Πάση θυσία;

- Ναι ρε, πάση θυσία. Και μνημόνιο και πρόγραμμα και συμφωνία και όπως θέλουν ας το βαφτίσουν. Δεν μου έμεινε φράγκο και το παιδί στην Αθήνα περιμένει να του στείλω. Στέγνωσα, πως το λένε;

- Κι εγώ θέλω συμφωνία εδώ και τώρα Μήτσο. Δεν θα μου δώσουνε σύνταξη άκουσα. Ας υπογράψουνε όσα μνημόνια τους πουν, φτάνει να πάρω τη συνταξούλα μου να αγοράσω φάρμακα.

- Ποσώς με ενδιαφέρουν οι συντάξεις κυρ Σπύρο. Μισθωτός είμαι και νοιάζομαι για να μη μου μειώσουν κι άλλο το μισθό. Δεν έχω για το φροντιστήριο της κόρης μου σου λέω. Εσύ γεροντάκι είσαι, άμα λάχει τρως πιο λίγο.

- Εμένα ρε φίλοι ο Ενφιας με τρώει. Με εφτά ακίνητα έχω τρελαθεί να πληρώνω και ανοίκιαστα τα ‘χω. Να τον καταργήσουν που μας έλεγαν και ας πάνε να τα πάρουν από τους πλούσιους που έχουν τις βιλάρες με τις πισίνες να πούμε.

- Ναι ρε Βλάσση, μια κουβέντα είναι. Εδώ μας ζητάνε εθνική κυριαρχία. Θες να δώσουμε την κυριαρχία μας για να έχουμε ευρώ; Να μικρύνουμε την Ελλάδα; Αυτό θέλεις;

- Και γιατί δεν παίρνουν την … την Κάρπαθο ας πούμε; Ξέρει κανείς σας που πέφτει η Κάρπαθος;

- Νησί δεν είναι; Κάπου στο Αιγαίο. Γιατί όμως την Κάρπαθο;

- Λες και θα πήγαινα ποτέ! 

- Ας πάρουν τη Σάμο που είναι και μεγαλύτερη. Θα πάρουμε περισσότερα.

- Να μου κάνεις τη χάρη Ηλία. Από τη Σάμο είναι η γυναίκα μου και έχουμε περιουσία εκεί. Χάρισε τα δικά σου χωράφια στο κράτος, όχι τα δικά μου.

- Βρε δεν με παρατάτε όλοι σας; Τη σύνταξη ο ένας, το μισθό του ο άλλος, την Κάρπαθο, τη Σάμο, κυριαρχίες και φάρμακα και φροντιστήρια και το κέρατό μου… Ποιος χέστηκε ρε σεις; Ένα είναι το ερώτημα: κινδυνεύουμε από γκρέξιτ στο ποδόσφαιρο; Πείτε μου γιατί ο θρύλος φέτος θα σαρώσει τις κούπες…

Έλαβαν μέρος έλληνες…

*****

Στο μεταξύ … σε άλλο παγκάκι … κάπου στο κέντρο της Αθήνας …

Καλημέρα. Που είναι οι άλλοι δύο;

Τηλεφωνηθήκαμε. Στο δρόμο είναι. Από ώρα σε ώρα φταν… Να τοι.

Ρε καλώς τα παιδιά…

Καλημέρα.

Καλημέρα σε όλους. Πάλι σε παγκάκι θα κάτσουμε; Δεν πάμε στο καφενείο να παραγγείλουμε να πιούμε κάτι;

Πλάκα μας κάνεις. Τους καφέδες τώρα τους πληρώνουμε. Κάνε οικονομία γιατί πάμε κατά διαόλου.

Είδατε που σας τα ’λεγα; Ο Αλέξης τα έκανε μαντάρα και όπου να ‘ναι φεύγει. Πολύ το χάρηκα με το βλαμμένο που ήθελε να πουλήσει μαγκιές. Αμ δεν κρατιέται έτσι το μαγαζί ρεεεεεε!!! Χωρίς κλέψιμο του κοσμάκη και άμα δεν πληρώνεις τα χρέη στην ώρα τους θα πας για φούντο. Θέλει πολύ νιονιό;

Εγώ να δεις πόσο χαίρομαι που δικαιώνομαι! Και να πεις ότι δεν του τα είπα! Ρε βλάκα, του λέω, ανέβασε τις τιμές, βάλε μπροστά αυτά που έχουν λήξει, διαφήμισε τα προϊόντα που έχεις στο ράφι και ας είναι για πέταμα. Αυτοί τσιμπάνε. Χαζοί είναι. Άμα ξέρεις να αμπαλάρεις σωστά, και σκουπίδια τους πουλάς.

Θα συμφωνήσω. Εδώ εγώ που είμαι λίγο καιρό στην πιάτσα και έχω καταλάβει πως γίνεται. Με το σταυρό στο χέρι δεν κάνεις τίποτα.

Με τον Σταύρο στο χέρι όμως;

Χαχα!

Χαχαχα!!

Καλό.

