Σελίδες

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

"Μικρή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία": Ο Άγγελός μου


Τον είχε προσέξει κι άλλες φορές. Όταν γύρισε από τις διακοπές του, όταν αργότερα ξεκίνησε το σχολείο τα πρωινά που πήγαινε και τα μεσημέρια που επέστρεφε στο σπίτι, πολλά βράδια Σαββάτου που η οικογένεια πήγαινε σε ταβέρνες. Ο μικρός βρισκόταν πάντα στο ίδιο σημείο. Καθάριζε τα παρμπρίζ και πούλαγε χαρτομάντιλα πάντα στο ίδιο φανάρι.
Αλλά αυτή η φορά ήταν διαφορετική. Πλησίαζαν Χριστούγεννα, ο καιρός είχε αγριέψει για τα καλά. Εκείνο το βράδυ έριχνε ψιλό χιόνι και ο δυνατός άνεμος έφερνε απίστευτο κρύο.
Ζήτησε από τον πατέρα του να του δώσει ένα κέρμα ενώ ταυτόχρονα άνοιγε το παράθυρο.

- Κλείσε Άγγελέ μου το παράθυρο, πετάχτηκε η μαμά.
- Άντε παιδάκι μου και θα παγώσεις! Νομίζεις πως για μένα άναψα το αιρ κοντίσιον; συμπλήρωσε ο πατέρας.
- Μια στιγμή μόνο μπαμπά, κρυώνει το παιδ…
- Ε, αφού δεν καταλαβαίνεις… είπε ο πατέρας ανεβάζοντας το παράθυρο και κλειδώνοντάς το για να μην ανοιχτεί ξανά.
- Με το μαυράκι θα ασχολούμαστε μωρέ Άγγελε; Με το πακιστανάκι;;
Το "μαυράκι" είχε κολλήσει πάνω στο τζάμι και τα χνώτα του το θάμπωναν. Το απότομο ξεκίνημα του αυτοκινήτου τον τρόμαξαν και το χαρτομάντιλο έπεσε στον βρεγμένο δρόμο. Το σκούπισε στα ρούχα του και το έβαλε με τα υπόλοιπα.

Στη διαδρομή ο Άγγελος ήταν σιωπηλός. Στην ταβέρνα δεν είπε λέξη, πράγμα πρωτόγνωρο γι’ αυτόν. Εκείνο το βράδυ οι δικοί του απόλαυσαν την ησυχία του (και τη δική τους). Αφού είχε σκεφτεί καλά τη συζήτηση που θα άνοιγε, δοκίμασε να τους μιλήσει στην επιστροφή, όταν θα έβλεπε ξανά το "μαυράκι". Δεν ήταν όμως στο "πόστο" του και η συζήτηση αναβλήθηκε.

Το πρωί μετά την εκκλησία ανέβηκαν στο λόφο, όπως συνήθιζαν, στην καφετέρια με την υπέροχη θέα. Η ευκαιρία δόθηκε όταν δύο άλλα "μαυράκια" μπήκαν να πουλήσουν λουλούδια και ο μπαμπάς τα έδιωξε.
- Μπαμπά να σε ρωτήσω κάτι; Εκείνο το παιδί γιατί το είπες μαυράκι;
- Γιατί; Μαύρο δεν είναι; Είναι λευκός όπως είσαι εσύ;
- Μα ούτε εγώ είμαι λευκός. Λευκή είναι η χαρτοπετσέτα… και του έδωσε μία.
- Άσε την χαρτοπετσέτα βρε Άγγελε, αφού καταλαβαίνεις τι λέω.
- Μπαμπά, αν καταλάβαινα δεν θα σε ρώταγα. Πιο σκούρο δέρμα έχει. Και αν θες να ξέρεις εσύ και η μαμά το καλοκαίρι γίνεστε πιο μαύροι. Έπαψα εγώ να σας αγαπάω επειδή τα καλοκαίρια αλλάζετε χρώμα;

Οι γονείς κοιτάχτηκαν στα μάτια και κατάλαβαν ότι κάτι είχε αρχίσει να μην πηγαίνει καλά.

