Σελίδες

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Ο Έλληνας ασθενής.



Ο Παπανδρέου έμεινε μόνος του. Μετά την απόφαση να πάμε σε δημοψήφισμα στράφηκε όλος ο πλανήτης εναντίον του. Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές. Πριν από λίγη ώρα ανακοινώθηκε πως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός οικονομικών Ε. Βενιζέλος τάχθηκε κατά του δημοψηφίσματος. Και φυσικά άλλο βάρος έχει η αντίθετη άποψη του Βενιζέλου από της …Μιλένας.

Έχω την εντύπωση ότι ο Παπανδρέου την πάτησε για μια ακόμη φορά.
Πριν από 2 χρόνια πίστεψε πως με την αποκάλυψη των πραγματικών στοιχείων της οικονομίας θα κατατρόπωνε την εγχώρια δεξιά (που ήδη είχε ρίξει στο καναβάτσο μετά την ισχυρότατη σφαλιάρα των 10,4 ποσοστιαίων μονάδων διαφορά). Τα αποτελέσματα αυτής του της πράξης ήταν πολύ διαφορετικά από αυτά που είχε (;) προβλέψει. Από τότε όχι μόνο δεν κατάφερε να κατατροπώσει τη δεξιά, κατάφερε το ακριβώς αντίθετο. Κατάφερε να επαναφέρει τη δεξιά στο προσκήνιο, «κατάφερε» να την εμφανίζει ως …λύση (!!!), κατάφερε να οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ στα χαμηλότερα ποσοστά της ιστορίας του. Και το χειρότερο όλων, κατάφερε να μας εμφανίσει σαν μια φυλή αναξιόπιστων καιροσκόπων που τρώει και πίνει τις οικονομίες των Ευρωπαίων. Φυσικά και δεν είναι αλήθεια, αλλά έτσι πέρασε στους έξω.

Σήμερα πίστεψε πως σαν πρωθυπουργός μιας κυρίαρχης χώρας, έχει το δικαίωμα να ζητήσει δημοψήφισμα από το λαό της, πάνω σε ζητήματα που ούτε ο λαός γνωρίζει και πολύ φοβάμαι, ούτε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

Ακούμε και διαβάζουμε πως  Μέρκελ και Σαρκοζί τις τελευταίες μέρες δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για Παπανδρέου και Ελλάδα. Μαθαίνουμε ότι διαμηνύουν πως δεν πρόκειται να εκταμιευθεί η 6η δόση του δανείου αν πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα δημοψήφισμα. Λένε πως δεν είναι δυνατόν να περάσουν από τα δικά τους κοινοβούλια, όπως και των υπολοίπων ευρωπαϊκών χωρών, τα μέτρα που αποφασίστηκαν την 26η Οκτωβρίου περί κουρέματος 50% των ελληνικών ομολόγων και ελεγχόμενης χρεοκοπίας της Ελλάδας, όταν αυτά τα μέτρα τίθενται εν αμφιβόλλω στη χώρα μας.
Λένε ότι το δημοψήφισμα είναι «επικίνδυνο παιχνίδι» και αν τελικά πραγματοποιηθεί, τότε, το μοναδικό ερώτημα που θα πρέπει να τεθεί προς ψήφιση είναι αν οι Έλληνες θέλουν να παραμείνουν στο ευρώ ή να επιστρέψουν στη δραχμή.
Κυβερνητικός αξιωματούχος από τις ΗΠΑ διαμήνυσε πως αν τελικά πραγματοποιηθεί το δημοψήφισμα τότε θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου και πως στο μέλλον θα ζητήσουν και άλλοι λαοί τις διεξαγωγές δημοψηφισμάτων.

Η διεξαγωγή δημοψηφίσματος είναι αυτονόητο και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα σε μια κυρίαρχη χώρα. Αφού φτάσαμε στο σημείο κάποιοι ξένοι ηγέτες να μας λένε ξεκάθαρα ότι δεν το αποδέχονται (!) και κάποιοι άλλοι να μας επιβάλλουν το περιεχόμενο που θα έχει (!!!), προφανώς και έχουμε απωλέσει εθνική κυριαρχία.

Κλείνω τα μάτια και πηγαίνω με το νου δυο χρόνια πίσω. Τότε που ο Έλληνας ασθενής αποφασίζει μόνος του (;) να μεταβεί σε νοσοκομείο για να κάνει εξετάσεις. Η υγεία του έχει χειροτερέψει, περπατάει και ιδρώνει, ανεβαίνει σκάλες και βαριανασαίνει, πρέπει να κόψει το κάπνισμα, πρέπει να κόψει τις καταχρήσεις, πρέπει να κάνει δίαιτα, πρέπει να σταματήσει λίπη και σάλτσες και να έχει υγιεινή διατροφή, πρέπει να γίνει και πάλι άνθρωπος γιατί σε λίγο θα κλατάρει. Με το που μπαίνει στο νοσοκομείο για εξετάσεις, τον πλακώνουν οι γιατροί και πριν προλάβει να πει τι θέλει, τον χώνουν κατευθείαν στο χειρουργείο. Αρχίζουν να κόβουν ότι, κατά τη γνώμη τους, περισσεύει. Κόβουν μισθούς, κόβουν συντάξεις, κόβουν επιδόματα, κόβουν εφάπαξ, κόβουν κοινωνικό κράτος, κόβουν …πετσοκόβουν …ακρωτηριάζουν …αφαιρούν …

Στο τέλος αφήνουν ένα λιπόσαρκο σαρκίο. Μπήκε για εξετάσεις ένας ευτραφής καλ(κ)ομαθημένος κύριος και βγήκε από το χειρουργείο ένα καχεκτικό συφοριασμένο ανθρωπάκι.
Τώρα βρίσκεται στην εντατική, υπό μηχανική υποστήριξη. Μετά από δύο ολόκληρα χρόνια αποφασίζει να μιλήσει. Αποφασίζει να ανοίξει επιτέλους το στόμα του και να πει αυτό που θέλει. Οι “γιατροί” του το απαγορεύουν. Του λένε πως αν ανοίξει το στόμα του θα τραβήξουν τα καλώδια…
Και τι κάνει; Κείτεται εκεί ξαπλωμένος, αποσβολωμένος, να τους κοιτά. Δίχως περιθώρια αντίδρασης, χωρίς κουράγιο. Οι συγγενείς του εξαφανισμένοι. Φίλοι και γνωστοί που μπαινόβγαιναν σπίτι του κάθε βράδυ και τρωγόπιναν στο τσάμπα, είναι άφαντοι. Τι να τον κάνουν έτσι που κατάντησε!

Οι μόνοι που βρίσκονται μπροστά του και τον αντικρίζουν είναι οι “γιατροί”. Τις τελευταίες ημέρες κανονίζουν τις λεπτομέρειες για την αφαίρεση οργάνων. Τι θα αφαιρέσουν, που θα το δώσουν. Αυτοί θα αποφασίσουν και πότε θα …”φύγει”.
Όταν θα χρειαστούν το κρεβάτι ...για τον επόμενο.

2 σχόλια:

  1. Ευθανασία με εικαζόμενη (από το Κράτος) συναίνεση του "δότη".
    Κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν του νόμου Λοβέρδου για τις μεταμοσχεύσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λοβέρδος;
    Αυτή η κουράδα που διαίρεσε τους εργαζόμενους τώρα που οσμίζεται αρχηγιλίκια ζητάει σύμπνοια.
    Βρε ουστ !
    Τους βλέπω από το πρωί να περιδιαβαίνουν στα κανάλια σαν τεθλιμμένοι συγγενείς που μυξοκλαίνε, μέχρι να ανοίξει η διαθήκη.
    Ανάξιοι όλοι τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή