Μόνο οι ακυβέρνητοι μπορούν να ταξιδέψουν στη μεγάλη θάλασσα. Μόνο εκείνοι που έχουν σκοτάδι τη νύχτα, θα ξυπνήσουν με το γλυκοχάραμα και μόνο εκείνοι που κοιμούνται μαζί με τις ρίζες κάτω από το χιόνι, θα φτάσουν στην άνοιξη.
"Ο κήπος του προφήτη" - Kahlil Gibran (1883 – 1931)
Η μάχη για το νερό θα είναι ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος. Κυριολεκτικά παγκόσμιος! Τώρα, άνθρωποι σαν τους από πάνω, δεν έχουν απολύτως τίποτα να χάσουν. Καλό σου βράδυ.
Καλημερα! Ξερεις ποσα πρεπει να αλλαξουν για να παψουν να ζουν ετσι; Πρωτα και κυρια οι καταναλωτικες μας συνηθειες. Δευτερον η νοοτροπια που τα θελει παιδια ενος κατωτερου θεου. Η μαλλον κατωτερα παιδια. Ξερεις ποσοι θα δακρυσουν με αυτη την εικονα και θα σπευσουν λιγο αργοτερα να αγορασουν ενα μονοπετρο στην αγαπημενη τους με διαμαντι ποτισμενο με το αιμα παιδιων της Αφρικης; Ποσοι θα αγορασουν σοκολατες που το κακαο για την παρασκευη τους εχει συλλεχθει απο παιδακια; Ποσοι θα αγορασουν προϊοντα apple που εχουν συναρμολογηθει -παρα τα επικινδυνα συστατικα τους - απο παιδια η εχουν αποσυναρμολογηθει σε χωματερες απο παιδια και παλι; Κι ομως, αν ρωτησεις, οι περισσοτεροι ουτε καν γνωριζουν αυτα τα γεγονοτα. Κι αν ρωτησεις πιο βαθια, δεν ΘΕΛΟΥΝ να γνωριζουν... Καλημερα...
Ήμασταν χώμα, μας αποτέλειωσες. Δυστυχώς δεν πρόκειται απλά για φωτογραφίες, πρόκειται για ζωές. Ποιος από εμάς μπορεί να διανοηθεί παρόμοιες συνθήκες διαβίωσης για τα δικά του παιδιά; Υπάρχουν δισεκατομμύρια ευαισθητοποιημένοι και λίγα γαϊδούρια. Έτσι δεν συμβαίνει πάντοτε; Το θέμα είναι ό,τι η δική μας ευαισθητοποίηση σταματάει σε καταγγελίες, διαμαρτυρίες, συλλογές υπογραφών και λοιπά ανούσια. Ποιος θα αφιέρωνε τη ζωή του ολόκληρη (όπως π.χ. οι “Γιατροί χωρίς Σύνορα”, “Γιατροί του Κόσμου” κλπ) για να βοηθήσει αυτούς τους λαούς; Η τελευταία εικόνα από τη Unicef είναι πράγματι συγκλονιστική. Εμείς το μόνο (;) που κάνουμε είναι να καταγράφουμε, να φωνάζουμε για λίγο και να συνεχίζουμε τις ζωές μας. Καλό σου βράδυ.
Για σχόλιό μου ένα ποίημα του Γιάννη Ρίτσου: "Για το παιδί": «Τα παιδιά θέλουν παπούτσια/ τα παιδιά θέλουν ψωμί/ θέλουνε και φάρμακα/ δούλεψε και συ/ Γέλα κλαίγε κι όλο λέγε/ το παιδί: ζωή./ Τίποτ’ άλλο, Ζωή./ Ζύμωνε στη σκάφη/ πρώτο σου ζυμάρι, πρώτο σου ψωμί/ ένα καλυβάκι μια μικρούλα αυλή/για το παιδί./ Ζύμωνε το χώμα/ με το δάκρυ δάκρυ/ φτιάξε ένα χωμάτινο πουλί/ να πετάει τη νύχτα/ και να κελαηδεί/ για το παιδί./ Τούτη είναι η ζωή μας/ τούτο το μεγάλο, τίποτ’ άλλο/ γέλα κλάψε, πες ό,τι θες/ Το παιδί ζωή: ζωή/ τίποτ’ άλλο.»!
Τι συζητάμε τώρα! Ξεχάσαμε; " Το νερό δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα". Αφού το αποφάσισε η Nestlé! (γελοίες ειδήσεις 13). "Κάτω τα χέρια από την περιουσία των πολυεθνικών" :-[. Για δες κι ΕΔΩ
Άννα, το ό,τι ζυγώνει και η δική μας ώρα είναι γεγονός. Αφού μια ολόκληρη ανθρωπότητα κάθεται σούζα στις εντολές 10 μαλάκηδων που κουμαντάρουν 10 πολυεθνικές όλα είναι πιθανά και αναμενόμενα.
Συγκλονιστική η ανάρτηση σου Πέτρο. Νομίζω ότι λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε την κατάσταση που επικρατεί στην Αφρική και τις δυσκολίες με την πρόσβαση των κατοίκων σε πόσιμο νερό. Επειδή η xristin είναι πρακτικό άτομο και θέλει εκτός από την ανάδειξη των προβλημάτων να προτείνονται και λύσεις, παραπέμπει τους φίλους που συναισθάνονται τις δυσκολίες που περνούν οι κάτοικοι της μαύρης ηπείρου να περάσουν και στην δράση ,κάτι που η xristin έχει κάνει εδώ και πολύ καιρό και αισθάνεται περήφανη που κατάφερε επιτέλους να περάσει από την φάση της λύπης στην φάση της πράξης! Με πολύ λίγα μπορούμε να κάνουμε πολλά! Και αν δεν εμπιστευόμαστε την action aid http://www.actionaid.gr/Whoiswho υπάρχουν και άλλοι τρόποι αν θέλουμε να βοηθήσουμε. Μπορεί να μην λύσουμε τα προβλήματα της Αφρικής αλλά θα έχουμε την ικανοποίηση ότι βάλαμε και εμείς ένα λιθαράκι για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης. Λοιπόν εμπρός στον δρόμο που άνοιξε η xristin! Τις φιλούρες μου
Υ.γ Ρίξτε και μια ματιά σε αυτό το link. Αξίζει να διαβάσετε το περιεχόμενο του http://www.protothema.gr/world/article/246084/ethelontismos-xoris-synora-sta-paidia-ths-dipsasmenhs-afrikhs/
Βλέπεις ανθρώπους να γεννιούνται και να πεθαίνουν χωρίς να έχουν ποτέ τους απολαύσει τα αυτονόητα. Που δεν ζητούν τίποτα τρελό, παρά νερό, καθαριότητα, μόρφωση, υγεία. Δεν θα δουν ποτέ τους τηλεόραση, δεν θα τους το πει ποτέ κανένας, δεν θα μάθουν πως ζουν οι υπόλοιποι, δεν θα γνωρίσουν ποτέ τι τους αξίζει και τι τους ανήκει. Ένα παιχνιδάκι, μια σοκολάτα, ένα βιβλίο με ζωγραφιές μπορεί να γίνει γι’ αυτά τα παιδιά ένας ολόκληρος κόσμος χαράς! Ζωές στο βούρκο όταν σπαταλιούνται δισεκατομμύρια σε μαλακίες: έρευνες του κώλου, πολέμους, εξοπλιστικά, «κατάκτηση» του διαστήματος…
Σε ευχαριστώ για το λινκ. Μικρές συγκινητικές ιστορίες από «αφανείς» ήρωες που προσφέρουν χωρίς πρες κόμφερανς, χορηγούς και ταρατατζούμ.
Πριν από 2 χρόνια είχα αναδημοσιεύσει μια απίστευτη ιστορία. Συνέβη στη Φουκουσίμα που επλήγη από το καταστροφικό τσουνάμι μετά το σεισμό και το πυρηνικό ατύχημα. Αν δεν το έχεις διαβάσει, μπορείς να το βρεις εδώ.
Είναι ένας είδος τυραννίας και αυτό. Η τυραννία του φαγητού και του νερού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ.
Η μάχη για το νερό θα είναι ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος.
ΔιαγραφήΚυριολεκτικά παγκόσμιος!
Τώρα, άνθρωποι σαν τους από πάνω, δεν έχουν απολύτως τίποτα να χάσουν.
Καλό σου βράδυ.
Χώμα με έκαναν αυτές οι εικόνες γαμώτο...... Κατάρα στους εγκληματίες ανά τον κόσμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι υπάρχουν πάρα πολλές παρόμοιες που σε κλωτσάνε στο στομάχι.
ΔιαγραφήΜήπως υπάρχει κάποιος να μας εξηγήσει γιατί σε αυτά τα παιδιά αξίζει να "ζουν" έτσι;
Καλημερα! Ξερεις ποσα πρεπει να αλλαξουν για να παψουν να ζουν ετσι;
ΔιαγραφήΠρωτα και κυρια οι καταναλωτικες μας συνηθειες.
Δευτερον η νοοτροπια που τα θελει παιδια ενος κατωτερου θεου. Η μαλλον κατωτερα παιδια.
Ξερεις ποσοι θα δακρυσουν με αυτη την εικονα και θα σπευσουν λιγο αργοτερα να αγορασουν ενα μονοπετρο στην αγαπημενη τους με διαμαντι ποτισμενο με το αιμα παιδιων της Αφρικης; Ποσοι θα αγορασουν σοκολατες που το κακαο για την παρασκευη τους εχει συλλεχθει απο παιδακια; Ποσοι θα αγορασουν προϊοντα apple που εχουν συναρμολογηθει -παρα τα επικινδυνα συστατικα τους - απο παιδια η εχουν αποσυναρμολογηθει σε χωματερες απο παιδια και παλι;
Κι ομως, αν ρωτησεις, οι περισσοτεροι ουτε καν γνωριζουν αυτα τα γεγονοτα. Κι αν ρωτησεις πιο βαθια, δεν ΘΕΛΟΥΝ να γνωριζουν...
Καλημερα...
Ήμασταν χώμα, μας αποτέλειωσες.
ΔιαγραφήΔυστυχώς δεν πρόκειται απλά για φωτογραφίες, πρόκειται για ζωές. Ποιος από εμάς μπορεί να διανοηθεί παρόμοιες συνθήκες διαβίωσης για τα δικά του παιδιά; Υπάρχουν δισεκατομμύρια ευαισθητοποιημένοι και λίγα γαϊδούρια. Έτσι δεν συμβαίνει πάντοτε; Το θέμα είναι ό,τι η δική μας ευαισθητοποίηση σταματάει σε καταγγελίες, διαμαρτυρίες, συλλογές υπογραφών και λοιπά ανούσια.
Ποιος θα αφιέρωνε τη ζωή του ολόκληρη (όπως π.χ. οι “Γιατροί χωρίς Σύνορα”, “Γιατροί του Κόσμου” κλπ) για να βοηθήσει αυτούς τους λαούς;
Η τελευταία εικόνα από τη Unicef είναι πράγματι συγκλονιστική.
Εμείς το μόνο (;) που κάνουμε είναι να καταγράφουμε, να φωνάζουμε για λίγο και να συνεχίζουμε τις ζωές μας.
Καλό σου βράδυ.
Φωτο-κτονίες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν βγαίνει σχόλιο... σόρυ Πέτρο.
Μαρία, ο λόγος της ανάρτησης αυτών των εικόνων δεν ήταν άλλος από την αφύπνιση.
ΔιαγραφήΗ σιωπή σου, πίστεψέ με, τα λέει όλα.
Η Μαρία τα είπε όλα! :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα!
Η τελευταία φωτό από τις πιο σπαρακτικές διαμαρτυρίες!
Θα συμφωνήσω απόλυτα!
ΔιαγραφήΜόνο κατάρα μου βγαίνει και μένα προς όλους τους εγκληματίες (που μετά το παίζουν και σωτήρες) βλέποντας αυτές τις εικόνες....
ΑπάντησηΔιαγραφήΌση ώρα τις έψαχνα στο διαδίκτυο είχα γεμίσει ζουμιά.
ΔιαγραφήΠρόκειται για την μακράν πιο δύσκολη από τη σειρά των φωτο-γραφιών.
Είσαι......με συγκίνησες..... χχχ
ΔιαγραφήΕπίσης.
ΔιαγραφήΚαι λεγομαστε ανθρωποι....
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεχασα να υπογραψω.. ΒΑΣΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήΛεγόμαστε.
ΔιαγραφήΝα ψαχτούμε τώρα και ποιός είναι!
Για σχόλιό μου ένα ποίημα του Γιάννη Ρίτσου:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Για το παιδί":
«Τα παιδιά θέλουν παπούτσια/ τα παιδιά θέλουν ψωμί/ θέλουνε και φάρμακα/ δούλεψε και συ/ Γέλα κλαίγε κι όλο λέγε/ το παιδί: ζωή./ Τίποτ’ άλλο, Ζωή./ Ζύμωνε στη σκάφη/ πρώτο σου ζυμάρι, πρώτο σου ψωμί/ ένα καλυβάκι μια μικρούλα αυλή/για το παιδί./ Ζύμωνε το χώμα/ με το δάκρυ δάκρυ/ φτιάξε ένα χωμάτινο πουλί/ να πετάει τη νύχτα/ και να κελαηδεί/ για το παιδί./ Τούτη είναι η ζωή μας/ τούτο το μεγάλο, τίποτ’ άλλο/ γέλα κλάψε, πες ό,τι θες/ Το παιδί ζωή: ζωή/ τίποτ’ άλλο.»!
Σε ευχαριστούμε Γιάννη!
ΔιαγραφήΤι συζητάμε τώρα! Ξεχάσαμε;
ΑπάντησηΔιαγραφή" Το νερό δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα". Αφού το αποφάσισε η Nestlé! (γελοίες ειδήσεις 13).
"Κάτω τα χέρια από την περιουσία των πολυεθνικών" :-[.
Για δες κι ΕΔΩ
Άννα, το ό,τι ζυγώνει και η δική μας ώρα είναι γεγονός.
ΔιαγραφήΑφού μια ολόκληρη ανθρωπότητα κάθεται σούζα στις εντολές 10 μαλάκηδων που κουμαντάρουν 10 πολυεθνικές όλα είναι πιθανά και αναμενόμενα.
Συγκλονιστική η ανάρτηση σου Πέτρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε την κατάσταση που επικρατεί στην Αφρική και τις δυσκολίες με την πρόσβαση των κατοίκων σε πόσιμο νερό.
Επειδή η xristin είναι πρακτικό άτομο και θέλει εκτός από την ανάδειξη των προβλημάτων να προτείνονται και λύσεις, παραπέμπει τους φίλους που συναισθάνονται τις δυσκολίες που περνούν οι κάτοικοι της μαύρης ηπείρου να περάσουν και στην δράση ,κάτι που η xristin έχει κάνει εδώ και πολύ καιρό και αισθάνεται περήφανη που κατάφερε επιτέλους να περάσει από την φάση της λύπης στην φάση της πράξης!
Με πολύ λίγα μπορούμε να κάνουμε πολλά!
Και αν δεν εμπιστευόμαστε την action aid http://www.actionaid.gr/Whoiswho υπάρχουν και άλλοι τρόποι αν θέλουμε να βοηθήσουμε.
Μπορεί να μην λύσουμε τα προβλήματα της Αφρικής αλλά θα έχουμε την ικανοποίηση ότι βάλαμε και εμείς ένα λιθαράκι για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης.
Λοιπόν εμπρός στον δρόμο που άνοιξε η xristin!
Τις φιλούρες μου
Υ.γ
Ρίξτε και μια ματιά σε αυτό το link.
Αξίζει να διαβάσετε το περιεχόμενο του
http://www.protothema.gr/world/article/246084/ethelontismos-xoris-synora-sta-paidia-ths-dipsasmenhs-afrikhs/
Βλέπεις ανθρώπους να γεννιούνται και να πεθαίνουν χωρίς να έχουν ποτέ τους απολαύσει τα αυτονόητα. Που δεν ζητούν τίποτα τρελό, παρά νερό, καθαριότητα, μόρφωση, υγεία. Δεν θα δουν ποτέ τους τηλεόραση, δεν θα τους το πει ποτέ κανένας, δεν θα μάθουν πως ζουν οι υπόλοιποι, δεν θα γνωρίσουν ποτέ τι τους αξίζει και τι τους ανήκει.
ΔιαγραφήΈνα παιχνιδάκι, μια σοκολάτα, ένα βιβλίο με ζωγραφιές μπορεί να γίνει γι’ αυτά τα παιδιά ένας ολόκληρος κόσμος χαράς!
Ζωές στο βούρκο όταν σπαταλιούνται δισεκατομμύρια σε μαλακίες: έρευνες του κώλου, πολέμους, εξοπλιστικά, «κατάκτηση» του διαστήματος…
Σε ευχαριστώ για το λινκ. Μικρές συγκινητικές ιστορίες από «αφανείς» ήρωες που προσφέρουν χωρίς πρες κόμφερανς, χορηγούς και ταρατατζούμ.
Πριν από 2 χρόνια είχα αναδημοσιεύσει μια απίστευτη ιστορία. Συνέβη στη Φουκουσίμα που επλήγη από το καταστροφικό τσουνάμι μετά το σεισμό και το πυρηνικό ατύχημα. Αν δεν το έχεις διαβάσει, μπορείς να το βρεις εδώ.
Αληθινά μαθήματα ζωής.