Το γραφείο φταίει

Γιώργο 
Κοίτα 
Ένα σουβέρ

"Υπήρξαν απτά αποτελέσματα κατά της φοροδιαφυγής".

"Το πρώτο που ήθελα ήταν να κρεμάσω κάποιον στο τσιγκέλι και να το δείξω στον κόσμο".

Σε ποιον ανήκουν οι παραπάνω δηλώσεις; Ο καθένας μπορεί να φαντάζεται πως ανήκουν σε κάποιον ευσυνείδητο εισαγγελικό λειτουργό, κάποιον αδιάφθορο υπάλληλο οικονομικής υπηρεσίας, ενδεχομένως στον γενικό γραμματέα του υπουργείου οικονομικών, ή, γιατί όχι, ακόμη και στον ίδιο τον υπουργό οικονομίας (κάποιας άλλης χώρας).

Ο καθένας λοιπόν κάνει λάθος. Να του δώσω περισσότερα στοιχεία μήπως και εντοπίσει τον μάγκα που απειλεί τους φοροφυγάδες με τσιγκέλια.

"Έγινε αντίγραφο του ηλεκτρονικού αρχείου που ήρθε από τη Γαλλία σε μορφή CD. Ζήτησα να γίνει αντίγραφο σε μορφή usb γιατί είναι πιο ασφαλές".

"Το αρχικό CD που πήρα στα χέρια μου μαζί με τη συνοδευτική επιστολή το έδωσα για εμπιστευτική φύλαξη στο γραφείο μου και δεν ξέρω πού είναι, λυπάμαι αλλά δεν ξέρω πού είναι".

Τώρα πιστεύω ο καθένας να κατάλαβε για ποιόν μιλάμε. Ο πρώην υπουργός οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου πήρε τη σκυτάλη της σαχλαμάρας και του θράσους από τον ογκόλιθο σε αυτό το σπορ Β. Βενιζέλο και θεωρώντας ότι απευθύνεται σε ηλίθιους (δεν τον κακίζω, κάπου έχει τα δίκια του) ανακοίνωσε στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής “λυπάμαι για το CD αλλά …το έχασα”!!!

Είχες προβλέψει ότι θα χαθεί και γι’ αυτό ζήτησες να μετεγγραφεί σε usb ως πιο ασφαλές μέσο. Γάτα είσαι υπουργέ μου.

Όταν ρωτήθηκε από τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου να απαντήσει σε ποιόν έδωσε το CD για αρχειοθέτηση και μετά αυτό εξαφανίστηκε, απάντησε:

"Με ρωτήσατε σε ποιον παρέδωσα το αρχείο. Είπα στο γραφείο μου.  Εγώ το παρέδωσα. Από κει και πέρα καμία άλλη γνώση για το θέμα δεν έχω."

"Σε ποιον;" επέμεινε η Κωνσταντοπούλου. Για να εισπράξει ως απάντηση:

"Δεν θα κάνουμε διάλογο"! (το θράσος που λέγαμε)

Μπράβο ρε τσίφτη Παπακωνσταντίνου. Σε φωνάξαμε όχι για να κάνουμε διάλογο, αλλά για να μας πεις το παραμυθάκι σου και να φύγεις. Ωραίος!

Συγγνώμη που σε καλέσαμε εδώ μπροστά μας και σε υποβάλλαμε στο μαρτύριο τού να μας βλέπεις. Θα μπορούσες να τα έγραφες σε βίντεο και να μας έστελνες την κασέτα.

Σε CD δεν το προτείνω γιατί τα χάνεις.

Όταν λες το παρέδωσες στο γραφείο σου τι εννοείς; Στο έπιπλο; Στους τέσσερεις τοίχους; Ή σε κάποιον υπάλληλο με κεφάλι-πόδια-χέρια και ονοματεπώνυμο; Γιατί δεν πας να του το ζητήσεις ή έστω να πεις το όνομά του να πάμε εμείς;

Αν το έφαγε η μαρμάγκα ήταν κατόπιν δικής σου εντολής, αλλιώς θα “έδινες” τον υπάλληλο. Τελοσπάντων, κάνε του τώρα μήνυση να γλιτώσεις τη ρετσινιά και τη φυλακή.

Αλλά εδώ που τα λέμε, ποια ρετσινιά; Και ποια φυλακή; Μαλακίες λέω!

Κωνσταντοπούλου: “Να σας εμπιστευτούμε ότι είναι ακριβές αντίγραφο; Σε ποιον δώσατε το πρωτότυπο”;

Παπακωνσταντίνου: “Χαίρομαι που η Ελληνική Κυβέρνηση ζήτησε ξανά το πρωτότυπο”.

-Πως είπατε;

-Αυτό ακριβώς.

-Δηλαδή;

-Βεβαίως.

-Θέλετε να πείτε…

-Ναι μάλιστα.

(αυτά δεν ειπώθηκαν, αλλά κάλλιστα θα μπορούσαν)

Φυσικά κε Παπακωνσταντίνου δεν πιστεύω λέξη από αυτά που λες. Και μακάρι να υπήρχε τρόπος να σου έλεγα κατάμουτρα ότι λες μαλακίες. Προσεύχομαι κάποιο από τα τσιράκια σου να διαβάζει τούτες τις γραμμές και να μου κάνεις μήνυση. Θα γελάσουν ως και οι πεθαμένοι!

Οι απίστευτου θράσους γελοιότητες συνεχίστηκαν σε όλη την κατάθεση που έδωσε στην επιτροπή, την πως την είπαμε; “Θεσμών και Διαφάνειας”. Περισσότερο έμοιαζε με παρεΐστικη κουβεντούλα, όπου χαλαρά ο καθένας λέει όποια σαχλαμάρα του ’ρθει πρώτη, χωρίς να υποχρεώνεται να λέει αλήθειες, να απολογείται, να ντρέπεται, να κοκκινίζει, να αισθάνεται ενοχές.

Ξεκίνησε ευχαριστώντας τα μέλη της επιτροπής για την πρόσκληση (έτσι το είδε - ως πρόσκληση, χαλαρά δεν είπαμε;). Τους ξανα-ευχαρίστησε που είχαν την υπομονή να τον περιμένουν να επιστρέψει από το εξωτερικό, όπου βρισκόταν σε προγραμματισμένες διαλέξεις (!!!) σε δύο Πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Τι στο διάολο είπε στους συμμετέχοντες δεν γνωρίζω. Διαβάζοντας όσα είπε στην κατάθεση, πιστεύω πως μεγαλύτερη αξία θα είχε και περισσότερο γέλιο θα έβγαζε αν η επιτροπή εστίαζε τις ερωτήσεις της αποκλειστικά στο περιεχόμενο των …διαλέξεων. Να μάθουμε τι είναι αυτό που έκανε για το οποίο τον καλούν οι άλλοι να περιγράφει!

Κάτι τέτοιες στιγμές θυμάμαι τον αλήστου μνήμης Alogoskoufis, που μόλις ξεκουμπίστηκε από το υπουργείο πήγε να διδάξει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο!!!

Κε Παπακωνσταντίνου, συγγνώμη που σε ενοχλώ, κάνε ένα διάλειμμα από τη συγγραφή των επόμενων διαλέξεων που προγραμματίζεις να δώσεις, για να μου απαντήσεις σε κάτι. Έχει γίνει γνωστό ότι για την ύπαρξη της λίστας είχε ενημερωθεί και ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου σε υπουργικό συμβούλιο και σου είχε δώσει την εντολή να προχωρήσεις την έρευνα. Ο Βενιζέλος απουσίαζε από εκείνο το υπουργικό συμβούλιο; Γιατί σε διαφορετική περίπτωση δεν θα έκανε τον ανήξερο όταν παραλάμβανε το usb από τον Διώτη (που λέτε και οι δύο ότι του το παρέδωσες) και θα είχε δώσει από τότε την επιστημονική του άποψη ότι δεν μπορεί να αξιοποιηθεί.

(Ξανα)κάνοντας μια σούμα γι' αυτόν τον εξαφανισμένο ιπτάμενο δίσκο έχουμε: 

-Ο Παπακωνσταντίνου παίρνει λίστα από τη Λαγκάρντ σε CD,

-την αντιγράφει σε usb stick και το CD το χάνει

-δίνει 10 (ή 20) ονόματα στον Καπελέρη για …άτυπη έρευνα

-φεύγοντας παραδίδει το usb στον Διώτη

-αυτός το παραδίδει στο Βενιζέλο (αφού το έχει δει πρώτα)

-ο Βενιζέλος εγκαταλείποντας το υπουργείο το παίρνει σπίτι του

-μετά το σάλο που ξεσπά το παραδίδει στο Σαμαρά

-αυτός χωρίς να το δει το παραδίδει στον προϊστάμενο του ΣΔΟΕ

Εμένα κε Παπακωνσταντίνου, με όλο αυτό το λεκτικό σούρτα-φέρτα της λίστας, άλλα μου περνάνε από το μυαλό. Σήμερα βρίσκεσαι εκτός πολιτικής και δεν υπάρχει περίπτωση να εκλεγείς ξανά, για να μη σου πω ότι ούτε θα σου επιτρέψουν να ξαναβάλεις υποψηφιότητα εις τον αιώνα των αιώνων. Τώρα λοιπόν που βρίσκεσαι στης πολιτικής τα αζήτητα και οι αποφάσεις και οι πράξεις σου θα κάνουν τη λιγότερη δυνατή πολιτική ζημιά, δέχτηκες να αναλάβεις όλο το βάρος της ευθύνης. 

Γι’ αυτό “αποφάσισες” πως για το CD που χάθηκε φταίει το …γραφείο σου! Υποψιάζομαι πως τον καιρό που απουσίαζες σε …προγραμματισμένες διαλέξεις, ζήτησες (και τελικά πήρες) διαβεβαιώσεις πως αν αναλάβεις το μεγαλύτερο έστω κομμάτι της ευθύνης θα σε ρίξουν στα μαλακά.

Είναι άλλο πράγμα να επωμιστεί το έγκλημα ένας ξοφλημένος -πάλαι ποτέ- υπουργός και άλλο οι ευθύνες να πέσουν στις πλάτες του νυν προέδρου του κόμματος, που εκτός του ότι στηρίζει απόλυτα τις επιλογές των Λαγκάρντ, Μέρκελ, Ρομπάι και λοιπών τενεκέδων, στηρίζει -μη το ξεχνάμε- την παρούσα κυβέρνηση, που χωρίς αυτόν και το κόμμα του θα κατέρρεε αμέσως. Άσε που κάτι μου λέει ότι ετοιμάζεται «ηρωική» έξοδος Σαμαρά και ο Βενιζέλος φτιασιδώνεται να ανέβει στο τιμόνι με κυβέρνηση νεοδημοκρατών.

Στη συνέχεια είπε κι άλλα, πολλά εκ των οποίων είναι αυτολιβάνισμα ή διφορούμενα ή ψέματα. Δεν θα κάτσω να ασχοληθώ με όλα όσα είπε, γιατί θα χάσω την ώρα μου και θα γράφω επί μέρες. Κάθε παράγραφος, κάθε πρόταση, κάθε λέξη είναι προσπάθεια παραπλάνησης της επιτροπής και της κοινής γνώμης.

Το μεγαλύτερο μέρος της κατάθεσης για όποιον ενδιαφέρεται (και έχει καιρό για χάσιμο) το βρήκα εδώ:

Κάτι μου λέει πως η λίστα Λαγκάρντ θα με απασχολήσει και σε επόμενα επεισόδια. Εύχομαι μόνο να μη γίνει κανα νούμερο καλοκαιρινής επιθεώρησης, γιατί θα το χαλάσουν. Ο πιο ευφάνταστος σεναριογράφος δεν μπορεί να σατιρίσει τούτη την πραγματικότητα, που από μόνη της είναι αρκούντως γελοία.

Ούτε και θα βρει καλύτερο θίασο…