Οι εκλογές μας έφτασαν.

Μεγάλες ανακατατάξεις στα δύο (πάλαι ποτέ;) μεγάλα κόμματα. Αποχωρεί ο ένας μετά τον άλλον και τους χάνουμε από τα βουλευτικά έδρανα (μη κλάψτε τώρα, κλαίτε αργότερα).

Αφού οι περισσότεροι εξ’ αυτών ψήφισαν κάθε μνημονιακή μ#λ#κία και διαπίστωσαν ότι όχι μόνο στα χωριά τους δεν μπορούν να πάνε, ούτε έξω από το σπίτι δεν μπορούν να βγουν χωρίς να εισπράξουν αποδοκιμασίες και μαρουλόφυλλα, αποφάσισαν …να «την κάνουν». Βέβαια η αλήθεια είναι ότι φοβούνται το μέγεθος της ξεφτίλας. Αυτοί που μάζευαν δεκάδες χιλιάδες σταυρούς, σήμερα, στην καλύτερη περίπτωση, παλεύουν για μερικές εκατοντάδες. Πολλοί πάντως είναι και αυτοί που αποφάσισαν να τα παρατήσουν γιατί βλέπουν ότι η μάσα τέλειωσε, ή έστω περιορίστηκε.

Λοιπόν έχουμε και λέμε: Ο Πάγκαλος δεν θα δώσει καν τη δυνατότητα στο λαό να τον ψηφίσει (κρίμα, χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία). Δεν θα είναι επίσης υποψήφιοι οι: Βάσω Παπανδρέου, Απόστολος Κακλαμάνης, Σήφης Βαλυράκης (Χανίων), Κώστας Γείτονας (το απόλυτο μηδέν της Β' Αθήνας), Βαγγέλης Αργύρης (Ιωαννίνων), Σπύρος Μαργέλης (Λευκάδας), Ντίνος Βρεττός (Αττικής), Νίκος Σαλαγιάννης (Καρδίτσας), Θανάσης Τσούρας (Α' Αθήνας), Μανώλης Μπεντενιώτης (Α’ Πειραιά), Βασίλης Γερανίδης (Β' Θεσσαλονίκης), Σπύρος Κουβέλης (Α' Αθήνας), Μανόλης Στρατάκης (Ηρακλείου), Σπύρος Βούγιας (Α' Θεσσαλονίκης),  Θανάσης Χαντάβας (Γρεβενών), Άγγελος Μανωλάκης (Κορινθίας), Βασίλης Γερανίδης (Β' Θεσσαλονίκης), Τσετίν Μάντατζη (Ξάνθης), Σούλα Μερεντίτη (Τρικάλων), Χρήστος Χάιδος (Τρικάλων), Ηλίας Μόσιαλος (Επικρατείας, σπουδαίο δείγμα σοσιαλιστή), ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, ο υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Ντίνος Ρόβλιας, ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Σωκράτης Ξυνίδης και οι ανεξάρτητοι Αλέκος Αθανασιάδης (Κοζάνης), Γιώργος Λιάνης (Φλώρινας), Βασίλης Τόγιας (Βοιωτίας), Βαγγέλης Παπαχρήστος (Πρέβεζας), Άννα Βαγενά (Α’ Αθήνας).

Από την νΝΔ έχουμε τις εξής μεγααααάλες απώλειες: ο υπουργός Εξωτερικών Σταύρος Δήμας (έκανε πάσα τους ψηφοφόρους του στο γιό του), ο Δημήτρης Σιούφας (αυτός που διπλασίασε τους υπαλλήλους τη Βουλής σε μια 2ετία), ο (όλα τα κιλά - όλα τα λεφτά) Σωτήρης Χατζηγάκης, ο Λευτέρης Ζαγορίτης (θα βάλω τα κλάματα), ο Γιώργος Συμπιλίδης (αφού έγινε σάλος με την υποψηφιότητα στο Κιλκίς, μέχρι και η Ντόρα (!) διαφώνησε), ο Νίκος Λέγκας (Τρικάλων, πρώην υφυπουργός Οικονομικών επί ακαταλληλότερου), ο Μιχάλης Χαλκίδης (Ημαθίας), ο Γιώργος Βαγιωνάς (Χαλκιδικής), η Ελίζα Βόζενμπεργκ (Α' Αθήνας-ανεξάρτητη), Έλσα Παπαδημητρίου (Αργολίδας-ανεξάρτητη).

Τα στοιχεία ισχύουν μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές. Επειδή όμως στην πολιτική τα πράγματα αλλάζουν συνέχεια, κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει στο τέλος.

Κάποιοι άλλοι δευτερο-τριτοκλασάτοι πολιτευτές, στελέχη, δήμαρχοι, και νομάρχες, δήλωσαν πως δεν θα κατέβουν υποψήφιοι. Αυτοί δεν αντέχουν μούτζες, γιαούρτια και νεράτζια. Άσε που το αυγό βάφει και το τσόφλι στη γραβάτα δεν λέει.

Αλλά πάντα θα υπάρχουν και οι άλλοι. Οι πρόθυμοι. Οι ικανοί. Οι ήρωες. Αυτοί που αψηφούν δυσκολίες και θέτουν εαυτόν στην υπηρεσία του λαού και του έθνους (γαμώτο, δάκρυσα). Θα είναι και πάλι υποψήφιοι ο Λοβέρδος, ο Χρυσοχοϊδης, η Διαμαντοπούλου, ο Ρέππας (πολλά κιλά …..), ο Καραμανλής, ο Αβραμό, ο Παπαθανασίου, ο Γκιουλέκας και άλλα παρόμοια της ίδιας συνομοταξίας τετράποδα. Αυτοί δεν το βάζουν κάτω, θέλουν να μας σώσουν και θα μας σώσουν με το ζόρι. Ανεπάγγελτοι ήσαν πάντα, εκτός του να μας δουλεύουν δεν ξέρουν τίποτα άλλο να κάνουν.

Και τώρα πάμε στα σοβαρά.

Εύχομαι ολόψυχα να μας σώσει η Βάνα Μπάρμπα, η κα Αρβανιτίδη-σύζυγος Πασχάλη, ο Γ. Κύρτσος και η ακροδεξιά σαλάτα που ακούει στο όνομα Λεωνίδας Γεωργιάδης/αδελφός μπουμπούκου, που πολιτεύονται με το ΛΑ(Θ)ΟΣ του κωλοτούμπα,

η Άρια Αγάτσα που ψήφισε και τα 2 μνημόνια ως βολευτής του ΠΑΣΟΚ και τώρα που το βλέπει να περνά στην αντιπολίτευση κάνει σάλτο προς τα δεξιά για να μας σώσει από άλλο μετερίζι,

η Μιλένα Αποστολάκη που αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Βενιζέλου το σωτήρα της παράταξης και της Ελλάδας και επέστρεψε για να τον βοηθήσει,

κάτι τύποι σαν τον Γκιουλέκα και τον Μαργαρίτη Τζίμα που επέστρεψαν στη νΝΔ γιατί κάτι είδαν στο πρόσωπο του Σαμαρά που δεν είχαν δει όταν έφυγαν,

ο Γιάννης Βούρος που το μόνο για το οποίο μίλησε στη Βουλή τα τελευταία 2,5 χρόνια ήταν το γήπεδο της ΑΕΚ,

ο Τέρενς Κουίκ ως ανεξάρτητος Έλλην,

κάτι τηλεαστέρες τύπου Αλέξη Μητρόπουλου με τον Σύριζα,

κάτι διαγραμμένοι του ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν το 1^ο μνημόνιο αλλά διαγράφηκαν γιατί δεν ψήφισαν το 2^ο και πήγαν με την Λούκα Κατσέλη,

κάτι λοχαγοί του ΠΑΣΟΚ που διαγράφηκαν και πήγαν με τον Κουβέλη,

ο αρχικωλοτούμπας Γιάννης Δημαράς που διέλυσε το Άρμα Πολιτών γιατί ξέμεινε και από άρμα και από πολίτες και συνεργάζεται με τον Καμμένο

και λοιποί φτωχοσυγγενείς.

Ας τους δώσουμε λοιπόν μια ακόμη ευκαιρία. Κι αν δεν τα καταφέρουν και αυτή τη φορά, ας τους δώσουμε και δεύτερη, ή και τρίτη αν χρειαστεί. Καιρός είναι να μας δείξουν όλοι αυτοί τι αξίζουν…

ΥΓ1: Με τον εκλογικό νόμο-έκτρωμα Πάκη του 2005, η αποχή, τα άκυρα και τα λευκά (!!!) πριμοδοτούν το 1^ο κόμμα και του προσθέτουν έδρες. Αυτή η νυφίτσα θεσμοθέτησε ότι το λευκό, είναι ό,τι είναι και το άκυρο. Δεν μπορείς δηλαδή να επιλέξεις να μην ψηφίσεις κανέναν. Με λίγα λόγια η εκλογική επιτροπή που σου δίνει τη στοίβα με τα ψηφοδέλτια πριν περάσεις το παραβάν, ένα από τα ψηφοδέλτια που σου δίνει είναι ήδη άκυρο! Αυτό να το θυμούνται όλοι όταν ψηφίσουν.

ΥΓ2: Για όσους έχουν δίλημμα περί των προσώπων, τους έχω πρόταση.