Εικαζόμενη συναίνεση

Με το Ν.3984/2011 που ψήφισε η Βουλή (ΦΕΚ 150^Α) “ρυθμίζονται οι γενικές αρχές και οι προϋποθέσεις αφαίρεσης οργάνων από ζώντες και θανόντες ανθρώπους με σκοπό τη μεταμόσχευση στο ανθρώπινο σώμα”.

Τις τελευταίες ημέρες η παραπάνω είδηση ξανακάνει το γύρο του διαδικτύου. Αφορά την υποχρεωτική δωρεά οργάνων, λόγω “…εικαζόμενης” συναίνεσης! Σύμφωνα με αυτό το νόμο, όλοι οι Έλληνες πολίτες θεωρούνται εν δυνάμει δωρητές οργάνων και ιστών, εκτός εάν το αρνηθούν με γραπτή τους δήλωση και ζητήσουν να εξαιρεθούν!!!  

Απ’ όσο θυμάμαι, σε τίποτα έως τώρα δεν έχουν ζητήσει τη συναίνεσή μας, ούτε καν την έχουν εικάσει. Ξεκίνησαν να ψηφίζουν νόμους, εφαρμοστικές διατάξεις και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου χωρίς έλεος και χωρίς αιδώ. Άρχισαν να μας πηδάνε ομαδικά και θα το πάνε μέχρι τέλους. Αυτά είναι γνωστά και κουράζει και η αναφορά τους. Αυτό που με διαολίζει είναι η …γραπτή δήλωση. Δεν ξέρω εσείς, προσωπικά πάντως δεν θυμάμαι στο παρελθόν να έχει ψηφιστεί νόμος που θα ισχύσει για όσους δεν …αρνηθούν!

Ας θυμηθούμε λίγο την ιστορία. Είχε ξεσπάσει σάλος στο διαδίκτυο (και όχι μόνο) πριν από 1,5 περίπου χρόνο, όταν μάθαμε για την επικείμενη ψήφιση αυτού του νόμου. Η κυβέρνηση δεν πτοήθηκε από τις αντιδράσεις που ξεσήκωσε και ο νόμος ψηφίστηκε κανονικά. Αυτό που πήρε όμως αναβολή είναι η εφαρμογή του.

Όπως συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις, οι ιθύνοντες αφήνουν να περάσει το απαραίτητο χρονικό διάστημα και να δοθεί το περιθώριο ώστε η κοινή γνώμη να εμπεδώσει τη νέα παπάρα. Στο μεταξύ έχει φροντίσει η ίδια η επικαιρότητα να ανατροφοδοτηθεί τόσο πολύ και τόσες φορές, ώστε να έχει χαθεί η μπάλα. Με τις απανωτές καρπαζιές που έχει φάει στο κεφάλι του ο Έλληνας πολίτης, σιγά μη θυμάται και σιγά μην ασχολείται με την …εικαζόμενη συναίνεση.

Ο πάλαι ποτέ υπουργός (και αλήστου μνήμης) Λοβέρδος, στην προσπάθεια να κατευνάσει τις αντιδράσεις του κόσμου, της επιστημονικής και θρησκευτικής κοινότητας, αλλά κυρίως των κυβερνητικών βουλευτών, έφερε τροποποίηση όσον αφορά την έναρξη ισχύος του νόμου, την οποία μετέθεσε για την 1^η Ιουνίου 2013. Ο τυχοδιώκτης Λοβέρδος σκέφτηκε: “όταν εφαρμοστεί ούτε εμείς θα είμαστε στην κυβέρνηση, ούτε εγώ στο υπουργείο”. Κατεύνασε έτσι τις αντιδράσεις των βουλευτών της συμπολίτευσης, τη γνώμη ψήφο των οποίων είχε ανάγκη και ο νόμος του ψηφίστηκε. Από πόσους; Θα δούμε παρακάτω.

Το γελοίο της υπόθεσης είναι πως με αυτή την «εξυπνάδα» ο Λοβέρδος θέλησε να υποχρεώσει τον επόμενο υπουργό να αρχίζει να εφαρμόζει τον δικό του νόμο, χωρίς ο ίδιος (ο Λοβέρδος) να τον έχει εφαρμόσει ποτέ!!!

Ανάμεσα σε αυτούς που είχαν αντιδράσει ήταν και ο Πρόεδρος του ΕΟΜ (Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων) Ιωάννης Βλαχογιάννης, ο οποίος υπέβαλλε και την παραίτησή του.

Είμαι σε θέση να γνωρίζω τον άνθρωπο, και, πιστέψτε με, δεν υπάρχει στην Ελλάδα άλλος επιστήμονας που γνωρίζει τη μεταμόσχευση όσο αυτός. Δεν τίθεται θέμα ούτε για την επιστημονική του κατάρτιση, ούτε για την προσφορά του στο συνάνθρωπο, ούτε για τον χαρακτήρα του.

Αλλά τι τα θέλουμε; Εδώ αποφασίζει ο κος υπουργός. Να τι μας είπε: “Δεν μπορεί ένας διοικητής οργανισμού να επιβάλει την ατζέντα του στον υπουργό”.

(ακόμη χειρότερα αν αυτός ο διοικητής δεν έχει διοριστεί από τον Λοβέρδο, θα συμπλήρωνα εγώ)

Και συνέχισε: “Όποιος θέλει να επιβάλλει ατζέντα, να υποβάλλει και παραίτηση”.

Αυτά μας είπε ο Λοβέρδος και …καθάρισε!

Όποιος ανατρέξει στο διαδίκτυο θα βρει βίντεο (π.χ. εδώ) με την “Ολομέλεια” της Βουλής της Τετάρτης 15/6/2011 όπου ψηφίστηκε ο νόμος Λοβέρδου. Ζήτημα να βρει στα έδρανα όλους κι όλους 20 βουλευτές. Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παρέστησαν καν στη συνεδρίαση, διότι συμμετείχαν στις μαζικές κινητοποιήσεις του Αθηναϊκού λαού έξω από το Κοινοβούλιο. Θα θυμούνται όλοι πως επρόκειτο για τις παλλαϊκές συγκεντρώσεις των «αγανακτισμένων», όπως τους βάφτισαν τότε σκωπτικά τα ΜΜΕ. Δεκάδες βουλευτές δήλωσαν πως φοβήθηκαν να πλησιάσουν τη Βουλή λόγω του συγκεντρωμένου πλήθους.

Την ίδια ημέρα (15/6/2011) ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου απηύθυνε διάγγελμα στον ελληνικό λαό για συναίνεση, εθνικό καθήκον και μπλα μπλα μπλα, ανήγγειλε το σχηματισμό νέας κυβέρνησης για την οποία είπε πως θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης.

Για να κάνουμε λοιπόν τη σούμα: ο Πρόεδρος του ΕΟΜ παραιτείται, ο χειμαζόμενος λαός βρίσκεται στους δρόμους, οι βουλευτές δεν προσεγγίζουν τη Βουλή φοβούμενοι, όπως επικαλέστηκαν, τη σωματική τους ακεραιότητα, ο πρωθυπουργός διαλύει την κυβέρνηση, ορίζει άλλη και ζητάει ψήφο εμπιστοσύνης και ο Λοβέρδος με μια …«πλειοψηφία» 5-10 βουλευτών περνάει την επίμαχη διάταξη για την οποία κόπτεται όλη η ελληνική κοινωνία. 

Άλλες έννοιες δεν είχε!

(Τις πληροφορίες τις άντλησα κυρίως από το freepeoplenow.wordpress.com)

Θα παραθέσω κάποια σημαντικά άρθρα του νόμου και θα τα σχολιάσω:

Στο άρθρο 5 (απαγόρευση ανταλλάγματος) §1 αναφέρεται: “Η δωρεά ανθρωπίνων οργάνων από νεκρούς και ζώντες δότες γίνεται εθελοντικά και χωρίς αμοιβή”.

Αυτό το “εθελοντικά” πολύ θα ήθελα να μου το εξηγήσουν αυτοί μου με θεωρούν εν δυνάμει δότη, εικάζοντας τη συναίνεσή μου. Δεν με ρώτησαν, το έχω συνηθίσει, αλλά να μου μιλούν και για εθελοντισμό πάει πολύ.

Στο άρθρο 9 (αφαίρεση οργάνων από θανόντα δότη) § 2 που είναι και το επίμαχο, ο Λοβέρδος εικάζει τη συναίνεση όλων μας: “Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο, θανόν πρόσωπο πραγματοποιείται εφόσον, όσο ζούσε δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του σύμφωνα με την παράγραφο 3. Η έναρξη ισχύος της παρούσας παραγράφου αρχίζει από 1.6.2013 προκειμένου στο διάστημα αυτό να υπάρξει πλήρης ενημέρωση των πολιτών μέσω εφαρμογής συγκεκριμένης εκστρατείας…”

Όσο ζούσε δεν είχε εκφράσει ούτε την βούλησή του να γίνει δωρητής οργάνων. Αλλά, είπαμε, αυτό ανήκει στη σφαίρα εικασιών Λοβέρδου. Στο μεταξύ, παρότι εργαζόμενος σε Νοσοκομείο και παρά το γεγονός ότι έρχομαι συχνά σε επαφή με τη Μεταμοσχευτική Ομάδα του, δεν έχει τύχει να …ενημερωθώ πλήρως. Για να ακριβολογούμε, δεν ενημερώθηκα καθόλου. Φαντάσου δηλαδή οι υπόλοιποι!

Στο άρθρο 10 (τήρηση ανωνυμίας) αναφέρεται: “Η ταυτότητα του νεκρού δότη οργάνων δεν αποκαλύπτεται στον λήπτη και την οικογένειά του. Δεν αποκαλύπτεται επίσης η ταυτότητα του λήπτη στην οικογένεια του νεκρού δότη.”

Τώρα μάλιστα. Κανάλια και εφημερίδες συνέχεια αναμεταδίδουν την είδηση του (συνήθως) δυστυχήματος όπου «η οικογένεια του άτυχου νέου αποφάσισε να δωρίσει τα όργανά του». Αναφέρονται τα στοιχεία, η ηλικία, η καταγωγή του, μέχρι που δείχνουν και φωτογραφίες. Η ανωνυμία πάει περίπατο και ο νόμος επίσης.

Τον επόμενο Απρίλιο, όταν υπουργός Υγείας ήταν το άλλο (σάπιο) φρούτο ο Κουτρουμάνης ψηφίστηκε ο Ν.4075/2012 (ΦΕΚ 89^Α). Στο άρθρο 55 § 4 αναφέρεται: “Στο τέλος του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 9 του ν.3984/2011 (Α’ 150) προστίθεται μετά τη φράση «παράγραφο 3» η φράση «και κατόπιν συναίνεσης της οικογενείας του».”

Τρίχες κατσαρές. Δηλαδή όποιος δεν έχει εκφράσει ρητώς την αντίθεσή του, μπορεί το οικογενειακό του περιβάλλον να κάνει άρση της «εικαζόμενης» συναίνεσης. Κάτσε να εφαρμοστεί σε λίγους μήνες και θα μας πουν πως (πάλι) δεν καταλάβαμε καλά. Στο μεταξύ μπορούμε να περάσουμε την ώρα μας διαβάζοντας εδώ.

Από μια σειρά άρθρων που διάβασα κατέληξα στο συμπέρασμα πως ούτε και η Εκκλησία της Ελλάδας συμφωνεί με το νόμο. Μια σειρά από ιεράρχες έχουν εναντιωθεί και ζητούν από τους πολίτες να μην υπακούσουν. Και να σημειωθεί πως βάσει του Ν.3984/2011 στο διοικητικό συμβούλιο του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων βρίσκεται και ένας εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Δεν είμαι κατά της μεταμόσχευσης. Το αντίθετο. Είμαι υπέρ κάθε αφιλοκερδούς και ανώνυμης συνεισφοράς στο συνάνθρωπο, ανεξάρτητα χρώματος, φυλής, θρησκείας, κοινωνικής τάξης και οικονομικής επιφάνειας.

Όμως θεωρώ ότι η αλληλεγγύη και ο αλτρουισμός δεν είναι δυνατόν να επιβάλλονται με νόμο και δεν είναι δυνατόν να στιγματίζονται όσοι αρνηθούν την εφαρμογή του. Ποιος εξασφαλίζει πως αυτοί που αρνηθούν εγγράφως τη δωρεά των οργάνων τους, δεν θα τους αρνηθούν τη μεταμόσχευση εάν κάποτε αυτοί χρειαστούν;;;

ΥΓ: Προσωπικά δηλώνω πως αύριο κιόλας θα αναζητήσω να βρω αν υπάρχει αντίστοιχο έντυπο-δήλωση άρνησης και θα το υπογράψω. Το τι έχω συνεννοηθεί να πράξουν οι δικοί μου, σε περίπτωση που «φύγω», είναι άλλο θέμα…