Το εξπρές του κ...

Διαβάζω από τα ΝΕΑ online:

Δίκες «εξπρές» για υποθέσεις διαφθοράς υπουργών στο Υπουργικό Συμβούλιο

“Υπό την προεδρία του Πρωθυπουργού συνεδριάζει το μεσημέρι το Υπουργικό Συμβούλιο, στο οποίο θα συζητηθεί το σχέδιο νόμου για την εκδίκαση υποθέσεων, που αφορούν τη διαφθορά πολιτικών προσώπων.

Το νομοσχέδιο, που θα παρουσιάσει ο Μ. Παπαϊωάννου, προβλέπει δίκες «εξπρές» για υπουργούς, υφυπουργούς, γενικούς γραμματείς και διοικητές δημοσίων οργανισμών, που κατηγορούνται για αδικήματα διαφθοράς και παράβασης καθήκοντος.

 Το νομοσχέδιο, που είχε παρουσιάσει λίγο καιρό πριν ο προκάτοχος του κ. Παπαϊωάννου, Χάρης Καστανίδης, δεν θα έχει εφαρμογή για τα αδικήματα των υπουργών-υφυπουργών που υπάγονται στο νόμο περί ευθύνης υπουργών.

 Ωστόσο, με τη διαδικασία εξπρές θα εκδικάζονται τα αδικήματα των υπουργών, τα οποία διαπράττουν επωφελούμενοι από την ιδιότητά τους, όπως είναι το ξέπλυμα «βρώμικου» χρήματος.

 Ειδικότερα, για τα αδικήματα αυτά των υπουργών και υφυπουργών, η προκαταρκτική εξέταση θα διαρκεί μόνο δύο μήνες και η ανάκριση θα ολοκληρώνεται σε τέσσερις μήνες.

 Εν συνεχεία, δεν θα εκδίδεται βούλευμα αλλά η υπόθεση θα οδηγείται απευθείας στο ακροατήριο, μέσα σε δύο μήνες…”

Να ρωτήσω μπορώ;

Ποια είναι τα αδικήματα υπουργών-υφυπουργών που υπάγονται στο νόμο περί ευθύνης υπουργών; Ρητορικά ρωτάω, αφού την ξέρω την απάντηση: είναι τα αδικήματα που δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του υπό ψήφιση νόμου για δίκες «εξπρές». Όπως επίσης ξέρω ότι στις δίκες «εξπρές» δεν συμπεριλαμβάνονται τα αδικήματα που υπάγονται στο νόμο περί ευθύνης υπουργών.

Το βρήκα, μη μου πείτε !

Κατά τη συνήθη τακτική των καθαρμάτων, που καλύπτουν εαυτούς και αλλήλους, πρόκειται να έρθει στη Βουλή προς ψήφιση ένας νόμος που θα καλύπτει τα ανοσιουργήματα τους. Εύχομαι πραγματικά να κάνω λάθος, αλλά δεν το νομίζω. Γιατί, όπως μας έχουν συνηθίσει, αν κατά λάθος κάποιο νομοσχέδιο θίγει τα δικά τους συμφέροντα ή τιμωρεί τα δικά τους εγκλήματά, απλά …δεν ψηφίζεται.

Όπως πρόσφατα, ας πούμε, η παλιοπαρέα της Βουλής δεν ψήφισε υπέρ της άρσης της ασυλίας της Μιλένας Αποστολάκη, προκειμένου να δικαστεί για την αγωγή που είχε καταθέσει ο πρώην σύζυγος της. Η αγωγή έγινε γιατί η κυρία υφυπουργός εμπόδιζε το γιό της να βλέπει τον πατέρα του !!!

Βέβαια, ο εν λόγω κύριος προσέφυγε μετά από αυτή τη γελοιότητα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπου λειτουργεί η Δικαιοσύνη και οι εκεί δικαστές δεν είναι τσανακογλύφτες-φερέφωνα καμιάς εξουσίας. Αποτέλεσμα; Το ελληνικό δημόσιο (εμείς οι μαλάκες δηλαδή) καταδικάστηκε να τον αποζημιώσει με 19.000 ευρώ.

Και εγώ ο ηλίθιος είχα μείνει με την εντύπωση ότι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών θεσπίστηκε για να μη διώκεται υπουργός και υφυπουργός για πράξεις ή παραλείψεις που έχουν να κάνουν με την άσκηση των καθηκόντων του. Όχι για οικογενειακές υποθέσεις, χρέη και παράνομα παρκαρίσματα.

Θα με πείτε γκρινιάρη και μίζερο.
Θα μου πείτε ότι βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα, πριν ακόμη κατατεθεί το νομοσχέδιο.
Θα μου ζητήσετε να μην προτρέχω, να κάνω υπομονή και πως έχουν ωριμάσει πλέον οι συνθήκες για δραστικές αλλαγές.
Θα μου πείτε ότι η υπάρχουσα κατάσταση είναι απελπιστική, πως δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο και πως σίγουρα κάτι πρέπει να αλλάξει.
Θα μου πείτε ότι μέχρι σήμερα όλοι ανεξαιρέτως απαλλάσσονται, ανεξαρτήτως αδικήματος και πως για να κατευναστεί “ο λαός της πλατείας”, η κοινή γνώμη, ακόμη ακόμη και οι δανειστές μας, μετά τον εφαρμοστικό νόμο και τα δύο μνημόνια, πρέπει η κυβέρνηση να δείξει πως κάτι κινείται στο πεδίο των πολιτικών ευθυνών και πως στο εξής οι ένοχοι θα λογοδοτούν στη δικαιοσύνη.

Ομολογώ ότι δεν είμαι τόσο αισιόδοξος.

Θα προβλέπονται, λέει, δίκες “εξπρές” για όσους κατηγορούνται για αδικήματα διαφθοράς και παράβασης καθήκοντος, καθώς και ξέπλυμα «βρώμικου» χρήματος.
Αναρωτιέμαι: ποιος θα κρίνει τη φύση του αδικήματος; Ποιος θα αποφασίσει αν πρόκειται για αδίκημα διαφθοράς ή για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και όχι (ας πούμε) για “χορηγία”;

Οι ίδιοι;

Ε, τότε επιτρέψτε μου, ξέρω και καλύτερα ανέκδοτα.

Από νομικά δεν σκαμπάζω και πολλά. Και είμαι ευτυχής, γιατί διαφορετικά, ή δικηγόρος θα έπρεπε να είμαι, ή δικαστής, ή βουλευτής. Τα απεχθάνομαι εξίσου και τα τρία. Συγχωρήστε μου λοιπόν την έλλειψη νομικής κατάρτισης και πάμε παρακάτω. Γιατί δεν ψηφίζετε ένα νόμο που θα ορίζει ότι τα αδικήματα των υπουργών, των βουλευτών και γενικά των πολιτικών δεν θα παραγράφονται Π Ο Τ Ε ;

Κωλώνετε ε;