Σελίδες

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

Στη φάρμα



Ένας αετός ζούσε μονάχος στη φωλιά που είχε φτιάξει στο πιο ψηλό βουνό. Από εκεί πάνω απολάμβανε το υπέροχο τοπίο που απλωνόταν στα πόδια του και δόξαζε τον μεγαλοδύναμο για τα κέφια που είχε όταν έπιασε τα πινέλα του και το ζωγράφισε. Στην μαγευτική κοιλάδα που κατέβαινε στις καθημερινές του πτήσεις, παρατηρούσε την απαράμιλλη ομορφιά: τα κάθε λογής μικρά και μεγάλα ζώα, τα πολυδαίδαλα μονοπάτια που είχαν διαμορφώσει στο διάβα τους, τον καταρράκτη που τροφοδοτούσε το ποτάμι και αυτό με τη σειρά του σχημάτιζε τη λιμνούλα πριν χαθεί στη θάλασσα, ενώ χαιρετούσε τα δέντρα του δάσους που του έγνεφαν ρυθμικά στις χαμηλές του πτήσεις.

Εντύπωση του είχε κάνει μια φάρμα που είχε ξεφυτρώσει καταμεσής αυτής της ουράνιας δημιουργίας. Από εκεί ψηλά μπορούσε να διακρίνει πάρα πολλά ζώα, λογιών λογιών, να πηγαινοέρχονται διαρκώς, άλλα με σκοπό και άλλα όχι, σε ένα ατελείωτο γαϊτανάκι δίχως αρχή, μέση και τέλος.
Είχε συναντήσει πολλές άλλες φάρμες, πριν επισκεφτεί αυτόν τον υπέροχο τόπο που βρίσκεται σήμερα και πάρει την απόφαση να μείνει για πάντα. Καμιά της όμως δεν έμοιαζε με τη συγκεκριμένη. Ετούτη ήταν σα να είχε βγει από άλλο κόσμο, σα να πάλευε να ξεχωρίσει και να διατηρήσει τη μοναδικότητά της, ζούσε με τους δικούς της κανόνες, στο βασίλειο των δικών της ονείρων.

Μια μέρα ο αετός αποφάσισε να ζυγώσει περισσότερο για να την παρατηρήσει από κοντά. Πιάστηκε από ένα κλαδί ενός πανύψηλου πλάτανου που βρισκόταν έξω από τα όρια της φάρμας και έμεινε να παρατηρεί τους «ενοίκους» της.

Είδε κότες να σκαλίζουν τη γη για να βρουν τροφή, να τσιμπολογούν διαρκώς και στη συνέχεια να τρέχουν να γεννήσουν τα αυγά τους. Πολλά αυγά. Καθημερινά και μεθοδικά.
Είδε αγελάδες να τρώνε ολημερίς και ολημερίς να παράγουν γάλα. Πολύ γάλα. Καθαρό και πολύτιμο.
Είδε πρόβατα (από αυτά υπήρχαν πολλά) να βόσκουν το χορτάρι. Ο αετός σκέφτηκε πως αν άρχιζε να τα μετράει θα τον έπαιρνε ο ύπνος.
Είδε μικρά χαριτωμένα γουρουνάκια να παίζουν πλατσουρίζοντας στις λάσπες.
Είδε κουνέλια να τρώνε και να γεννοβολούν μικρά, πολλά μικρά χαριτωμένα κουνελάκια. Συνέχεια έτρωγαν και συνέχεια γεννοβολούσαν.
Είδε περήφανες χήνες να μαθαίνουν κολύμπι στα μικρά τους, ενώ τα αρσενικά περιφρουρούσαν άγρυπνα. Τα γεννητούρια ήταν πρόσφατα εκεί!

Και δεν ήσαν μόνο αυτά. Αυτή η φάρμα αποτελούσε το ασφαλές σπίτι και για πολλά άλλα πλάσματα.

Μυρμήγκια είχαν σκάψει τις φωλιές τους και όλη την ημέρα κουβαλούσαν τους μικρούς καρπούς για να γεμίσουν τα κελάρια τους.
Μεταξοσκώληκες είχαν πιάσει το πλέξιμο των κουκουλιών με το πολύτιμο υλικό τους.
Μέλισσες είχαν στήσει το σπιτικό τους και από το χάραμα ως το δείλι έτρεχαν να συλλέξουν την γύρη για να την μετουσιώσουν στο ευλογημένο μέλι.
Ο αετός μπορούσε να διακρίνει μέσα στην τεράστια τεχνητή λίμνη πάρα πάρα πολλά μικρά και μεγάλα ψάρια να ταξιδεύουν ακατάπαυστα.

Έμεινε να απορεί ο αετός γιατί όλα αυτά τα πλάσματα να ζουν μέσα από το συρματόπλεγμα και δεν αποφασίζουν να το σκάσουν προς την ελευθερία. Να φοβούνται το άγνωστο; Παραμένουν επειδή απλά συνήθισαν; Ή μήπως όλοι περιμένουν να κάνει κάποιος άλλος την αρχή;
Αλλά πάλι (σκέφτηκε) «Ίσως το συρματόπλεγμα το έχουν οι άλλοι, όσοι βρίσκονται έξω από αυτό. Είναι θέμα οπτικής!»

Τότε είναι που είδε…
Αχ, γιατί να το δει αυτό;

Πολύ στενοχωρήθηκε που είδε τους φίλους του, τα πουλιά, να βρίσκονται μέσα στο τεράστιο κλουβί τους σαν κατάδικοι, σαν φυλακισμένοι. Τι κακό να είχαν κάνει άραγε; Γιατί οι παπαγάλοι, οι φλώροι, οι γαλιάντρες να μη βρίσκονται με τα άλλα ζώα, όλοι μαζί αδελφωμένοι;

Τότε, μέσα στη στενοχώρια του, πρόσεξε και τα μαντρόσκυλα. Όση ώρα παρατηρούσε αυτό τον οργασμό δημιουργίας, είχαν ξεφύγει από τη ματιά του. Δεκάδες μαντρόσκυλα περιφρουρούσαν τα όρια της φάρμας και…
τώρα που το προσέχει καλύτερα…  μα…
μα γιατί δεν επιτρέπουν σε κανένα ζώο να πλησιάσει το συρματόπλεγμα;

Ο αετός έφυγε μαγεμένος. Ευχαριστημένος και συνάμα λυπημένος με όσα είχε δει. Είχε όμως πάρει την απόφαση να επισκέπτεται καθημερινά την φάρμα.
Το επόμενο πρωί…

Το επόμενο πρωί, καθώς στεκόταν στο ίδιο κλαδί του πλάτανου, είδε το κακό μπροστά στα μάτια του. Η πόρτα της φάρμας άνοιξε και πέρασαν μέσα πολλά φορτηγά. Από τα φορτηγά ξεχύθηκαν άνθρωποι που φορούσαν όλοι τις ίδιες στολές και είχαν έρθει αποφασισμένοι.
Αποφασισμένοι να πάρουν και να μην αφήσουν τίποτα πίσω τους.
Συνέλλεξαν όλα τα αυγά, άρμεξαν τις αγελάδες και πήραν το γάλα, κούρεψαν τα πρόβατα και τα άφησαν γυμνά, πήραν τα μικρά γουρουνάκια, άρπαξαν από τις μανάδες τους τα μικρά κουνέλια, μάζεψαν τα χηνάκια, τσαλαπάτησαν τις φωλιές των μυρμηγκιών, έκλεψαν όλο το μετάξι, λεηλάτησαν όλο το μέλι, ανέβασαν τα τεράστια δίχτυα αιχμαλωτίζοντας χιλιάδες ψάρια.

Αυτό που του έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι ότι όσο συνέβαινε αυτό το δράμα τα πουλιά δεν σταμάτησαν να τραγουδούν. Τότε κατάλαβε ότι αυτός ήταν και ο σκοπός της παρουσίας τους στη φάρμα. Γι’ αυτό τα τάιζαν, για να συνοδεύουν την ατέλειωτη λεηλασία με μελωδίες. Και αυτό που κατάλαβε επίσης είναι ότι τα πουλιά δεν ήσαν φυλακισμένα. Ζούσαν ξέχωρα από τα υπόλοιπα ζώα για να έχουν ασφάλεια.
Ο αετός ήταν σίγουρος πως αν τα πουλιά δεν ζούσαν μέσα στα δικά τους συρματοπλέγματα θα ήταν λίγες οι ώρες τους.

Τα φορτηγά έφυγαν γεμάτα από τα κλεμμένα.
Ο τελευταίος οδηγός τράβηξε την μεγάλη ξύλινη πόρτα της φάρμας και της πέρασε ξανά την χοντρή αλυσίδα με το μεγάλο λουκέτο.

Η πινακίδα απ’ έξω έγραφε «ΜΠΕΛΛΑΔΑ».

*****

 

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στην πρόσκληση της Αριστέας “Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι!”, η οποία και βασίστηκε σε μια δική της ιδέα.

 

ΥΓ: Οι ήρωες και οι καταστάσεις είναι εντελώς φανταστικοί/ές. Η πραγματικότητα είναι απείρως χειρότερη. Δεν σταματάμε όμως ποτέ να το παλεύουμε και να χαμογελάμε…

 



44 σχόλια:

  1. Μπελλάδα!!
    χαχα τέλειο!
    πραγματικά και με την εικονα του αρκα, μοιαζει ενα παραμυθι που ταιριαζει γαντι με την κατασταση μας.
    Παραμυθι η πραγματικοτητα με τοσο εντονο τροπο.
    Μου αρεσε παρα πολυ
    Συγχαρητηρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παραμύθι φυσικά.
      Φτιαγμένο να ηχεί όμορφα στα αυτιά, με αλήθειες και ψέματα μαζί.
      Ευχαριστώ Κική.
      Αυτά γράφονται για να περνάει η ώρα και ίσως για να μας προβληματίσουν.

      Διαγραφή
  2. Πρώτη φορά επισκέπτομαι το σπιτικό σου. Ας είναι καλά η Αριστέα με τα δρώμενά της.
    Ωραία η συμμετοχή σου και παραπέμπει σε μια πραγματικότητα που πονάει. Βέβαια η Μπελλάδα (εύστοχο όνομα) ποτέ δεν ήταν μια φάρμα ευτυχισμένη αλλά ας το ονειρευτούμε, ναι; Η λεηλασία πάντως είναι παλιό σπορ ανθρώπων με φόρμες μέσα και έξω.
    Να σαι καλά να γράφεις και να αφυπνίζεις
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το "Μπελλάδα" δεν παραπέμπει μόνο στους μπελάδες αλλά και στα πολλά, πάρα πολλά πρόβατα. Κοπάδια ολόκληρα που περιφέρονται πέρα δώθε βελάζοντας και μασώντας ασταμάτητα (κυρίως κουτόχορτο).
      Είναι το μόνο που διανέμεται δωρεάν (λέγεμε ΜΜΕ) και δεν θα μας λείψει ποτέ. Με δική μας ευθύνη.
      Καλή συνέχεια.

      Διαγραφή
  3. ο αετός δεν μπορεί να κάνει κάτι να κυνηγησει τους κλέφτες;
    Τι κάθεται και κοιτά μόνο;
    Ξεχωριστη και η δική σου ματιά στο παραμυθο-δρωμενο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένας αετός δεν φέρνει την άνοιξη. Χρειάζονται πολλοί και έτοιμοι για να επιτεθούν στα φορτηγά την επόμενη φορά που θα έρθουν για πλιάτσικο.
      Και πάνω απ' όλα χρειάζεται η βούληση των ζώων της φάρμας ότι υπάρχει ζωή και έξω από το μαντρί.
      Μέσα στο μαντρί τα πράγματα είναι απολύτως προδιαγεγραμμένα.

      Διαγραφή
  4. Τώρα που διάβασα το παραμύθι σου βλέπω πως λίγο πολύ μοιάζει με το δικό μου παραμύθι. Μήπως ο αετός σου να τους πει για την μυστική συγκέντρωση που έγινε σε μια φάρμα λίγο πιο πέρα και σωθεί κάτι...
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα πάω να ενημερωθώ για τη μυστική συγκέντρωση και θα σου πω. Προς το παρόν σε χαιρετώ.

