Σελίδες

Παρασκευή 13 Μαΐου 2016

LIEBSTER BLOG AWARD



Πάλι με χώσανε σε παιχνίδι. Είδαν ότι είμαι καλό παιδί και δεν λέω ποτέ όχι και με εκμεταλλεύονται. Κατάλαβες φίλε μου; (μη γελάς σε βλέπω)
Οι όροι του παιχνιδιού είναι:
α) να απαντήσεις σε 10 ερωτήσεις
β) να δώσεις τη σκυτάλη σε 10 blogs
γ) τα blogs να μην έχουν πάνω από 200 οπαδούς

Υπεύθυνη για όσα θα διαβάσεις παρακάτω είναι η αγαπημένη μου Σταυρούλα του st-dekouloupapadimitriou.blogspot.gr που μου έστειλε την πρόσκληση.

Ξεκινώντας από το τέλος:
γ) Οπαδούς δεν έχω (όχι 200, κανέναν), γιατί δεν είμαι ούτε κόμμα, ούτε ποδοσφαιρική ομάδα. Αν εννοούμε λιγότερα από 200 φιλικά blogs, τότε μέσα είμαι. Παρά τα 5 χρόνια που κουβαλάει στην πλάτη του αυτό το blog, τα μέλη του είναι λιγότερα από 150 με επιλογή του διαχειριστή της πολυκατοικ… με επιλογή της αφεντομουτσουνάρας μου. Μερικοί εξ αυτών ούτε καν είναι από Ελλάδα, ούτε καν διαβάζουν τι γράφω αφού δεν θα καταλάβαιναν λέξη. Ευτυχώς γι’ αυτούς. Και δυστυχώς για τους υπόλοιπους που με ανέχονται.

β) Αυτό το παιχνίδι είναι μερικών ημερών και πάει από χέρι σε χέρι. Ως εκ τούτου αδυνατώ να γνωρίζω ποιοι ήδη έχουν συμμετάσχει ή κληθεί να συμμετάσχουν. Οπότε για να μη τα κάνω σαλάτα δεν το δίνω σε κανέναν. (Μοναχοφαγάς παιδάκι μου)

α) Οι 10 ερωτήσεις (και αντίστοιχα οι απαντήσεις) είναι:

1. Έχετε σκεφτεί ποτέ να αλλάξετε το όνομα του blog σας;
Όχι ποτέ! Αυτό το brand name μου το ζητάνε και από το Ντουμπάι, ενώ έχω προσφορές και από ένα παιδικό σταθμό της Ηγουμενίτσας. Στις συζητήσεις είμαστε και θα το αλλάξω μόλις το πουλήσω σε καλή τιμή. Ύστερα το blog θα μετονομαστεί σε ta_konomisa.blogspot.gr.


2. Πόσο έχει αλλάξει η κάθε σας μέρα από τότε που πατήσατε για πρώτη φορά το πλήκτρο Δημοσίευση;
Α, πολύ. Καθημερινά ζω με την αγωνία πότε θα έρθουν να με τσιμπήσουν είτε από την Ασφάλεια και να μου περάσουν χειροπέδες, είτε από το Δαφνί και να μου φορέσουν εκείνο το πουκάμισο που κουμπώνει ανάποδα.


3. Όταν δεν έχετε έμπνευση, που καταφεύγετε για να την βρείτε και να αλλάξει η διάθεση σας;
Στον Τσελεμεντέ. Ενίοτε και στην Βέφα. (με τον Παρλιάρο είμαστε σε κόντρα)
Δεν είναι θέμα έμπνευσης. Είναι θέμα εσωτερικής …καύσης. Όταν έρθει η στιγμή που αρχίζουν τα πιστόνια μέσα μου να δουλεύουν, τα γρανάζια να γυρνάνε, ατμοί να βγαίνουν και να βαράει εκείνη η αναθεματισμένη κόρνα –όμοια με τη σειρήνα που ηχούσε στους βομβαρδισμούς, καταλαβαίνω ότι έφτασε η ώρα να αρχίσω να πατάω πλήκτρα.


4. Έχετε σκεφτεί να ασχοληθείτε επαγγελματικά με το blogging;
Τ’ είν’ τούτο; Να βγάζω δηλαδή λεφτά από αυτό που κάνω τώρα; Ζαμέ!
Καταρχάς είμαι κάθετα αντίθετος με την επί πληρωμή συγγραφή άρθρων.
Δεύτερον όσοι το κάνουν έχουν εξαρτήσεις από τα αφεντικά τους.
Τρίτον και σημαντικότερον κανένας κερατάς δεν μου έχει προσφέρει λεφτά και αυτό είναι το παράπονό μου. Γιατί ρε κύριος; Οι άλλοι δηλαδή γιατί γράφουν μαλακίες και τους πληρώνεις; Μαλακίες ξέρω να γράφω κι εγώ.
Αφήνοντας λίγο τη σχιζοφρένεια στην άκρη (και κάνοντας την ύστατη προσπάθεια να σοβαρευτώ επιτέλους), πιστεύω ότι οι λέξεις "blogging" και "πληρωμή" δεν χωράνε στην ίδια πρόταση. Όποιος πληρώνεται δεν κάνει blogging, κάνει μπίζνες.
Ναι, είμαι ρομαντικός. Και θα είμαι ως το τέλος.


5. Ποια είναι η γνώμη σας για τους Έλληνες bloggers σε σχέση με τους ξένους;
Δεν έχω καθόλου παρτίδες με bloggers του εξωτερικού, συνεπώς δεν έχω άποψη. Για τους εγχώριους πιστεύω ότι δεν είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι η ίδια η κοινωνία μας.
Έχω πολύ κακή γνώμη για κάποια διαδικτυακά αυτοαναφορικά σούργελα που θεωρούν ότι η γη γυρίζει γύρω από το κουφάρι τους. Ομοίως  για τα ρατσιστόμουτρα που κάτω από ένα ύπουλο σοβαροφανές υφάκι και μια προσποιητή -στα όρια της γλίτσας- "ευγένεια", χειραγωγούν και παρασύρουν τους εύπιστους αναγνώστες.
Στον αντίποδα: έχω πολύ καλή γνώμη για bloggers με πραγματική αίσθηση του χιούμορ, γι’ αυτούς που ξέρουν να αυτοσαρκάζονται, αυτούς που χαρίζουν τη χαρά με τα κείμενά τους και δίνουν στο blogging την αξία που θα έπρεπε να έχει. Γιατί το blogging είναι δημιουργία, μοίρασμα και αλληλεπίδραση.
Έχω άριστη γνώμη για τους bloggers που έχω "γνωρίσει" και "συναναστρέφομαι", παρακολουθώντας το τεράστιο κοινωνικό έργο που επιτελούν. Άνθρωποι που είτε δημιούργησαν ένα blog για να παρουσιάζουν το έργο τους (κοινωνικό, πολιτιστικό), είτε το blogging στάθηκε η αφορμή να τους (και μας) αποκαλύψει τον θησαυρό που έκρυβαν μέσα τους.
Δεν χρειάζονται συστάσεις. Όσοι επισκέπτονται τα κοινά φιλικά μας blogs τούς γνωρίζουν.


6. Πόσο γεμάτη είναι η μέρα σας; Τι κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας;
Μετά τη δουλειά διαβάζω πολύ (πάρα πολύ) ειδησεογραφία, κάνω blogging, τουιτάρω λίγο (νέα μούρλια αυτή), διαβάζω κανα βιβλίο, βλέπω καμιά ταινία. Τώρα που έφτιαξε ο καιρός άρχισε να με ξαναβλέπει και κείνο το έρμο το ποδήλατο (με μισό μάτι είναι αλήθεια, σα να μου λέει: βρε καλώς τον! που χάθηκες ρε συ;) ενώ περπατάω όσο μπορώ περισσότερο. Η διαδρομή που κάνω είναι πάντα η ίδια, περίπου 6 χλμ/ημέρα, ενίοτε όμως μπορεί να συναντήσω στο δρόμο καμιά νόστιμη, οπότε η διαδρομή μεγαλώνει (μη το μάθει η γυναίκα μου ε;).


7. Σε ένα όνειρο που θα ταξιδεύατε; Σε ποια χώρα θα ήσαστε και τι θα θέλατε να κάνετε;
Μου άρεσε πάρα πολύ ο Καναδάς που έχω επισκεφθεί. Δεν γνωρίζω καμία άλλη χώρα (προφανώς θα υπάρχουν και ομορφότερες) όμως αν άλλαζα την Ελλάδα στον Καναδά θα ήθελα να είμαι. Θα ήθελα να πηγαίνω πάλι για ψάρεμα στα ποτάμια, να βλέπω τις φωλιές που φτιάχνουν οι κάστορες και τα δάση που ζουν οι αρκούδες. Μέχρι και κροκόδειλο συνάντησα (και άρχισα να τρέχω). Μόνο να μπορούσε κάποιος να αφαιρούσε από το τοπίο εκείνα τα θηριώδη κουνούπια που μοιάζουν με Μέσερσμιτ του ’40 και μπροστά τους έχουν ένα τρυπάνι 12 νούμερο!


8. Το ποτήρι το βλέπετε μισοάδειο ή μισογεμάτο;
Γεμάτο δαχτυλιές…
Οι μονίμως αισιόδοξοι άνθρωποι, που μετατρέπουν κάθε εμπόδιο σε ευκαιρία και δεν μιζεριάζουν ποτέ και με τίποτα, πιστεύω ότι ζουν σε έναν ουτοπικό κόσμο. Διότι όταν αποδέχεσαι τα πάντα, όπως και αν έρχονται, παραδίνεσαι και δεν παλεύεις να αλλάξουν.
Οι μονίμως απαισιόδοξοι κάνουν κακό στον εαυτό τους και σε οτιδήποτε έρθουν σε επαφή, από άνθρωπο μέχρι κομοδίνο.
Κάπου στη μέση βρίσκεται η ουσία. Η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας, γνωρίζοντας τη θέση σου, τα υπέρ και τα κατά σου, γνωρίζοντας τι και πως πρέπει να παλέψεις.
Αν είσαι με μια μόνιμη κατσουφιά ή με ένα μόνιμο χαμόγελο δεν θα κάνεις βήμα. Χρειάζεται αισιοδοξία αλλά και γνώση με τι τα βάζεις και πως θα το νικήσεις.


9. Διαλέξτε: ελληνική, μεξικάνικη, ή ασιάτικη κουζίνα;
Αν είναι να τρώω καυτερά εδέσματα ή να γεύομαι ψητά σκυλιά, φύκια και καραμελωμένους σκαραβαίους, προτιμώ την ελληνική (με μέτρο και όχι ακρότητες). Δεν θα ήθελα να χάσω το λάδι, τη φέτα, το κρασί. Με αυτά έμαθα και δεν θα τα αλλάξω για να είμαι "in". Αν βρεθώ σε κάποια ξένη χώρα θα ήθελα να δοκιμάσω τα ντόπια προϊόντα, επίσης με μέτρο. 
(Όχι, με φαντάζεσαι στα νησιά Γκαλαπάγκος να παραγγέλνω φασολάδα;)


10. Αγαπημένο σας στυλ διακόσμησης;
Βρήκατε το κατάλληλο άτομο να ρωτήσετε! Θα μπορούσα να μείνω οπουδήποτε (εκτός από ουρανοξύστη) και με οποιοδήποτε στυλ διακόσμησης. Μου αρέσει εξίσου και το μοντέρνο και το "παλαιάς κοπής" (vintage που λένε οι σπουδαγμένοι) με τα παλιά βαριά δρύινα έπιπλα. Μου αρέσουν οι τοίχοι και με κάδρα και οι "γυμνοί". Μου αρέσει και η μοντέρνα διακόσμηση, ομοίως με την κλασσική. Με λίγα λόγια δεν έχω ιδιαίτερες προτιμήσεις.


Τι; Τελείωσε; Κιόλας;
Επειδή μια ζωή κάνω του κεφαλιού μου, θα σπάσω την παράδοση και θα προσθέσω μια ακόμη ερώτηση για να την απαντήσω.


10+1. Τι δεν θα αλλάζατε με τίποτα στον κόσμο του blogging;
Εύκολο. Δεν θα άλλαζα με τίποτα αυτούς που γνώρισα εδώ μέσα, αυτούς με τους οποίους ταξιδεύω μαζί τους. Αν είχα να επιλέξω μεταξύ του να κλείσω το blog και του να χαθούμε, το δεύτερο δεν το θεωρώ καν επιλογή.
Θα το έκλεινα το ρημάδι και θα μίλαγα μαζί τους στο τηλέφωνο.

Αυτά!
Και μη ξεχνάτε να χαμογελάτε. Ομορφαίνετε και τις ζωές των γύρω σας.


21 σχόλια:

  1. ♥ επειδή δεν είμαι καλά και δεν μπορώ να γράψω περισσότερα...♥
    ♥να σου πω ότι είναι η καλύτερη ανάρτηση; Ε ναι ειναι!♥
    ♥ΣΛ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μωρέ την έγραψα σε ένα τέταρτο και για άλλες που τρώω εβδομάδες διαβάσματος και γραψίματος δεν λες τίποτα.
      Θα σε μαλώσω (από κοντά).
      ♥ΣΛ♥ (με κόπι/πέιστ)

      Διαγραφή
  2. Γελάω ασταμάτητα! Α ρε Πέτρο!...
    Είσαι χείμαρρος, έχεις απίστευτο χιούμορ και χαίρομαι να σε διαβάζω. Κρίμα που δεν είμαστε κοντά ρε γμτ να κάναμε παρέα. Είσαι απ' τους ανθρώπους που θα ήθελα πολύ να τα πίναμε σ' ένα ταβερνάκι και να μιλάμε μέχρι πρωίας.
    Βάλε άλλο ένα καντάρι καρδούλες σ' αυτές της Αριστέας μας κι από μένα. Καλό βράδυ, εμένα πάντως με ξεφόρτωσες απ' την πίεση της μέρας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμοιβαίο αυτό. Έτσι κι αλλιώς λατρεύω τους Κρητικούς (τους μπεσαλήδες, να ξηγιόμαστε), εσένα δε που σε έχω γνωρίσει, ακόμη περισσότερο.
      Ατέλειωτες ώρες θα περνάγαμε με ρακές και χοχλιούς.
      (οι τελευταίοι χάρισμά σου, δεν τους μπορώ με τίποτα, με την ιδέα και μόνο)
      :))

      Διαγραφή
  3. Εντάξει αφού βραβεύτηκες και μας έκανες να γελάσουμε ρίξε και μια ματιά !!! Σου έχω ένα δώρο !!! Τύχη βουνό παιδί μου !!! Κλήρωση έκανα και που να το στείλω με λες !!!
    Καλό Σαββατοκύριακο με πολλές πεταλιές !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χιουμορ και αυτοσαρκασμος και μεσα πολλες πολλες αληθειες! Ευχαριστηθηκα ιδιαιτερα την αναρτηση σου αυτη Πετρο! Κι ειναι αληθεια οτι η συμπορευση μας στο ομορφο παρεακι μας ειναι πολυτιμη!
    Καλο ΣΚ να εχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τελικά μόνο εγώ είμαι η παραδόπιστη εδώ στον θαυμαστό κόσμο των μπλογκς, γιατί δε θα έλεγα όχι σε μερικά χρήματα!
    Α και το όνομα θα άλλαζα ευχαρίστως!
    Είμαι καθίκι τελικά! χαχα!
    Περιττό να σου πω πως απόλαυσα τις απαντήσεις σου και αυτό δεν είναι έκπληξη, αφού το χιούμορ σου μας κάνει να χαμογελάμε και να ομορφαίνουμε τις ζωές των γύρω μας,
    Οι γύρω μας σε ευγνωμονούν, αλλά ενίοτε ανησυχούν κιόλας και μας κοιτούν περίεργα όταν τα τρανταχτά γέλια διαδέχονται τα χαμόγελα...άσε που σε αναρτήσεις πολιτικών αναλύσεων και τοξικών πότε βρίζουμε, πότε γελάμε...παράνοια!
    Να δεις που μια μέρα θα μας χάσεις από "οπαδούς" και θα παίζεις μπάλα μόνος σου, εκτός αν μας δώσουν λάπτοπ στο Δαφνί!
    Καλό Σαββατόβραδο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ζεις δηλαδή την ίδια παράνοια με μένα. Τι να πω; Περαστικά ίσως;
      :))

      Καλή μου Μαρία, δεν είμαι αυτό που λένε "φύσει αισιόδοξος άνθρωπος". Δεν γελάω με τα πάντα, ούτε παίρνω τοις μετρητοίς ό,τι δεν αξίζει. Προσπαθώ να βλέπω με μια διαφορετική ματιά τα πράγματα, όπου αυτό είναι εφικτό, όπου δεν υπάρχει τραγωδία.
      Συχνά χαμογελώ (έχοντας λόγο), συχνά μιζεριάζω (πάλι με λόγο).
      Αυτή είναι η ζωή μου. Με σκαμπανεβάσματα. Μακάρι να ήμουν πάντοτε μέσα στην καλή χαρά, θα έπρεπε όμως να υπήρχαν οι λόγοι.
      Το ότι σας κάνω μερικές φορές να γελάτε, το θεωρώ το μεγαλύτερο κέρδος μου από την ενασχόληση με το blogging.
      Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα.

      Διαγραφή
  6. Αυτά τα παιχνίδια των κλισέ ερωτήσεων....με ξενερώνουνε και γενικά δεν τα πάω.....εδώ όμως ήρθα συνειδητά να απολαύσω τις απαντήσεις σου και φυσικά αποζημιώθηκα με το χειμαρώδη λόγο σου,την ευστροφία και το ποιοτικό χιούμορ σου. Πέτρο μου έφτιαξες τη μέρα !!! Την καλημέρα μου, πάω να φτιάξω ιμαμ μπαϊλντί τώρα, μακάρι να είμασταν κοντά να το φάμε παρέα (εννοείται καλεσμένη και όλη η οικογένεια )!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ιμάμ μου αρέσει πολύ. Τουλάχιστον από τα χέρια της γυναίκας μου γιατί αλλού δεν το έχω φάει.
      Σε ευχαριστώ για την πρόσκληση και τα καλά σου λόγια.
      Όποτε δεν έχω τα διαόλια μου με τα πωλητικά μας σούργελα, περνάμε καλά.
      Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα να έχεις.

      Διαγραφή
  7. Με την απάντηση στο τρίτο ερώτημα με μαζεύανε δίπλα από την καρέκλα...!!!! Χαχαχα!!!!
    Βρε συ είσαι απίστευτος, έλεος πια!!!
    Κάποιοι θα έλεγαν "Μαζεύτε τον" κι εγώ θα τους απαντούσα "Αμολύστε τον"!!!
    Να είσαι καλά, Πέτρο μου, πάντα σε ετοιμότητα, με πηγαίο χιούμορ και εκρηκτική ευστροφία!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμολυμένο με έχουν και περιφέρομαι σαν ροτβάιλερ.
      (καλά, σκυλάκι του καναπέ)

      Ευχαριστώ Γλαύκη μου. Να έχεις μια πολύ πολύ καλή εβδομάδα.

      Διαγραφή
  8. Ως κλασσικός Ελληνάρας, πάτησα παραπομπή στο: "ta_konomisa.blogspot.gr" για να δω που παραπέμπει, αλλά είδα ότι δεν το έχεις ανοίξει ακόμα το blog! Εντύπωση μού κάνει που ενώ τόσοι Ελληνάρες "τα κονόμησαν", ένας δεν τόλμησε να το ομολογήσει, ούτε μέσω ενός blog :) Και τώρα φεύγω χαμο-γελαστή από δω, όχι μόνο γιατί με διασκέδασες, αλλά και για να ομορφύνω την ζωή τών γύρω μου! ☺ ☺

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είπαμε, θα το ανοίξω μόλις τα κονομήσω. Λες να έχω πιάσει ήδη την καλή και να κάθομαι να μιλάω μαζί σου;
      Τσσ τσσ...

      Υπογραφή
      Ο κλασσικός Ελληναράς

      Διαγραφή
  9. Δεν υπάρχεις!!!! Γεμάτο δαχτυλιές!!!!!

    Συνέχισε έτσι, δεν θα τα οικονομήσουμε, αλλά θα περάσουμε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και με ίχνη από κραγιόν ήθελα να γράψω αλλά κρατήθηκα.

      Σας φαντάζομαι να διαβάζετε και να γελάτε και γελάω κι εγώ μαζί. Μέχρι να με κλείσουν στο τρελάδικο θα περνάμε καλά. Μετά θα περνάω μόνο εγώ.
      :))

      Διαγραφή
  10. Πετρή μου !!!
    Δεν αμφέβαλα στιγμή ότι είσαι ένα ασκός του Αιόλου γεμάτος χρυσούς ανεμους !
    Δεν θα σου πω πόσο γέλασα, πόσο σε απόλαυσα και σε αυτές τις αράδες, πόσο αγαπώ την αυθεντικότητά σου και το ανήσυχο πνεύμα σου...
    Αυτά τα ξέρεις και όσοι σε ξέρουν τα γνωρίζουν επίσης καλά!
    Θα σου μαρτυρήσω πως αν ήσουν γλυκό θα ήσουν γλυκό τριντάφυλλο κι αν ήσουν ώρα της ημέρας θα ήσουν το χάραμα...
    Να είσαι πάντα καλά να σε χαίρονται όσοι έχουν την τύχη να σε έχουν κοντά τους !
    Την αγάπη μου όλη.
    Σε ευχαριστώ που τίμησες την ταπεινή μου πρόσκληση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με φαντάζομαι σαν βαζάκι με γλυκό κεράσι. Εγώ κάνω το βάζο.
      Για την ώρα συμφωνούμε, σαν χάραμα με φαντάζομαι (να παραπατάω στα πεζοδρόμια από το πιώμα)

      Όσοι με έχουν στο πλάι τους με χαίρονται με συνδρομή. Τσάμπα δεν δίνομαι, όλα κι όλα. Μη κοιτάς εδώ που δεν ανεβάζω τις τιμές.

      ΥΓ: Εγώ σε ευχαριστώ που στάθηκες αφορμή να σαχλαμαρίσω και να ξεφύγουμε.

      Διαγραφή