Σελίδες

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Στο παλιατζίδικο


Αφορμή για το σημερινό σημείωμα στάθηκε ένα άρθρο της ιστορικού Τασούλας Βερβενιώτη, που δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο afigisizois.wordpress.com της Κρυσταλίας Πατούλη.
Τίτλος του: “Είμαστε η μοναδική χώρα που δεν γιορτάζει την απελευθέρωσή της”.

Θεωρώ πως έχει αξία να διαβαστεί από όλους, όχι μόνο για την καταγραφή της (σκληρής) πραγματικότητας από την ιστορικό κ. Βερβενιώτη, αλλά και για να γίνει αντιληπτή η πρακτική πολλών δεκατιών της ελληνικής πολιτείας, όποιοι και αν ήσαν οι εκπρόσωποί της.

Στα δικά μας τώρα.
Όταν ήμουν μικρός σύχναζα σε ένα ... ας πούμε ... παλιατζίδικο. Ήταν ένα πολύ μικρό μαγαζάκι δίπλα σ’ ένα πρακτορείο προπό, με μια εσωτερική πόρτα να τα ενώνει. Ο προποτζής είχε ανοίξει μια πόρτα και είχε ενώσει τις δύο “επιχειρήσεις” του. Στο πρακτορείο μάζευε τους ενήλικες και δίπλα την πιτσιρικαρία.

Σ’ αυτό το μαγαζί υπήρχαν ράφια στους τοίχους και πολλές κούτες στο πάτωμα, κάποιες δεμένες με σπάγκο, κάποιες ανοιχτές. Ήσαν γεμάτες με περιοδικά και βιβλία, όλα μεταχειρισμένα. Γι’ αυτό το λόγο πήγαινα κι εγώ εκεί. Έβρισκα και αγόραζα, φυσικά σε χαμηλότερες τιμές από τις κανονικές, διάφορα μεταχειρισμένα περιοδικά, κυρίως κόμικς.
Αυτά στην προεφηβική ηλικία. Στην εφηβική αγόραζα τα “must” της εποχής. Τα βίπερ!

Όλα αυτά τα περιοδικά και τα βιβλιαράκια είχαν αλλάξει δεκάδες, ίσως εκατοντάδες χέρια. Λεφτά δεν υπήρχαν για να αγοράζεις περιοδικά και εξωσχολικά βιβλία από πρώτο χέρι. Τα αγόραζες μεταχειρισμένα αλλά σε καλή κατάσταση και μόλις τα διάβαζες τα μεταπωλούσες στο ίδιο κατάστημα, παίρνοντας πίσω μέρος των χρημάτων σου. Προσωπικά συνήθως συμπλήρωνα στο αντίτιμο και αγόραζα κάτι άλλο.


Στην αρχή έμπαινα, έψαχνα, αγόραζα, χαιρετούσα τον ιδιοκτήτη κι έφευγα. Αργότερα, όταν πια γνωριστήκαμε, πιάναμε που και που την κουβέντα. Τις μεσημεριανές ώρες του Σαββάτου που συνήθως πήγαινα δεν είχε κόσμο το προποτζίδικο. Και ο ιδιοκτήτης (δεν θυμάμαι πια τ’ όνομά του) είχε όρεξη για συζήτηση. Δεν είχε σπουδάσει τίποτα, άνθρωπος του μεροκάματου ήταν. Με ροζιασμένα χέρια, βαθιές χαρακιές στο πρόσωπο και κιτρινισμένα δάχτυλα από το "Σαντέ" άφιλτρο. Μάλλον αγράμματος, αλλά αυτό που λέμε "θυμόσοφος".

Σε μια από τις συζητήσεις που είχαμε κάνει μου είχε πει κάτι που χαράχτηκε βαθιά στο μικρό μου μυαλό. Μου είχε πει ότι αυτά που μας μαθαίνουν στο σχολειό είναι επιλεγμένα για να μη μαθαίνουμε όλη την αλήθεια. Ή, έστω, μας κρύβουν αυτήν που δεν θέλουν να μάθουμε.
“Για παράδειγμα”, μου είχε πει, “ξέρεις να μου πεις πότε είπε το ‘ΟΧΙ’ ο Μεταξάς και ξεκίνησε ο πόλεμος με τους Ιταλούς;”
“Φυσικά και ξέρω”, του απάντησα, “στις 28 Οκτωβρίου 1940”.
“Ωραία. Πότε τελείωσε και απελευθερωθήκαμε, ξέρεις να μου πεις;”
Για κανα λεπτό ψαχνόμουν. Απάντηση όμως δεν είχα.

“Πάμε παρακάτω. Πότε ξεκίνησε η Επανάσταση του ‘21;”
“Την 25η Μαρτίου 1821!” απάντησα καμαρώνοντας σα γύφτικο σκερπάνι.
“Και πότε έγινε η απελευθέρωση; Μήπως ξέρεις να μου πεις;”
Σιγά μη το ’ξερα!

Καλά λοιπόν. Τα αφήνουμε αυτά και πάμε στα πιο πρόσφατα. Πότε ήρθε η χούντα του Παπαδόπουλου μήπως ξέρεις;”
Ήξερα ότι ήταν η 21η Απριλίου 1967, αλλά δεν άνοιξα το στόμα μου μιας και ήξερα τι θα με ρωτούσε μετά…

“Στα σχολειά σας μαθαίνουν μόνο την αρχή του δράματος. Όποιος θέλει να μάθει τη συνέχεια πρέπει να διαβάσει μονάχος του”.
Και συνέχισε: “Δεν αναρωτήθηκες ποτέ γιατί όχι μόνο μαθαίνουμε την αρχή ενός πολέμου αλλά και την γιορτάζουμε; Γιατί να μη γιορτάζουμε το τέλος του και την απελευθέρωση της χώρας; Γιατί σας ντύνουν με φουστανέλες και παίζετε σε μαθητικά σκετσάκια την ημέρα που υψώθηκε το λάβαρο και ξεκίνησε η επανάσταση; Γιατί να γίνονται στρατιωτικές παρελάσεις στην επέτειο του ΟΧΙ και να μη γίνονται την ημέρα που έφυγε και ο τελευταίος γερμανός;”

Κάποιος θα μπορούσε να του απαντήσει πως ποτέ η Ελλάδα δεν απελευθερώθηκε ολόκληρη, άρα δεν υπάρχει μια και μοναδική ημερομηνία. Κάποιος άλλος θα υποστηρίξει πως η κάθε περιοχή ή πόλη εορτάζει ξεχωριστά την ημέρα της δικής της απελευθέρωσης. Επομένως χθες 12 Οκτώβρη γιόρτασε η Αθήνα κάτι;


Δεν θεωρώ πως πρόκειται για σωστή θεωρία, θα μπορούσε να οριστεί ως ημερομηνία πανελλαδικού εορτασμού αυτή της απελευθέρωσης και της τελευταίας πόλης ή χωριού. Της τελευταίας νικηφόρας μάχης που δόθηκε. Αφού «μετατοπίστηκε» η έναρξη της Επανάστασης του ’21 λίγες μέρες αργότερα για να συμπίπτει με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου (και να δοθεί θρησκευτική χροιά στην προσπάθεια αποτίναξης του ζυγού) δεν ήταν και ακατόρθωτο να υπάρχει σύγκλιση και στη λήξη του πολέμου!

Συμπεραίνω πως ο «παλιατζής» είχε τα δίκια του. Ίσως για κάποιο λόγο μερικά πράγματα να γίνονται έτσι όπως γίνονται.

Βέβαια αν ζούσε σήμερα πιστεύω πως θα μου έλεγε πως πάλι καλά που γνώριζα έστω και το πότε ξεκίνησαν οι πόλεμοι και οι χούντες. Βλέποντας σήμερα κάτι απίθανους 16χρονους που τους ρωτούν στο δρόμο “τι γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου” και απαντούν “το ντέρμπυ Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός”, ή στην …«καλύτερη»(!!!) “τότε μωρέ … με τους Τούρκους” με πιάνει θλίψη και τα διαόλια μου.

“…οι νέοι επειδή τα βρήκαν εύκολα, δεν έχουν μάθει να αγωνίζονται. Και για να αγωνιστεί κάποιος σωστά έχει ανάγκη να ξέρει την ιστορία του” λέει η κ. Βερβενιώτη.

Και οι περισσότεροι από εμάς νομίζουμε ότι Ιστορία είναι ένα πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα 200 σελίδων!


24 σχόλια:

  1. Λοιπόν, το άκουσα χτες στο ραδιόφωνο. Πως ήταν η επέτειος της αποχώρησης και των τελευταίων γερμανών απ' τη χώρα. Δεν το ήξερα, το ομολογώ... Παραξενεύτηκα κι ένιωσα τα ίδια ερωτήματα με τα δικά σου. Γιατί να μην γιορτάζουμε αυτή την επέτειο;...
    Χαίρομαι που έπεσα πάνω στο εξαιρετικό σου κείμενο σήμερα. Ταυτίζομαι απόλυτα με όσα γράφεις και μπράβο για την προχωρημένη & διεισδυτική ματιά σου.
    Καλή Κυριακή Πέτρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν συνεχίσει το πράγμα έτσι, βλέπω να καθιερώσουν και την 23η Απριλίου ως ημέρα …εορτασμού!
      Καλό υπόλοιπο Κυριακής και καλή εβδομάδα αυτή που ξεκινά.

      Διαγραφή
  2. Η τελευταία σου φράση είναι το απόσταγμα όλων!!
    Τα σχολεία μας λειτουργούν μόνο σαν εξεταστικά κέντρα...με ό, τι αυτό συνεπάγεται....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα σχολεία Μαρία μου ως επί το πλείστον παράγουν μαζάνθρωπους, δηλαδή ρομποτάκια.

      Διαγραφή
  3. μια ιστορικός, ένας θυμόσοφος, ένας άνθρωπος σκεπτόμενος.
    ένα κείμενο που όλοι θα έπρεπε να διαβάσουνε...

    μπράβο Πέτρο για την επιλογή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εγώ πάντα λέω ότι τρία πράγματα θα ήθελα να ξέρουν καλά τα παιδιά μου και δεν φοβάμαι τίποτα: ιστορία, ορθογραφία, γεωγραφία.
    Είμαστε ένας λαός ανιστόρητος, αγεωγράφητος, ανορθόγραφος.
    Μμμμμ τροφή για ανάρτηση!

    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα συμφωνήσω όσο δεν φαντάζεσαι!
      Είναι πολύ δύσκολο να συναντήσεις σημερινά παιδιά που κατέχουν και τα τρία. Το κακό ξεκινάει από το Δημοτικό και συνεχίζεται. Και φυσικά χωρίς ευθύνη των παιδιών.
      Υπήρξα ανέκαθεν ορθογράφος (ας είναι καλά η δασκάλα μου) ενώ Ιστορία διάβαζα μανιωδώς. Είχα ανέκαθεν όμως πρόβλημα αποστήθισης, το οποίο και δεν κατάφερα να λύσω ποτέ.
      Στον ελεύθερο χρόνο μου διάβαζα γεωγραφία. Ήξερα όλες τις χώρες του κόσμου, την Ήπειρο που βρίσκονται και τις πρωτεύουσές τους, μέχρι και τις πιο απίθανες (ακόμη θυμάμαι αρκετές). Και όλα αυτά από το Δημοτικό.
      Πιστεύω πως αν σήμερα ρωτήσεις έναν μαθητή Λυκείου να σου πει τις χώρες της Ευρώπης θα δυσκολευτεί. Φαντάσου να τον ρωτήσεις που βρίσκεται η Κουάλα Λουμπούρ!
      Φυσικά, μη παρεξηγηθώ, δεν κάνω φιγούρα. Απλά συμπληρώνω την ανάρτηση επαναλαμβάνοντας πως όποιος θέλει να μάθει, πρέπει να ψάξει μόνος του.
      Καλό σου βράδυ.

