνήσω απόλυτα. (Δεν) μου κάνει εντύπωση που ενώ οι δημοσιογράφοι έχουν άποψη για όλα δεν υπάρχει καμία ενημέρωση επί του θέματος και δεν έχει παίξει ποτέ σε κανένα κανάλι το εξής απλό: η Ελλάδα να παραδεχτούμε ότι έκανε τεράστια σφάλματα, ότι ζούσε αποκλειστικά με δανεικά, ότι δεν παρήγαγε τίποτα και εισήγαγε τα πάντα, ότι οι πολιτικοί της και κυρίως ο λαός της έφαγε με χρυσά κουτάλια, ότι είμαστε τεμπέληδες και καλοπερασάκηδες, ότι κοροϊδεύαμε με πλαστά στατιστικά την Ε.Ε.

    (τα περισσότερα είναι ψέματα, αλλά ας κάνουμε το κορόιδο για να πάμε παρακάτω τη κουβέντα).

    Και έρχομαι εγώ ο άσχετος να κάνω το εξής απλό ερώτημα: οι λοιπές χώρες που δεν έκαναν τίποτα από τα παραπάνω, που ακριβώς έκαναν το λάθος και πάνε κατά διαόλου;
    Ενδεικτικά το εξωτερικό χρέος χωρών (σε δολάρια):

    ΗΠΑ 14,825,308,000,000 47,568/κάτοικο 99% ΑΕΠ
    Ηνωμένο Βασίλειο 8,981,000,000,000 144,338/κάτοικο 400% ΑΕΠ
    Γερμανία 4,713,000,000,000 57,755/κάτοικο 142% ΑΕΠ
    Γαλλία 4,698,000,000,000 74,619/κάτοικο 182% ΑΕΠ
    Ιρλανδία 2,268,310,000,000 495,264/κάτοικο 3,616% ΑΕΠ
    Ιταλία 2,223,000,000,000 36,841/κάτοικο 108% ΑΕΠ
    Λουξεμβούργο 1,892,000,000,000 3,759,174/κάτοικο 3,443% ΑΕΠ
    Ελβετία 1,200,000,000,000 154,063/κάτοικο 229% ΑΕΠ
    Ελλάδα 532,900,000,000 47,636/κάτοικο 174% ΑΕΠ

    Υ.Γ1: έχει «πλάκα» η περίπτωση της Ιρλανδίας, όπου ο κάθε Ιρλανδός χρωστάει 500.000 δολάρια και το χρέος ως προς το ΑΕΠ ξεπέρασε το τρεισήμισι χιλιάδες τοις εκατό!
    Υ.Γ.2: Ο Λουξεμβουργιανός έχει ακούσει κάτι για μνημόνια;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λίγα για την Ιρλανδία!!!
    Ο Κωστάκης το 2007 είχε υποσχεθεί πως θα ακολουθήσει το "Ιρλανδικό μοντέλο" για να απαντήσει στο σουηδικό του Γιωργάκη!

    Είδες τι μοντέλο χάσαμε που τον ρίξαμε;;;
    :-)


    Τα νούμερα που ανέφερες αποδεικνύουν ότι είναι ψέμα ότι για την κρίση στην Ελλαδα φταιει το αντιπαραγωγικό δημοσιο, η γραφειοκρατια, οι υπηρεσίες, τα διακοποδάνεια κλπ

    Γιατί και τα νεοφιλελεύθερα κράτη που δεν τα χουν ολα αυτα τα προβληματα καταρρέουν σαν τραπουλόχαρτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χαχαχαχαχα...
    Είσαι απίστευτος. Τι πας και θυμάσαι!

    Μου θύμισες το ανέκδοτο: αν το κολύμπι βοηθάει στο αδυνάτισμα, τότε οι φάλαινες που κάνουν λάθος; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή