Για
να μην αρχίσω με διαόλους και τριβόλους είπα να ξεκινήσω ήρεμα, αντιγράφοντας
από τα ΝΕΑonline.
“Ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση
που θα σχηματιστεί με τη συμμετοχή της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, έδωσε η
Κεντρική Επιτροπή της Δημοκρατικής Αριστεράς, όπως ανακοίνωσε ο Φώτης Κουβέλης
μετά τη συνάντησή του με τον Αντώνη Σαμαρά. Ο κ. Κουβέλης επισήμανε ότι, έως το
βράδυ, τα τρία κόμματα που θα συμμετάσχουν στην κυβέρνηση θα έχουν καταλήξει
στο πλαίσιο της προγραμματικής συμφωνίας και αύριο θα ανακοινωθεί η σύνθεση της
νέας κυβέρνησης”.
Διαβάζοντας
τούτες τις γραμμές, το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό είναι πως πρόκειται
για μια κυβέρνηση Βαβέλ, που δεν πρόκειται να μακροημερεύσει.
Ή
μήπως όχι;
Το
ξανασκέφτηκα.
Όταν
μέσα σε δύο 24ωρα η Κ.Ε της ΔΗΜ.ΑΡ αποφασίζει την πλήρη ανατροπή των
προγραμματικών εξαγγελιών του κόμματος και με μια θεαματικότατη κωλοτούμπα πάει
και στηρίζει μια κυβέρνηση που έχει ως πρόεδρο των Αντωνάκη Σαμαρά και
συνεταίρο του τον καταστροφέα της Ελλάδας και του κόμματός του Βενιζέλο, ε
τότε, φως φανάρι, το πράγμα ήταν προαποφασισμένο και μας δούλευαν.
Τούτη
τη φορά δεν τα ’χω με τον Σαμαρά. Διαθέτει τις περισσότερες έδρες στο
κοινοβούλιο (βοηθούντος και του επαίσχυντου νόμου Πάκη-Σκανδαλίδη) και
δικαιούται να πάρει πρώτος την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Όπως δικαιούται
αναμφισβήτητα και να είναι πρωθυπουργός στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Το πρόβλημα
το έχουν οι άλλοι, αυτοί που τον στηρίζουν.
Αυτός
μια χαρά τα κατάφερε. Έσπειρε το διχόνοια, απείλησε θεούς και δαίμονες, καλλιέργησε
τα φοβικά σύνδρομα των …νοικοκυραίων, τρομοκράτησε πως με αριστερή κυβέρνηση η
Ελλάδα θα γνωρίσει τον πυρηνικό όλεθρο, επιστράτευσε στη λασπολογία ξένους
ηγέτες και τις φυλλάδες τους, συνεπώς το αποτέλεσμα της κάλπης ήταν αναμενόμενο.
Η
στάση του ολίγιστου Βενιζέλου, επίσης άκρως αναμενόμενη. Τι κι αν έλεγε πως δεν
θα μπει σε κυβερνητικό σχήμα χωρίς τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, τι κι αν εξήγγειλε πως το Πασόκ
δεν θα γίνει «τσόντα» κανενός, τι κι αν ζητούσε περαιτέρω στήριξη του Πασόκ και
σαφή …κυβερνητική εντολή (!), μετά τα πρώτα exit polls άλλαξε ρότα, πέταξε το φερετζέ, απέβαλλε
και το τελευταίο φύλλο συκής και …τσουπ, την είδε ρυθμιστής των εξελίξεων και
πόλος σταθερότητας.
Αναγούλα!
Το
θέμα μου είναι η ΔΗΜ.ΑΡ.
Τι
ανάγκη είχε η ΔΗΜ.ΑΡ να στηρίξει μια κυβέρνηση με καθαρά μνημονιακό χαρακτήρα
και προσανατολισμό; Μήπως πείστηκε από τις “δεσμεύσεις” των άλλων δύο ότι θα
κάνουν ότι μπορούν για να επαναδιαπραγματευθούν τους όρους της δανειακής
σύμβασης και των εφαρμοστικών νόμων; Δε μας χέζεις ρε Φώτη!
Ο
Φώτης Κουβέλης και η ΔΗΜ.ΑΡ αποφάσισαν να αυτοκτονήσουν. Θεώρησαν πως το μήνυμα
της κάλπης της 17ης Ιουνίου ήταν να μετακινηθούν από την πάγια (;)
θέση της παράταξης για σταδιακή απαγκίστρωση από το μνημόνιο και να κολλήσουν
ως τσόντα στο άρμα των πασοκονουδού.
Δεν
ξέρω τι κατάλαβαν. Δεν ξέρω πως το κατάλαβαν.
Αυτό
που ξέρω είναι ότι στις επόμενες εκλογές θα ψάχνουν να βρουν ψηφοφόρους, αν στο
μεταξύ δεν το ’χουν διαλύσει το μαγαζί εις τα εξ ων συνετέθη και δεν έχουν
απορροφηθεί από ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και ΠΑΣΟΚ - ή όπως το λένε τότε.
Στις
εκλογές της 6ης Μαΐου η ΔΗΜ.ΑΡ διέθετε 19 βουλευτικές έδρες και τα
συνεταιράκια 149. Τότε οι Σαμαροβενιζέλοι δεν μπορούσαν να σχηματίσουν
κυβέρνηση …σωτηρίας και είχαν ανάγκη τη σύμπραξη Κουβέλη. Αυτός όμως αρνήθηκε. Η
τότε θέση του Κουβέλη και της ΔΗΜ.ΑΡ ήταν πως δεν συμμετέχουν σε κυβέρνηση στην
οποία δεν θα συμμετάσχει και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α!!! Τουλάχιστον ακαταλαβίστικη αυτή τους
η θέση, αλλά δεν σχολιάστηκε επαρκώς και δεν στιγματίστηκε δεόντως. Τότε αυτό
που μας ένοιαζε ήταν ο επικίνδυνος Τσίπρας, οι παπαριές της Bild, οι δηλώσεις Μέρκελ, οι παραινέσεις του
πούστη με το καροτσάκι.
Όταν
λοιπόν πριν από 40 μέρες ο Κουβέλης μπορούσε να γίνει ο ρυθμιστής των εξελίξεων
και να επιβάλλει τις δικές του αριστερές θέσεις στο κυβερνητικό πρόγραμμα, δεν
το θέλησε. Τι είναι αυτό που τον «υποχρέωσε» σήμερα να μπει σε μια κυβέρνηση
όπου κανείς δεν τον έχει ανάγκη και τις απόψεις του τις έχουν γραμμένες. Μήπως
αν δεν ακολουθηθεί η δική του κυβερνητική πρόταση θα τους απειλήσει με
αποχώρηση; Να σε ενημερώσω Φώτη μου πως χέστηκαν!
Τη
δήλωση Βενιζέλου την άκουσες; “Οι
κοινοβουλευτικές προϋποθέσεις για το σχηματισμό κυβέρνησης έχουν διαμορφωθεί.
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ αναλαμβάνουν αναλογικά το βάρος της συνευθύνης τους για την
αναθεώρηση του Μνημονίου, αλλά και την αναθεώρηση της ελληνικής κρίσης”.
Ρούφα λοιπόν τώρα το μερίδιο της συνευθύνης σου, μιας και θέλησες να μπεις στο
κάδρο, και να ’σαι σίγουρος ότι όταν αυτή η κυβέρνηση αποτύχει και αποδειχτεί η
τραγικότερη της ιστορίας, το μεγαλύτερο μερίδιο …συνευθύνης θα το ρίξουν στο
δικό σου κεφάλι. Αυτοί στην αλητεία έχουν πολλά ένσημα, σύντομα θα το καταλάβεις!
Παρακολουθούσα
το δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ όπου ο βουλευτής του πασόκ Γιάννης Μανιάτης,
απευθυνόμενος στον Ευκλείδη Τσακαλώτο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α του είπε το απίθανο: “ο λαός έδωσε σαφή εντολή στον Αντώνη Σαμαρά
να κυβερνήσει και στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α να στηρίξει αυτή τη προσπάθεια…!!!”
Έβαλα
όλο το δάχτυλο στο αυτί και το τράνταξα συθέμελα να δω αν ακούω καλά! Ρώτησα τη
γυναίκα μου και μου είπε ότι καλά άκουσα. Αφού λοιπόν καλά ακούω και δεν το’παθα
το κούφιο, άντε μου στο διάολο κυρ Μανιάτη, που κατάλαβες άλλα ντάλα!
Στην
ίδια συζήτηση το στέλεχος της ΔΗΜ.ΑΡ Νίκος Μπίστης είπε πως έχει διαβάσει το
πρόγραμμα της ΝΔ και δεν το προσυπογράφει. Πάλι καλά!
“Το πρόγραμμα που θα δείτε όμως αύριο δεν
είναι της ΝΔ αλλά ένα πρόγραμμα το οποίο συμπεριλαμβάνει τα 7 σημεία που
προέβαλλε η ΔΗΜ.ΑΡ, τα 8 σημεία του Πασόκ, ενώ συμπεριλαμβάνει και κάποια από
τα 18 σημεία της ΝΔ” συνέχισε. Με απλά λόγια ο Σαμαράς θα υλοποιήσει το
αριστερό πρόγραμμα του Κουβέλη, το σοσιαλιστικό (πλάκα κάνω) του Βενιζέλου, ενώ
του άφησαν και μερικά από τα δικά του σημεία να μη κλαίει.
Επειδή
έχω κρατήσει και τα δικά σας 7 σημεία και αυτά του Πασόκ και τα άλλα της ΝΔ, σας
περιμένω να δω σε ποια συμφωνείτε και κυρίως ποια από αυτά θα υλοποιήσετε.
Μέχρι
τότε, αντί για Δημοκρατική Αριστερά θα σας αποκαλώ Νεοδημοκρατική Αριστερά.
Διαψεύστε
με !
(Ωχ
Παναγία μου, με δαύτους μας περιμένει Γολγοθάς)
Ο Κουβέλης έπρεπε να κάνει συγκυβέρνηση στις 6 Μαϊου. Τότε, λιγότεροι θα τον κατέκριναν γι αυτό και φυσικά δεν θα έχανε το ποσοστό που εχασε στις 17 Ιουνίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιπλέον δεν εχω καταλάβει, μα τη μπαναϊα σ' λεω τι δουλειά εχει ο ενας να απαιτεί απο άλλον να μπει σε κυβέρνηση.
Θες πήγαινε, μπες, κάνε, δε θες, οκ.
Απο πού και ως πού ο μικρός Μπένι κι ο κυρ Φώτης ζήτανε να μπει και ο Συριζα ;
Να ειχε μπει τότε και να έθετε όρους.
Αυτο θα ηταν το καλό κυρ Φώτη και με αυτό θα έπαιρνες και κόσμο απο τον συρια και αλλού.
Κανένας μας δεν κατάλαβε την απίστευτη κωλοτούμπα της Δ.ΗΜ.ΑΡ (Δεν Ήμαστε Αριστεροί).
ΔιαγραφήΑδιαφορώ που θα το πληρώσουν στις επόμενες εκλογές, με νοιάζει που τώρα το πληρώνω εγώ, εμείς.
Και δυστυχώς δεν θα μάθουμε ποτέ το αλισβερίσι που παίχτηκε.