Σελίδες

Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

Και του χρόνου!



Φαιτος το καλοκέρι πιγαμε στο χοριό της μαμας. Κάθε καλοκέρι εκί παμε, λες και δεν έχη τίποτα άλλο να δουμε σε αφτή τη χόρα!
«Κε πολή σου είνε, κάτι άλα πεδάκια καθωνται στο σπίτη τους χιμονα καλοκέρι. Μαθε να ζης με τα λίγα και να λες εφχαριστό γιατή ηπαρχουν κε χυροτερα...», μου απαντάη η μαμά όποτε παο να ανήξω το στομα μου.
Για τα καλιτερα δεν μηλαμε στο σπίτη. Μαθένουμε να κανουμε παρεα μονο με τα χυροτερα κε η κουβαιντες που κανουμε είνε αποκλυστικά γιρω από αφτά.

Μια μερα που λετε κυρά δασκάλα πιγαμε για μπάνιο στη θαλασα. Δεν πηγεναμε κάθε μερα γιατή ο μπαμπας δεν ίχε βενζίνι, μου ηπε η γιαγιά που τη ροτησα γιατή η μαμα δε μου λεγε. Εκινο το προί θα έβαλε κρηφά από εμας κε πιγαμε.

Μετά από λίγι ώρα φτασαμε στην παραλεια. Τι ωρέα που ηταν! Αν εξερεσης βαιβεα που έπρεπε να κουβαλισουμε ένα κάρω αχροιστα πράματα κε να τα στισουμε στην άμο. Ομπρελα, τσαντες, ψαθες, πετσαίτες, καρεκλες, το ψιγιάκι με τα νερα κε τα φρούτα...  
Τι τη θέλουμε την ομπρελα δεν έχο καταλάβη. Εμίς όλι την ωρα πλατσουρηζουμε στη θάλασα, η μαμά ξαπλονει να μαβρίσει κε ο μπαμπάς κηνηγάει να κλοτσίσει ένα μπαλάκι κιτρηνο (έτσι πέζονται οι ρακέτες;). Όσο για το φαγοιτο…! Αφτά που έχη το ψιγιάκι έχουν ολα βράση.  
Έχης φάει καφτό γιαρμά κυρά δασκάλα; Φάε κε θα με θημιθης!

Ο μπαμπας μας λέη πως είναι καλίτερα απο τοτε που ήταν αφτός πεδί κε η γιαγιά κουβαλαγε στι θαλασα τα τάπερ με τους παγομένους κεφτεδες, το λιομενο κασέρι κε της ειδρωμένες πατατες. «Σίμερα τρότε κε κανα παγοτο από το περήφτερο» μας λέει. «Του μισου εβρό;;;» του ήπα μια μέρα κε εχασα το παγοτο για ένα μίνα!

Ο κοσμος δεν ήταν πολής. Κάτι λιγοι καθονταν στης ξαπλόστρες πουχε βαλη ενας καντίνας κε οι περεισοτεροι κάτο από της δικές τους ομπρελες. Τι ομπρελες διλαδή; Τη χαρά της ομπρέλας να δης κυρα δασκαλα, λες κε ήχαμε ομπρελοσινέδριο! Μικρες, μαιγαλες, πολίχρομες, η περεισότερες διαφιμηστηκες. Οίδα όλα τα παγοτα κε όλες της τσύχλες πάνω τους. Κε ένας παπούς με το εγκόνι του να καθετε κάτο από μια μηκρή κιτρηνη με τον Τουίτι. Πολί γελασα! Έψαχνα να βρω κε μια με τον Συλβέστρο για να κάνο πλακα του παπου αλλα δεν βρίκα.

Ρότησα το μπαμπά γιατή δεν παμε να κατσουμε κι εμίς στης ξαπλόστρες που είναι πιο ωρέα κε μιραζουν καφεδες κε κοκακόλες. Μου ίπε να το βουλόσο γιατή δεν ειπάρχη σαλιο. Εγώ πάντος έπιασα τη γλόσα μου και ίδα ότι ήχα. Η μαμά με ίδε κε καταλαβα ότι δεν έπραιπε να το πω του μπαμπά γιατή θα θύμονε.

Μέσα στη θαλασα πολά πιτσηρήκια κε γεροι. Τα πεδιά με μπρατσακια κε σανήδες κε η γεροι με γιαλιά κε καπέλλω. Όπου εβλεπες καπέλλω ίξερες ότι από κάτο είταν ή γέρος ή γριά. Ίδα κε τον παπού απο το απεναντη σπίτη, αφτόν με το εγκόνι που όλη μέρα σκούζη σαν τρενο κε μας έχη πάρει τα αφτιά. Πιγα να του μηλήσο αλά ίδα τη μαμά που με αγριοκήταζε κε ξαναμποικα στη θαλασα.

Ίδα στα σόματα όλα τα χροματα. Άσπρι, καφετή, σοκολατένη, μαβρισμένιοι κε ένας κατάμαβρος. Όχι λάθος, αφτός ήταν το γγαρσόνη κε ήταν σταλήθια μάβρος. Παο στηχημα τη γγοφρετα μου ότι αφτός πολί θα γελαη με τις χαζωβιόλες κε τους βλαμενους που κάθοντε με της ώρες κε ψεινονται στον ίλιο. Κε αφού καούν κε βγαλουν φουσκάλες τρεχουν στα φαρμακία για αλειφες!

Φαίτος ήχαμε κε ναβαγοσοστη. Μια κοπελειτσα ήταν. Αδινατουλα, γιμνασμενη κε μαβρισμένη. Ο μπαμπάς μου κε η άλλη μπαμπαδες ρουφαγαν της κυλιές τους κε κίταζαν αφτήν αντι να κιτάνε τη θαλασα. Πιο πέρα ήταν ξαπλομενος ένας κίριος που ήχε καπνησει μισό πακέτο τσηγαρα κε τη χαζευε για ώρα. Ηχε κάνη την αμουδιά τασακι κε τα καρφονε ωρθια, μάλον για να τα μετριση μετά. Κάπια στιγμί σηκοθικε, πιγε στη ναβαγοσόστρα κε της είπε «έχε το νου σου, πάο να πνιγό». Αφτή συμφόνησε μαζί του κε του είπε «άντε πνίξου», αλλά αφτός δεν χάρικε κε τελικα δεν πίγε.

Ένας αλος κιριος λιγο πιο περα νομηζε ότι πσαρεβε. Ήχε αδιάση το κουτακη με τα σκουλεικηα και πσαρη δεν ηχε πιαση. Ωταν τελιοσαν τα σκουλεικακια και δεν ηχε τι να ταηση τα πσαργια εφιγε. Πιο κατο ενας καταμαβρος σα το γγαρσονη παιταγε ένα αδιο πλαστυκο πιατο στο σκιλο του. Ο σκιλος εβλεπε ότι δεν ηχε φαή μεσα και του το πιγεναι πισω να το γεμηση.

Ζίλεψα πολι ένα σοσίβιο που εφερε ένας κιριος για το πεδάκι του. Μισί ώρα το φουσκονε ο δόλιος. Φεναιτε έδοσε πολά για να το πάρη κε δεν είχε άλα λεφτά για φουσκοτίρα. Ώταν το φουσκοσε κε εγινε σα πατζαρη εβαλε μέσα το μπομπηρα που φώραγε ακομα πάνα. Η πάνα μαζεψε νερό κε αν δεν ήταν το σοσίβιο ο μπομπηρας θα ήχε πάη στον πάτο. Αλλά ωρέο σοσιβιο ώμως! Με καστρα, αψήδες, ζογραφυσμενους ιπότες που κινηγαγανε δρακους. Υπερπαραγογί σου λεω κυρά δασκάλα.

Η ώρα ώμως περασε. Αφού η μαμά εβρασε για τα καλά κε ο μπαμπας βαρεθικε να κινηγαει εκίνο το μπαλάκι που από τις κλοτσες είχε γίνη χάλια κε του κρεμονταν η κλοστές, μαζεψαμε τα άχριστα κε μπικαμε στο αφτοκινητο. Τι ωραία ζέστι που είχε μεσα! Η αδρεφή μου που βιαστικε να πιαση παραθηρο τσουρουφλιστικαι κε ολο το βραδι εσκουζε σα το τρενο του απεναντη.

Όταν γηρίσαμε στο σπίτη ο μπαμπας εβαλε να δη ιδίσης. Δεν έχω καταλαβι τι εινε η ιδίσης, πρεπη ώμως να είναι ένα πολί βαρετο πραμα, αφού οι ήδιοι λενε παντα τα ηδια. Ο μπαμπας λεη πως λενε σηνέχια το ηδιο πίημα, αφτό που τους μαθενουν τα αφεντικα τους (δεν ξέρο τι είναι). Αντί ώμως να αγοραση κανα βηβλίο με πιήματα να διαβαση κε κανα κενούργιο, καθαιτε και βλεπη τους παπαγάλους (αφτό το ξέρο πουλιά είναι) να λένε σηνέχια το δικο τους. Γιατή κατιγοράη τους παπαγαλους δεν ξέρο!

Σίμερα ο μπαμπας μου ίδε στη τιλεορασι τον κύριο καράμπελα, βουλεφτή της Νέας Δουλοκρατίας, να του λέη ότι το μαιγάλο μπροβλιμα στη χόρα εινε που δεν μπορουν κάτι βασανησμενοι ανθρώπη που τους λενε επιχιριματίες να απολείουν ωσους υπαλίλους θελουνε ή όσους περησότερους μπορουνε. Αφτοί οι υπαλίλοι πρεπη να είνε πολί κακη ανθρώπη αφού δεν αφίνουν τους άλους, τους καλούς ανθρωπους, σε εισιχία! Τότε ο μπαμπας μου κάτι ίπε για τους αρχιγούς του καράμπελα κε η μαμα του φόναξε να σταματίση γιατή ακούνε τα πεδια και μας έκλισε την πορτα.

Αργωτερα που την άνιξα να παο για κατουριμα ακουσα τους παπαγαλους να λενε ότι ο κιριος ιπουργος θα απολίση μεσα στο σαιπτεβρη χηλιους πεντακοσους παραπανο για να εινε συγουρος ότι δεν θα ιπαρχουν απρώοφτα για τιν επώμενι δοσι του. Πολί το χαρικα που ο κίριος ιπουργος θα παρη τελικα τη δοσι του κε κανι ότι μπορή για να τη συγουρεπση.

Μετα οι παπαγάλοι ήπαν του μπαμπά μου πως ο κιριος ζτουρναρασ ανυσιχή γιατή στους βουλεφτές έχει έρθη μια κιρια που τη λενε κόποσι επηδή λεη ψιφίζουν σινεχια μόνο παιρικοπές κε απολήσεις. Η αλίθια είνε πως κάπια στιγμί το χέρι του χασαπη πιανεται (να τα λέμε αφτά κυρά δασκάλα) κε θέλη ξεκούρασι. Άσε που γεμήζουν τα ρούχα του πητσιλιές. Όσο για το σφαχτό τι να πη; Ότι κουράστικε να πωνάη κε να στάζη;

Ο μπαμπάς αρχησε τότε να λέη κάτι αγνοστες λέξης. Όταν ροτησα τη μαμά μου ίπε ότι ήταν γαλικά. Εγώ ωταν μεγαλοσω δεν θελο να μάθο γαλικά γιατή ωταν τα λες πρέπη να φονάζεις και να κλοτσάς τραπεζάκεια.

Στη θαλασα δεν ξαναπίγαμε. Η μαμα ειχε καή κε την τρεχαμε στο καίντρο ιγίας, η ναβαγοσόστρα μαθαμε πως εφιγε κε ηρθε άλος στι θεσι της που δεν μάζεβε τους μπαμπαδες. Μια μέρα ηπαμε του μπαμπα να μας παη χορίς τη καμενη μαμα αλλα μας ειπε οτι εκτώς από βενζίνι μας ειχαν τελιωση κε η γιαρμαδες!

Πολί μου άρεσε το φαιτινό καλοκέρι. Κε κάτι μέσα μου μου λεη ότι όλα αφτα θα τα ξαναζίσω του χρόνου. Θα ξαναπάμε για μπανιο ωταν βαλουμαι βενζίνι, θα ξαναφάμε βραστα φρούτα, η μαμά θα ξαναμαβρισει το ασπρισμα του χιμόνα, ο μπαμπας μου θα ξανακινιγήσει μπαλάκηα κε θα σινεχίση τα μαθίματα γαλικών.
Κε του χρόνου κιρία...




(Λίγες μέρες μετά…
Η κιρία μου εβαλαι πέντε γιατή έπρεπε λέη να γράψο έκθεσι για το πως παίρασα στης διακωπές και όχι να κάνο ραιπορτάζ (;) στη παραλεια. Στη μέσι τις έκθεσις της τελίοσε κε ο κοκινος στιλός και σταματισε να διωρθόνη. Τιλεφόνισε κε στο μπαμπά μου κε του ήπε ώταν ξαναπάμε διακωπές να έχη έφκερο το τιλέφονο νεβρολόγου γιατή με τόσα νεβρα το εγγεφαλικό το έχη στο τσεπακι του μαγιο)

30 σχόλια:

  1. Δεν πιστεύω να περιμένεις να το διαβάσουμε. Θα ξεχάσουμε και ό,τι ξέρουμε.

    Καλλός ίρθαις κε καλλί σιναίχοια!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι και ψάξω το ιστορικό στο Skype και δημοσιεύσω πως έγραφες παλιότερα θα τρέξουν όλοι σε οφθαλμίατρο!
      (στο χρώσταγα!!!!!)

      Διαγραφή
  2. Αισει πεδακει μου γειρεισαις χηρωταιρρα απω ωσω αιφειγαις!
    Τσαμπα (αφτω δαιν αλαζι;;) πιγαις ταιλεικα!!

    "Έχε το νου σου πάω να πνιγώ/Άντε πνίξου"!! ΕΓΡΑΨΕΣ!!
    Αλήθεια, πόσες ώρες έκανες να το γράψεις;;; Εγώ 2 σειρές και ξεστραβώθηκα! Χαχα!
    Καλωσόρισες χαρά μου! Επιτέλους και κάτι ευχάριστο!
    Σε φιλώ γλυκά και του χρόνου......πάλι τα ίδια! χχχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για να ξέρεις κυρία μου, μιλάς σε κάποιον που από μικρός υπήρξε άριστος στην ορθογραφία και την καλλιγραφία. Δεν ξέρω αν το έχεις προσέξει, κάνω και πολύ ωραία γράμματα!

      Στο προκείμενο τώρα. Αρχικά είχε γραφτεί ως κανονικό κείμενο. Μετά σκέφτηκα πως αφού αφορά πιτσιρίκο θα πρέπει να είναι γραμμένο και ανάλογα. Εσύ έπεσες να με φας. Ήμουν σίγουρος. Δεν είσαι καθόλου επιεικής με τα παιδάκια. :(

      Τοιν αιπώμαινοι φωρα θα βάλο τα κλαματα. Τορα απλα σαι αγνωό γιατή αιχο καλύ ανατρωφοί.

      Διαγραφή
  3. Επιτέλους! Το Ακυβέρνητο Καράβι βρήκε τον δρόμο για το λιμάνι! Και στο ταξίδι έμαθε και... ξένες γλώσσες...
    Ανυπομονούμε να μας ταξιδέψεις κι εμάς ξανά με τον φρέσκο αέρα, που συνήθως φυσάει στα πανιά σου (μόλις φυσικά θυμηθείς την μητρική σου γλώσσα...)
    Ως ευ παρέστης, φίλτατε!
    Άννα Πάρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να και ένας καλός άνθρωπος βρε! Όχι σαν εσάς τους δύο από πάνω!
      Σε ευχαριστώ καλή μου Άννα. Καλώς σας βρήκα όλους! Άντε γιατί πολύ μου λείψατε!!!
      (ακόμα και οι κακιασμένοι από πάνω)
      Και για τα καλά σου λόγια κερδίζεις δωρεάν καμπίνα στην πρώτη θέση με όλα πληρωμένα.
      Οι κακοί στο υπόγειο να τραβάνε κουπί…

      Διαγραφή
  4. Καλώς ήρθες..και του χρόνου!
    Στραβώθηκα, αλλά το διάβασα όλο..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς σε βρήκα κοπέλα μου.
      Δεν πιστεύω ότι είναι τόοοοοσο δυσανάγνωστο. Διάβασε πως απάντησαν οι δύο πρώτοι και κάνε συγκρίσεις :)
      Και του χρόνου λοιπόν και να είμαστε όλοι καλά...!

      Διαγραφή
  5. αχαχαχαχχαα!
    Τι καλά! Ξαναγύρισες! Φοβήθηκα μην την έκανες για τα εξωτερικά! Αλλά μάλλον αγαπάς την πατρίδα σου κι είσαι εδώ παρόν να μας το δηλώνεις!
    Σε φιλώ στο μέτωπο!
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το καινούργιο μπλογκ μας (το συνεργατικό) το πήρες είδηση με αυτά και με αυτά;
      Α και καλησπέρα! Είμαι λιγάκι εκτός... απόψε!
      Πάω να την πέσω λιγάκι γιατί η χθεσινή δημιουργικότητα μου κάθισε ολίγον βαριά ωσάν στιφάδο!

      http://aplosetoxeri.wordpress.com/

      Διαγραφή
    2. Να ’μαι. Ούτε ανταποκρίσεις από τα εξωτερικά ούτε τίποτα.
      Δεν αφήνω εγώ τη χώρα μου Αριστέα. Αφ’ ενός γιατί είμαι αρκετά μεγάλος για να γίνω τυχοδιώκτης, αφ’ ετέρου γιατί αυτό που θέλω είναι να στείλουμε στον αγύριστο μια παρέα καθαρμάτων και όχι να τους κάνουμε τη χάρη να τους αφήσουμε να αλωνίζουν!

      Το ίντερνετ καφέ που είχα πάει είχε τα χάλια του. Και ήταν το μοναδικό! Ξεπατώθηκα να κάνω ανάρτηση γιατί είχα τεράστια προβλήματα στον blogger. Φαντάσου ότι δεν άνοιγε με τίποτα στον Mozilla και αναγκάστηκα να μπω στον internet explorer.
      Ούτε καν κεντράριζε τη φωτογραφία!
      Να σκεφτείς ότι είχα γράψει το κείμενο στο Word, το πήρα μαζί μου σε στικάκι και δεν το άνοιγε γιατί είχαν την προηγούμενη έκδοση του Office. Αναγκάστηκα να γυρίσω σπίτι και να το μετατρέψω στην παλιότερη έκδοση για να διαβάζεται. Και οι υπόλοιποι να διαμαρτύρονται να πάμε στη θάλασσα. Πανικός!
      (Τώρα που το θυμάμαι είχε την πλάκα του)

      Διαγραφή
    3. Δεν πρόλαβα να απαντήσω και βλέπω το νέο σου σχόλιο.

      Το μπλογκ το είδα. Σου είπα ότι διάβασα όλες τις αναρτήσεις σου (και δεκάδες σχόλια). Φαντάσου ότι όταν σηκώθηκα από την καρέκλα το μάτι είχε κοκκινίσει (δεν κάνω πλάκα). Διάβασα μόνο την πιο πρόσφατη ανάρτηση γιατί λόγω κούρασης δεν μπορούσα άλλο. Διάβασα επίσης ότι παρουσιάστηκε και κάποιο πρόβλημα με τη δημοσίευση σχολίων στο wordpress. Κάτι έγραφαν ότι ζητάει εγγραφή και τέτοια. Λόγω χρόνου και κούρασης δεν έδωσα μεγάλη σημασία. Θα το δω σήμερα όμως.

      Συγχαρητήρια σε όλες που είχατε τη σκέψη και την πρωτοβουλία.
      Να σε ρωτήσω και κάτι που ήθελα από καιρό;
      Που βρίσκετε ρε παιδιά το χρόνο για όλα αυτά; Πως γίνεται να δημοσιεύετε καθημερινά, να διαβάζετε δεκάδες άλλα μπλογκς και να σχολιάζετε, να απαντάτε στο δικό σας, να έχετε ήδη προετοιμάσει την επόμενη ανάρτηση και να βρίσκετε χρόνο και για άλλο μπλογκ;;;;
      Εγώ για μια ρημαδοανάρτηση γράφω/σβήνω για μέρες.
      Άχρηστος παιδί μου, άχρηστος…!

      Διαγραφή
    4. Ποιος είπε ότι προλαβαίνει;
      Νοκ άουτ η @ριστούλα!
      Τώρα ξύπνησα σαν κοτόπουλο!
      Κοιμήθηκα στις 2 για να προλάβω χτες βράδυ να απαντήσω στους φίλους στο μπλογκ μου και να να κάνω ένα πέρασμα από άλλους αγαπητούς (όπως κι εσένα ...που έβγαλα και τα ματάκια μου!)
      Και για αύριο πρόσεχε...έχω μια σοβαρή δημοσίευση σχεδόν έτοιμη ( σοβαρή ; αχαχα) θέλω να βγάλω τι έφτιαξα για το πρότζεκτ του αγριμιού αλλά χωρίς μηχανή που να φωτογραφίζω τώρα...άρα με βλέπω να πετάω ή ένα ποίημα από τα παλιά ή ένα προχθεσινό -στο πόδι όμως το έχω ..θέλει φτιάξιμο- ή μια μίνι γελιοθεραπεία , τώρα που γύρισες επιτέλους....
      Καλά κρασιά!

      Σε 2 ώρες θα ε΄χω αποφασίσει φαντάζομαι!
      Τι; Να μην έχω αύριο δημοσίευση; Και ν αμε περάσει το ξανθό τρελοκομείο; Μπριτς! Αυτή και χωρίς σύνδεση έβγαζε ανάρτηση! Θα'θελα να'ξερα αν βγάζει και λαγούς από καπέλα!

      Διαγραφή
    5. "Μις....κοτόπουλο"! Αναρωτιέσαι αν έχω μαγικό καπέλο;;
      ΨΑΘΙΝΟ καπέλο έχω μάνα μου και που να' ξερες τι τραβούσα η καημενούλα για να βγάζω τις αναρτήσεις! Αλλά έτσι είναι.....αι σωσταί επαγγελματίαι μαντάμ! Η τέχνη θέλει θυσίες! (άσχετο, ε;;)

      Διαγραφή
    6. αχαχαχαχχαχα!!!!!!!!!
      Καλώς μου το !
      Νομίζω ότι σε έχασα δυο μέρες!

      Διαγραφή
    7. @ airis
      Το ξανθό τρελοκομείο σε/μας έχει περάσει προ πολλού. Αυτή τη στιγμή πρέπει να διανύει τα τελευταία μέτρα του γαλαξία μας και όπου να ’ναι πάει στον επόμενο. Άστο, με αυτή δεν συγκρίνεται κανένας μας.

      Αυτή και χωρίς ρεύμα θα έκανε ανάρτηση. Πρέπει να έχει συνδέσει το κεφάλι με καλώδια και πληκτρολογούνται οι σκέψεις της. Γι’ αυτό και μερικές φορές δεν καταλαβαίνεις τι γράφει. Πρέπει να σκέφτεται ποίηση με μουσακά μαζί!

      Όσο για το ψάθινο καπέλο, μη φανταστείς κάτι μικρό. Πως είναι οι πλεχτές ομπρέλες στη παραλία (δες φωτο). Πρέπει να χωράμε όλοι από κάτω.

      @ ακατανόμαστη
      Διάβασε τα από πάνω!

      Διαγραφή
    8. Τι εννοείς "πρέπει να έχω ρεύμα για να κάνω ανάρτηση;;;"!!!

      Διαγραφή
    9. αχαχαχαχαχαχχα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
      Έλιωσα!

      Διαγραφή
    10. Αμ, εγώ;;;;;;;;;;;;
      Ευτυχώς που γύρισε αυτός ο παλιο-Ακυβέρνητος ο τύπος να γελάσει λίγο το χειλάκι μου!!

      Διαγραφή
    11. χαχαχα
      Καλά δεν παλεύεσαι λέμε!
      Βλέπω να κοιμάμαι απόψε με ένα ηλίθιο χαμόγελο!
      Καλό σας βράδυ δεσποσύνες...!

      Διαγραφή
    12. Τουλάχιστον απόψε θα το δικαιολογήσεις (το ηλίθιο χαμόγελο) Από αύριο βρες τι θα λες!! χχχχχχ

      Διαγραφή
    13. Ένα ολόκληρο χρόνο μετά θα σου απαντήσω ότι
      θα σου πω του χρόνου.

      Διαγραφή
  6. Καλός τα μάτια μας τα διώ που βγάλαν τα δηκα μας! Γουστάρο βραστω γιαρμα κε πσαργια!!!
    Κε που να σε πω πος παιρναο εγο κιρα δασκάλα!!!

    Σωφηα (νωμοιζο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωχη μωνω τα αιβγαλαν αλά δηαπυστόνο ώτι πωλί γρίγωρα μαθενετε τα κωρακύστηκα!
      Μηα μυκρί δηώρθοσει: Τω μάτια Σωφηα μου γράφαιτε ματηα. Να πρωσαίχις!!!

      Παίτρως (σοίγουρα)

      Διαγραφή
  7. Mε κούρασες αφάνταστα με τα ορθογραφικά...
    Χάθηκε να ήξερε λίγη ορθογραφία το παιδάκι...
    Τους έφαγε η μαύρη φτώχεια τους ανθρώπους,
    πρέπει να τους φάει και η ανορθογραφία...
    και που λεφτά να κάνει ιδιαίτερα το παιδάκι να ξεστραβωθεί...
    Αλλά κι αυτή η δασκάλα... το ρεπορτάζ την ενόχλησε...
    Ας κάνει μια επανάληψη στη Γραμματική,
    ας ξεσκονίσει και λίγο την ορθογραφία στην τάξη της....
    Φιλιά και περιμένω να δω του χρόνου
    τι θα γράψει ο μπόμπιρας για τις διακοπές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή μου Φλώρα δεν θα ξαναγίνει.
      Ύστερα από γενική απαίτηση του αναγνωστικού μας κοινού, ο μπόμπιρας θα στρωθεί να διαβάσει και του χρόνου θα γράφει καλύτερα!
      Και αν ξαναπάει διακοπές θα είναι με τα πόδια. Ο μπαμπάς του αποφάσισε να καταθέσει πινακίδες…

      Διαγραφή
  8. Kήρηε Παίτρο, πολλλί με σταιναχορήσατε!...
    Η μαμά λαίη πος γήναμαι ρώμπα ηκογενιακόσ.
    Κι ω μπαμπάς μηλάη σινέχηα γαλικά...

    Ορβουάρ & πουρκουά μεσιέ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα κανένας να μη σταθεί στην έκθεση του μικρού!
      Τι διάολο; Σε συνέδριο φιλολόγων έπεσα;
      :))

      Διαγραφή
  9. Καλησπέρα, Πέτρο!...
    Σαν δάσκαλος που είμαι, παρά τα πολλά ορθογραφικά λάθη, βαθμολογώ την έκθεσή σου με άριστα... Η δασκάλα που σ' έβαλε 5 δεν ξέρει τι της γίνεται!...Αποτυπώνεται η ωμή πραγματικότητα με την αυθόρμητη ειλικρίνεια ενός παιδιού που βιώνει τη στέρηση σαν άδικη τιμωρία!... Μου θύμισες κάτι παρόμοιες παλιές εκθέσεις μαθητών μου σε χωριά που υπηρέτησα... Να 'σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ δάσκαλε. Περίμενα να είσαι πιο αυστηρός αλλά φαίνεται πως η τεράστια εμπειρία σου με τα παιδιά σε έχει κάνει να βλέπεις πίσω από τις γραμμές.
      (Όχι ότι διαμαρτύρομαι για τα προηγούμενα σχόλια, πλάκα κάνω)
      Έχω διαβάσει κι εγώ δεκάδες μαργαριτάρια από εκθέσεις. Μερικά, παρά το γέλιο που βγάζουν, είναι απίθανα!
      Καλό βράδυ να έχεις.

      Διαγραφή