      Διαγραφή
  5. Ξέρεις, σου ταιριάζει ΚΑΙ αυτός ο τρόπος γραφής, της "περιγραφής" μιας κατάστασης και ιδίως, μέσα από προσωπικά βιώματα. Πάντως εμείς δεν έχουμε ούτε καν ημερομηνία έναρξης της καταστροφής μας, οπότε, σιγά μην περιμένουμε και την λήξη!! Σάμπως εδώ θα είμαστε;;..... Σε φιλώ γλυκά και καλό σου βράδυ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την ημερομηνία που ζητάς την έγραψα στο πρώτο μου σχόλιο προς τη Μαρία.
      Τη λήξη μάτια μου κανένας μας δεν θα ζήσει να την δει.
      Θα την γράψουν οι ιστορικοί του μέλλοντος που δεν έχουν καν γεννηθεί.
      Καληνύχτα.

      Διαγραφή
    2. Όχι καλέ μου, αυτή ήταν η επίσημη ημερομηνία, η ανεπίσημη όμως, που προφανώς ήταν και η αληθινή, είχε ξεκινήσει χρόνια πριν, ήταν η κάθε εκλογική ημερομηνία, που επιλέγαμε, μετά βαϊων και κλάδων, το κάθε ρεμάλι να μας οδηγήσει στο....Καστελόριζο.....

      Διαγραφή
    3. Ωραία, λοιπόν, να συμφωνήσουμε πως η ταφή μας ξεκίνησε πριν από χρόνια. Μη αρχίσουμε να συζητάμε για το ‘πότε’ γιατί οι ημερομηνίες θα είναι 365 και οι χρονολογίες θα φτάσουν στη λήξη του Β’ΠΠ.
      Η ημερομηνία που ανέφερα ήταν αυτή που έπεσε η ταφόπλακα, χαιρέτησαν οι συγγενείς και γείτονες και πήγαν για καφέ στο κυλικείο.
      Έχω διαβάσει πολύ και πολλά, όπως όλοι, για τις αιτίες και τους φταίχτες της σημερινής κατάστασης. Οι απόψεις συγκλίνουν όσο και η Γη με τον Πλούτωνα.
      Τούτο θα πω μόνο: κατάφεραν μια χούφτα επιχειρηματιών, εφοπλιστών, τραπεζιτών, πολιτικών και δημοσιογράφων να μας «περάσουν» πως οι αιτίες της κρίσης ήσαν τα …υψηλά(!) μεροκάματα και οι …απεργίες!! Πως η Ελλάδα βούλιαξε επειδή ο Έλληνας αγόρασε δεύτερο παντελόνι, πήρε σπίτι και αυτοκίνητο.
      Φυσικά επ’ ουδενί δεν αναφέρομαι στις σπατάλες του κάθε μαλάκα ή στις λαμογιές του κάθε καθάρματος. Αναφέρομαι στα εκατομμύρια των τίμιων Ελλήνων που έζησαν με το μεροκάματο και το μισθό τους.

      Διαγραφή
  6. Μια εξαιρετική ανάρτηση, φίλε Πέτρο, που με κάνει (ξανά) να χαίρομαι που σε γνώρισα ως Blogger!
    Πολλά φιλιά και από αύριο καλή βδομάδα με δύναμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα λόγια σου με τιμούν. Να δούμε εσένα πότε θα σε γνωρίσουμε ως blogger! :))
      Οι σκέψεις και οι απόψεις σου με τις οποίες πάντοτε ταυτίζομαι, θα σου δίνουν υλικό για καθημερινές αναρτήσεις και στους υπόλοιπους αφορμές για ταξίδια του μυαλού.
      Καλή δύναμη και καλή βδομάδα και σε σένα Άννα.

      Διαγραφή
  7. Φαντάσου στο μέλλον όταν θα πρέπει να γιορτάζουμε την μέρα που μπήκαμε στο ΔΝΤ... και βέβαια ακόμη ούτε λόγος για το αν θα υπάρξει μέρα κατά την οποία θα βγούμε.
    Κι αν ποτέ βγούμε, ποιός θα έχει δύναμη να πανηγυρίσει και να γιορτάσει αφού το στόμα μας θα βρωμάει από πείνα και αφού η εξαθλίωση και η ταπείνωση θα μας έχει κάνει να σερνόμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και ποιος σου είπε ό,τι θα ζούμε να δούμε την έξοδο;
      Διάβασα σήμερα πως η κυβερνησάρα μας έχει να επιλέξει μεταξύ κουρέματος των καταθέσεων κατά 10% (και βλέπουμε…) ή 50 χρόνια μνημόνιο.
      Σε 50 χρόνια θα πάρουν παράταση ακόμη 50!
      Ακόμη και ράδιο αρβύλα να είναι, δεν παύει να δημιουργεί κλίμα. Όσοι έχουν ακόμη οικονομίες θα τα στείλουν σε Γερμανία, Λουξεμβούργο κλπ.
      Την βλέπω την ανάπτυξη να έρχεται με χίλια…!

      Διαγραφή
  8. Καλημέρα, καλή εβδομάδα, Πέτρο!... Είχα διαβάσει το κείμενο της Βερβενιώτη: ΣΩΣΤΗ!!!!
    Το τι μαθαίνουμε από την ιστορία στο σχολείο τα 'χω γράψει αρκετές φορές και τα 'χουμε "συζητήσει" κιόλας: μια ιστορία παραχαραγμένη, μακριά σε πολλές περιπτώσεις από την ιστορική αλήθεια! Κι όπως συνεχίζει να διδάσκεται ακόμα και σήμερα η ιστορία στα σχολεία μας, συνεχίζουμε να "αποστραβώνουμε" τα παιδιά μας... Δεν ξέρω αν είδες αυτές τις μέρες την επερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ" Δημοτικού, στο οποίο ο δικτάτορας Μεταξάς παρουσιάζεται σαν "εθνοπατέρας"!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την είδα την επερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, αν και ήδη το είχα διαβάσει το θέμα στο διαδίκτυο. Όπως επίσης είχα διαβάσει και για το βιβλίο της Ιστορίας της Γ’ Λυκείου , σε χάρτη του οποίου τα Σκόπια αναγράφονται ως “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”.
      Για ένα θέμα που υπάρχει, υποτίθεται, σύγκρουση απόψεων μεταξύ δύο λαών (για να μην πιάσουμε τις ιστορικές ανακρίβειες) έρχεται το ίδιο το ελληνικό κράτος και δίνει …τη λύση. Διδάσκει τους 18χρονους πως η Μακεδονία βρίσκεται εκτός συνόρων.
      Και καλά, όλοι εμείς είμαστε ανιστόρητοι και αγράμματοι. Αυτοί που γράφουν τα βιβλία που διδάσκονται τα παιδιά μας και αυτοί που τα τυπώνουν, το Υπουργείο Παιδείας δηλαδή, δεν ενημερώνουν και το Υπουργείο Εξωτερικών πως το θέμα …έχει λήξει!!!!!

      Διαγραφή
  9. Καλησπερα! Κι εγω δεν το γνωριζα, πολυ χρησιμη πληροφορια! Και τροφη για σκεψη ολη η αναρτηση... Πολυ σημαντικο να ξερεις ιστορια, αν και εγω εχω το ιδιο προβλημα και μονο μεσα απο ιστορικη πεζογραφια εχω καταφερει να συγκρατησω καποια πραγματα περα απο τα βασικα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα BUTTERFLY
      Όπως έγραψα και σε παραπάνω σχόλιο για να μάθεις πρέπει να ψάξεις μόνος/η σου. Η Ιστορία θέλει πολύ διάβασμα και πολύ ψάξιμο και πάνω απ’ όλα αγάπη πραγματική για γνώση.
      Στα σχολεία δεν γίνεται σοβαρή δουλειά και σ’ αυτό δεν φταίνε ούτε οι δάσκαλοι, ούτε οι μαθητές. Φταίνε αυτοί που αποφασίζουν και που για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο αποφασίζουν συνεχώς στραβά.
      Καλό σου βράδυ.

      Διαγραφή
  10. Η αποσιώπηση της ημέρας της εκάστοτε απελευθέρωσης ισοδυναμεί με την αποσιώπηση της αξίας της απελευθέρωσης, δηλαδή της ελευθερίας.
    Μη μας μπαίνουν και ιδέες...
    Καλύτερα να μαθαίνουμε για την αξία της αυτοθυσίας έναντι ανώτερου σκοπού.
    Δε χρειάζεται να μάθουμε και το σκοπό.
    Γιατί αύριο μπορεί ο σκοπός να μην είναι ανώτερος, αλλά εμείς να πρέπει να αυτοθυσιαστούμε.
    Τι θες; Να κρίνουμε και τον σκοπό;
    Τον Παπαρρηγόπυολο τον ρώτησες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα εσύ κάτι θέλεις να πεις αλλά εγώ πρέπει να είμαι πιωμένος και δεν πολυκατάλαβα!!!
      Τέλος πάντων, θα σχολιάσω αυτά που κατάλαβα.

      Έχω την εντύπωση (επειδή με τους πωλητικούς συνηθίζουν να μου μπαίνουν …ιδέες) ό,τι γίνεται προσπάθεια να απαξιωθούν οι νίκες του λαού μας.
      Και για να μην ακούγομαι ‘περίεργος’, αφήνω στην άκρη τους πολέμους - μιας και οι ημερομηνίες απελευθέρωσης ανά πόλη ποικίλλουν και πάω στη χούντα.
      Θα σου πω λοιπόν ό,τι η 21η Απριλίου μνημονεύεται μέχρι και σήμερα, έστω και ως «μαύρη επέτειος». Γιατί;

      Δεν υπάρχει χρονιά που να μην προβάλλονται αφιερώματα με τους ημιπαράφρονες πρωταίτιους να μιλάνε για γύψους και να χορεύουν πάνω από σούβλες με αρνιά. Μήπως προβάλλεται η πτώση της χούντας και οι ισόβιες καθείρξεις αυτών των μισότρελων;
      Μήπως γίνονται αφιερώματα την 24η Ιουλίου, την «Ημέρα της Δημοκρατίας» όπως την έχουν ονομάσει; Πάω στοίχημα ό,τι ακόμη και τα σημερινά 12χρονα έχουν ακούσει κάτι για την 21η Απριλίου, όπως πάω στοίχημα πως δεν έχουν διδαχθεί απολύτως τίποτα για την 24η Ιουλίου.
      Γιατί;
      Μη παρεξηγηθεί ο Μιχαλομαλάκας και η φασιστοπαρέα του;

      Μπορεί να είναι όλα αυτά μέσα στη φαντασία μου. Μπορεί ο παλιατζής που περιέγραψα να είχε σαλτάρει. Ακόμη χειρότερα μπορεί και την Βερβενιώτη να την έχουν ψεκάσει. Πάντως, ένα είναι σίγουρο. με τους πωλητικούς αλήτες και τις πωλητικές του υπουργείου αμάθειας, οφείλω να είμαι τουλάχιστον υποψιασμένος.

      Σημ: τα «πωλητικοί» και «πωλητικές» δεν είναι ορθογραφικά λάθη.

      Διαγραφή
  11. Τι; Δεν είναι η Ιστορία είναι ένα πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα 200 σελίδων; :-Ρ

    Το έχω διαβάσει ξανά ότι σε άλλες χώρες εορτάζεται η λήξη των πολέμων και μονάχα εδώ επιμένουν να εθνικοεορτάζουμε την αρχή τους ! Το κείμενο σου εξαιρετικό μέσα από τη διήγηση που με ταξίδεψε σε άλλες εποχές!
    Σε ευχαριστώ που μου θύμισες ότι το είχα χάσει! Πραγματικά σε ευχαριστώ!
    Φιλιά!

    ΥΓ: Κι εδώ αντιγραφή από το ΦΒ κάτι που είδα δυο μέρες πριν:

    Καθώς πλησιάζει η 28η Οκτωβρίου και το έθνος ετοιμάζεται να γιορτάσει, να θυμίσω ότι η Ελλάδα παραμένει η μοναδική χώρα που εξακολουθεί να γιορτάζει την αρχή και όχι το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.

    Με αυτόν τον τρόπο, το ελληνικό Κράτος:

    1. Εκκενώνει την αντιφασιστική κοινωνική πάλη που δόθηκε στην Ελλάδα από οποιοδήποτε περιεχόμενο είχε, τιμώντας αντίθετα τη γεωπολιτική επιλογή του ελληνικού φασιστικού καθεστώτος να μην προχωρήσει σε ανοιχτή συμμαχία με τον ιταλικό αδερφό του -όπως ακριβώς έκαναν άλλωστε λίγο αργότερα και το ισπανικό και το πορτογαλικό.

    2. Αποκρύπτει ότι στο τέλος του πολέμου στην Ελλάδα είχαν ήδη αποκατασταθεί ως καθεστώς οι συνεργάτες τον ναζί, προκειμένου να συγκροτήσουν ένα Κράτος στη βάση του αυταρχισμού, του αντικομμουνισμού και της εθνικοφροσύνης.

    3. Σωπαίνει μπροστά στο γεγονός ότι η «εθνική ενότητα» του 1940, διαρρήχθηκε λίγους μήνες μετά, με την είσοδο των Γερμανών στον πόλεμο κατά της Ελλάδας και τη συνεργασία μεγάλου τμήματος του Κράτους και της κοινωνίας μαζί τους.

    4. Απαλλάσσεται από κάθε αναφορά στην αντιφασιστική νίκη, προκειμένου αυτιστικά να εξάρει τον «πατριωτικό ηρωισμό», λες και δεν υπήρξε παγκόσμιος πόλεμος, αλλά ελληνο-ιταλικός που έγινε στην Πίνδο.

    5. Συντηρεί το εθνικιστικό φολκλόρ, του τσολιά που φωνάζει «αέρα» και του τσαρουχιού.

    6. Σκεπάζει κάθε εσωτερικό ανταγωνισμό στο πλαίσιο του ελληνικού κρατικού σχηματισμού, αλαλάζοντας ότι «οι Ελληνες ενωμένοι κάνουν θαύματα» και άλλα τέτοια χαριτωμένα.

    7. Μπορεί χωρίς καμία ενοχή να διοργανώνει φασιστικές παρελάσεις, αφού οι εμπνευστές τους «είπαν το ''Οχι''».

    8. Μας στερεί ένα υπέροχο τριήμερο με μπάνιο στις 8 Μαΐου, για να μας δώσει ένα ηλίθιο τριήμερο στις 28 Οκτωβρίου που ο καιρός περνάει φάση «δεν ξέρω - δεν απαντώ» και είμαστε όλοι κρυωμένοι.

    Τέλος, να υπενθυμίσω ότι σε ό,τι μας αφορά, ισχύει ακέραιο το «Κανένας πόλεμος ανάμεσα στους λαούς - Καμία ειρήνη ανάμεσα στις τάξεις».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες που είχα δίκιο να αναμένω δικό σου σχόλιο;
      Αυτά που γράφτηκαν στο fb αποδεικνύουν ότι ο καλός μου φίλος – συγχωρεμένος πια – ήξερε πολύ καλά τι έλεγε και είχε πιάσει το νόημα πριν από πολλούς άλλους!

      Διαγραφή