- Δεν πρέπει να βοηθάμε τους άλλους, όπως έλεγε το ευαγγέλιο που ακούσαμε πριν λίγο; Ακόμη περισσότερο τώρα που έρχονται Χριστούγεννα, όπως είπε ο παπα-Θεοδόσης στο κήρυγμα; Ε μαμά;
- Αγγελάκο μου, αυτό το παιδάκι είναι από άλλη χώρα. Δεν είναι δικός μας. Δεν γιορτάζουν αυτοί τα Χριστούγεννα. Αυτοί έχουν άλλο Θεό και άλλες γιορτές.
- Δηλαδή όταν γιορτάζει ο δικός τους Θεός θα πάμε να τους βοηθήσουμε; Πότε είναι;
-…

- Άγγελε, άλλο λέει η μαμά. Αυτό το παιδί ήρθε με τους δικούς του από μια μακρινή χώρα γιατί εκεί πεινούσαν. Και έχουν μαζευτεί πολλοί μετανάστες τώρα στην Ελλάδα και σε λίγο θα αρχίσουμε να έχουμε και εμείς πρόβλημα.
- Δηλαδή μπαμπά αν ήμασταν εμείς στη χώρα τους, τώρα θα είχαμε γίνει και εμείς μετανάστες;
-…

- Εεεε … όχι, δεν κατάλαβες… ο μπαμπάς σου θέλει να πει ότι είναι κακό πράγμα η φτώχεια, αλλά δεν μπορούμε να το λύσουμε εμείς. Άλλοι αποφασίζουν γι’ αυτά.
- Τότε να πάμε σε αυτούς που αποφασίζουν και να τους πούμε ότι οι άνθρωποι μεταναστεύουν από την πείνα και ότι πρέπει η φτώχεια να σταματήσει.
- Κοίτα Άγγελε, κανένας δεν τους κάλεσε να έρθουν. Ήρθαν μόνοι τους ενώ θα έπρεπε να μείνουν στις πατρίδες τους.
- Εμείς μπαμπά αν δεν είχαμε να φάμε θα μέναμε στην πατρίδα μας; Δηλαδή θα με άφηνες να πεινάω;
- …

- Αν εμείς γίνουμε μετανάστες, δεν θα μπούμε σε βάρκες για να έρθουμε από Τουρκία! Θα ταξιδέψουμε με …
- Όπως δηλαδή έκανε η προγιαγιά σου που ήρθε από την Σμύρνη; Θυμάμαι που μου το έλεγες.
- …

Το επόμενο πρωί
- Μαμά, μπορώ να πάω στο σπίτι της Ευτυχίας που με περιμένει να παίξουμε;
- Πήγαινε. Θα πάρω τηλέφωνο την κυρία Καίτη όταν ετοιμαστεί το φαγητό. Φρόνιμος ε!

Η κυρία Δέσποινα ήταν απορροφημένη στην κουζίνα της και δεν πρόσεξε ότι ο Άγγελος έβγαινε κρατώντας τον κουμπαρά του και μια μεγάλη νάιλον τσάντα.
Η ώρα πέρασε. Το μεσημέρι…

- Δέσποινα γύρισα. Έτοιμο το φαγητό;
- Ναι Γιάννη μου. Πάρε σε παρακαλώ τηλέφωνο την Καίτη. Είναι ο Άγγελος εκεί. Πες του να έρθει. Στρώνω το τραπέζι.
- Δέσποιναααα... ο Άγγελος δεν είναι στην Καίτη. Έχει μέρες να τον δει και η Ευτυχία επίσης. Που είναι το παιδί;;;
- Παναγία μου!! Δεν ξέρω Γιάννη μου. Μου είπε θα πάει στην Ευτυχία να παίξουν. Ξεχάστηκα με τις δουλειές και δεν τηλεφώνησα.
- Πάμε γρήγορα στην πλατεία. Μπορεί να βρήκε κανα φίλο του και να κόλλησε.

Ο Άγγελος δεν ήταν στην πλατεία. Ούτε στο γειτονικό πάρκο. Έψαξαν κι εκεί. Πέρασαν και από το Δημοτικό του μήπως έπαιζε μπάσκετ όπως το συνήθιζε. Τίποτα.
Την ώρα που ο Γιάννης καλούσε την αστυνομία, η Δέσποινα του είπε: Άσε το τηλέφωνο Γιάννη, ξέρω που είναι!

Ο Άγγελος ήταν στο φανάρι. Στο γνωστό φανάρι. Ήταν με το "μαυράκι" και πουλούσαν μαζί τα χαρτομάντιλα. Ο Άγγελος είχε φορέσει και το σκουφί του Άη Βασίλη, αυτό που φορούσε ο πατέρας του κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς και ερχόταν με τον σάκο ακριβώς στις 12 τα μεσάνυχτα για να μοιράσει τα δώρα.
Το μικρό του κεφάλι είχε χαθεί μέσα στο τεράστιο σκουφί και κάθε τρεις και λίγο το τραβούσε προς τα πίσω για να φαίνεται η φατσούλα του. Η όψη ενός καλοβαλμένου και καλοντυμένου μπόμπιρα φαίνεται πως συγκινούσε περισσότερο τους οδηγούς, που αγόραζαν συνέχεια χαρτομάντιλα για την τσέπη και το αυτοκίνητο. Αλλά και ο Άχμεντ φορούσε το ζεστό γούνινο παλτό που του είχε φέρει ο Άγγελος και πουλούσε τα τριπλά από τις άλλες μέρες. Μέσα στη νάιλον τσάντα τώρα βρίσκονταν μονάχα παιχνίδια.

Όποτε άναβε το κόκκινο ο Άγγελος κόλλαγε τη μύτη του στο παράθυρο του οδηγού, στο ‘να κρατούσε τρία χαρτομάντιλα μαζί, στο άλλο τον τσίγκινο κουμπαρά του. Χαμογελούσε και με τον κουμπαρά χτυπούσε το τζάμι να του ανοίξουν.
Χρόνια σας πολλά. Ένα ευρώ και γρήγορα παρακαλώ να πάω και στον πίσω…
Τρελές εισπράξεις!

Η Δέσποινα ήταν έτοιμη να τρέξει στο απέναντι πεζοδρόμιο για να σφίξει τον Άγγελο στην αγκαλιά της, αλλά ο Γιάννης τής κράτησε το χέρι.
- Άσε τον. Μείνε εδώ να πάρεις κι εσύ το μάθημά σου.
- Μα Γιάννη μου… το παιδί κρυώνει!
- Το παιδί ζεστό είναι. Οι παγωμένοι είμαστε εμείς.

Ο Άχμεντ από το Μπαγκλαντές είχε έρθει στην Ελλάδα με φουσκωτό, ένα παγωμένο βράδυ του περσινού Δεκέμβρη και ζούσε σε ένα παράπηγμα μαζί με τη μητέρα του. Εκείνο το βράδυ ο πατέρας του δεν τα κατάφερε.

Στο φετινό χριστουγεννιάτικο τραπέζι το σπίτι του Άγγελου, του Γιάννη και της Δέσποινας φιλοξενούσε δύο νέα πρόσωπα. "Μαύρα" – κατά πως λένε - αλλά πολύ πιο χαμογελαστά, πιο ζεστά, πιο καθαρά.


Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στην πρόσκληση της Αριστέας.

44 σχόλια:

  1. «ΌΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΙ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ»...
    http://paidis.com/2015/09/26/%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%83-%CE%B8%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%83-%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%83-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B5/

    ...κι αφού σταμάτησες να (με) βρίζεις, έχω να πω πως, ναι, έτσι θα λύνονταν πάρα πολλά προβλήματα, αλλά πρώτα θα έπρεπε να λύσουμε ως κοινωνία ένα σωρό δικά μας κολλήματα και κόμπλεξ και σύνδρομα... Το μήνυμα σου είναι πολύ δυνατό Πέτρο.. Στη ζωή όμως είναι όλα αλλιώς..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι να γινόταν έτσι και στην αληθινή ζωή, ήθελα να σου απαντήσω, αλλά με πρόλαβες με το λινκ.
      Οι Α-ΝΘΡΩ-ΠΟΙ δεν περιμένουν τα Χριστούγεννα για να δείξουν την καλοσύνη τους. Είναι μέσα στην ψυχή τους το καλό και απλά είναι θέμα χρόνου πότε θα εκδηλωθεί.

      Διαγραφή
  2. Εγώ ανατρίχιασα πάντως. Και δεν ήταν απ' το κρύο.
    Τα σέβη και την αγάπη μου μεσιέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες που καμιά φορά ανατριχιάζεις και όταν νιώθεις ζέστη;

      Διαγραφή
  3. Μακάρι να γίνονταν πάντα έτσι!!! Για την ακρίβεια, δεν ξέρω αν έχει γίνει και ποτέ, Πέτρο! Θα ήθελα όμως να γίνεται πάντα έτσι, θα ήθελα να λιώσει ο πάγος της ψυχής και των στερεότυπων που έχουν οι άνθρωποι...
    Υπέροχη ιστορία, δυνατό το μήνυμα (όπως λέει και η Πέτρα μας) και όμορφα γραμμένο...
    Καλή σου εβδομάδα, φίλε μου με συγκίνησες.
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα υπάρχει και αυτή η κοινωνία, μόνο που κρύβεται από την άλλη (πολύ μεγαλύτερη) κοινωνία, αυτή της σαβούρας. Το καλό δεν προβάλλεται, δεν περιτυλίγεται με χρυσόσκονη. Και δεν έχουν ανάγκη αυτοί οι άνθρωποι για να μοστράρουν την ανθρωπιά τους. Τους αρκεί που το ξέρει η ψυχούλα τους.

      Διαγραφή
  4. Ρατσισμός, μεγάλη υπόθεση.
    Μάστιγα μιας εποχής που η ίδια είναι ρατσίστρια απέναντι σε κάθε είδος ζωής και δε κάθε "δεδομένο".
    Άνθρωποι μαύροι λευκοί - φτωχοί πλούσιοι
    Μα ειναι Ανθρωποι και αυτο οφειλει για μενα να ειναι αρκετο
    Η Χριστουγεννιατικη ιστορια σου ακρως δυναμικη και με πολλαπλα μηνυματα προς πασα αποδεκτη.
    Συγχαρητηρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και δεν υπάρχει και εμβόλιο κατά του ρατσισμού. Μάλλον "κολλάει" από τα γενοφάσκια!
      Δείξε μου έναν που δεν είναι ρατσιστής να σου δείξω έναν Άνθρωπο.

      Διαγραφή
  5. Αυτό ήταν ένα τεράστιο μάθημα για όλους μας!
    Πέτρο μου υποκλίνομαι συγκινημένη! Σε ευχαριστώ πολύ, πολύ, πολύ!
    (κάτι χαστούκια που ήθελα να δώσω στους γονείς, αλλά τους έβαλες μια χαρά στη θέση τους εσύ!)
    *
    Μου αρέσει που το έπαιζες και δύσκολος!
    Προλαβαίνεις να γράψεις πάντως άλλη μία!☺
    Καλημεραααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ δύσκολος; Ο πιο εύκολος άνθρωπος του κόσμου;
      Την επιταγή μη ξεχάσεις. Όχι επειδή οι υπόλοιποι συμμετέχουν τσάμπα να χάνω χρήματα!

      Διαγραφή
  6. Μοναδικέ Πέτρο, πολύ δυνατά, ξεκάθαρα και εύηχα έδωσες τα μηνύματά σου αμπαλαρισμένα σε γιορτινό περιτύλιγμα....Χριστούγεννα έρχονται, ας ανοίξουμε το μυαλό και την καρδιά μας....Καλή σου μέρα !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλοι μας ήμασταν κάποτε παιδιά.
      Στο δρόμο χαλάσαμε γιατί πάψαμε να ονειρευόμαστε.

      Διαγραφή
  7. Αχ Πέτρο μου
    Μονάδες λύνουν τα προβλήματα
    όταν η κοινωνία κωφεύει....
    Μπορεί....πολλαπλασιαζοντας
    το καλό να μπορέσουμε να πλησιάσουμε
    το στοχο!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς! Πέτυχες το στόχο! Το καλό ξεκινάει από μονάδες και λειτουργεί πολλαπλασιαστικά.
      Και το κακό επίσης. Ας θυμηθούμε εκείνη τη φασίστρια στον Άγιο Παντελεήμονα που με "όχημα" τους μετανάστες της περιοχής "κατάφερε" να εξαπλώσει παντού την αποδοχή της χ.α στην περιοχή της.
      Δυστυχώς το κακό προηγείται (και επίσης αμπαλάρεται καλύτερα) γιατί πατάει στα ταπεινά ένστικτα του καθενός μας και σε δύσκολες στιγμές/κακές συγκυρίες βγαίνει μπροστά.

      Διαγραφή
  8. Υπεροχο ζεστο και με πολλά μηνύματα!!!! Η αθωότητα ενός παιδιού ενάντια στον δικό μας κανιβαλλισμό!! Ευγε Πέτρο μου με συγκίνησες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα τα παιδιά πάντα θα προηγούνται. Δεν κάνουν δεύτερες σκέψεις, δεν δρουν υπολογιστικά, δεν ζυγίζουν τα οφέλη. Στην ηλικία τους αυτό που λέει η ψυχή, η καρδιά και το μυαλό είναι ένα.

      Διαγραφή
  9. Συγκινήθηκα... Έτσι τα βλέπουν τα παιδιά τα πράγματα, στην ουσία τους. Γι' αυτό και έχουν πάντα λίιιγο πιο ανοιχτή την καρδιά τους. Και γι' αυτό τα Χριστούγεννα της Αγάπης θα είναι πάντα η δική τους γιορτή. Πολύ έξυπνο το θέμα που διάλεξες, τόσο επίκαιρο. Συγχαρητήρια για τον πολύ προσεκτικό τρόπο που δείχνεις να έχεις παρατηρήσει τα παιδιά. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν παρατηρήσουμε την συμπεριφορά των παιδιών μας θα καταλάβουμε ότι κακώς έχουμε μπει εμείς στην θέση του δασκάλου και αυτά στη θέση του μαθητή.
      Πρέπει να αλλάξουμε θέσεις μπας και ταρακουνηθεί το μυαλό μας.

      Διαγραφή
  10. "Το παιδί ζεστό είναι. Οι παγωμένοι είμαστε εμείς..."

    Πέτρο, αυτή η φράση του διηγήματός σου είναι και το μεγαλείο του....! με συγκίνησες ιδιαίτερα. Όχι μονάχα για το θέμα, που έτσι κι αλλιώς συγκινεί, αλλά για τον τρόπο που το αναδεικνύεις.
    Για τα χαστούκια που χώνει ο Άγγελος στις σάπιες αξίες των γονιών του, νεαρός αυτός, σκορπώντας συθέμελα τα όποια επιχειρήματά τους.
    Εξαίρετης σημασίας η ανάρτησή σου, το διήγημά σου σε έναν κόσμο που ολοένα ντύνεται την αποκρουστική προβιά του φασισμού.
    Καλές γιορτές φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα όποια "επιχειρήματα" των γονιών είναι σαθρά και με 2-3 απλές κουβέντες μέχρι και ένα μικρό παιδί είναι ικανό να τα αποδομήσει.
      Η καλοσύνη και ο αλτρουϊσμός φίλε Γιάννη πρέπει να είναι οι δικές μας άμυνες απέναντι στη λαίλαπα του νεοναζισμού που συνεχώς εξαπλώνεται.
      Λυπάμαι τους "γονείς" που θέλουν να αφήσουν έναν κόσμο χειρότερο απ' ότι τον βρήκαν και διδάσκουν στα παιδιά τους την περιθωριοποίηση και το μίσος.
      Πάντως, για να μην είμαστε άδικοι, ο μικρός Άγγελος είχε βαθιά μέσα του το καλό. Αυτό οφείλεται πρώτιστα στις αρχές που πήρε από τους γονείς του. Απλά αυτοί στη διαδρομή κάπου έχασαν τον δρόμο και όφειλε ο Άγγελος να τους επαναφέρει.
      Καλές γιορτές με υγεία.

      Διαγραφή
  11. "On ne voit bien qu'avec le cœur. L'essentiel est invisible pour les yeux." (Δεν βλέπεις καθαρά παρά μόνον με την καρδιά. Η ουσία είναι αόρατη στα μάτια).
    Ακόμα κι αν δεν ηταν για την συμμετοχή στης Αριστέας, είναι υπέροχα διδακτική η ιστορία σου, ακυβέρνητε!
    Καλά Χριστούγεννα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλείνοντας τα μάτια βλέπεις καλύτερα. Μεγάλη αλήθεια!
      Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
      Καλές γιορτές. Εύχομαι ένα χαρούμενο και ευτυχισμένο 2016 και πάντως καλύτερο από τη χρονιά που φεύγει.

      Διαγραφή
  12. Θαυμάσιο άρθρο,
    Δυστυχώς ο ρατσισμός υπάρχει και σήμερα υπήρχε και χθες τότε ήταν οι πλούσιοι εναντίων των φτωχών της ίδιας ράτσας, σήμερα το χρώμα προξενεί υπόνοιες, προξενεί φόβο, ξενοφοβία, ο Άγγελος αθώος είδε τους συνανθρώπους μας σαν τον εαυτόν του.

    Καλά και χαρούμενα Χριστούγεννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το θέμα κύριε Γαβριήλ είναι να μη φωλιάσει το μίσος. Έτσι και βρει χώρο, ριζώνει και πολύ δύσκολα βγαίνει. Και κάθε φορά θα εκφράζεται με όποιο τρόπο νομίζει.

      Το έχω πει και παλιότερα. Έχουν βάλει να τσακώνονται οι ιδ. υπάλληλοι με τους δημοσίους, οι εργαζόμενοι με τους συνταξιούχους, οι αριστεροί με τους δεξιούς, οι γάβροι με τους βάζελους, οι στρέιτ με τους γκέι, οι "λευκοί" με τους "μαύρους", οι χριστιανοί με τους μουσουλμάνους, οι άθεοι με όλους...
      Ατελείωτος ο κατάλογος.

      Με αποτέλεσμα ποιό;;;
      Ένας λαός διαιρεμένος που βαδίζει χωρίς πυξίδα.

      Πότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε πολύ λίγοι, βαλλόμαστε από κάθε πιθανό και απίθανο εξωτερικό εχθρό και δεν έχουμε την "πολυτέλεια" να βγάζουμε μόνοι τα μάτια μας με κάθε αφορμή;
      Πολύ μεγάλη κουβέντα ανοίξαμε.

      Εύχομαι υγεία και ευτυχία στην οικογένεια.
      Καλές γιορτές να έχετε.

      Διαγραφή
  13. Με συντηρητική χροιά στην αρχή, με λίγη μελαγχολία στη συνέχεια, αλλά στο τέλος μας αποζημείωσες, Πέτρο μου! Μακάρι αυτή η εγωϊστική "ρίζα" του ρατσισμού να εκλείψει κάποτε εντελώς. Γίνονται κάποιες σοβαρές προσπάθειες πάντως. Με συγκίνησε η ιστορία σου, μου ζέστανε την καρδιά, γιατί πέρασες ουσιώδη συναισθήματα και πολύ τρυφερά μηνύματα!
    Να είσαι καλά Πέτρο και να έχεις ένα γλυκό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορώ να πω ότι πράγματι έχουν γίνει και γίνονται μεγάλα βήματα σε αυτόν τον τομέα. Μέσα στην Ελλάδα της βαθιάς κρίσης (σημ: εξακολουθώ να πιστεύω ότι η κρίση είναι περισσότερο αξιών και λιγότερο οικονομική) υπάρχουν ευτυχώς πάρα πολλοί άνθρωποι που μοιράζουν την ανθρωπιά τους και το καλό που έκρυβε η ψυχή τους. Πιστεύω ότι αν δεν βιώναμε αυτή την οικονομική ασφυξία από τα ευρωκαθάρματα δεν θα είχαμε ευαισθητοποιηθεί τόσο πολύ και τόσοι πολλοί. Η πλαστή ευμάρεια των προηγουμένων ετών είχε πάει πολλά στην μπάντα.
      Καλό Σ/Κ Κατερινάκι.