      Διαγραφή
  5. Όμορφο το παραμύθι σου.Το άσχημο είναι ότι για να τα δει κάποιος όλα αυτά πρέπει να είναι αετός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο αετός έχει τον συμβολισμό του, καθόλου τυχαία δεν μπήκε.
      Δηλώνει τη μοναξιά, την περηφάνια, αυτόν που δεν υποδουλώνεται, αυτόν που μπορεί να βλέπει από ψηλά, καθαρά και να κρίνει.
      Αυτόν που δεν ανακατεύτηκε με άλλα ζώα και δεν λερώθηκε.
      Ποιος από εμάς είναι αετός; Κανένας.
      Όλοι ζώα της στεριάς είμαστε.
      Έτοιμοι να μας λεηλατούν.

      Διαγραφή
  6. Όσο υπάρχουν δυνάστες και κατακτητές
    οι Μπελλάδες θα αυξάνονται κι ένας
    αετός από μόνος δεν φτάνει
    Το πολύ πολύ να κάνει μια επιδερμική
    καταγγελία!!!

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παραμύθι είναι.
      Πλασμένο για να ηχεί ωραία στα αυτιά, όπως και τα άλλα. Σιγά μην υπάρχει σε αυτή τη φάρμα μόνο ο κόσμος που παράγει! Πλάκα κάνουμε;
      Το κλέψιμο ξεκίνησε από τα μέσα. Γιατί εκτός από τα ζώα που παρουσιάστηκαν υπάρχουν και τα φίδια, και οι λύκοι, και τα ποντίκια και οι αράχνες και τα σκυλόψαρα και πολλά άλλα που καταβροχθίζουν τον κόπο των άλλων και πολλές φορές και τους ίδιους.

      Διαγραφή
  7. Οι περιγραφές της φάρμας που άκουγε στον ευφάνταστο τίτλο ΜΠΕΛΛΑΔΑ εκπληκτικές!
    Σε διάβασα στη δουλειά και μου κράτησες υπέροχη παρέα!
    Πέτρο μου, σε ευχαριστώ πολύ πολύ για τη συμμετοχή σου!
    Ελπίζω κι εσύ να το απόλαυσες :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν σου έχω πει ότι με έχεις βάλει να γράφω ενώ βασικά είμαι τεμπέλης;
      Αν δεν σε είχα γνωρίσει θα έγραφα αποκλειστικά για πολιτική, όπως άρχισα.

      Αλήθεια, θυμάσαι την πρώτη φορά που "βρεθήκαμε" και σχολίασα;
      Θυμήσου γιατί αν περιμένεις από μένα... τη βάψαμε!

      Διαγραφή
    2. Μου ζήτησες το πρώτο σου σχόλιο σε μένα!
      Πάρτο!

      http://princess-airis.blogspot.gr/2013/04/24-days-challenge-day-14.html

      Τσεκαρισμένο αυτό! :)))

      Διαγραφή
    3. Ρε για κοίτα τι λέγαμε τότε! Κοντά 3 χρόνια ε!
      Και τι ωραίος γραφικός χαρακτήρας! Φτου μου!!

      Διαγραφή
  8. Απορώ πως δεν ήταν τεράστιο το παραμύθι σου, ωσάν τον..μπελιά τής "Μπελλάδας" φερ' ειπείν! :) (επίσης έχω την υποψία-καχυποψία-υπεροψία, ότι κανείς από όλους αυτούς δεν ήθελε να δει την πραγματικότητα.. Τι; Όχι;.. Ξανθή.. :) Υ.Γ Σου έχω πει ότι έχεις φωτογένεια εντέλει;.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είχα μια υποψία-καχυποψία-υπεροψία και όλα τα ψία ότι θα το διαβάσουν και άλλοι εκτός από αυτούς που πρήζω συνήθως.
      Θες να έφευγαν με ζαλάδα;

      Τον επόμενο μήνα ο διαχειριστής του μπλογκ εκτός από φωτογένεια θα έχει και κάτι βυζ...ά ΝΑ με το συμπάθιο.
      (μη με ρωτήσεις, ναι το πούλησα σε κάποια).
      Να δω αν θα μου ξαναπείς τα ίδια.

      Διαγραφή
  9. Μάλιστα Πέτρο μου...! κατάλαβα...! Εξαίρετη προσομείωση του παραμυθιού σου με κάποια πραγματικότητα που ζούμε και βιώνουμε καθημερινά.
    Ευρηματική η σκέψη σου. Εξαίρετη μεταφορά.
    Καλό βράδυ Πέτρο και ας παλέψουμε να σπάσουμε τα όρια της φάρμας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στα παραμύθια καλά τα λέμε. Τα κατασκευάζουμε ιδεατά και όπως θα θέλαμε να είναι. Δυστυχώς η αλήθεια απέχει. Και δυστυχώς δεν είμαστε ενωμένοι για να το καταλάβουμε. Το πρόβατο λέει "όχι εμένα, από την κότα να πάρετε", η αγελάδα "πάλι εγώ; να πιάσετε κανα μεγάλο ψάρι" κλπ κλπ.
      Κάτι μου λέει ότι αυτή τη φορά τα φορτηγά θα πλιατσικολογήσουν περισσότερους.
      Ας είχαμε μυαλό Γιάννη.
      Καλό σου βράδυ.

      Διαγραφή
  10. Eμενα παλι ξερεις τι με προβληματισε; Οχι οι ομοιοτητες με την Ελλαδα αλλα το γεγονος οτι αυτην ακριβως την πραγματικοτητα βιωνουν ολα τα πλασματα του Θεου απο την απληστια του ανθρωπου που θεωρει οτι ολα ειναι κτημα του και μπορει να τα εκμεταλλευεται οσο και οπως θελει ακομα και σε απανθρωπες συνθηκες...
    Τροφη για πολλες σκεψεις το ομορφο παραμυθι σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τις ίδιες σκέψεις έκανα σήμερα μπροστά στο χασάπη του Σ/Μ όταν αντίκρυσα αραδιασμένα τα κοτόπουλα, τις πανσέτες, τις σπάλες κλπ κλπ.
      Όλα στην "υπηρεσία" μας. Ως "δυνατότεροι" και με προηγμένα μέσα, σφάζουμε και καταναλώνουμε αβέρτα ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
      Και θυμήθηκα ένα σκίτσο που είχα πετύχει στο ίντερνετ όπου γουρούνια, αγελάδες, πρόβατα, πουλιά κ.α. είχαν βγει στο κυνήγι και τα θηράματα ήσαν άνθρωποι.
      Σουρεαλιστικό αλλά σε προβληματίζει.
      Καλό Σ/Κ Χριστίνα.

      Διαγραφή
  11. Πολύ όμορφη η ιστορία σου και πολύ ευρηματικό το "Μπελλάδα". Ίσως θα μπορούσε, εκτός από τους μπελάδες, να παραπέμπει και στα πρόβατα (Μπεεεεεεε!!!) που κατοικούν σε αυτήν τη χώρα.
    Να έχεις ένα όμορφο βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα ναι, το έγραψα ήδη ως απάντηση στο δεύτερο σχόλιο.
      Σε ευχαριστώ και σου εύχομαι να έχεις ένα όμορφο Σ/Κ.

      Διαγραφή
  12. Για την ιστορία σου και τα νοήματά της, σου έγραψαν ήδη οι φίλοι πιο πάνω και προσυπογράφω τα σχόλια τους. Να συμπληρώσω μόνο ότι με παρέσυρε στο πέταγμά του ο αετός σου, στις περιγραφές και στις εικόνες της φύσης από ψηλά. Ο τίτλος σου δε, ευρηματικότατος! Με πολλές ερμηνείες κι αυτός.
    Όσο κι αν γκρινιάζεις πως είσαι "τεμπέλης" στο γράψιμο, φαίνεται πως όταν υπάρχει εντολοδόχος, λειτουργείς με επαγγελματική ακρίβεια και δίνεις εξαιρετικά δείγματα γραφής. Να σου θυμίσω τις ιστορίες καφενείου;
    Τα σέβη μου... σταυραϊτέ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ αυτή ο εντολοδόχος Πυργοδέσποινα!
      Πράγματι είμαι τεμπέλης, δεν το λέω από ταπεινοφροσύνη, αφού διαβάζω συνέχεια για πολιτική και αφιερώνω εκεί πολύ χρόνο. Αν δεν ήταν η εν λόγω δεσποσύνη δεν θα είχα συμμετάσχει σε κανένα δρώμενο και θα συνέχιζα να διαβάζω και να γράφω μόνο για πολιτική και πωλητικούς.
      Η κυρία αυτή φροντίζει να με έχει διαρκώς στην πρίζα.
      (όχι πως δεν μ' αρέσει).
      Καλό Σ/Κ Μαράκι.

      Διαγραφή
  13. Το μόνο σίγουρο σε αυτή την ζωή είναι ότι τίποτε δεν είναι σίγουρο, πόσο δε το μέλλον!
    Ένα πολύ όμορφο παραμύθι και εξαιρετικά καλογραμμένο. Το βλέπεις να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια σου, όπως τα έβλεπε όλα ο αετός.
    Αν ήμουν στην θέση του αετού θα πετούσα ψηλά και σε μέρη μακρινά, γιατί τελικά μόνο εκείνος ξέρει τι αξίζει σ' αυτή την ζωή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτός, αποστασιοποιημένος όπως είναι, μπορεί και βλέπει περισσότερα και καθαρότερα.
      Η γωνιά της γης που επέλεξε να ζήσει τον καλύπτει απόλυτα. Παρότι κοσμογυρισμένος αυτόν τον τόπο διάλεξε.
      Άσχετα που αυτά που παρατηρεί τον θλίβουν.
      Απ' όσο μπορώ να ξέρω πως σκέφτεται, η μόνη του ευχή είναι να αφυπνιστούν κάποια στιγμή τα ζώα, να πατήσουν κάτω τα μαντρόσκυλα, να διώξουν τα πουλιά που τόσα χρόνια τους αποκοίμιζαν και να πάρουν τις τύχες τους στα δικά τους χέρια. Άλλη λύση δεν υπάρχει!
      Καλό Σ/Κ Γλάυκη.

      Διαγραφή
  14. ΜΠΕΛΛΑΔΑ ε?
    Τι φαντασία έχεις όμως!!
    Μα γίνονται τέτοια πράγματα, δε γίνονται!!
    Και πόσο θάρρος μου έδωσε το σκίτσο του Αρκά που ήρθε σα συμπλήρωμα δε λέγεται!
    Σαν αετός πετάω απόψε...χμμμ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν γίνονται; Φυσικά! Καθημερινά και μπροστά στα μάτια μας. Και ζώα υπάρχουν και συρματόπλεγμα υπάρχει και σκυλιά και πουλιά και φορτηγά υπάρχουν.
      Το πλιάτσικο είναι εδώ!!
      Καναν αετό να τείνει χέρι βοηθείας ψάχνουμε...

      Διαγραφή
  15. Πρώτη φορά εδώ, να είναι καλά η Αριστέα!
    Ωραία είναι....Μπράβο!
    Τι με προβλημάτισε στο παραμύθι? Άντε να ξεχωρίσεις πουλί απο πουλί....(Με το συμπάθιο, κιόλας...) Και καλά το περιστέρι απο τον Αετό... Το γεράκι όμως?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το γεράκι, το περιστέρι, το κοράκι, το καναρίνι, το όρνιο, το αηδόνι, ο γύπας... όλα φόρεσαν την ίδια μουτσούνα. Και άντε μετά να ξεχωρίσεις τους φίλους από τους εχθρούς.
      Πολύ φοβάμαι ότι όσο περνάει ο καιρός, ακόμη και τα περιστέρια και τα αηδόνια έμαθαν να κρώζουν, άφησαν τους σπόρους και ζητάνε και αυτά σάρκες και αίμα.
      Με λίγα λόγια ζούμε σε ένα απέραντο χασάπικο, με εμάς στη βιτρίνα...
      Καλό Σ/Κ να έχεις.

      Διαγραφή
  16. Το ξεκίνησες τόσο ειδυλλιακά που ήμουν σίγουρη ότι δεν θα έχει καλό τέλος. Την Μπελλάδα μου μέσα! Συντάσσομαι με την "αισιόδοξη" άποψη του Αρκά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι που γνωριζόμαστε εδώ και πολύ καιρό.
      Πάντως αυτό το πουλί στο σκίτσο του Αρκά...
      βρε σαν ποιον μοιάζει...

