Κλάους Ρέγκλινγκ: Η διάσωση της Ελλάδας δεν κοστίζει στη Γερμανία.

Το Βερολίνο ωφελείται από την κρίση λέει ο επικεφαλής του μηχανισμού διάσωσης.

Ο επικεφαλής του προσωρινού μηχανισμού διάσωσης (EFSF), Κλάους Ρέγκλινγκ δηλώνει στο περιοδικό «Focus»:

“Οι επιχειρήσεις διάσωσης δεν έχουν κοστίσει μέχρι στιγμής ούτε ένα ευρώ από τα χρήματα του Γερμανού φορολογούμενου”. Στη Γερμανία έχει επικρατήσει η πεποίθηση ότι κάθε μεμονωμένη μεταφορά χρημάτων προς Ελλάδα βαρύνει τον προϋπολογισμό της χώρας και χρηματοδοτείται από τα χρήματα των φορολογουμένων. Η άποψη ότι τα χρήματα δόθηκαν και δεν θα επιστραφούν ποτέ είναι λάθος. Πρόκειται για δάνεια - χωρίς καμία εξαίρεση – τα οποία πρέπει να αποπληρωθούν”.

“Απελευθερωθείτε από την εικόνα της Ελλάδας ως βαρελιού χωρίς πάτο. Δεν υπάρχουν δώρα ούτε μόνιμες μεταφορές χρημάτων” συνεχίζει ο επικεφαλής του EFSF. “Κάθε άλλο: Η Γερμανία έχει ωφεληθεί από την κρίση, επειδή στη χώρα διοχετεύεται πολύ κεφάλαιο. Το γεγονός αυτό πιέζει τα επιτόκια δανεισμού προς τα κάτω. Σύμφωνα με ινστιτούτα ερευνών, η Γερμανία πληρώνει εξαιτίας της κρίσης 15 δισ. ευρώ λιγότερα σε τόκους. Οι ευνοϊκοί όροι δανεισμού της Γερμανίας λειτουργούν και επ’ ωφελεία των πολιτών, οι οποίοι χρηματοδοτούν την αγορά ακινήτου”.

Από τα λόγια του επικεφαλής του προσωρινού μηχανισμού διάσωσης- EFSF, του καθ’ ύλην αρμόδιου δηλαδή, συμπεραίνω ότι ο μηχανισμός διάσωσης σχεδιάστηκε, μεθοδεύτηκε και επιβλήθηκε όχι για τη διάσωση της Ελλάδας, αλλά (πρωτίστως) της Γερμανίας και των υπολοίπων.

Οι Γερμανοί και λοιποί εταίροι δυνάστες χοντροκονόμησαν από την «ελληνική κρίση» (που ούτε ελληνική είναι, ούτε κρίση) και συνεχίζουν να αποκομίζουν κέρδη. Για ποιο λόγο άλλωστε θα δάνειζαν μια χώρα (με το ιλιγγιώδες ποσό των 240 δισ. ευρώ) την οποία έχουν προεξοφλήσει ως ανίκανη να διαχειριστεί τα δημοσιονομικά της;

Από αλληλεγγύη; Δεν γέλασε κανένας!

Μήπως για την «ανάπτυξη»; Τότε γιατί να μη τα επενδύσουν στις χώρες τους, ώστε να προσφέρουν και νέες θέσεις δουλειάς, εξαγωγές, εισροή συναλλάγματος; Απλούστατα γιατί πιο σίγουρη επένδυση από αυτή που πέτυχαν δεν μπορούσαν να βρουν! Τα λεφτά τους εδώ είναι πλήρως εξασφαλισμένα και με το μικρότερο δυνατό ρίσκο.

Επί μήνες μας απειλούσαν με έξοδο από το ευρώ αν δεν κάνουμε το ένα ή το άλλο. Αν δεν υπογράψουμε τα πάντα, αν δεν ξεχάσουμε τα δημοψηφίσματα, αν δεν δεσμευτούμε πως και οι επόμενες κυβερνήσεις θα υλοποιήσουν τα συμφωνηθέντα. Λες και είναι στο χέρι τους, λες και προβλέπεται από καμιά συνθήκη, λες και είναι μαγαζί τους και μπορούν να μας διώξουν!

Πρωτοετής φοιτητής σε οικονομικό πανεπιστήμιο μαθαίνει το εξής απλό: Τι κάνει μια επιχείρηση όταν δεν μπορεί να αυξήσει τα έσοδα; Μειώνει τα έξοδα. Πως μου ’ρθε αυτό τώρα; Θα κάνω μια …μαντεψιά: Το αμέσως επόμενο βήμα είναι η πλήρης καθίζηση μισθών, στα επίπεδα Βουλγαρίας-Ρουμανίας (συζητιέται από χρόνια, τώρα ακούστηκε επίσημα και στο ευρωκοινοβούλιο) πράγματα ήδη συμφωνημένα και υπογεγραμμένα από τα εγχώρια πολιτικά καθάρματα. Έτσι η ευρωπαϊκή βιομηχανία θα μπορεί κάλλιστα να «επενδύσει» στην Ελλάδα, αντί να χτίζει εργοστάσια σε Κίνα (όπου ακριβαίνει και το εργασιακό κόστος), Μαλαισία, Ινδονησία, Φιλιππίνες κλπ. Μειώνεται στο ελάχιστο το κόστος μεταφοράς, αυξάνονται ραγδαία τα έσοδα, χωρίς να χρειαστεί να διευρύνεις το πελατολόγιο. Μη ξεχνάμε ότι δεν υπάρχουν καν δασμοί. Τόσο απλά.

Θα κάνω και μια δεύτερη μαντεψιά: μαντεύω λοιπόν πως τότε θα τρέξουν να μπουν όλοι στο κάδρο, λέγοντας πως κατόπιν δικών τους προσπαθειών έγινε το μεγαλύτερο πρόγραμμα επενδύσεων στην Ελλάδα.

(όλα τα παραπάνω σε χιλιάδες εισαγωγικά)

Πάμε στοίχημα;