Μου επιτρέπετε…; Ακούω τη συζήτησή σας και έχω κάποιες διαφωνίες. Θέλετε να τις κουβεντιάσουμε;

Διαφωνίες; Πας καλά λεβέντη μου; Με ποιο απ’ όλα διαφωνείς; Χαμένος χρόνος είναι αλλά να σε ακούσουμε. Έτσι κι αλλιώς χασομέρηδες είμαστε. Ε Γιώργο;

Επειδή τυχαίνει να γνωρίζω τον Αλέξη νομίζω ότι τον αδικείτε. Ανέλαβε την επιχείρηση, προβληματική όπως εσείς την αφήσατε και τώρα παλεύει μόνος του να την κρατήσει όρθια. Και έχει και εσάς απέναντί του να ασκείτε κριτική και να του διώχνετε την πελατεία. Καθίσατε έξω από την πόρτα και ψιθυρίζετε στους προμηθευτές να μη του δώσουν άλλο εμπόρευμα. Παλεύει να κρατήσει το μαγαζί χωρίς να απολύσει κανέναν, κατεβάζοντας τις τιμές στα ράφια, βάζοντας προσφορές, ενώ συνεχίζει να πληρώνει στους προμηθευτές τα δικά σας χρωστούμενα. Και να μη ξεχνάμε ότι τα χρέη που αφήσατε ήταν μεγαλύτερα απ’ όσα του εμφανίζατε.

Μπορώ να…

Σκάσε εσύ... τώρα μιλάω εγώ. Μικρέ συμπάθα με αλλά λες μπούρδες. Ο Αλέξης είναι μπουμπουνόκεφαλος και δεν άκουγε κανέναν. Ρε, του λέγαμε, σήκω φύγε και άσε εμάς που ξέρουμε. Τίποτα αυτός! Φαγώθηκε να αναλάβει ευθύνες. Ποιος του φταίει τώρα; Οι πελάτες δεν έχουν λεφτά να ψωνίσουν (φυσικά φροντίσαμε εμείς γι’ αυτό). Τσάμπα τα θέλουν. Όταν πήρε το μαγαζί ο μικρός τούς είχε τάξει πως θα χαρίσει και τα ράφια. Άντε τώρα να τους μαζέψεις. Ενώ εμείς κάθε μέρα ανεβάζαμε τις τιμές και δεν έτρεχε τίποτα. Είχαν τόσο πολύ συνηθίσει που σταμάτησαν και να διαμαρτύρονται. Γι’ αυτό, αν είσαι φίλος του όπως λες, πες του να τα μαζέψει και να φύγει. Αναλαμβάνουμε ξανά εμείς και σε λίγες μέρες θα ξαναμπούν τα πράγματα στο γνωστό δρόμο. Με πελάτες τόσο αποχαυνωμένους δεν φοβόμαστε τίποτα.

Σε ευχαριστώ για την πάσα φιλαράκι.

Αλίμονο ρε κολλητέ. Μεταξύ μας;

Μπορώ να…

Μιλάω εγώ τώρα. Όπως είπε και ο φίλος μου από δω, απευθυνόμαστε σε χαζοβιόληδες. Τι τις τιμές τους ανεβάζαμε, τι χαλασμένα τους πασάραμε, τι αρλούμπες γράφαμε στα διαφημιστικά μας φυλλάδια, αυτοί δεν αποφάσιζαν να αλλάξουν στέκι. Και, μάρτυς μου ο Θεός, περίμενε να δεις που σε λίγο θα μας παρακαλάνε να επιστρέψουμε για να τους πουλήσουμε ξανά τα χαλασμένα σε πανάκριβες τιμές.

Αν μου επιτρέπεις φίλε, θα συμφωνήσω με τους προηγούμενους. Μπορεί να μην πρόλαβα να μπω συνέταιρος στο μαγαζί  -παρά τις καλές συστάσεις που με συνοδεύουν από το πρώην (και νυν και αεί) αφεντικό μου- πλην όμως όποιος ξέρει από μπίζνες καταλαβαίνει ότι για να κρατηθείς στην αγορά πρέπει να γλιστράς σαν φίδι βουτηγμένο στο λάδι. Αυτό θα έλειπε να πιστεύαμε όσα λέμε. Τα ψέματα γαργαλάνε τα αυτιά, η αλήθεια είναι στενάχωρη.

Είδες τι γρήγορα που τα πιάνει ο μικρός; Μπράβο ρε Σταύρο!

Θα μπορούσα να…

Γιωργάκη εσύ μόκο. Εδώ μιλάμε σοβαρά. Λοιπόν φιλαράκι, εσύ που γνωρίζεις τον Αλέξη τι προβλέπεις; Θα εγκαταλείψει και θα σηκωθεί να φύγει για να ξαναμπουκάρουμε στο μαγαζί; Τώρα που θα έχουμε και τον Σταύρο να προσέχει στην πόρτα δεν φοβόμαστε τίποτα.

Αυτό που ξέρω είναι ότι πριν μερικά χρόνια κάποιος κατασκεύασε μια μπόμπα, ο επόμενος έβαλε το φιτίλι, ήρθατε μετά εσείς και το ανάψατε και τώρα που σκάει στα χέρια του Αλέξη ο κόσμος θα πει ότι φταίει αυτός.

Άργησες αλλά το κατάλαβες.

Τώρα μπορώ…

Άντε λέγε επιτέλους και μας έπρηξες. Τι θες;

Να πάω για κατούρημα. Μπορώ;

Συμμετείχαν οι τραγικοί μας ηθοποιοί: Γιώργος (ή Γιωργάκης), Αντώνης (ή κωλοτούμπας ή κομανέτσης, ή σαξεστόρης ή της αντρικής σχολής), Βαγγέλης (το αλεξίβομβο συνταγματοκάθαρμα), Σταύρος (ο υπάλληλος) και ένας Έλληνας.

ΥΓ: Για όποιον δεν το έχει καταλάβει ακόμα, αυτό το “πάση θυσία”  ερμηνεύεται ως “θυσία τοις πάσι”.