      Διαγραφή
  17. Πέτρο μου,περιέγραψες με το ξεχωριστό ταλέντο καιτην ευστροφία σου, το βουκολικό δράμα στη ΜΠΕΛΛΑΔΑ, όπου τα ζωντανά ,έχουνε τις ευθύνες τους, τα πουλιά έχουνε κάνει μεγάλη ζημιά , οι πλιατσικολόγοι εγκλήματα διαρκείας και ολκής και ο οξυδερκής αετός /παρατηρητής είναι ο μόνος αξιόπιστος μάρτυρας.Διαβάζοντας τα ωραία σου ευγνωμονώ γιά μία ακόμη φορά την Αριστέα που ενεργοποιεί με το μαγικό ραβδάκι της τους "τεμπέληδες" σαν εσένα, αυτό το εντολοδόχος πυργοδέσποινα το προσυογράφω με χίλια και προτείνω να καθιερωθεί επίσημα....!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το καλοκαίρι που θα την συναντήσω θα της ζητήσω βαρέα και ανθυγιεινά. Τόσο κόπο κάνω εδώ μέσα!
      :))
      (λες να πιάσει;)

      Διαγραφή
  18. Πόσο προσεγμένη μεταφορά της πραγματικότητας ...πολύ ομορφη γραφή, Πέτρο. Καλώς σε βρίσκω !
    Ας εστιάσουμε στο βλέμμα του αετού... μήπως και αποφασίσουμε να αλλάξουμε ρότα ! Το Μπελλάδα το αφήνω ασχολίαστο. Πιο ευρηματικό όνομα δεν θα μπορούσε να έχει βρεθεί ! Συγχαρητήρια !
    Καλό σου βράδυ !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες και σε ευχαριστώ για όλα.
      Τα παραμύθια ούτως ή άλλως είναι γεμάτα συμβολισμούς.
      Έτσι είναι και αυτό.
      Άλλωστε αυτό το "παραμύθι" το ζούμε εδώ και πολλά πολλά χρόνια, κυρίως επειδή δεν λέμε να ανοίξουμε τα μάτια και να ξυπνήσουμε.
      Καλό σου βράδυ.

      Διαγραφή
  19. Πολύ μου άρεσαν οι συμβολισμοί σου, Πέτρο, με εξαιρετική ευρηματικότητα από τον τίτλο μέχρι την Μπελλάδα! Μένω στη στάση του αετού εγώ και μακάρι να "εξημερωθεί" η βλακεία μας, να κατασταλάξει η ανεδαφικότητα μας και να δούμε κάποια πράγματα ξεκαθαρα και με ...αετίσιο μάτι!
    Να είσαι καλά και να έχεις μια όμορφη νύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το αετίσιο μάτι του βλέπει πολλά.
      Και καταλαβαίνει πολύ καλά ποιος φταίει για όλο αυτό που γίνεται.

      Διαγραφή
  20. Θα συμφωνήσω πως όλα είναι θέμα οπτικής!
    Καλή σου μέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πολύ ωραίο το παραμύθι σου, και μας φέρνει στο μυαλό άλλες εικόνες που ζούμε. Όμως αν κατάλαβα καλά, κανένα από τα ζώα σε αυτή τη φάρμα δεν αντιδρά.. έτσι; Αφήνονται να λεηλατηθούν και να τους πάρουν ό,τι πολύτιμο έχουν! Κρίμα που και ο παρατηρητής δεν κάνει κάτι και οι ένοικοι της φάρμας είναι όντως ΜΠΕ-ΛΛΑΔΙΤΕΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα ζώα δεν αντιδρούν επειδή πρόκειται για παραμύθι.
      Κάτι σαν αυτό που ζούμε ένα πράμα.
      Στην κανονική ζωή και με κανονικούς πολίτες (όχι απλά κατοίκους) μόλις άνοιγε η πόρτα με τα φορτηγά τα ζώα θα έκαναν επίθεση για να προστατεύσουν τις οικογένειες και τις ζωές τους.
      Ο αετός-παρατηρητής βρίσκεται εκεί για να βλέπει και να κρίνει. Άλλωστε μόνος του, χωρίς καν την σύμπραξη των ενδιαφερομένων, δεν θα κατάφερνε απολύτως τίποτα.
      Μάλλον για τρελό θα τον έπαιρναν.

      Διαγραφή