Αγάπη μόνο. Αρκεί!

Οι πρόσφυγες που βλέπετε είναι απελπισμένοι Έλληνες, που ζήτησαν καταφύγιο στο Χαλέπι της Συρίας. Το 1923 η πόλη γέμισε ασφυκτικά, τα τρόφιμα τελείωσαν και οι μεγάλες δυνάμεις τους εγκατέλειψαν... 

Χαλέπι, Συρία 1923. Έλληνες πρόσφυγες περιμένουν στη σειρά για το συσσίτιο στο Χαλέπι της Συρίας.

Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, χιλιάδες Σύριοι πρόσφυγες, απελπισμένοι να ξεφύγουν από τον πόλεμο, πνίγονται στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην Ευρώπη.

Η ανταλλαγή πληθυσμών του 1923

Στις 30 Ιανουαρίου του 1923 υπογράφηκε η «Σύμβαση Περί Ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών Πληθυσμών» στη Λοζάνη της Ελβετίας.

Οι Έλληνες Χριστιανοί της Ασίας θα έπρεπε να εγκατασταθούν στην Ελλάδα, ενώ οι Μουσουλμάνοι της Ελλάδας έπρεπε να επιστρέψουν σε περιοχές της Τουρκίας.

Ήδη εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πρόσφυγες είχαν φτάσει στην Ελλάδα, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή του ’22.

Η σύμβαση απλώς επισημοποιούσε τη μεγαλύτερη υποχρεωτική μετακίνηση των πληθυσμών στη σύγχρονη ιστορία.

Οι Έλληνες πρόσφυγες στη Συρία

Τα σχολικά βιβλία της ιστορίας μπορεί να περιγράφουν εκτενώς τις πολιτικές ενέργειες και τις πληθυσμιακές μετακινήσεις, αλλά δεν δίνουν σαφή εικόνα για το δράμα των προσφύγων.

Η φωτογραφία είναι μόνο ένα μικρό δείγμα της αφάνταστης ταλαιπωρίας που υπέστησαν χιλιάδες άμαχοι, που ξεριζώθηκαν βίαια.

        Το καλοκαίρι του 1923 βρίσκονταν ακόμη σε αναμονή:

23.000 πρόσφυγες στην Κωνσταντινούπολη,

20.000 στα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας,

4.000 στη Μερσίνη και

17.000 σε διάφορες πόλεις της Συρίας.                   

Συνολικά, περίπου 64.000 πρόσφυγες περίμεναν κάτω από άθλιες συνθήκες σε διάφορα λιμάνια και σε παραθαλάσσιες πόλεις για να μεταφερθούν στην Ελλάδα.

Ακόμα και αν έφευγαν όλοι όμως, υπήρχαν άλλοι 150.000 πρόσφυγες που περίμεναν τη σειρά τους, στα βάθη της Ανατολίας. Η κατάσταση ήταν εξαιρετικά οδυνηρή.

Το πλήθος ήταν τεράστιο και τα τρόφιμα είχαν εξαφανιστεί.

Στις 31 Μαΐου του 1923, ο πρόεδρος των Ελλήνων στο Χαλέπι, έστειλε τηλεγράφημα στον Υπουργό Εξωτερικών στην Αθήνα, ζητώντας να μην έρθουν άλλοι στην πόλη, γιατί δεν μπορούσαν να τους συντηρήσουν.

Στις 11 Ιουλίου, η γαλλική κυβέρνηση, υπό τον έλεγχο της οποίας βρισκόταν η Συρία και ο Λίβανος, απαίτησε από την Ελλάδα να μεταφέρει με δικά της έξοδα και επιμελητεία, τουλάχιστον 2.000 πρόσφυγες στη Βηρυτό.

Ο αμερικάνικος Ερυθρός Σταυρός, που αναφέρεται στη λεζάντα της φωτογραφίας ότι «σίτισε 12.000 Έλληνες», διέκοψε την παροχή βοήθειας την 1η Αυγούστου του 1923! Συνολικά είχε παραχωρήσει περισσότερα από 2.5 εκατομμύρια δολάρια για τη σίτιση και την περίθαλψη εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων....

[Πηγή]

**********

Η Public Issue διενήργησε δημοσκόπηση για το προσφυγικό τον Φεβρουάριο του 2016.

[Πηγή]

**********

  

Άνθρωπε όπου δεν γνώρισες τι πάει να πει αγάπη

δεν βρήκες λίγη ζεστασιά μεγάλωσες μονάχος

κοιτάς τώρα ξοπίσω σου και βλέπεις την ορφάνια

κενός από αισθήματα που γύρω άλλοι χαρίζουν

Ακούς τον πόνο τον βουβό νιώθεις πως απειλείσαι

φαντασιώνεσαι εχθρούς, πως ήρθανε για σένα

κάθε σου βήμα δύσκολο παρηγοριά γυρεύεις

πάλεψε μέσα στο μυαλό να δεις που όλα θα φύγουν

Η αγάπη όταν μοιράζεται γίνεται άλλη τόση

και δίνοντας και δίνοντας θα φτάσει πέρα σ’ όλους

και να ‘σαι σίγουρος σ’ αυτό πάντοτε κάνει κύκλο

έρχεται η ώρα κι η στιγμή που σου γυρίζει πάλι

 **********

 Υστερόγραφο: