Ο Νίκος και η ορφάνια

Εσύ διάλεξες; Είσαι από αυτούς που έφτασαν στην τελική απόφαση αν πρέπει ή όχι να παίρνει άδειες ο Ρωμανός; Αν μπορεί να σπουδάσει ή όχι; Αν  επιτρέπεται να ζήσει ή να πεθάνει;  

Έφτασες ρε πουλάκι μου στο τελικό σου συμπέρασμα ή ακόμη το ψάχνεις; Έφαγες αρκετή δόση τηλεοπτικής παραπληροφόρησης απ’ αυτή που σερβίρεται μπόλικη; Ενημερώθηκες πολύ και σωστά από όλους αυτούς που φροντίζουν να καθοδηγούν τη σκέψη σου επειδή τα αφεντικά τους χρωστάνε τον κώλο τους στο δημόσιο, δηλαδή σ’ εσένα; Έχεις καθίσει αρκούντως αναπαυτικά στον καναπέ σου με ανοιχτό το στόμα για να μασήσεις το έτοιμο φαγάκι σου στις 8 το βράδυ;

Ελπίζω να έβαλες και κανά μαξιλαράκι ανάμεσα στα σκέλια. Γιατί την ώρα που αναφωνείς “να τον γ@μήσουν μωρέ τον τσόγλανο” μπορεί και να σου πάρει φωτιά το σώβρακο ή να συγκαεί το επαναστατικό σου κωλαράκι.

“Και τι με νοιάζει εμένα;” θα πει κάποιος άλλος. Ναι, παίζει κι αυτό. Εσύ μη μου σκοτίζεσαι με προβλήματα άλλων. Άλλωστε ο Νίκος ένα πλούσιο κωλοπαίδι είναι. Ένας κάτοικος βορείων προαστίων με μπόλικα φράγκα που δεν δούλεψε ποτέ του και λήστευε τράπεζες επειδή έπληττε. Είπε να αρχίσει και λίγη δίαιτα, θα το κάνουμε θέμα τώρα;

Και μη ξεχνιόμαστε, είναι και εγγόνι του Νάσιουτζικ. Ξέρεις, εκείνου του φραγκάτου αλλά και δολοφόνου συνάμα! Δηλαδή, όχι πες μου, περίμενες τίποτα καλύτερο; Το μήλο κάτω από τη μηλιά δεν λένε πως πέφτει; 

Πως ας πούμε ο γκαντεμοκωλόγερος έπεσε κάτω από τη μηλιά του Βενιζέλου και μας βγήκε δημοκράτης;

(του Ελευθέριου λέμε, μη μπερδεύεσαι με τον Τούρκογλου)

Πως ας πούμε ο γκαβός Τρελαντώνης έπεσε κάτω από τη μηλιά της γιαγιάς Πηνελόπης Δέλτα και μας βγήκε ποιητής; 

Πως ας πούμε ο πατέρας του σημερινού υπουργού Δικαιοσύνης ήταν δοσίλογος, ήταν Χίτης, ήταν συνεργάτης των Γερμανών και μας βγήκε ...δίκαιος;

Τι σου είναι η κληρονομικότητα!

Η ακροδεξιά μας –για λίγο ακόμα- κυβέρνηση είπε να το τραβήξει όσο πάει. Χέστηκε για τον Νίκο. Το θέμα είναι τώρα που πνέει τα λοίσθια και οδεύει ολοταχώς για τον τάφο να δείξει τα σκοροφαγωμένα δόντια της, σπάζοντας τον τσαμπουκά σε όποιον σηκώνει κεφάλι. Εκεί που την πάτησε είναι που προσπάθησε να πατήσει σε δύο βάρκες. Και η βάρκα έκατσε. Ήθελε και να τσακίσει την αντίσταση (“δεν μπορεί, θα πεινάσει ο πούστης, δεν θα πεινάσει;”) και να αποφύγει έναν νέο Γρηγορόπουλο, έναν νέο νεκρό που θα φάνταζε ήρωας στα μάτια πολλών. 

Με τόσα πολλά ανοιχτά και καυτά θέματα - με σημαντικότερο γι’ αυτήν οι εκλογές - δεν ήθελε και την Αθήνα στις φλόγες.

Αρκετή φωτιά στα μπατζάκια της συγκυβέρνησης έβαλε η πρόσφατη κατάθεση Χριστοφοράκου στα γερμανικά δικαστήρια.

[κλικ] για μεγέθυνση

Αυτά τα γνωρίζουμε όλοι. Η δεξιά μία είναι και δεν αλλάζει, τουλάχιστον προς το καλύτερο (προς το χειρότερο έχει ακόμη περιθώρια μέχρι να κασιδιαριστεί/εκφασιστεί εντελώς και απροκάλυπτα).

Από την άλλη υπάρχει και ένα τμήμα ασόβαρης "αριστεράς". Μια "αριστερά" που εθελοτυφλεί και παραβλέπει το αδίκημα. Που προσπαθεί να πείσει ότι πρόκειται για αγνό αγωνιστή που πάει κόντρα στο σύστημα…

Για καθίστε μωρ’ αδέλφια και μη τα λέμε όπως μας βολεύει. Είπαμε, να πέσει η εγκληματική ακροδεξιά συγκυβέρνηση αλλά όχι να πετάμε αρλούμπες. Ο Ρωμανός έκανε ένοπλη ληστεία. Δεν βρισκόταν στο δάσος για να μαζέψει πεταλούδες και τον συνέλαβαν άδικα.

Ούτε είναι δυνατόν να παρέχετε ιδεολογική ομπρέλα μέχρι και στον τελευταίο σκουπιδοτενεκέ που καίγεται! Υπάρχουν και αληθινοί αριστεροί, όχι του μπάχαλου, που όλα αυτά τους κρατάνε σε απόσταση. Η γνήσια αριστερά πέφτει στην κόλαση για το δίκιο της, δεν την δημιουργεί για να παραστήσει την αγωνίστρια.

Μη το ξεχάσω, την επόμενη φορά που το αερομεταφερόμενο τάγμα αναρχικών θα πηδάει στις ταράτσες και θα εκσφενδονίζει πλυντήρια, να προσέχετε μη τους παρακολουθεί το ελικόπτερο από πάνω και ο ΑΝΤ1 από κάτω.

Με τόσα πολλά άρθρα που διάβασα στο διαδίκτυο δεν είχα πρόθεση να γράψω τίποτα για τον Νίκο. Με άλλα καλύφθηκα, με άλλα σιχάθηκα.

Σεβάστηκα τον αγώνα του. Σεβάστηκα το γεγονός ότι στ’ αλήθεια παίζει κορώνα γράμματα την ίδια του τη ζωή και δεν αστειεύεται για να τον λυπηθεί η κοινή γνώμη. Την οποία κοινή γνώμη, αυτή που διαμορφώνεται από ξεπουλημένες πένες, δείχνει να την έχει γραμμένη στα παπάqια του.

Όσο και αν διαφωνούσα και συνεχίζω να διαφωνώ κάθετα και απόλυτα με την πράξη του (αναφέρομαι φυσικά στην ληστεία με το καλάσνικοφ), δεν μπορώ να προσπεράσω έτσι αβασάνιστα την απεργία πείνας, που πολύ σύντομα θα τον οδηγούσε απευθείας στο θάνατο.

Ποιος από όλους εμάς τους κουραδόμαγκες του πληκτρολογίου θα έκανε κάτι αντίστοιχο; Άσε, μη μου πεις!

Αυτό από μόνο του τον τοποθετεί ένα σκαλοπάτι ψηλότερα. Επαναλαμβάνω, αναφέρομαι στον αγώνα για μόρφωση, όχι στην ένοπλη ληστεία.

Γι’ αυτήν έπρεπε να καταδικαστεί. Ότι προβλέπει ο νόμος χωρίς να του χαριστούν επειδή παρουσίασε …ιδεολογικό υπόβαθρο. Ομοίως να μην τον εξοντώσουν για τον ίδιο ακριβώς λόγο!

Η δεξιά άθλια συγκυβέρνηση, ομού με τους νεοναζί τραμπούκους, αναμασούν συνεχώς την συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Μάλλον δεν διάβασαν ακόμη το σκεπτικό της δικαστικής απόφασης, σύμφωνα με το οποίο ο Νίκος αθωώθηκε για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση.