      Διαγραφή
  14. Απαντήσεις
    1. Καλό βράδυ και σε σένα.
      Αλλά γιατί με ευχαριστείς;

      Διαγραφή
    2. Παρότι δεν είμαι καλός στις συμβουλές, να σου πω κάτι;
      Με τέτοια θέματα να βουρκώνεις. Πλένεται η ψυχή.

      Διαγραφή
  15. Αντε τωρα να σχολιασεις με δακρυα στα ματια...γινεται;οχι πες μου γινεται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μήπως μεταμορφώθηκες παιδί και έγινε τόσο ξεκάθαρος ο τρόπος που είδες τα πράγματα και κατάφερες να τα μεταφέρεις μέσα από την παιδική ματιά μέσα σε μια ιστορία τόσο ζωντανή και δυναμική.
    Και του χρόνου να είσαι καλά και να τα λες μέσα απ' τη σκέψη ενός παιδιού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα παιδιά βλέπουν πιο καθαρά επειδή δεν λερώθηκε ακόμα η ψυχή και τα μάτια τους. Όσο μεγαλώνουν, φροντίζουν κάποιοι "γονείς" να τα κάνουν σαν τα μούτρα τους. Βλέπε, ας πούμε, τα κηρύγματα μίσους της χ.α.

      Διαγραφή
  17. Πέτρο διαβάσαμε την ιστορία σου ,μαζί με τα παιδιά και μας άρεσε πολύ! Νομίζω επηρέασες λίγο τον Νικόλα ,να γραψει τη δική του...
    Καλά Χριστούγεννα να έχετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι ευτυχής αν κατάφερα κάτι τέτοιο.
      Μόνο θα σε παρακαλέσω να είναι "με ρέγουλα" οι επισκέψεις των παιδιών σου εδώ μέσα. Ξέρεις τον τρόπο γραφής μου για τα πολιτικά δρώμενα, μη τα χαλάσω και αυτά!
      Καλές γιορτές και ευτυχισμένες.

      Διαγραφή
  18. Γειά σου καλέ μου Πέτρο! Άξιζε να ξαναμπώ στο Internet,ακόμα και μόνο για να διαβάσω αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μια υπέροχη τρυφερή αίσθηση με κατέκλυσε μετά το τέλος της ιστορίας σου, Πέτρο!
    Με ενθουσίασε που είχε ένα όμορφο τέλος! Η ζωή κάποιες φορές δίνει κι αυτή ένα καλό τέλος!
    Καλές γιορτές να έχουμε κι όπου μπορεί ο καθένας μας ας προσφέρει λίγη αγάπη σ' εκείνους που δεν έχουν να την περιμένουν από κανέναν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγάπη όσοι έχουν έχουν πολλή. Και την μοιράζουν.
      Κάποιοι άλλοι δεν έχουν στάλα. Οι αληθινά άρρωστοι.
      Καλές γιορτές στην οικογένειά σου Γλαύκη.

      Διαγραφή
  20. καποιοι ανθρωποι εχουν μια εσωτερικη δυναμη Πετρο, και προσφερουν απλοχερα τον εαυτο τους, σε αντιθεση με καποιους αλλους που ειναι φτωχοι σε συναισθηματα..
    απο την Αριστεα βρεθηκα στο μπλογκ σου και σ αυτη σου την αναρτηση, πολυ ζεστο και προσεγμενο κειμενο.. καλα χριστουγεννα με οτι αγαπας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντα θα υπάρχουν Άνθρωποι και ανθρωπάκια. Φύση το λένε.
      Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη. Η Αριστέα έχει "ενώσει" πολύ κόσμο.

      Διαγραφή