Κύπρος: Μετά το ΟΧΙ τι;

Η Κύπρος είναι αυτόνομο κράτος. Ως τέτοιο πρέπει να αυτοπροσδιορίζει την πολιτική του και να διαχειρίζεται τις κρίσεις. Εμάς δεν μας πέφτει λόγος, εκτός ίσως από την αυτονόητη αλληλεγγύη που πρέπει να επιδεικνύουμε σε όποιον βάλλεται και μάλιστα άδικα. Αυτό έπραττε πάντοτε η πολιτισμένη Ελλάδα σε ολόκληρο τον κόσμο, πολύ περισσότερο λοιπόν στους Κυπρίους που μας ενώνουν εκατομμύρια πράγματα και αιώνες ιστορίας.

Η κατάσταση είναι πολύ ζόρικη. Οι εξελίξεις μάλλον απρόβλεπτες και όσοι νομίζουν πως θα πέσουν μέσα πιθανότατα θα διαψευστούν. Η Κύπρος είπε το ΟΧΙ στα ηλίθια σχέδια των βορειοευρωπαίων που ξαφνικά (;) την είδαν εξουσιαστές του σύμπαντος και θέλουν να λιώσουν με τη μπότα τους τα …ενοχλητικά μυρμήγκια όλης της Μεσογείου.

Από την άλλη αδυνατώ να καταλάβω τις τυμπανοκρουσίες για το ΟΧΙ των Κυπρίων.

Και εξηγούμαι:

Αν δεν είχε ξεσηκωθεί θύελλα αντιδράσεων από τον κυπριακό λαό, το κοινοβούλιο θα είχε ψηφίσει αντίθετα; Για να μη τρελαθούμε δηλαδή. Ο Αναστασιάδης και ο υπουργός Οικονομικών του Σαρρής είχαν αποδεχτεί το σχέδιο “κουρέματος” των καταθέσεων στο Eurogroup. Μετά από διαβουλεύσεις / διαπραγματεύσεις / αντιρρήσεις / αστερίσκους, δεν έχει σημασία. Σημασία σε αυτές τις περιπτώσεις έχει μόνο το αποτέλεσμα. Μπορεί να αντιδράς, να διαμαρτύρεσαι, να χτυπάς το χέρι στο τραπέζι (λέμε τώρα), αλλά αυτό που μένει είναι τι τελικά καταφέρνεις να πάρεις.

Τώρα μάλιστα!

Το πρόβλημα των (υποτίθεται) εταίρων του Βορρά δεν είναι η Κύπρος. Δεν είναι ο (έστω υπέρμετρος) τραπεζικός της τομέας, δεν είναι το νέο δάνειο των 5,8 δισ. (σιγά τα ωά), δεν είναι το «μαύρο» χρήμα που ρέει από Ρωσία. Αυτά είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Θέλουν να μας πουν ότι οι καταθέτες των ελβετικών τραπεζών είναι μεροκαματιάρηδες; 

Θα γελάσω και δεν θέλω!

Το θεματάκι που άνοιξε το κυπριακό ΟΧΙ δεν είναι τόσο απλό. Η Κυπριακή Βουλή έδωσε ένα στίγμα, που δεν άρεσε καθόλου σε όσους ξεκινούν τις κρίσεις και κατόπιν αυτό-προσκαλούνται να τις διαχειριστούν. Σε όσους δεν έχουν μάθει να δέχονται αντιρρήσεις στα σχέδιά τους. Σε όσους θεωρούν δεδομένους κυβερνήσεις και λαούς.

Αλλά μέσα σε όλη αυτή τη ζαλούρα των ημερών με τις καταιγιστικές εξελίξεις, τις χιλιάδες αναλύσεις και απόψεις, το επιδεικτικό κούνημα του δακτύλου των «δασκάλων» του Βορρά που θέλουν να …συνετίσουν τα «απείθαρχα και κακομαθημένα νήπια» του Νότου, εγώ έχω και μερικά απλοϊκά ερωτήματα:

- Πότε πληροφορήθηκε το Eurogroup για τα 63 δισ. ευρώ καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες;

- Από πότε επιβάλλεται πλαφόν (!) στις καταθέσεις των τραπεζών;

- Σε ποια άλλη χώρα έχει εφαρμοσθεί κάτι τέτοιο ή πρόκειται;

- Από πότε απαγορεύεται οι πολίτες να στέλνουν τις αποταμιεύσεις τους (ή τα ‘μαύρα’ τους) στο εξωτερικό; Οι τράπεζες της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Αυστρίας, ή του Λουξεμβούργου έχουν καταθέσεις μόνο από τους πολίτες των χωρών τους;

- Σε ποια χώρα εφαρμόζεται έλεγχος για την προέλευση των χρημάτων των καταθετών;

- Αν υπάρχει (;) γιατί δεν εφαρμόζεται ως κοινή ευρωπαϊκή πολιτική σε όλες τις χώρες της Ε.Ε;

Ο μαλάκας με το καροτσάκι είπε πως η κατάσταση είναι εξαιρετικά σοβαρή και  λυπάται για τον λαό της Κύπρου. Αντί, τώρα που σβήνει το καντήλι του, να λυπάται τα μούτρα του για τα όσα δεινά έχει επιφέρει η άθλια πολιτική του, θεωρεί πως αξιολύπητος είναι ένας περήφανος και αγωνιστής λαός, όπως ο κυπριακός. Φαντάσου λέω ρε κωλόγερε να μην είχες αντικρύσει κατάματα το θάνατο! Θα κυκλοφορούσες με τη μαλαπέρδα έξω;

Ο προαναφερθείσα κουφάλα διένειμε την Κυριακή 17 Μαρτίου έγγραφο προς τους γερμανούς βουλευτές, σύμφωνα με το οποίο τα μέτρα που αποφασίστηκαν στο Eurogroup για την Κύπρο είχαν συζητηθεί και με την προηγούμενη κυπριακή κυβέρνηση από τις 23 Νοεμβρίου 2012!

Στις τότε συζητήσεις είχε γίνει αναφορά στη φορολόγηση των καταθέσεων, καθώς και στη συρρίκνωση του κυπριακού τραπεζικού τομέα στο μέσο όρο της Ε.Ε. Φυσικά αγνοώ τις απόψεις που αντήλλαξαν οι δύο πλευρές, πάντως αν είναι όντως έτσι, σίγουρα το αποτέλεσμα του πρόσφατου Eurogroup δεν το λες ‘κεραυνός εν αιθρία’.

Σε περίπτωση που το έγγραφο αληθεύει - και δεν πρόκειται για κατασκευασμένη εκ των υστέρων πουστιά του γερμανού κωλόγερου - οφείλει ο Χριστόφιας και οι συν αυτώ να δώσουν απαντήσεις για το αν είχαν ενημερώσει σχετικά τη νέα κυβέρνηση Αναστασιάδη. Αν τον είχαν ενημερώσει, ο δεύτερος οφείλει να απαντήσει:

α) Γιατί λίγες μέρες πριν τις εκλογές διέψευδε κατηγορηματικά το κούρεμα των καταθέσεων,

β) Αν είχε φροντίσει να εκπονήσει και να τους παρουσιάσει εναλλακτικό σχέδιο, ή έκατσε και τους κοίταγε με ανοιχτό το στόμα.

Ο Χριστόφιας βγήκε σήμερα και διέψευσε ότι έγιναν παρόμοιες συζητήσεις με τον Σόιμπλε. Σε ανακοίνωση του γραφείου τύπου του πρώην Προέδρου αναφέρεται ότι "Το Μνημόνιο που κατ' αρχήν συμφώνησε η Κυβέρνηση Χριστόφια με την τρόικα, ούτε μια λέξη δεν περιλαμβάνει για κούρεμα καταθέσεων. Είναι φανερό ότι τα όσα μεταδίδονται περί δήθεν συμφωνίας με τον Σόιμπλε καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα. Αποτελούν μεγάλο ψέμα και κατασκευασμένη είδηση".

Ένας από τους δύο λέει χοντροειδέστατα ψέματα και άντε να βρεις ποιος!

Ο εκπρόσωπος της Κομισιόν Ολιβιέ Μπαγί, συντάχθηκε με τους ισχυρισμούς των Μέρκελ και Σόιμπλε ότι η πρόταση της γερμανικής πλευράς (κρατηθείτε) ήταν να υπάρξει “κούρεμα” μόνο στις καταθέσεις άνω των 100.000€, ιδέα με την οποία αντέδρασε (ε;) η κυπριακή πλευρά και πρότεινε να επιβληθεί ‘τέλος’ σε όλες τις καταθέσεις ανεξαρτήτως ποσού!

Που βρίσκεται η αλήθεια;

Ποιος μας δουλεύει περισσότερο;

Ο Ολάντ έχει βουβαθεί, η Ιταλία εκτός από αποδυναμωμένη είναι και ακέφαλη, για Ισπανία δεν το συζητώ. Οπότε η Γερμανία κάνει ότι γουστάρει!

Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλές μπούρδες. Για να καταλάβεις τι γίνεται και ποιος λέει αλήθεια πρέπει να διαβάζεις επί ώρες. Το έναυσμα μου το έδωσε μια αποστροφή στο λόγο ενός δημοσιογράφου που είδα σε πάνελ της περασμένης Δευτέρας. Ο δημοσιογράφος ανέφερε πως το 6,75% που θα επιβληθεί ως εφάπαξ εισφορά στις καταθέσεις κάτω των 100.000€, αφορά τον τόκο …δύο ετών!

Πως είπατε;

Περί αυτού πρόκειται; σκέφτηκα. Για να δούμε ‘τι παίζει’.

Μπαίνοντας εδώ διαπίστωσα πολλά ωραία πράγματα. Όπως για παράδειγμα ότι η υπό χρεοκοπία Laiki Bank έχει το υψηλότερο επιτόκιο της αγοράς σε προθεσμιακή κατάθεση. Γούστο της και καπέλο της, θα πει κάποιος, δίνοντας αυτά τα επιτόκια προσέλκυσε χιλιάδες καταθέτες και δισεκατομμύρια συναλλάγματος. Ναι, δεν λέω. Μόνο που προσωπικά μου είναι αδιάφορο αν τελικά έπεσε έξω. Τους μικροκαταθέτες κλαίω που εναπόθεσαν σε αυτήν τους κόπους μιας ζωής. Για τα λαμόγια που τα έστειλαν για αυγάτισμα, ασυλία, μείωση φορολογίας, ξέπλυμα, δεν μου καίγεται καρφί.

Και μεταξύ μας, προσωπικά δεν έχω ούτε έναν συγγενή, φίλο ή γνωστό που να έχει καταθέσεις 100 χιλιάρικα. Όχι τώρα, ούτε και προ κρίσης.

Τα λεφτά που έχουμε χάσει εμείς στην Ελλάδα είναι ΑΠΕΙΡΩΣ περισσότερα από αυτά που θα χάσουν οι καταθέτες στην Κύπρο, αν τελικά γίνει το “κούρεμα”. Και πρόκειται για εφάπαξ εισφορά, προκειμένου να καλυφθεί η τρύπα των κάπου 6 δισ., που δεν θα επαναληφθεί. Έτσι τουλάχιστον λένε! Η αδικία έγκειται στο γεγονός ότι θα πληρώσουν μόνο όσοι έχουν καταθέσεις και μόνο όσοι τα έχουν σε κυπριακές τράπεζες. Όσοι δεν έχουν καταθέσεις, ή τα έχουν σε τράπεζες του εξωτερικού δεν θα συνεισφέρουν καθόλου για τη διάσωση της χώρας.

Η ουσία όμως φυσικά δεν βρίσκεται εκεί. Η οικονομία είναι πάνω απ’ όλα ψυχολογία, λένε οι ειδικοί. Όταν ανοίξουν οι κυπριακές τράπεζες δεν θα μείνει λέπι. Ακόμη και αν από θαύμα βρεθούν τα χρήματα και καλύψουν οι Κύπριοι τις δανειακές τους ανάγκες, ακόμη κι αν υπαναχωρήσει ο κωλόγερος και η σκατόγρια από το τρισάθλιο σχέδιό τους, ποιος Κύπριος ή ξένος θα εμπιστευτεί ξανά τα χρήματά του στις εγχώριες τράπεζες; Ουδείς! Ούτε οι πολιτικοί οι ίδιοι. Ποιος θα αποταμιεύσει και πάλι τα χρήματά του σε υπό κατάρρευση τραπεζικούς οργανισμούς που κλυδωνίζονται; Η Κύπρος δεν θα μπορεί όχι εισροή συναλλάγματος να έχει στο μέλλον, ούτε και δάνεια σε απλούς πολίτες δεν θα μπορεί να χορηγεί για να κινείται η οικονομία. Οπότε θα καταφεύγει υποχρεωτικά σε δανεισμό, με επιτόκια που θα καθορίζονται εκβιαστικά από τους πιστωτές, που μοναδικό τους γνώμονα θα έχουν τη δεινή θέση της χώρας. 

Από τον υπετροφικό τραπεζικό τομέα θα οδηγηθούμε στον ανύπαρκτο.

Κωλοκατάσταση!

Οι Ρώσοι αρνούνται (μέχρι αυτή τη στιγμή) νέο δάνειο στην Κύπρο. Τα ανταλλάγματα που ζητούν (στρατιωτική βάση στο νησί, κουμάντο στους υδρογονάνθρακες) είναι τρελά και δεν θα τα πάρουν. Εξάλλου δεν θέλουν να τα ‘σπάσουν’  και με την Ε.Ε. που τη θέλουν σύμμαχο και πελάτη.

Συζητήσεις γίνονται για την εξαγορά μιας από τις υπό χρεοκοπία τράπεζες (Λαϊκή, Κύπρου), χωρίς κάτι ουσιαστικό μέχρι αυτή την ώρα. Τουλάχιστον ανακοινώσιμο.

Σε περίπτωση που οριστικοποιηθεί το ‘ναυάγιο’ με το ρώσικο δανεισμό, τα εναλλακτικά σενάρια δεν είναι πολλά. Κάτι ομόλογα και μετοχές που ακούγονται για το φυσικό αέριο που πρόοοοοκειται να βγάλουν οι Κύπριοι, εγώ το λέω ‘φέξε μου και γλίστρησα’.

Αυτό που ανακοίνωσε ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος περί υποθήκευσης της εκκλησιαστικής περιουσίας, είναι λίγο μετέωρο. Θεωρώ αξιέπαινη την πράξη (σε αντίθεση με τους εν Ελλάδι αρχιεπίσκοπο και μητροπολίτες που ζήτησαν - και πέτυχαν - να εξαιρεθούν οι ναοί και τα μοναστήρια ακόμη και από το χαράτσι της ΔΕΗ!!!), όμως κανείς δεν γνωρίζει αυτή τη στιγμή το ποσό στο οποίο αποτιμάται η «τεραστίων διαστάσεων» (όπως χαρακτηριστικά είπε) εκκλησιαστική περιουσία.

Η κοινή απόφαση των κυπριακών κομμάτων για ίδρυση ‘Επενδυτικού Ταμείου Αλληλεγγύης’ ακούγεται από θολή έως προσπάθεια να περάσουμε τα δύσκολα και βλέπουμε.

Το ΟΧΙ των Κυπρίων - και αναφέρομαι στον λαό, όχι στους πολιτικούς η πλειοψηφία των οποίων υποχρεώθηκε να ενστερνιστεί τη γνώμη του - θα έχει αξία αν συνοδεύεται από εναλλακτικό σενάριο. Δεν με απασχολεί τούτη την ώρα αν αυτό το σενάριο γίνει αποδεκτό από τη Γερμανία και τα τσιράκια της (Αυστρία, Σουηδία, Ολλανδία, Φιλανδία κλπ) που σέρνονται από πίσω της. Το πιθανότερο είναι να απορριφθούν τα plan B-Z που θα φέρουν οι Κύπριοι στο τραπέζι, μόνο και μόνο για να εξακολουθεί να δίνεται το στίγμα τού ‘εγώ αποφασίζω κι εσύ εκτελείς’.

Δεν δέχονται συνομιλητές.

Δεν δέχονται συν-διαμορφωτές κοινά αποδεκτής οικονομικής πολιτικής.

Δέχονται μόνο πειθήνια εκτελεστικά όργανα που θα εκτελούν αναντίρρητα τις δικές τους αποφάσεις.

Δέχονται κυβερνήσεις που θα εκλέγονται μόνο για να υλοποιούν τα σχέδια τους.

Όταν οι κυβερνήσεις αρνούνται, τότε τις αλλάζουμε!

ΥΓ: Κάνω χάζι την στάση των δικών μας πωλητικών. Ο στούρνος εκνευρίστηκε λέει με την απόφαση της κυπριακής Βουλής και έσπαγε ότι έβρισκε μπροστά του. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι τούτη η ποντικομαμή αντέδρασε έτσι. Από την άλλη σκέφτομαι ότι ο …“τσάρος” (μη χέσω μέσα!!!) της ελληνικής οικονομίας έχει παρακαβαλήσει το καλάμι (και εμάς) και την είδε τουλάχιστον αυτοκράτωρ του Βυζαντίου. Συνηθισμένος και αυτός στο “ναι σε όλα” του έκατσε βαρύ το κυπριακό χαλούμι και δεν κατεβαίνει το ρημάδι.

Το μεγαλύτερο γέλιο βγάζει η στάση του εξαφανισμένου Σαμαρά. Περιμένει να κατακάτσει το κουρνιαχτό για να βγει να μας πει ότι πάντα στήριζε τους αδελφούς Κύπριους.

Δεν κάνεις λάθος όταν δεν κάνεις τίποτα…