Δεν είχα λοιπόν πρόθεση να γράψω τίποτα. Μέχρι που τυχαία έπεσα στο άρθρο ενός ποταμίσιου καραγκιόζη (σαν πολλοί δεν μαζεύτηκαν εκεί μέσα;) από αυτούς που σε κάνουν να απορείς πως γίνεται τόση πολλή μαλακία να είναι συγκεντρωμένη στο ίδιο κλούβιο.

Ο διάσημος στο πανελλήνιο ηθοποιός, σκηνοθέτης (αλλά και απόφοιτος της Φιλοσοφικής Αθηνών στον τομέα της …Ψυχολογίας!) κος Νίκος Ορφανός, συνέγραψε την εν λόγω παπάρα, διότι όπως ο ίδιος ισχυρίζεται “…ενίοτε γράφει ουρανοκατέβατα πράγματα, μόνο και μόνο επειδή του καρφώνονται στο μυαλό και νιώθει την επιτακτική ανάγκη να απαλλαγεί από αυτά ρίχνοντάς τα στο χαρτί ή σε μια ηλεκτρονική οθόνη.” 

“Σέβομαι την αυτοκαταστροφή. Είναι μία διαταραχή, αλλά όχι ιδεολογία.”

“Ο γονιός που το παιδί του πιάνει όπλο είναι αποτυχημένος και θα έπρεπε να ντρέπεται. Έσπειρες ανέμους και θέρισες θύελλα. Ζήσε τώρα με αυτό.”

“Θα σωφρωνιστούν με το πτυχίο οι φυλακισμένοι;”

“Ο αντίπαλος πρέπει να ηττάται ολοκληρωτικά. Δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Ή μάλλον, όλες οι γραμμές είναι κόκκινες. Σύντομα και από αίμα.”

“Πώς εξηγείται να διαδηλώνεις για ένα παιδί που σκοτώθηκε και ο δολοφόνος του δικάστηκε και καταδικάστηκε, αποδόθηκε δηλαδή δικαιοσύνη;”

“Εύχομαι πραγματικά η εμπειρία του να του διδάξει κι αυτουνού κάτι πραγματικά χρήσιμο στην κοινωνία και να του ανοίξει λίγο το μυαλό.” 

Πώς να χωρέσει σε όλων εσάς το κούφιο ότι ένας πλούσιος μπορεί να έχει αριστερή ιδεολογία ή να βγει αναρχικός; Αφού έχετε καταφέρει να πείσετε χιλιάδες πεινασμένους ότι τα προβλήματά τους μπορούν να τα λύσουν ο καπιταλισμός, ο νεοφιλελευθερισμός, η παγκοσμιοποίηση και το τραπεζικό σύστημα!

Νικολάκη, αν και απόφοιτος Φιλοσοφικής μάλλον δεν θυμάσαι πως γράφεται καν η λέξη σωφρονισμός. Να έλειπες στο μάθημα ή διαφωνείς με τον όρο;

Νικολάκη, αν μπορούσα να επιλέξω θα επέλεγα τον σωφρονισμό μέσω της Παιδείας για τους κατάδικους. Εσύ μπορεί να την βρίσκεις να τους βλέπεις να γίνονται όλοι τοξικομανείς και να αποφυλακίζονται με χαρακιές στη μούρη.

Νικολάκη, δεν σου κάνει καθόλου εντύπωση το ότι χρησιμοποιείς τα επιχειρήματα και την φρασεολογία της Βούλτεψη, του μπουμπούκου και των νεοναζί; Αυτό από μόνο του πρέπει να σε βάλει σε υποψίες για το τι σου συμβαίνει!

Νικολάκη, η απόλυτη ιδεολογική, πολιτική και κοινωνική ορφάνια, αυτή που οδηγεί τον μαζάνθρωπο να μην ενδιαφέρεται για τίποτα περισσότερο από την μικροκοσμάρα του είναι που σε έφερε σ’ αυτή την κατάντια.

Νικολάκη, το κράτος που ονειρεύομαι εγώ δεν κινδυνεύει από "τρομοκράτες" Ρωμανούς, αλλά από ιδεολογικά αποστεωμένους και κοινωνικά κανίβαλους Ορφανούς. Γιατί αν και ο Ρωμανός έχει τα μισά σου χρόνια έχει διανύσει πολλά περισσότερα χιλιόμετρα από σένα.

Ακόμη και τώρα να σταματήσει εσύ δεν θα τον φτάσεις ποτέ…